Mesazh Privat

[Agim Doçi]

Nuk di se kush më gënjeu që heshtja është flori(!)
Pastaj më thanë më mirë ik atje...ku nuk kruhesh nga morrat...
Dhe ika unë nepër vite, grisa kalendarët poetikë me furi
derisa më gjetën në parcelën ku lulëzojnë vetëm horrat.

Uauuuuuuuuu, - klitha, - paska qenë e lehtë të bëhesh njeri!
Dhe nisa të respektoj regullat e letërsisë që më befasonin...
Më zuri gjumi në detin e metaforave duke mjelur rimat përsëri.
Ama takova plot njerëz të mirë që vjerrshëronin.

Po këta!, - mendova paritur gjatë një mesnate
Përse nuk themelojnë sëbashku një Republikë!?
Ku sejcili respekton Kushtetutën që patëm
Kur kishim Cenzurë, Spiunë edhe Frikë!?...

Agim

PS. Poetët janë njerëzit më të sinqertë në Glob!

[hope31]

Mace cdo varg qe ke shkruar e lexova me shume vemendje dhe me pelqyen .
Suksese dhe vazhdim te mbare.

sinqerisht
hope31

[macia_blu]

Korrikut i mungon qershori
per te tepruar gushti rrenjemua
Po te kisha njohur ne Maji
Do te kishin mbrerritur gjethet
tetorin.
Ne tetor lindin te gjithe
ata qe nuk me durojne
te dashuruar.
...
Janari mjafton
te thyej ngricat e loteve
me gur qe bien prej maleve
te prapa te mendimit.
Ne njerin prej tyre kam gdhendur....
emrin e te dashures tende.

[bajko]

Lamtumire

lamtumire ti faqe e zbehte e nje jete
dhe ti o mekati im i terbuar

desha t'i them edhe nates me hene
por duke prit henen nata me iku

ju o fjolla bore qe ngrini e s'ngrini si cdohere
edhe ju lamtumire

me tregoni kujt s'i thash
t'i them sa jam se neser s'jam ketu
as atje ne pranvere nuk jam

[macia_blu]

Dita jone e vogel
ka gunga te medha nate
ne krye.
...Ne te drejten tende
per te mos e marre
parasysh hidherimin tim
te fjales se pa drejte,
veprimit. Vendos te
kthehem tek e vetmija mike
qe kam e qe nuk nuk ngjajme,
Heshtja.
Ne lekuren time- harte
e fshij qytetin ku duhej te ishe ti
perdore me pritjen.
Te gjitha stacionet
prej nga nisem
i rrezoj.
(trupi me eshte mbushur njolla te erreta
- po te me shoh nena-
do trembet se me kane shkelur "oret")
Edhe mikja ime ka shqisa
ndersa une, ribej caste
qe braktisen neper vete!!!





***


Alfabeti i ikjes time
ka shkronja te rrumbullta
koke-buta, si foshnje.
E mbaj duke i dhene
gjithe vemendjen
e te mos me shperthejne
cepat rrubullaksive te buta te ikjes
Sidomos te mos me behet
kjo ndarje e perjetshme
Dhe, perjetesisht e pabere!

[Agim Doçi]

Lindaaaaaaaaaaaaa!
Je e magjishme të ruejshin Orët e Shto'Zo?Vallet!
Agimi

[macia_blu]

Jam kermilli i fundit
qe vjen prej paqenesise
dhe iken po ashtu andej
duke mos pare asgje
ne rreshqitjen instikte qe bej
teksa bie ne veten time permbys
...
Jetime kjo ere qe fryn neper floket
e mij.
...
E nesermia eshte pika e pare e shiut
qe mund te mos bjere ne asnjeren vjeshte
...
Barku prej nga kam dale ishte pikellim
ndersa gruaja prej te ciles linda
qe nene e cfaredoshme
e nuk besoji kurre se,
mund te kisha lindur ndryshe
vecse nje femij-si te gjithe.
...
Kenaqem vuajtshem qe vdiq pa me njohur
e qe nuk e mesoj dot
se jam thjesht nje kermill
qe rreshqas gjithnje teposhte
neper vete dhe bie permbys!

[Agim Doçi]

Dita e sotme sapo u zgjua
e kishte kokën gunga gunga!
Nata e mbramëshme e rrahu
me shkelma, me pështyma dhe me grushta!

Nuk e di pse u sherrosën Dita dhe Nata
ndoshta nga që njera zezon e tjetra është e bardhë...
Unë asnjerës sinqerisht faj nuk i pata!
Se Netëve vargëzoj... Ditëve hiqem zvarrë!

Lindaaaaa!
Mos provo të mundësh vehten, se nuk të mbetet më BETEJË për të humbur!

[macia_blu]

"H"ne mes


Një gotë largësi, e pi çdo mëngjes
me kafenë.
Cigaren, në mes.
Vajtoj të gjithë ata
që i munden largësitë
me mberritje.
E i shtuan Tokës së përveçme
emra pafund.
(në fakt,
ata nuk mbëriten askund!)
U dehen prej të vetmës gotë
të mbushur largësi
dhe vetëm u nisen!
Nga të gjithë dehtarët
mjafton të kujtoj Moisiun
dhe Uliksin.
Ky i fundit vdiq duke riikur
e duke mos vdekur
në të kuptuarit e kotësisë së mbërritjes
dhe largesisë së pafundme me veten.

Cdo ditë me secilën kafe
Pij me eks, dhe një gotë largësi
E s'dehem , e s'nisem!
Për aq kohë sa ti nuk je ende
një "asgjë" -s'më zë largësia.
Për aq kohë sa nuk heq dorë
prej pranise time të brendshme
nuk më qetëson kafeja.

Kur dal prej këtyre që thashë
pa i besuar
ashtu si ty, nuk të besova
Bind veten se mbërrita
në vendnumërorin tim.






Gjithëandej "A"

Nuk të krijova të të kem
as për qëllime të tjera
të ngjashme -apo antonime.
Të krijova (nëse)
për të provuar besnikërinë ndaj vetes
dhe shijen tënde të mistershme
Tani aspak e penduar
qesh me lot për veten
dhe të gjitha ato
që të bëjnë të ndaluar në krijimin tim.
Rritem brënda secilës "ajo"
si kujtimi më i keq.
Ato-(asaj-at) dhe Ti duhet të mësoni
nga pak e nga një grimë
se, nuk jeni tjetërndryshe
veçse harraqë të pandreqshëm
dhe të harrueshëm!!!!





I treti, që ia lë asaj(I)

Asgjë nuk ndodh papritur
Ti dukesh kur je i sigurtë, në pritjen time
Zhdukesh kur je i sigurte
se une mund të të përciell tek ajo.
Po të di të trembem
kuptoj se di edhe të kënaqem .
Asgjëja ime është e njësojtë
me gjithëçkanë tënde!
...
Ti,ngutesh të shikosh lindjen e diellit
nga të gjitha dritaret njëherësh!
Ndërsa une duroj duke u ngutur
të përciell perendimet e lindjeve të rrema
prej të vetmes dritare që kam hapur
më një krurëse dhëmbësh.







"bota" u mbyt në pellgun më të vogël
i cili, para se të mbushej me ujë
qe' gjurma jote e shpuar.
(giligiligili)!
Mbasi mbledh orën tonë të mashtrimit
të ditës disaorëshe
vendos të bëhem e jeshiltë
dhe bëlldum , në pellg-bie!
Sa herë më kujtohet vetja -njeri
nxjerr kokën nga uji që,
vetëm i blutë s'mund të jetë
as nuk mund të bëhet.
Lëshoj një zë të bojëhirtë
guak-guak.
Ndërsa sytë...
janë të vetmit që më kanë mbetur
ende ngjyrë toke.
.................................................. .................................................. ...........................
BYE!!!!!

[macia_blu]

Dy gisht ndarje


E di si m'u duke sot
teksa te pashe te flisje
me te dashuren?!?
Si njeriu me i rralle
qe i qellon shpesh
ta braktise e verteta e vet.
Me terheq drama jote lumturake
e te kerkuarit te vetes gjitheandej
duke mbledhur vec personazhe
per enderrat e tua te parealizueshme.
(po shnderrohesh ne njeri-karton)!

Matane mendimit tim
nje kale i kalter dhe i larte
shkel me kembe gjithe madheshtine
e urrejtjes se pandodhur kurre.
.................................................. .................................................. ..............................