Zgjohu

[altin55]

(Behaudin Gashi)


ZGJOHU-



Rrëmujë, hije që ulërijnë,

makina, njerëz shkojnë dhe vijnë!



Dhunë, gjakderdhje e klithma plot,

një mal urrejtje që s'e ndal dot



Revolucion shkencor, luftra, zhvillim,

një konkurencë që të shtyn në krim!


Kurthe, vjedhje, teknologji,

krimi flet dhe në shtëpi!...



Ditë që ikin, thahen, veniten,

përpara syve fëmijët rriten!



Ti, i hutuar, vjen rreth e rrotull,

pa shpresë, pa ditur, si në një vorbull!



Një të shtyn djathtas, një tjetër majtas,

dikush të fshihet e dikush haptas!



Shpeshherë, ndër këmbë, e gjithë bota,

diku zë thyesh, të zien koka!



Dhe toka tundet nën këmbë të tua,

s'ka vend në të, për ty e mua!...



Ç'je duke bërë, s'e di akoma,

nuk e vret mendjen, kredhur në koma!




Je i trullosur, krejt i hutuar,

cinik, tekanjoz, i paduruar!



I lumtur qesh, harron për ç'ë,

shpesh të mërzitet m'e vogfa gjë!



Dhe kur dikur t'bjerret shikimi,

ti rend pas syzesh si mjet shpëtimi!...



Dhëmbët të bien, zhveshur ngel goja,

ti vë të tjerë dhe t'çelet boja!...




Gjunjëkëputur mbahesh në shkop,

e respekton si më të dashurin shok!



Ngjyrat e tij të flasin vetë,

ai të jep vlerë, personalitet!



Doktorët recetat pa fjalë i stisin,

kutitë e ilaçeve tash të mahnisin!...



Sa keq për ty, o rob i shkretë,

s'e ke kuptuar se ç'po të ngjet?



Po mbarojnë çastet e qejfit, gëzimit,

po bien sirenat e fundit, mbarimit!



Je i dëshiruar për dritë, për paqe,

nga libri i jetës t'kanë ngelë pak faqe!...

------------- vijon----------

[altin55]

A të kujtohet faqja e parë,

kur nise të qaje pa dit' për çfarë?



A të kujtohet si t'çelej fytyra,

teksa lodroje ndër mijëra ngjyra?



Shih veten të rritur, kur nuk qan më,

paçka se Krijuesi mes sprovash të vë!




Sa keq e qeshura larg t'është fshehur,

nuk e gjen dot, qofsh esëll a i dehur!...



S'të bën përshtypje, as ky, as kjo,

sa vetë ke kundër edhe sa pro!



Gjithçka ç'mendon është të fitosh

pushtet e para dhe mos ndalosh!



Zgjohu vëlla, shiko rreth teje,

shiko dhe brenda, në gjoks, ndër deje!



Shikohu pak n't'bardhën pasqyrë,

O Zot i madh, ç'shikim, ç'fytyrë!



S'po njeh dot veten, je i hutuar,

sa poshtë ligësia të ka lëshuar?!



Mbyll sytë një çast përfytyrimi,

kasetë të jetës kthe nga fillimi!



Sa shpejt harrove, o vëllai im,

tek u zvarrisje nëpër qilim!



A s'e mban mend sa herë je rrëzuar,

gjer më në fund me ecë ke mësuar?!...



Më pas u forcove dhe t'u trash zëri,

si bishë e egër u bëre i tëri!



Shkele me këmbë miq e vëllezër,

madje sfidove dhe t'urtit prindër!





Braktise gjithçka, o zemërguri,

krahëror i nënës u kris si muri!



Krahërorin ku prehje gjete fëmijë,

krahëror që qumështin mbante ndër gjinjë!



Embëlsinë e nënës që~t'hapi sytë,

durimin e saj që s'njeh të dytë!


------------- vijon----------------

[Veshtrusja]

me pelqen kjo poezi, urime per hapjen e ksaj teme

[Kryeplaku]

Poezi e bukur me mesazh rrengjethes.