Me ne fund, pas gati dy javesh nga dita e daljes ne kinemate e ketushme, pashë Scorsese-n e fundit (autor i "taxi driver", "the last tentation of the Christ", "Raging bull"...). Pra pashe "THE AVIATOR".
Ok, po perpiqem te shkruaj diçka edhe pse nuk kane kaluar me shume se 24 ore nga shikimi i filmit dhe "kapërdimi" i filmit me duket se ende nuk eshte kryer.
Si fillim, duhet thene se çuditerisht, filmi ja del mbanë : Pra, eshte i arritur ! Them çuditerisht, pasi ne aparence i ka te gjithe simptomat e filmit te sëmurë që në zanafillë: film-megaproduksion, film me skenar te komanduar hollivudian...
Ndaj dhe shtrohet pyetja: kush e shpeton filmin ?
Doemos qe dy elementë: regjia e Martin Scorsese-s dhe loja e Leonardo DiCaprio-s.
I pari, pra regjizori, i cili intervenon ne menyre virtuoze duke e vendosur gjithe mizaskenen nen simboliken e karantinës (Q.U.A.R.A.N.T.I.N.E) arrin ti kaloje 165 minutat e filmit... pa u kuptuar ! (me perjashtime te vogla gjate 60 minutave te para). E gjitha kjo vishet me doza humane, qe e shpeton filmin nga aparenca e tij epike hollivudiane.
I dyti, DiCaprio, i cili fizikisht nuk ka asgje te ngjashme me Howard Hughes-in (filmi eshte biografi e miliarderit amerikan paranoiak), jo vetem ja del mbanë, por eshte per mendimin tim ne rolin e tij me te mire deri me sot: i jashtezakonshem dhe i magjishëm.
Fatkeqsisht, nuk ndodh e njejta gje me aktoret femra te filmit: qofte Cate Blanchett (ne rolin e Katharine Hepburn-it) , qofte Kate Beckinsale (ne rolin e Ava Gardner-it) jane te pabesueshme....
Thëne ndryshe, me disa gjera te vogla, filmi mund te ishte nje masterpiece totale kineatografike, por gjithsesi, edhe pse jo nje Citizen Kane , ja arrin te jete nja nga filmat më te mire dhe më elegantë te Scorsese-s e ndofta, nje nga me te miret e koheve te fundit.
Krijoni Kontakt