Programi "Portokalli"

[ALBA]

Intervista/ Flet 19-vjeçari Besart Kallaku


Gjoni: Unë minatori prej Fushë-Kruje

Anila Mema

Kush është Besart Kallaku

Vjeç 19
Studion në shkollën e mesme të përgjithshme “Shote Galica” në Fushë-Krujë
Shenja e horoskopit: Akrepi
Hobi: Aktrimi, gjuetia dhe peshkimi
A u a?! O Gjin! Gjon, pra mo t’thash. Mos m’gri nevrat mu. Oj ti…. E kush nuk qesh me batutat e tij. Kush nuk i përdor. Pas daljes në “Portokalli” në “Top Channel”, të nëntëmbëdhjetëvjeçarit nga Fushë-Kruja, Besart Kallaku. Është minatori i spektaklit, që me batutat e dialektin verior të mirëpërdorur ka fituar mjaft fansa.

Po si ndihet ai, tashmë që është bërë publik… Si ka mundur të ngjitet në skenën e “Portokallisë”… Për gazetën ai rrëfen gjithçka me detaje në një intervistë.

Si u lidhët me “Portokallinë”?
Po. Unë pak kohë më parë, kur u zhvillua konkursi për të rinjtë “Pol position”, me tri zhanre, aktrim, kërcim dhe këngë, mora pjesë edhe unë për aktrim. Madje, fitova. Gjatë periudhës së sfidave, kur të rinjtë konkurronin me njëri-tjetrin apo sfidonin njëri-tjetrin se kush do të rrinte dhe kush do të largohej nga ai konkurs, rashë në sy tek të gjithë. Mora pjesë me një rol femre. I veshur si femër, duke ecur si ato hyj brenda. U krijua një situatë që i entuziazmoi të gjithë. Nisën të qeshnin. Kjo situatë u bë shkak për mjaft biseda mes dy regjisorëve e profesorëve të mi, Alfred Trebickës dhe Ema Andresë. Në atë rol kisha emrin Tana, por që gjatë quhej ******. Me këtë rol u bëra i njohur dhe Kozeta Bakiu këmbënguli që unë të merrja pjesë në “Portokalli”. Më shtynte shumë, deri sa një ditë, pasi kishte biseduar me organizatorët e këtij spektakli më dha lajmin e mirë, që unë së shpejti do të isha pjesëtar i atij spektakli humori. Pas audicionit tim, më pëlqyen dhe shprehën kënaqësinë e tyre për pjesëmarrjen time.

Humori për ju ka qenë thjesht një dëshirë apo pasion?
Dua të them se gjithmonë gjatë sezonit të shkollës jam marrë shumë me aktivitetet që zhvilloheshin aty. Kam qenë një amator i thjeshtë që më pëlqente të merresha me imitime, me grimca humori dhe këtë e bëja shpesh gjatë këtyre katër viteve që studiova në shkollën e mesme. Më vonë hyra te “Pol position”, ndërsa tani gjendem te “Portokallia”.

E kishit menduar më parë veten në një spektakël të tillë?
“Portokallia” për mua ishte sa reale aq edhe e pabesueshme. Nuk e kisha menduar asnjëherë diçka të tillë, por ndoshta më ka ndihur edhe pak fati.

Minatori është një rol i cilësuar apo improvizim?
Minatori është rastësi. Nuk ishte parashikuar që unë të dilja në skenë me këtë rol. Gjithmonë ishte krijuar ideja se unë do të dilja me rolin e një femre. Gjatë provave për një material, kur Nigda Dako, apo gazetarja e “Portokallisë”, Bleona, kishte për të thërritur kryetarin e një galerie, thërret kryetarin e minierave. Kjo ide u pëlqye dhe aty u vendos përfundimisht që mund të luhej mjaft mirë edhe kjo.

Po dialekti që ju përdorni…
Kur u njoha me skenarin, ishte thjesht i shkruar në gjuhën letrare. Isha duke e përgatitur këtë tekst, kur pa dashur dhe pavetëdije në një moment nisa të flisja me gjuhën e Veriut. Agron Llakaj e pëlqeu këtë gjë dhe më tha të mos e ndryshoja. Kështu që lindi edhe një tjetër ide e re për gjuhën, nga e cila lindi ky personazh, Gjoni.

A ndjeni vështirësi kur përdorni këtë variant?
Them se jo, pasi familja ime ka jetuar në Kukës gjatë periudhës 1985 - 1992. Unë në atë kohë isha i vogël dhe shkoja rrallë në Kukës, pasi atje ishte ftohtë. Më mbanin gjyshërit e mi, prindërit e nënës. Dialektin e pata mësuar pak nga pak, dhe për mua nuk është shumë e vështirë që ta përdor, sidomos tani që jam mësuar me të dhe kam kaluar rreth nëntë puntata të “Portokallisë”.

Ç’do të thotë për ju ky rol që keni, minatori?
Roli i minatorit?! Po, menjëherë pas viteve ‘90 shumica e minierave u mbyllën dhe mjaft minatorë mbetën në rrugë të madhe. Këta njerëz nuk arritën të integrohen dhe ende vazhdojnë të jenë të tillë, pasi mundohen me çdo mënyrë dhe në çdo lloj forme për të mbijetuar. Ky është dhe thelbi i rolit tim, të minatorit, i cili merret me çfarëdo lloj pune, me vjedhjen e kapakëve të pusetave, me vjedhje hekurash apo me çfarë të mundë. Dhe ky rol këtë dramë të jetës mundohet të nxjerrë në pah.

A ke njohur personalisht ndonjë minator?
Po. Kam njohur xhaxhain tim. Madje, edhe Gonin. (Qesh)

Çfarë ka ndryshuar te “Gjoni”, nëse ju thërrasim kështu pas daljes në skenë?
Tashmë janë bërë rreth nëntë punata që dal në skenë dhe po të mendosh që Gjoni vinte nga një provincë si Fushë-Kruja, një amator i ri që ngjitet në skenën e “Portokallisë”, nuk është pak, apo jo... Kanë ndryshuar shumë gjëra, duke nisur me perfeksionimin e të folurit, futja e batutave të reja, pse jo edhe profesionalizmi.

Si ndihesh kur rrugës të përshëndetin apo dëgjon ndonjë batutë të personazhit tënd?
A u a? Normalisht njerëzit në rrugë përsërisin batutat e mia. Kjo do të thotë se kanë respekt për rolin tim. T’ju them të vërtetën, dashamirësit e artit dhe të këtij personazhi që unë luaj në skenë më bëjnë të ndihem mirë. Kjo do të thotë se ata më ndjekin me kënaqësi. Në rrugë nuk kam hasur deri tani ndonjë që ka antipati për minatorin. Unë në këtë rast jap edhe marr emocion. Kjo gjë më kënaq.

Ju ka ndodhur realisht të dëgjoni ndonjë të tillë?
Po. Një të hënë, kam ndjekur për rreth treqind metra tre vetë, të cilit flisnin dhe qeshnin me të madhe. Unë isha pas tyre dhe njëri përdorte të gjitha batutat e Gjonit të një nate më parë, të cilat i demonstronte edhe me lëvizje. Aty ia kam plasur të qeshurit.

Ju tremb skena?
Jo, aspak. Madje, dua të them se kam pak emocione, të cilat janë të pamungueshme në art, para se të dal në skenë. Por kur dal atje jam krejt i lirshëm dhe pa asnjë fije emocioni.

A i përdorni batutat e Gjonit në jetën e përditshme?
Këto batuta janë krijuar vetëm në “Portokalli”. Dua të them se gjithmonë kam qenë dhe jam një njeri që qesh shumë, madje edhe në ditën më të keqe të jetës sime. Por në jetën e përditshme nuk flas kështu, rrallë me shoqërinë.

I përmbaheni skenarit apo improvizoni në skenë?
Në rolin që kam me Gonin ka mjaft improvizime, ai më pyet ndonjëherë dhe unë i kthej përgjigje të cilat më vijnë në moment. Kështu, krijohen situata të këndshme, në të cilat ka pasur raste që na ka kapur e qeshura të dyve.

Çfarë ju pëlqen më tepër?
Gjuetia dhe peshkimi. Sidomos gjuetia që e kam trashëgim nga gjyshi. Qysh i vogël i shkoja prapa gjyshit kur nisej për gjah. Sa që tashmë nuk ndahem dot nga kjo gjë. Madje edhe nga fshati nuk ndahem dot. Pasi aty kam mundësi të merrem me gjueti. Kohën time të lirë, përveç tre muajve të verës, unë e kaloj në fshat dhe këtë e bëj me shumë dëshirë.



Dialog me Gjonin

Çfarë do të bëjë nëse do të shembej galeria?
Ça baj un? Nji m… t’madh. Ça ***** me pas ba.
Po
Si… me tranë gurët…! Ça me ba aty mrena, pa ujë e pa bukë…
Po ja të zë brenda…?
A ua? S’e di oj ti.
S’ke frikë nga qeveria?
Po tallet me ***, ma thotë mu. Ma mështjell mu qiviria. Katër herë ma ka mështjell, mu.
Po ti çfarë bën?
Unë rri urtë. Ma mështjell qiviria, ia fus një t’dhime.
A e ke pyet qeverinë?
Po pra ata e njofin Gjonin, e din se kush ësh Gjoni dhe fillojn ja mështjellin Gjonit pastaj. I fusin e mren Gjonin e Gjoni si metet gja qeter veçse t’gërthetmes.
Po ti a shkove?
Kam shku me kërku Pantalliun.
Kë?
Pantalliun
Kush është Pantalliu?
Pantalli Majton. Po se kam gjet n’punë. Ka shku me hangër ‘i drekë, m’tha skeretarja.
Si ishte sekretarja?
I kishte t’kuqe.
Çfarë kishte t’kuqe?
Qimzet.
Aha…
Ata i pash. Ata i pash asaj. Aqe e kam menjen unë. Thash t’i vidhsha nj’mushama. Po se kishte ajo, e kishte lan ke roja….

[Pyes_Lotin]

Ka dhe humor te bukur, por ndonje her banaliteti arrin kulmin, dhe ne ato ore "jo te vona" ku dhe femijet jane s`gjuar si pershembull 8pm, nuk mendoj se eshte fort humoristike kur perdorin banalitet te theksuar, por neise dikush mund te mendoj ndryshe.

Personazhi im me i preferuar eshte MITI "O temen e semes"

[karamelja]

Portokallia emision i bukur fare. Gjini apo Gjonin e kam shikuar gjithmone, por ndonjehere nuk e marr vesh fare. Megjithate i kepute ca te forta.
Edhe mua me pelqen shume MITI, aq bukur e ben, me ate te foluren e tij korcarke.
"Per koke te mamkes, ose temen e semes"
Gjithashtu me pelqejne Nini edhe Vini.

[ledi01]

hola mua me shume me pelqen llambi dhe miti mund te shkruani ndonje batute te llambit ketu ne forum te gjithe jeni fantastike

[Saint-Simone]

Gjoni eshte i madh fare vetem se me ca batuta banale qe i perserit disa here humbet pike per mendimin tim...
Miti eshte shume lart, mund te jete me i miri...

ata dy tironsat nuk durohen fare ... batutat mund te jene te bukura por mimikat e tyre dhe menyra e paraqitjes ne skene shume dobet...

[Master^Divine]

Pervec Ninit dhe Vinit qe vijne me origjinalitetin e tyre te tjeret te bejne me me ik me vrap
Plus nje skenar i vjedhur dhe i perkthyer kot me kot

[StormAngel]

E kam pa ca here dhe me ka pelqyer,dmth kane arritur qe te me bejne te qesh shume.
Emision i mire eshte.

[allOrNothing]

Hej a e dini te rene,
kam degjuar lart e poshte te thuhet se mund kete edicion mund ta drejtoj Aulona portokalline, me ne fund nje prezantuese per se mbari, se keto te tjerat sdine te flasin!!!Ajo me duket shume e pergatitur. Ndoshta ka ardhur koha qe ne ekran te dalin jo vetem velina, por dhe gazetare te pergatitura e te zonja.
Po ju cmendim keni??

[[xeni]]

E ndjek shfaqjen "Portokalli" nga interneti dhe me pelqen. Por, kam vene re se ne shume raste banaliteti i kalon caqet. Te pakten une kshu mendoj. Jam i mendimit se ne situata te caktuara, ne familje a diku tjeter mund ta ndieja veten keq. Ju si mendoni???

[ndreu]

Jam shume dakord me ty i dashur. Humor behet edhe pa banalitete. Madje kam pershtypjen se humori me i mire eshte ai qe nuk permban banalitet.

Eshte e qarte se arti shqiptar fut banalitetin per te krijuar humor. Kjo tregon se nuk mund te krijoje humor te paster sic ndodhte vite me pare. Por mos te harrojme se humori qe ka mbetur i ngulitur ne mendjet e njerezve eshte humori i vjeter dhe pa banalitet.

Nuk besoj se ka njeri qe ta mohoje kete gje, vetem nese kemi te bejme me njerez qe u pelqen te kundershtojne, me persona qe i kane vene si qellim vetes te jene banale apo pseudomoderne.

Megjithate "Portokalli" nuk eshte misherimi i banalitetit, prandaj dhe nuk eshte mire te bejme sulme konkrete. Eshte evident fakti se kohet e fundit, i gjithe humori shqiptar karakterizohet nga kjo "mode".

"Portokalli" besoj se ka qellim te mire. Duhet pare me shume tematika qe trajton dhe qellimit qe i sherben. Personalisht mendoj se po behet nje pune e mire nga ana e tyre. Sigurisht qe ka edhe hollesira qe duhen rishqyrtuar dhe shpresoj ta bejne ne te kaluaren. Shendet!