Pse ndodhin fatkeqësitë natyrore?

[ORIONI]

Myzhde durimtareve


Pasiqe sabri eshte gjysma e imanit, eshte moral i vyeshem, te dergon ta respektosh All-llahun, te largon nga haramet, meriton qe te flasim rreth tij, duke e treguar realitetin dhe vleren e tij, llojet dhe gjerat qe e demtojne dhe e asgjesojne. Krejt kjo ne kohe kur musibetet jane shtuar, sprovat kane kaluar cdo kend, dyshimet vijne nga te gjitha anet, ai qe kapet per fe i ngjan atij qe eshte kapur per gace, andaj nevoja e njerezve per durim eshte me e madhe se ajo per ushqim.

All-llahun e lusim qe te na furnizoje me saber per ibadete, me saber per tu larguar nga mekatet dhe saber ne caktimin e All-llahut. Amin.

Realiteti i sabrit

Saber, sipas sherijatit eshte: mostrishtimi i shpirtit, mosankim me gjuhe dhe mosperdorja e gjymtyreve per te shkyer rrobat dhe per te rrahur fytyren. Sabri eshte nje virtyt i vlefshem, eshte force e shpirtit me te cilen rregullohet ceshtja e saj. Njeriu duhet te adhuron All-llahun si ne bollek ashtu edhe ne sprova, andaj gjate shendetit duhet falendeuar, kurse gjate sprovimit duhet duruar.

- Kane pyetur Xhunejdin per sabrin, kurse ky eshte pergjigjur: “te gelltitish ithtesira, duke mos u merrolur”.

- Kurse Dhennuni ka thene: “saber eshte largimi prej ndalesave, qetesi kur te perbishe vrazhdesi te sprovave dhe shfaqaje e pasurise kur te kaplon fukaralleku”.

Sabri eshte frere i njeriut, i cili e udheheqe per ne xhennet ose per ne xhehenem, e nese nuk e ka kete frere shkon nga do vet.

Disa dijetare nga selefi kane thene: vendoni frere nefsit se ajo te con ne te keqe. I lumi ai qe i ka venduar nefsit te vet frere i cili e dergon ne ibadete dhe e largon nga haramet, sepse durimi nga haramet eshte me i lehte se durimi ndaj denimit te All-llahut.

Pra, realiteti i sabrit qenka qe besimtari forcen e ecjes perpara ta orijentoje nga ajo qe i ben dobi, kurse forcen e stagnimit ta orijentoje nga ajo qe i ben dem.

Njerezit perballe sabrit jane ne gjendje te ndryshme, disa durojne per te bere ibadete, mirepo nuk kane durim qe te largohen nga haramet, tjeret kane durim te largohen nga haramet, mirepo nuk kane durim te bejne ibadete, kurse tjeret skane durim as per ibadete e as per tu larguar nga haramet.

Disa njerez durojne agjerimin kur eshte nxehte dhe namazin e nates kur eshte ftohte, mirepo nuk duron nga shikimi haram.

Disa tjere kane durim per tu larguar nga shikimet harame dhe fotografite lakuriqe, mirepo nuk ka durim te urdheroje ne te mire e te largoje nga e keqja dhe te beje xhihad kunder kafirave dhe munafikave.

Te shumtit jane ata qe skane saber as per kete e as per ate, kurse pakica jane qe kane saber edhe per kete edhe per ate, andaj kane thene: sabri eshte perqendrim i nxitjes se mendjes dhe fese perballe nxitjes se epshit”.

Vlera e sabrit

Vlera e sabrit eshte shume e madhe, per ket flasin shume argumente, prej tyre jane edhe keto:

- seciles veper i dihet shperblimi pervec sabrit, sepse llogaria e sabrit eshte pakufi. All-llahu thote:

“Me te vertete shperblehen durimtaret pa kufi…”. (Ez-Zumer: 10).

- All-llahu eshte ne prani te durimtareve:

“All-llahu eshte me durimtaret…”. (El-Bekare: 153).

Kurse Ali ibn Dekak thote: “durimtaret fituan krenarine e dy boterave, sepse fituan pranine e All-llahut me ta”.

- All-llahu i do durimtaret:

“All-llahu i do durimtaret…”. (Ali Imran: 146). Mjafton kjo qe te jete nxitje per durimtaret.

- Tregon All-llahu se durimi eshte gje e mire per durimtaret edhe ate duke u betuar:

“… e po te duronit kjo eshte me mire per durimtaret…”. (En-Nahl: 126).

- All-llahu ia ka pergaditur durimtaret tre shperblime per njeher qe askujt sia ka pregaditur:

“Pergezoi durimtaret, te cilet kur i godet ndonje fatekeqesi thone: te All-llahut jemi dhe te Ai do te kthehemi. Atyreve u takojne salavatet prej Zotit te tyre dhe meshira dhe ata jane te udhezuarit”. (El-Bekare: 155- 157). Nje njeri nga selefi, te cili i kishte ndodhur nje musibet ka thene: pse mos te bej saber, kur All-llahu mi ka premtuar tre gjera nese duroj, secila gje eshte ma e mire se bota dhe cka permbi te.

- shpetimi i besimtarit ne dunja dhe ahiret mvaret prej sabrit:

“O ju besimtare, beni durim, behuni te qendrueshem kunder armikut, rrini te pergaditur dhe, qe te shpetoni, ruajuni denimit te All-llahut”. (Ali Imran: 200). Te flasim per vleren e durim na nevojitet shume kohe, andaj me kete do te mjaftojme, kurse kur te flasim per sabrin ne Kur’an dhe sunnet do te flasim pak edhe me gjere.

Llojet e sabrit

Dijetaret thone se sabri eshte tre lloje:

Saber ne ibadet ndaj All-llahut, saber ne largim prej mekateve dhe saber ne kader te All-llahut. Krejt kjo sepse robi ne kete dunja eshte ne tre gjendje: para urdherit te cilin duhet kryer, para ndaleses qe duhet larguar dhe para kaderit te All-llahut qe duhet duruar. Ne te gjitha keto gjendje ka nevoje besimtari per saber.

Me keto tre gjera e porosite Llukmani djalin e tij duke i thene:

“O djali im, fale namazin, urdhero per pune te mira, e ndalo nga te keqiat, perballo me durim cdo gje qe te godet, vertet, keto jane nga ceshtjet me te preferuara”. (Llukman: 17).

Perderisa saber gjuhesisht dmth burgim dhe pengim, atheere dmth burgim i nefsit ne rrespekte, pengim nga mekatet dhe pengim nga hidherimi dhe mllefi nese e godet ndonje musibet.

1- sabri ne ibadete eshte saber ne veshtiresi, sepse nefsi sipas natyres se saj ike prej shume ibadeteve, e urren namazin shkaku i dembelise dhe dhenja perparesi rehatise, e urren zekatin shkaku i kopracise, kurse e urren haxhin dhe xhihadin per te dy shkaqet, e urren agjerimin shkaku se e do ushqimin dhe nuk e do urine. Pra, durimi ne ibadete eshte durim ne veshtiresi.

Njeriu ka nevoje per kete lloj sabri ne tre raste:

- para se ta fillon ate ibadet, duke e pastruar nijetin, duke vendosur qe ta kryen kete obligim dhe duke u larguar rijase dhe dyftyresise. Per kete All-llahu e permendi sabrin para vepres kur thote:

“Pervec atyre, te cilet kishin durim dhe benin vepra te mira, te tillet kane falje (te gabimeve) dhe shperblim te madh”. (Hud: 11).

- gjate ibadetit, duke mos e haruar All-llahun gjate kesaj vepre, duke i plotesuar rregullat dhe sunnetet e kesaj vepre, e mos ta bene te manget dhe me te meta. Ta kete parasysh nijetin dhe te jete i pranishem ne kete ibadet me zemer.

- Pasi ta kryesh ibadetin, sepse njeriu ka nevoje per saber qe mos ta shfqae kete ibadet per rija dhe syefaqesi, mos te mahnitet me kete ibadet te vetin dhe te duron e mos te ben vepra te cilat mundet tia asgjesojne kete veper, sic thote All-llahu [subhanehu ve teala]:

“…mos i prishni lemoshat tuaja me te krenuar e me ofendim sic ben ai qe e jep pasurine e vet sa par sy e faqe te njerezve,…”. (El-Bekare: 264).

Pra, ibadeti paska nevoje per durim dhe perpjekje, andaj Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “eshte rrethekuar xhenneti me gjera te renda per njeriun…”. (Transmeton Muslimi).

2- sabri ne largim prej mekateve. Kjo gje eshte e qarte, njeriu duhet te pengon nefsin te pason epshin e tij dhe te bejr ne harame. Ma se shumti i ndihmon ne kete gje, lenja e gjerave te zakonshme dhe gjerave qe i ndihmojne ne mekat, sepse adeti eshte natyre e vecante, e kur ti bashkangjitet epshit, atehere behen dy ushtare te shejtanit perballe ushtarit te All-llahut e ndoshta nuk mundet t’i mposhte. Per kete Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “eshte rrethekuar xhehenemi me epshe…”. Sepse nefsi i deshiron dhe tenton te bjer ne to, kurse po e pengoi vehten nga kjo gje dhe beni saber, kjo eshte me mire per te.

3- Saber ne bela dhe musibete. All-llahu [subhanehu ve teala] thote:

“Ne do t’ju sprovojme me ndonje frike, me uri, me ndonje humbje nga pasuria e nga jeta e edhe nga frytet, po ti jepju myzhde durimtareve”. (El-Bekare: 155).

Ky saber behet duke mbyllur gojen nga ankimi drejtuar ndokujt tjeter pervec All-llahut, duke penguar zemren nga trishtimi dhe hidherimi, kurse gjymtyret nga shkyerrja e robave dhe rrahja e fytyres.

Nese robi duron gjat sprovave qe i vijne, me kete ai e pranon ate qe e i ka ardhur nga All-llahu dhe shpreson shperbilimin e tij. Ummu Seleme thote: Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “Nese ndokend e godit ndonje musibet, le te thote: inna lil-lah ve inna ilejhi raxhiun, te All-llahut jemi dhe te Ai do te kthehemi, me shperble ne kete musibet dhe ma zevendeso me ndonje veper ma te mire”.

E kur vdiq Ebu Selemeja, Ummu Selem tha: inna lil-lah ve inna ilejhi raxhiun, te All-llahut jemi dhe te Ai do te kthehemi, me shperble ne kete musibet dhe ma zevendeso me ndonje veper ma te mire, atehere All-llahu ia zevendesoi Ebu Selemen me Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].

Gradat e sabrit

Ibn Kajjimi [rahimehull-llah] thote se sabri eshte tre grade:

1- Saber prej All-llahut, dmth kerkimi ndihme te Ai per saber dhe kuptimi se sabri i robit vjen nga All-llahu e jo nga vetvetja. All-llahu thote:

“Pra, te jesh i durueshem! Durimi yt eshte vetem me ndihmen e All-llahut…”. (En-Nahl: 127). Dmth po mos te jep durim All-llahu, nuk mundesh te durosh.

2- Saber per hire te All-llahut. Dmth nxites per kete saber te jete dashuria ndaj All-llahut dhe shpresimi i Fytyres se Tij, e jo shfaqja e forces se tij ose kerkimi i lavderimit nga njerezit, ose per ndonje qellim tjeter.

3- Saber me All-llahun. Dmth levizja e robit sipas deshires dhe rregullave te All-llahut, duke e duruar vehten ne keto gjera, levize sipas tyre dhe ndalet ku ndalen ato, ece nga ecin ato. Vehten e ka bre peng te urdherave dhe deshirave te All-llahut. Ky lloj i sabrit eshte lloji me i rende dhe ky eshte sabri i te verteteve. (???????? ).

Xhunejdi thote: ecja prej dunjase ne ahiret eshte lehte per besimtarin, largimi prej njerezve per hire te All-llahut eshte gje e rende, ikja prej vetvetes nga All-llahu eshte edhe ma rende, kurse durimi me All-llahun eshte edhe ma rende.

Sabri ne Kur’an dhe Sunnet

Ibn Kajjimi [rahimehull-llah] permend shume ajete ku permendet sabri dhe citon Imam Ahmedin se ka thene: “All-llahu ka permendur sabrin ne mese 90 vende”. Ne do ti permednim vetem disa vende ku permendet sabi.

1- Si urdher:

“Pra, te jesh i durueshem! Durimi yt eshte vetem me ndihmen e All-llahut…”. (En-Nahl: 127).

“Ti ben durim ne vendimin e Zotit tend…”. (Et-Tur: 48).

2- Ndalim i te kundertes, qe eshte nxitimi:

“Ti duro, ashu sikurse duruan te derguarit e vendosur dhe mos kerko ngutjen e denimit per ta…”. (El-Ahkaf: 35).

“Po ti, behu i durueshem ndaj caktimit te Zotit tend, e mos u be si ai peshkut…”. (El-Kalem: 48).

3- Lavderim per durimtaret:

“…dhe te durueshmit ne skamje, ne semundje dhe ne flaken e luftes. Te tillet jane ata te sinqertit dhe te tillet jane ata te devotshmit”. (El-Bekare: 177).

4- Nderlidhja e fitores dhe perkrahjes me saber dhe takvallek:

“Po, nese jeni te qendrushem e te matur, e ata (armiqte) t’ju vine tash ne kete momoent, Zoti juaj ua vazhdon juve ndihmen me pese mije prej engjejve te ushtruar (per lufte) ose te shenuar”. (Ali Imran: 125).

Andaj Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “Dijeni se fitoreja vjen me durim”. Transmeton Tirmidhiu, hadithi eshte sahih.

5- Lajmerim se fitimi i gjerave te kerkuara, shpetimi prej gjerave te urrejtura, hyrja ne xhennet dhe pershendetja e melaqeve fitohet me saber:

“(perfundimi i mire eshte) Xhennete te Adnit (vende te perjetshme) ku do te hyjne ata, edhe prinderit, grate dhe femijet e tyre te cilet kane qene vepermire ata do t’i vizitojne engjejt duke hyre ne secilen dere. (u thone) Selamun alejkum, me durimin tuaj gjetet shpetimin; sa perfundim i lavdishem eshte ky vend”.(Er-Ra’d: 23-24).

6- Lajmerim se durimtari eshte ai qe perfiton dhe keshillohet me ajetet e All-llahut:

“Ne e patem derguar Musain me argumentet tona (dhe i thame); nxirre popullin tend prej erresirave ne drite dhe perkujtoju atyre te mirat e All-llahut (qe u dhuroi), se vertet ne ato (perkujtime) ka argumente per secilin qe eshte shume i durueshem dhe shume falenderues”. (Ibrahim: 5).

7- Lajmerim se cilesite e mira dhe dobite e medha i perfitojne durimtaret:

“E ata qe ishin te zotet e diturise thane: “Te mjeret ju, shperblimi i All-llahut eshte shume me i mire per ate qe besoi dhe beri veper te mire, po ate nuk mund ta arrije kush pervec durimtareve!”. (El-Kasas: 80).

8- Imamlleku ne fe arrihet me saber dhe jekin:

“Dhe prej tyre Ne beme prijes qe me urdherin Tone udhezojme, pasi qe ata (qe i beme prijesa) ishin te durueshem dhe ndaj argumenteve Tona ishin te bindur”. (Es-Sexhde: 24).

9- All-llahu e lavderoi Ejubin [alejhis-selam] per sabrin e tij:

“Vertet, Ne e gjetem ate te durueshem. Sa rob shume i mire ishte ai dhe i kthyer te Zoti”. (Sad: 44).

E vleresoi se eshte rob shume i mire sepse e gjeti durimtar, e kjo tregon se ai qe nuk duron kur te sprovohet, eshte rob i keq.

10- Ne disa vende e ka permendur sabrin me kushtet e fese:

E ne ajetet tjera All-llahu e ka bere sabrin shkak te dashurise, pranise, fitores, ndihmes dhe shperblimit te mire nga Ai, mjafton kjo te jete nder dhe vlere.

Kurse ne sunnetin e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka shume hadithe qe flasin per vleren e sabrit, qe nxisin ne saber, qe flasin mbi ate qe u ka pergaditur All-llahu durimtareve ne dunja dhe ahiret. Ne vijim do ti permendi disa hadithe:

1. Transmetohet nga Enesi [radijall-llahu anhu] qe thote: “Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kaloi prane nje gruaje e cila qante mbi nje varr dhe i tha: “Frikesoju All-llahut dhe bej durim”. Gruaja i tha: “Largohu prej meje, sepse ty nuk te ka goditur fatkeqesia ime!” Ajo nuk e njihte Te Derguarin. Kur i treguan se ai ishte Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ajo shpejtoi deri te dera e shtepise se Pejgamberit dhe pasi nuk gjeti roje te dera, e hapi deren dhe tha: (O I Derguari i All-llahut) “Une ty nuk te kam njohur”. (Pejgamberi) Tha: “Durimi eshte ne goditjen e pare (sepse atehere eshte me se veshtiri)”. (Muttefekun alejhi).

Befasia e fatekeqesise eshte ajo qe e trishton njeriun dhe ia dridh zemren,e nese duron ne goditjen e pare, ia thene veshtiresine dhe pastaj behet ma lehte durimi ne kete fatekeqesi.

2. Transmetohet nga Ebu Seid El-Hudriu [radijall-llahu anhu], i cili thote se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “…e kush kerkon te jete i pavarur (te kete sa mos t’ia shtrije doren tjeterkujt), All-llahu do ta pavaresoje, e kush ben shume durim, All-llahu do t’i ndihmoje ne durim. Askujt nuk i eshte dhene dhurate me e mire dhe me e rendesishme se sa durimi (sabri)”. (Muttefekun alejhi).

3. Nga Ebu Hurejre [radijall-llahu anhu] percillet se I Derguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thene: “All-llahu i Madherishem thote: “Shperblimi i robit tim besimtar, kur t’ia merr te dashurin e tij nga banoret e kesaj bote, e ai ben durim per te duke llogaritur shperblim, eshte me Xhennet”. (Buhariu).

4. Transmeton Buhariu dhe Muslimi se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] disa njerezve u ndau dic prej pasurise, atehere disa njerez thane: me kete ndamje s’eshte shpresuar fytyra e All-llahut. I treguan per kete fjale Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], kurse ai tha: “All-llahu e meshirofte Musain [alejhis-selam], e paten ofenduar ma rende se kjo, por duroi”.

Hadithet qe flasin rreth kesaj teme jane te shumta neve po mjaftohemi me keto qe i permendem.

Disa thenie te selefit mbi sabrin

1- Omeri [radijall-llahu anhu] thote: “jeten ma te mire e kemi kaluar me saber”. “Po te ishte sabri njeri, do te ishte fisnik”.

2- Hasan Basriu [rahimehull-llah] thote: “Sabri eshte thesar i te mires, All-llahu ia jep vetem njeriut fisnik te Ai”.

3- Aliu [radijall-llahu anhu] thote: “sabri ne krahasim me imanin eshte sikurse koka me trupin, nese i keputet koka, vdes trupi”, pasta e ngriti zerin duke thene: “s’ka iman ai qe s’ka saber”.

4- Omer ibn Abdul-Azizi [rahimehull-llah] thote: “Nese All-llahu ia jep nje dhunti besimtarit e pastaj ja mer, mirepo ia kompenzon me saber, gjeja e kompenzuar eshte me e mire se ajo qe ia ka dhene fillimisht”.

5- Sulejman ibn Kasimi [rahimehull-llah] thote: “seciles veper i dihet shperblimi pervec sabrit”.

6- Mejmun ibn Mihrani [rahimehull-llah] thote: “Sabri eshte dy lloje: sabri ne musibet, e kjo eshte nje gje e mire dhe sabri ne largim nga harami, kjo eshte edhe me e mire”. “Njeriu te mirat mundet ti arrije vetem me saber”.

Gjera qe e demtojne dhe asgjesojne sabrin

1- Ankesa drejtuar krijesave.

Nuk hyne ne kete grupe, ankimi drejtuar All-llahu dhe tregimi i situates tende ndonje krijese, sic eshte mjeku, ose ndokush tjeter.

2- Ne kundershtim me sabrin eshte shkyerrja e rrobave dhe rrahja e fytyres, vajtimi, ngritja e zerit me te qajtur etj.

Nuk eshte ne kundershtim me sabrin te qajturit pa ze.

3- Trishtimi eshte ne kundershtim me sabrin. All-llahu thote:

“Eshte e vertete se njeriu eshte i prirur te jete i padurueshem. Pse kur e godit ndonje e keqe, ai ankohet se tepermi. Nderkaq, kur e gjen e mira, ai behet teper koprac”. (El-Mearixh: 19-21).

Ubejd ibn Umejri thote: nuk konsiderohet trishtim nese te qane syri dhe te merzitet zemra, mirepo trishtim konsiderohet mendim i keq dhe fjalet e keqija”.

Ne fund e lusim All-llahu [subhanehu ve teala] qe te na dhuroje durim dhe te na beje prej durimtareve te cilet i pret shperblimi pa llogari. Amin.

[ORIONI]

Qëndrimi i muslimanit ndaj katastrofave natyrore


O ju muslimanë!

Kjo tokë mbi të cilën jetojmë është një prej begative madhështore të All-llahut, subhanehu ve teala, mbi të jetojmë dhe në brendësinë e saj i varrosim të vdekurit.

All-llahu, subhanehu ve teala, thotë:

أَلَمْ نَجْعَلِ الأَرْضَ كِفَاتاً *أَحْيَاء وَأَمْواتاً

“A nuk bëmë Ne tokën që në gjirin e vet mban, të gjallë dhe të vdekur?” (El Murselat, 25-26)

مِنْهَا خَلَقْنَـاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى

“Prej asaj (tokës) Ne u krijuam ju, e ju do t'ju kthejmë përsëri në të, e prej saj do t'ju nxjerrim edhe një herë.” (Ta-Ha: 55)


هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُواْ فِى مَنَاكِبِهَا وَكُلُواْ مِن رّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ

“Ai është që juve tokën ua bëri të përshtatshme, andaj ecni nëpër pjesë të saj dhe shfrytëzoni begatitë e Tij, meqë vetëm te Ai është e ardhmja.” (El Mulk: 15)

Ajetët në këtë kuptim janë të shumtë.

All-llahu me urtësinë e tij në brendësinë e tokës vendos gjitha gjërat e duhur për mbijetimin e njeriut, e bekoi atë dhe caktoi korrën e saj. Pastaj e bëri të përqendrueshme, të palëvizshme me kodrat e saj duke ia mundësuar njeriut që mbi të të ndërton vendbanimet e tij.

Por në disa raste All-llahu këtë tokë aq stabile e bën ushtar prej ushtrive të Tij, lejon lëvizjen dhe zgjërimine saj duke shkaktuar tërmete katastrofale, duke i frikësuar disa nga robërit e tij si dhe për të edukuar tjerët. Qoftë i lartësuar Ai ushtritë e të cilit nuk i din askush.

Në këto ditë bota përjetoi një termet katastrofal që goditi disa vende duke lënë pas vete dhjetra mijëra të vdekur, të zhdukur, miliona të zhvendosur dhe shkatërrime vlera e të cilave përcaktohen në milijarda.

Çdoherë që muslimani ballafaqohet me ndodhi të tilla duhet të ulet të mediton dhe të merr mësime…

Qëndrimi i tillë i muslimanit buron nga besimi i tij sipas të cilit ai në pajtim me botëkuptimin islam analizon ndodhitë në botë. Ai me këtë qëndrim dallon nga ithtarët e materializmit të cilët ndodhitë përreth tyre i analizojnë me parimet dhe metodologjinë e ideologjisë materialiste që e përcakton botkuptimin e tyre.

Për dallim nga ata besimtari me zemrën e tij vazhdimisht është i lidhur me All-llahun, falënderon për mirësitë që ia dhuron All-llahu dhe është i vetëdijshëm se fatkeqësitë që e godasin janë fryt i asaj që kanë punuar duart e tij, edhe pse All-llahu shumë prej dënimeve të merituara i fal…

Ai e din se tërë universi me njërëzit dhe xhinnët, me qiejtw dhe tokat, me yjet dhe planetat, me krijesat e njohura dhe të panjohura janë nën sundimin e All-llahut i cili me krijesat e tij vepron sipas vullnetit të Tij universal. Akush e asgjë nuk mundet t’i kundërvihet caktimit të All-llahut.

Besimtari me besimin e tij e din se çdo gjë e cila ndodhë, e këndshmeja dhe pakëndshmeja, tërmetet, vullkanët, fortunat, vërshimet, eklipsat ndodhin me caktimin e All-llahut dhe me urtësinë e Tij të cilën dëshiron që t’ua mëson njerëzve.

Besmitari e din se ajo që i ka ndodhur nuk ka mundur që të mos ndodhw, kurse ajo që nuk ka ndodhur nuk ka mund të ndodhe dhe e din se obligimi i tij gjatë fatkeqësive është durimi, shpresa për shpërblim tek All-llahu, pendimi dhe kthimi tek All-llahu…

Besimtari çdoherë ndikohet nga argumentet kosmologjike që i sheh me sytë e tij, këto argumente ia përkujtojnë All-llahun, ngjallin zemrën, ripërtrijnë imanin, e lidhin njeriun me All-llahu, njeri i cili e përkujtonë dhe falënderon Atë.


Tërmeti është një prej argumenteve të fuqisë hyjnore.

All-llahu, subhanehu ve teala, thotë:

وما نرسل بالآيات إلا تخويفا

“Fenomenet natyrore që shkatërrojnë, Ne nuk i dërgojmë për tjetër vetëm për frikësim.” (El- Isra: 59).

قل هو القادر على أن يبعث عليكم عذابا من فوقكم أو من تحت أرجلكم أو يلبسكم شيعا ويذيق بعضكم بأس بعض انظر كيف نصرف الآيات لعلهم يفقهون

“Thuaj: Ai ka fuqi (t'ju shpëtojë, por edhe) t'ju sjellë dënim prej së larti ose prej së poshti nën këmbët tuaja apo t'ju ndajë në grupe e ta luftoni njëri-tjetrin. Shih se si i sqarojmë faktet në mënyrë që të kuptojnë.” (El En’am: 65).

Muxhahid thotë: “Dënimi që vjen prej së larti është britme e tmerrshme (sajha) ose gurrëzimi kurse dënimi që vjen prej së poshti është tërmeti dhe hasf (kur toka hapët dhe gëlltit atë që është mbi të)”

Nga kjo kuptuam se tërmetet shkatërrues ndodhin me caktimin e All-llahut dhe ato në disa raste janë dënim siç ka ndodhur me popullin e Themudit:

فعقروا الناقة وعتوا عن أمر ربهم وقالوا يا صالح ائتنا بما تعدنا إن كنت من المرسلين * فأخذتهم الرجفة فأصبحوا في دارهم جاثمين

“Ata e therën deven dhe me kryelartësi shkelën dispozitën e Zotit të tyre dhe thanë: "O Salih, sillna atë me çka na u kërcënove, nëse je prej të dërguarve". Atëherë ata përjetuan tërmetin dhe u gdhinë në shtëpitë e tyre kufoma të ngrira.” (El A’raf, 77-78)

Sheukaniu, rahimehull-llah, fjalën dridhje të tokës e ka komentuar me fjalën tërmet.

Edhe sharrimi i tokës është një prej katastrofave me anë të cilës All-llahu i frikëson njerëzit. Si pasojë e saj ndodhë që njw pjesë e tërë e tokës të zhduket në brendësinë e saj…

أفأمن الذين مكروا السيئات أن يخسف الله بهم الأرض أو يأتيهم العذاب من حيث لا يشعرون

“A mos janë të sigurt ata që përgatitën kurthe, se All-llahu nuk do t'i trandë ata me tokën, ose nuk do t'u vijë atyre dënimi kah nuk e mendojnë?” (En Nahl, 45)

وقارون وفرعون وهامان ولقد جاءهم موسى بالبينات فاستكبروا في الأرض وما كانوا سابقين * فكلا أخذنا بذنبه فمنهم من أرسلنا عليه حاصبا ومنهم من أخذته الصيحة ومنهم من خسفنا به الأرض ومنهم من أغرقنا وما كان الله ليظلمهم ولكن كانوا أنفسهم يظلمون

“Edhe Karunin, Faraonin dhe Hamanin. Atyre Musai u solli fakte por ata treguan mendjemadhësi, ndaj nuk mundën t'i shptojnë dënimit. Secilin prej tyre e kemi dënuar për shkak të mëkatit të vet; disa prej tyre Ne i goditëm me furtunë plot rërë, disa i shkatërruam me krismë nga qielli, kurse disa të tjerë i sharruam në tokë dhe disa i përmbytëm në ujë. All-llahu nuk u bëri atyre ndonjë të padrejtë, por ata vetes së tyre i bënë padrejtë.” (El-Ankebut: 39- 40).

أأمنتم من في السماء أن يخسف بكم الأرض فإذا هي تمور

“A u garantuat ju prej Atij që është në qiell, që të mos ju shafit (të mos u lëshojë) toka kur të dridhet.” (El Mulk, 16)


O ju muslimanë, këto tërmete dhe katastrofa janë argument i fuqisë së Fuqiplotit dhe argument i dobësisë së sunduesve kryelartë të tokës.

Si të mos janë këto argumente kur në to shohim se si All-llahu për disa sekonda shkatërron qindra mijëra shtëpi dhe vdesin qindra mijëra njerëz.

Nga tërmeti që ndodhi ne duhet të marrim shumë mësime

Në një prej tërmeteve më parë në Japoni kanë vdekur 142 000, në Kinë 500 000.

Në Iran më herët jeta morri fund për 40 000 njerëz dhe kështu me rradhë…

Në tërmetin e fundit pritet që numri i të vdekurve të arrin 200 000…

A thua vallë çfarë do të jetë tërmeti në ditën kur do të thinjen fëmijwt (Dita e gjykimit).

Tërmeti i asaj dite do t’i shndërron kodrat dhe malet në lesh të shprishur, toka do të bëhet e rafshë pa banesa dhe banorë…

Në atë tërmet toka dhe malët e saj do të përplasen njëra me tjetrën.

Duhet ta dijëm se ata që shpëtojnë nga tërmetet e kësaj bote nuk do shpëtojnë nga tërmeti i kijametit.

يأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَىْء عَظِيمٌ *يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَـارَى وَمَا هُم بِسُكَـارَى وَلَـكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ

“O ju njerëz, ruajuni dënimit nga Zoti juaj, sepse dridhja pranë katastrofës së kijametit është një llahtari e madhe. Atë ditë, kur ta përjetoni atë, secila gjidhënëse braktis atë që ka për gjiri dhe secila shtatëzënë e hedh para kohe barrën e vet, ndërsa njerëzit duken të dehur, po ata nuk janë të dehur, por dënimi i All-llahut është i ashpër.”

All-llahun e lusim që të na japë durim në momentin e katastrofës, të na e mundëson të marrim mësim e Ai me të vërtetë ka mundësi ta bëj atë…

E thash atë që e dëgjuat dhe kërkoj falje prej All-llahut për mua dhe gjithë muslimanët Ai me të vërtetë falë gabimet dhe mëshiron pa masë.


Hutbeja e dytë


O ju muslimanë!

Kini frikë All-llahun dhe analizoni gjendjen tuaj duke e krahasuar me atë që ndodh rreth juve. Ju jetoni në begatitë e All-llahut, të shëndoshë dhe të sigurt në vendin e juaj. A thua vallë e keni falënderuar All-llahun për këto begati, kurse All-llahu falënderuesve u ka premtuar akoma më shumë:

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ

“Dhe (përkujtoni) kur Zoti juaj njoftoi bindshëm: "Nëse falënderoni, do t'ua shtoj të mirat, e nëse përbuzni, s'ka dyshim, dënimi Im është i vështirë!” (Ibrahim, 7)

All-llahu me anë të këtyre ndodhive don që ju të merrni mësim, të pendoheni.

I lumtur është ai që pendohet dhe ka dështuar ai që nuk merr mësim dhe vazhdon në mëkate.

Në Librin e All-llahu dhe Sunnetin e të Dërguarit mësojmë se këto katastrofa që i godasin robërit janë për shkak të mëkateve që i bëjnë si dhe janë caktim i All-llahut.

وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا

“Kur duam të shkatërrojmë ndonjë vend (popull), i urdhërojmë pasanikët (parinë) e atyhit (të jenë në rrugë), e ata kundërshtojnë; atëherë zbatohet dënimi i merituar kundër tyre dhe i shkatërrojmë krejtësisht.” (El Isra, 17)

وعَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: ((فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ خَسْفٌ وَمَسْخٌ وَقَذْفٌ)) فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ الْمُسْلِمِينَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَتَى ذَاكَ؟ قَال: ((إِذَا ظَهَرَتْ الْقَيْنَاتُ وَالْمَعَازِفُ وَشُرِبَتْ الْخُمُورُ)) رواه الترمذي

Imran ibën Husajni, radijall-llahu anhu, rrëfen: I dërguari i All-llahut, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë: Në këtë ummet do të ketë sharrim (hasf), shndërrim në formë (mes’h) dhe dënim me gurë prej qiellit (kadhf). Një prej muslimanëve tha: kur do të ndodhë kjo? I Dërguari u përgjigj: Kur të paraqiten vallëzimet (e jomoralta), përhapen instrumentet muzikore dhe konsumimi i alkoolit”

Kur Aiesheja, radijall-llahu anha, e ka pyetur: A do të shkatërrohemi kur në mesin tonë akoma do të ket njerwz të mirë? Tha: po, kur të shtohet e fëlliqura. (Tirmidhiu).

Një vend prej vendeve në këtw Tokë të gjërë që ekzistonte dikur, banorët e saj i bënw padrejtësi vetës dhe All-llahu i dënoi:

وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَـاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مّن بَعْدِهِمْ إِلاَّ قَلِيلاً وَكُنَّا نَحْنُ الْوارِثِينَ

“E sa vendbanime që përbuzën jetën e vet Ne i kemi shkatërruar, e ja, ato janë shtëpitë e tyre, që pas tyre ato pak kohë janë banuar prej dokujt dhe Ne ishim trashëgues të tyre.” (Kasas, 58)

Populline Nuhit e shkatërroi tufani, Adin fortuna, Themudin britma e fortë, popullin e Lutit e dënoi me gurrë dhe praptoi shtëpitë e tyre:

فَكُلاًّ أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّن أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِباً وَمِنْهُمْ مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُمْ مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الأرْضَ وَمِنْهُمْ مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

“Secilin prej tyre e kemi dënuar për shkak të mëkatit të vet; disa prej tyre Ne i goditëm me furtunë plot rërë, disa i shkatërruam me krismë nga qielli, kurse disa të tjerë i sharruam në tokë dhe disa i përmbytëm në ujë. All-llahu nuk u bëri atyre ndonjë të padrejtë, por ata vetes së tyre i bënë padrejtë.” (Ankebut, 40)

Ky është përfundimi i mëkatit e dënimi i All-llahut nuk është larg zullumqarëve.

Në çdo vend ku janë përhapur mëkatet është shijuar dënimi i All-llahut dhe është parë poshtërrimi dhe shkatërrimi i tyre.

Mosgoditja e disave nuk don të thotë se All-llahu harron e as që ata janë më të mirë se tjerët. Ndoshta All-llahu e ka vonuar dënimin e tyre që ata të marrin mësim ose i ka dënuar me luftëra, shkatërrim të ekonomisë dhe dënimet e tjera.

All-llahun e lusim me emrat e tij të bukur dhe cilësitë e Tij të lartë të na përforcon me fjalë të fortë (shehadetin) në këtë jetë dhe në jetën pas saj, t’i mbron muslimanët nga tërmetet dhe sprovat, nga fitnet e dukshme dhe ato të fshehurat.

Ato që i dëgjojmë dhe shohim bëri mësim për neve dhe tjerët, bëre shkak që ata t’i kthehen All-llahut, Librit të Tij dhe Sunnetit të të Dërguarit. Ai me të vërtetë dëgjon çdo lutje dhe u përgjigjet atyre…

Paqja dhe mëshira e All-llahut qofshin mbi të Dërguarin e All-llahut…

[Klevis2000]

Sa per kompjuterat pse nuk je dakort qe dhe ato jane projekt te copy and paste .ndoshta ti ke pas qellim qe dituria duhet te seleksionohet dhe mos behet copy and paste pa u pare ne syrin kritike.

Pikerisht pse jemi te ndryshem ne mendime, pse jemi te ndryshem si qenie, ne intelekt ne procesin e te kuptuarit, ne procesin e te menduarit, ne procesin e vendmarrjes atehere jemi te ndryshem te gjithe si njerez e vetmja gje qe mund te na bashkoje ne eshte pagabueshmeria jone ose tifozlluku pa llogjike.Mirepo pagabueshmeria bie ne kundershtim me krijimin ose natyren njerzore po keshtu dhe tifozlluku pa llgojikuar bie ne kundershtim me krijimin njerzor sepse jemi qenie me intelekt dhe llogjike.E vetmja zgjidhje eshte bashkimi i pagabueshmerise dhe ndjekja me llogjike.Atehere Pagabueshmeria nuk mund te vinte nga njeriu sepse ai eshte krijese qe gabon por ajo qe mund te kemi ne ehte ndjekja me llogjike.Duke qene se njeriu lind i paditur dhe mesimi nga pervaoja le hapesira per te gabuar atehere Zoti zgjodhi per njeriun njerez te cilet i ruan nga gabueshmeria e madhe per tia pershtatur ndjekjes me llogjike.Keto njerez te zgjedhur jane profetet me rregulla dhe ligje te kapshme per llogjiken njerzore.Mesimi i njerzve te ketyre ligjeve dhe diturise qe lane ato qe nje copy teorike sepse kjo teori erdhi nga Zoti i cili e di kush eshte e mira dhe e keqa dhe beri seleksionimin e saj dhe na tregoi se kush eshte e mire dhe kush eshte e keqe ne teori ne mynyre qe njeriu mos mesoje nga pervoja duke ditur se shume here pervoja te ben te gabosh pastaj te mesosh por njeriu te udhehiqet nga dituria hyjnore e cila iu dhura ketyre profeteve per ta mesuar njeriun ne teori se kush eshte e mire dhe kush eshte e keqe meqe ai lind i paditur dhe per ta shmangur ate nga teoria e mesimit me pervoje.Pikerisht kete copy ka bere Ademi dhe shume profete te tjere per dallimin e te mires dhe te keqes.Por Zoti ka vendos vetem rregulla te pergjithshme pa specifikuar ne detaje te vogla.Psh Cdo gje e demshme te eshte e ndaluar per trupin e njeriut.
Llogjika njerzore fillon dhe merret me zbulime dhe verteton se duhani eshte i demshem .Por kemi dhe rastin kur ai e thote drjteperdrejte. Mishi i derrit eshte i demshem.Atehere besimtari ketu vepron me copy paste sepse e di qe Zoti eshte krijuesi i njeriut dhe e di qe Ai do te mirin e njeriut.Atehere largohet nga ngrenia e mishit te derrit pa hyre ne procesin e te provuarit me pervoje dhe pastaj te nxjerrjes se konkluzioneve se kishte reaksione apo jo.Pra pikerisht kjo copy qe bejne muslimanet i zgjat jeten dhe kohen.Dikush tjeter qe sbeson dhe sdeshiron te beje copy and paste nga Zoti atehere ose e ha dhe shikon pasojat qe do i vijne prej tij.Por ky u demtua pastaj e mori pasten nga rezultati i ngrenies.Prandaj kurani behet Copy and paste per shume arsye .

Arsyeja e Autoresise

Kjo do ti jape mesazh njerzve se kjo fjale eshte prej Zotit .Dhe dihet se njeriu eshte me besues ndaj Zotit se sa ndaj njerzve te cilet jane te gabueshem.pra brenda saj kjo arsye mban dhe arsyen e pagabueshmerise se informacionit ose shkrimit.

Arsyeja e besueshmerise dhe autoritetit.

Pra njeriu beson me shume se Zoti e di te miren dhe te keqen dhe keshilla e tij eshte e vleshme se sa keshila e nje njeriu.Pikerisht Autoriteti i fjaleve ne shume njerez shikohet te cilet e kuptojne se kundershtimi i tyre ndaj fjaleve te Zotit duke qene krijesa te dobeta i ve ate ne pozite te veshtire dhe here here ia terheq llogjiken duke i thene instiktivisht shpirti mendjes.Hej ke po kundershton te Pagabueshmin kur vete je i gabueshem.


Arsyeja e mesimit te gjerave

Pra ka dy mynyra mesimi .Mesim teorik duke mesuar teorine hyjnore pa vepruar.Dhe mesim nga pervoja qe le hapesira per ta pesuar pastaj per te kuptuar se vepruam keq.

Ndjekja e Kuranit nuk ka kurrfare te keqe intelktuale perkundrazi gjithmone ne shkrime shikon mendime njerzore qe shpjegojne qarte ajetet e kuranit.Nuk e di por Islami ngrihet ne baze te tre trinomeve. Besim Me zemer , llogjike me mendje, dhe vertetetim me shkence.
Pra copy dhe paste ne rastin tone nuk besoj se ka ndonje gabim ose mund ti sjlle njeriu ndonje te keqe perkundrazi i sjell te mira sepse kjo copy and paste kuranore eshte selksionuar nga Zoti dhe padyshim qe llogjika e shendoshe nuk mund ta hudhe poshte sikurs dhe shkenca jo.Kurse teorine e copy dhe paste per mua do ishte gabim kur ajo e ka origjinen nga njerzorja dhe jo nga hyjnorja.

Dikush per mungese kohe disa gjera i rashe shkurt dhe ndoshta kerkojne akoma kohe per shtjellim.

Me te mira dhe ti.

[~Geri~]

Kesaj i thone t'i biesh shkences shkurt.
Vec lexoni Kuranin, asgje tjeter, se ne rregull jeni.

Leilë cdo pasoje qe shpjegohet shkencerisht ka lidhje me ligjet e Zotit dhe kurani tregon ne permbajtjen e tij te dy keto ligje si ate kozmologji dhe aty profetik.Pra si ligjet e natyres se Krijuar nga Zoti por edhe ligjet te sjellura prej shpalljeve hyjnore..

[Helianthus]

Nuk e kuptoj se cfare ka bere Pakistani? Aty jane shume njerez besimtare dhe me vjen shume keq qe ka ndodhur kjo tragjedi. Pse te ndodhte pikerisht muajin e ramazanit? Asnje nga sqarimet qe behen me lart nuk me duket i bindshem. Mbase e kam gabim dhe zoti me falte, por per mua do te ishte me e lehte te mos e lidhja termetin e Pakistanit fare me zotin, por ta shihja thjesht si nje dukuri natyrore. E kam shume te veshtire te pranoj se tragjedi te tilla shkaktohen me deshiren e zotit. Per mua zoti eshte nje qenie e dashur dhe mbrojtese. Tragjedi te tilla trondisin jo vetem token, por edhe besimín.

[Helianthus]

Po. Jane hapur shume debate, madje edhe ne tv pas termetit ne Pakistan ku shtrohej pyetja se pse zoti hedh kete denim (nese e quajme te tille) mbi njerez besimtare pikerisht kur ata po agjerojne. Nuk mundem te permbledh ketu te gjitha debatet qe kam degjuar por jam e bindur qe shume njerezve u ka lindur nje pyetje e tille. Mesa shoh une ti pas nje kohe shume te gjate je i pari qe u pergjigje pas meje. Perse asnje musliman nuk ka shkruar ndonje shpjegim per pyetjen qe bera une, por pas shkrimit tim ra heshtje e plote ne teme dhe askush nuk mori persiper te me jape nje pergjigje.

[alDI]

Firdeus stu ka pergjigj asnje ty se i ke kap mat te gjith me ate pyetje aq te pabukur...te kam then edhe me pare qe lexo edhe do shofesh se kush kan qen popujt qe jan shkaterru me shume..kan qen ata qe pyesnin profetet e tyre per cdo gje : pse Zoti na tha kshu ? pse na urdheron ashtu? pse na ndeshkoj ne? O firdeus islam dmth nenshtrim dmth te besosh se Ai qe ka kriju gjithshka din me mire se gjithkush edhe si ben kujt padrejtesi,ndaj mos mendo se Allahu ka ber pa drejtesi ne pakistan e turqi qe u ka dhen ate bela...do me dit ti sa besimtare jan pakistani? un der me sot me kokrra kam njof prej tyre qe nuk i bejn shirk Allahut e qe nuk shkojn neper varre e tyrbe me adhuru te tjerer vec Allahut.
Apo do me dit sa besimtare jan turqit? ketu ku jam un jan me mijra turq por me thuj ti a kam pare ndonje te falet? pse ca qeka islami vetem te vesh emrin muhamed edhe je ne rregull e?
Me pak fjal o firdeus mbaje veth ne vesh se ku shef qe Allahu con shkaterrim dije se ai popull i ka ber pa drjtesi vetes se kan len islamin edhe kurr mos mendo se Allahu ben padrejtesi kujt.
Edhe fiksoe ne tru qe kur te shofesh nje ndalim apo nje lejim nga Allahu thuji vetes kjo eshte me e mira per mua . Hajd selam aleikum

[xfiles]

Pse e tepron kaq shume or ti qe ke hapur temen?
Pse do te thote qe sa here bie termet bie sepse zoti ndeshkon?
Ka dhe raste por ne raste te tjera eshte thjesht procesi i natyrshem i levizjes se tokes qe ecen ashtu si e ka vene ligjet e natyres zoti dhe jo se zoti do te ndeshkoje.

Dmth me mijera termete te medha apo te vogla qofshin bien se zoti do te na ndeshkoje? po te iste ashtu do na kishte shfarosur nga faqja e dheut.

Verejtja e firdeus ishte e drejte dhe ate do ta thoshte cdo njeri tjeter.
Nese termetet jane ndeshkimet e zotit pse ndeshkoi ata ne pakistan pikerisht kur po agjeronin?

Ju ne vend sa ti afroni jobesimtaret i jepni akoma me shume arsye te largohen duke e bere qimen tra.

[[xeni]]

P.S. Xeni ka shkruajtur pas meje thjesht per inate personale jo se ka ndonje pergjigje. Por i kam bere thirrje per paqe dhe te heqi dore nga xhihadi me bashkatdhetaret.

Ti s'ke kerku pergjigje maj shpirt, qe une te te jap pergjigje. Ti shkrun (dhe jo vetem ktu) veç per rremuje, per me i fut xixat muhabetit, si i thone.

Sa per termetet, uraganet etj. s'mendoj si te tjeret (po as si ti jo) . Besoj se çdo gje ndodh me dijenine e Zotit (Ai eshte i Gjithëdijshem) dhe per nje arsye te caktume, por nuk vrapoj me dhan versionin tim per arsyen dhe mendoj qe eshte e panevojshme dhe jashte kompetencave te mija ose ndonje tjetri. Mendoj se ne te shumten e rasteve (per mos me than gjithmone) eshte jashte mundesive te njeriut per ta dite se pse ndodh. Gjithe çka them eshte: "Zoti e di me se miri."
Tashi, pse nuk mendoj si ti. Sepse ti thua qe keto termete e kan trondit besimin. Shume gabim e ke. Me 17 Gusht 1999 ne Turqi ndodhi nje termet shume i madh. Po pas tij ndodhi plotesisht e kunderta e asaj qe thua ti.



U knaqe tashi...?

[INDRITI]

Nuk e kuptoj se cfare ka bere Pakistani? Aty jane shume njerez besimtare dhe me vjen shume keq qe ka ndodhur kjo tragjedi. Pse te ndodhte pikerisht muajin e ramazanit? Asnje nga sqarimet qe behen me lart nuk me duket i bindshem. Mbase e kam gabim dhe zoti me falte, por per mua do te ishte me e lehte te mos e lidhja termetin e Pakistanit fare me zotin, por ta shihja thjesht si nje dukuri natyrore. E kam shume te veshtire te pranoj se tragjedi te tilla shkaktohen me deshiren e zotit. Per mua zoti eshte nje qenie e dashur dhe mbrojtese. Tragjedi te tilla trondisin jo vetem token, por edhe besimín.

Profeti muhamed as thote Me te vertete Zoti nuk shoh ne fizonomite e trupat tuaj por shikon nen zemrat tuaja

Pra kjo dmth qe besimi eshte dicka e rrenjosur ne zemer separi dheme pas demostrohet me vepra.
Ate se ckane bere pakistanezet une nuk mund ta di, eshte Nje Zot qe e Di.
Nderkohe: Zoti ne kuran thote Eshte Ai qe krijoi jeten e vdekjen, qe te shohe cilet jane me vepermiret
Sigurisht qe kjo jete eshte nje provim, dhe dihet qe njeriu eshte e sprovuar, ndrushe si do njihej besimtari me mosbesimtarin?
Me te sprovuarit kane qene profet, me pas njerezie e mire e te mire, dhe kjo per te pare besimin sigurine e qendresen e tyre.
Nderkohe qe ka njerez qe Zoti i ka zhdukur teresisht si pasoje e veprave te tyre te ndyra.
gjithe te mirat.