Natori i persiatjeve

[Dita]

Perftoj = marr. Perftojne pensionin pensionistet. Pensionistet kane punuar per ta siguruar pensionin. Dikur ne rini ata kane paguar per prinderit e tyre, ashtu sic po paguajne te rinjte sot per ta. Ata qe kane jetuar ne brezin e pare te venies ne jete te sistemit te pageses per pensionin dhe atij te perftimit (marrjes) se pensionit, ata po, qe kane pasur te drejte ta quajne se pensionistet kane perfituar prej tyre (mundit e djerses) dhe kjo bazuar ne faktin se ata nuk kishin ndonje siguri, se dikur edhe ata ne pleqeri do te mund te perfitonin nga ekzistenca e nje sistemi te tille. Kjo do te kishte nevoje per ekzistencen e nje strukture te qendrueshme shteterore dhe per zhvillim te mire ekonomik qe ajo qe paguan ata ne pikenisje e perllogaritur ne menyre matematiko-financiare ne te ardhmen te ishte me e vogel, ose maksimumi e barabarte me ate qe do te merrnin ne te ardhmen.
A thua kane qene te shumte ata qe kane ditur te bejne kesi llogarish matematiko-financiare? Nuk besoj, ndaj vertet do te doja te lexoja dicka mbi si jane pritur vendosjet e sistemeve te pensionit ne vende te ndryshme te botes. (Fillimisht i pranishem ne vendet, ku partite socialdemokrate/socialiste erdhen ne jete).
Sa me lart zhvleresohet krejt, kur fillohet diskutimi mbi drejtesine e niveleve te pensioneve, sepse kjo i kthen njerezit ne origjine. Dhe origjina do te kerkonte qe sipas asaj qe na mesojne se jemi te barabarte qe ne lindje, te ishim te barabarte, nderkohe qe kjo qendron larg te vertetes. Si mundet te rrenosh mrekulline e qenies unik ne bote me shikimin e vetes se barabarte me dikend. Gjenet jane te paret qe duhet te ngriheshin ne proteste dhe te kerkonin mosbarazine. Po, po nje revolucion, ne fund te se cilit bota do te clirohej nga cmenduria e qendisur ne gjuhet qe jetojme. Eshte mrekullia e sjelle ne jete prej gjeneve ajo qe duhet te vendose mbi boten. Mbi koken time qielli kriset dhe nje rrufe kercenon diten time te ardhshme. Reja zbraz te zezen mbi jeten perreth dhe me rrefen per drejtesine e mosbarazise. Edhe qielli eshte gjeni, u lind i tille; sa perjetova ishte shenje e kesaj gjenie, e afte per shuarjen e jetes. Zeri meket dhe revolucioni per fitoren e gjeneve tkurret ne kuroren qe leviz rreth kokes sime. Dielli zhvishet. Teshat e tij rrezore thyhen ne kende duke ndricuar butesisht jeten permes grilave gjysem te rena. Nuk me ben zemra t'i ngre grilat. Dielli i lakuriqte eshte nje pamje e bukur per shpirtin, por pas kesaj lodhjeje ne mendim, me dhimbset. Ai eshte nje viktime tjeter e mosbarazise, gjenise se te panjohures qe lidh jeten.

(vazhdon (perpunohet), kur te jem ndare pak nga pikenisja)

[Diabolis]

ata po qeshin me te madhe, ... i degjon, ... pune e tyre, kujt i krisi
uau, keta paskan oren e , hem, ... koka andej me mbeti por rrofshin kembet
klink, klink, klink, ... dritare guzhine, huuu eee
shfryuuuu, dreqi i hengert koken kur e gjeti, kujtova sa ra pallati
bej te hyj ne shkalle, ne trotuarin e qoshes tjeter te pallatit neoni i shtylles projekton nje hije njeriu...pa prit
tuhafi, i duket hija, po zgjat koken... He?
po me pergjon mua per mua apo pret te iki te hedhe nje sy dritareve... po vjen... trapi... vrap... dihatur pa dihatur hap deren dhe e mbyll nga mbrapa me lloz, ... ndez gjithe dritat... nuk guxoj te shoh jashte...
nuk me qeshet ... kjo eshte puna ime

[Diabolis]

sipas asaj qe marrin prej kesaj bote femijet mund ti ndanim ne dy grupe:
ne ata qe marrin perkedhelje prej botes
ne ata qe nuk marrin perkedhelje prej botes
poetet e shqipes kane thene:
cfare i rrit femijte?
dashuri e nenes dhe perkedhelite!
por ndryshe poetikes realistika na tregon se femijet rriten dhe pa dashurine e nenes dhe pa perkedheli,
ndersa per ata qe marrin perkedhelje prej botes vjen nje dite kur ne zemren e tyre degjohet nje krank, nje thyerje e madhe, ata per here ta pare, dikur diku neper vite nuk i perkedhel fati
kjo pike eshte shenja e barazimit, ne nje krah kemi burrat e rritur parakohe dhe ne anen tjeter femijet e perjetshem

[Diabolis]

Rruget e mergimit
Kur i mori i pari prej shokeve te mi, qesha.
Kur i mori i fundit prej tyre, qava.
Pastaj i mora vete.
Nje qeshi per mua.
Nje tjeter qau.

[Dita]

Detyre deshifrimi qe e dhashe ne nje teme tjeter...ka vend dhe ketu per te:


***

Ne jete zemer, se lenda e pazgjidhur e endrres
renkon si kombet e shkelur
nen thundrat e arinjve qe shuhen
ne re te kaltra permbi dhe.
Ndaj mbetem me diellin ne perendim,
token e rrenuar dhe henen e plakur,
teksa hapi i vagelluar tretet
mbi kurrizin e peshkatarit,
liqenin e mallit tend.
Pa celi syte gonxhe,
bulezat le te humbin trajtat ne kufi.
Se endrrat e nje pike uji,
mergojne ne te padukshme tek Zoti,
qiejve i kryqezuar me vete.
E permallshme udha e zbritjes,
“urrejtje e diellshme" tha dashuria,
me goje te njomur nga puthja.
Nentor i pushimit te shpirtit
ne pragun ku u burgos jeta,
plage e pambyllur mire prej zjarrit,
gjyshi i humbur i mjelmave,
dielli im i mire.

[Diabolis]

Gjyshit, babit, vellait

[Dita]

Jo....vetem nje vlen nga supozimet.


===



"Per hajer te qofte" themi ne, kur duam te japim urimin "Te dalte per mire". Po cfare dime per fjalen "hajer"?
Nisur nga tingellimi pa e patur vrare mendjen ndonjehere me shume, mendoja se kjo fjale na kish mbetur nga turqishtja. Por isha ne gabim. Kete fjale e kemi trasheguar direct nga ilirishtja, Ne nje pllake varri te nje gruaje ilire qendronte emri i saj dhe ne fund shkruhej “hajre” (ne lexim te shkronjave greke te perdorura ne shkrim). Habia qe me perfshiu ishte po aq e madhe sa e pothuaj 40 studenteve te tjere shqiptare te gjendur ne nje ekskursion ne ekspoziten “Die Illyrer” ne Asparn/Zaya (ne Niederösterreich te Austrise). Ne ekspozite paraqiteshin zbulime nga periudha e hekurit dhe e bronxit, shume nga te cilat dilnin per here te pare jashte Shqiperise. Lajmi mbi ekspoziten u perhap dhe ne Gjermani, prej nga disa muzeume derguan delegazione per te bere vleresimin e saj dhe rezultati eshte si vijon: ekspozita “Die Illyrer” (Iliret) do te shfaqet dhe ne kater muzeume ne Gjermani: Dresden, Heuneburg, Künzing, Frankfurt/Main. Nje sukses per kulturen tone…Per hajer na qofte!

[Diabolis]

Filozofet marrin prej poeteve sharmin e mendimit,
poetet marrin prej filozofeve tharmin e mendimit!

[Diabolis]

të shkruash poezi duhet tju lexosh ëndrrat njerëzve
të përkthesh poezi duhet tju lexosh ëndrrat të vdekurve

[liliella]

të shkruash poezi duhet tju lexosh ëndrrat njerëzve
të përkthesh poezi duhet tju lexosh ëndrrat të vdekurve

po ti lexosh?