Je ti si kjo grua ?

[Klevis2000]

Pesë mënyra origjinale për zbukurimin tënd


1.Për të pasur lëkurë të lëmuar.

Bëje që dashuria të jetë amperi juaj kryesor në çdo veprim me familjen tënde. Largoju merzitjeve dhe ji optimiste, pranoje të vertetën me zemcr të mire qe të ruash shkëlqimin e lekurës tëre jetën, me lejen e All-llahut të madhëruar.

2.Per të pasur sy të shkelqyer.

Shiko me një shikim të ëmbël tek shoqëruesi i jetës tënde, tek i dashuri jot, përqëndroje shikimin e mbushur plot dashuri tek sytë e tij, me qëllim që të arrijë në zemrën e tij, në qendrën e ndikimit kryesor e cila e përcjell ate për në zemren tënde sikur një rrjet elektrik, dhe zemra e tij i pergjigjet syve të tu

-përsërite vazhdimisht këtë ushtrim profetik të nderuar: (Me të vertetë nese burri shikon tek gruaja e tij dhe ajo shikon tek ai, i shikon ata All-llahu (subhanehu ve teala) në rast se kap doren e saj u bien gjunahet e tyre ndermjet gishterinjeve) përserite këtë ushtrim të paktën dy here në dite një herë para se të shkoje për në pune dhe një herë tjeter kur të kthehet nga puna.

3. Për të pasur buzë të bukura.

Përdor gjithmone fjalë të mira, të kuptueshme dhe plot dashuri, ule zërin tend, mundohu të jesh sa më afër në momentin kur bisedon me te. Fjalet e tua në këtë mënyre kanë një ndikim të çuditshëm tek ai, fjalë të cilat dalin prej dy buzeve të bukura të zbukuruara me turp dhe me butësi.

4. Për të pasur duar dhe gishterinj të butë dhe si ti mbrojmë ato nga ashpërsimi?

Në rast se ndodh ndërmjet jush ndonje mosmarrveshje çohu dhe zbato këtë ushtrim profetik. (A doni tju tregoj juve për cilesite e grave të xhenetit, cdo grua e sjellshme dhe welud (ato qe lindin femije shume) në rast se nevrikoset ose burri i saj sillet keq me te, ose ka kundershtuar urdhërin e tij, thotë: kjo është dora ime tek dora jote dhe unë nuk do ta largoj ate prej ketu derisa ti të jesh i kenaqur prej meje)

Dhe së fundi..

5. Veshët e tu.

Qe të jesh zonja e nje veshi edukues; përdore veshin tënd të mprehtë i cili i përgjigjet vetëm të mirës, përgjon vetëm të mira dhe gjëra të dobishme, shurdhoje apo mbylle ate në drejtim të të dëgjuarit të thashethemeve apo çdo të keqje dhe të shëmtuare.

Mëso stilin e të dëgjuarit dhe të mos dëgjuarit, dhe përqëndrohu me bashkëshortin tënd mirë, ji dëgjuese e mirë kur ai të flet për gjërat që i interesojnë dhe punën e tij, sepse ne kemi dy veshë e vetëm një gojë.

[HaKeLBeRiFiNi]

------

[HaKeLBeRiFiNi]

---

[cunimartum]

MARSHALLAH
ALLAHU (XH.SH) UA SHPERBLEFTE VELLEZER
Zemra loton kur shef shkrime te tilla, mendia qartesohet, Besimi rritet.

Detyra jonë në familje
Eshtë mirë që të përcaktosh detyrën dhe shpresën tënde në jetë dhe në raportet me familjen tënde. Këto detyra ti shkruani së bashku me familjen tënde dhe ta vëndoni këtë letër në vend të qartë dhe të lartë që ta shohish ti dhe antëratë e familjes, e në bazë të sajë çdo herë të llogaritni vetveten.
1- Punojmë me qëllim që të kënaqim All-llahun [subhanehu ve teala].
2- Veprojmë që të mbjellim mëshirë dhe dhimbsuri në mesin e të gjithëve.
3- E nderojmë të madhin dhe e mëshirojmë të voglin.
4- Të solidarizohen anëtarët e familjes mes vehte.
5- Të punojmë për të realizuar dashurinë mes të gjithëve.
6- Veprojmë që të zotëron bashkëpunimi mes anëtarëve të familjes.
7- Kujdesemi që shtëpia jonë të jetë vendi ku do të gjejmë rehati, qetësi dhe lumturi.
8- Duhet të jemi të urtë gjatë asaj që e zgjedhim dhe e lexojmë, ose asaj që e shohim dhe veprojmë në shtëpi.
9- Të gjithë do të bëhemi një dorë në punë të mira dhe adhurime.
10- Do ta çlirojmë vetveten nga çdo zakon i keq.
11- Duhet të kujdesemi mbi rregullin dhe diciplinën e shtëpisë sonë, gjatë mësimeve dhe në vetveten tonë.
12- Duhet të kujdesemi për pastërtinë e shtëpisë dhe veshmbathjes tonë.
13- Veprojmë në shërbim të nevojtarëve dhe në ndihmë të skamnorëve.
14- Ambientin shtëpiak do ta bëjmë të lumtur, gazmor dhe të gëzuar.
15- I dojmë të afërmit tonë dhe mirëmbajmë marëdhëniet tona farefisnore.
16- Nuk mendojme se të tjerët kanë detyra ndaj nesh.
17- Largohemi nga përgojimi dhe bartja e fjalëve.
18- Mos nënçmo dhe nënvlerëso asnjë musliman, pa marë parasysh gjendjen e tij.
19- Largohemi nga imitimi dhe përcjellja e modave.
20- Nuk habitemi me pozitën në të cilën kanë arritur mosbesimtarët.
21- I urrejmë mosbesimtarët dhe munafikat.
22- Largohemi nga e bërtitmeja dhe ngritja e zërit ndaj njëri tjetrit.
23- Largohemi nga nofkat e këqia dhe ofendimet.
Dr. Jahja Ibrahim el-Jahja
Përktheu: Bekir Halimi

AlbIslam.com,

[Klevis2000]

Obligimet e burrit ndaj gruas-Të drejtat e gruas
Ajete:“Ato (gratë) kanë të drejta sikurse edhe obligime të njohura, të arsyeshme (bil-maruf) në bashkëshortësi, e burrave u takon një përparësi ndaj tyre.” (El-Bekare, 228)
Se për çfarë përparësie është fjala, All-llahu na bën me dije këtë në vargun kur’anor: “Burrat janë përgjegjës, udhëheqës, mbrojtës dhe mbajtës të grave (kavvamune alen-nisa), ngase All-llahu e ka krijuar njërën palë prej tyre të shquhet mbi tjetrën dhe sepse ata shpenzojnë nga mjetet e tyre të jetesës (për t’i mbajtur ato).” (En-Nisa, 34) (Nga Advaul-bejan, Esh-Shenkiti)
Komentimi i këtij vargu të kaptinës En-Nisa: “Burrat janë përgjegjësit e grave…” d.m.th. janë përgjegjës për t’i detyruar ato të respektojnë obligimet ndaj All-llahut dhe t’u largohen të këqijave, dhe së dyti përgjegjës për të furnizuar ato me ushqim , veshmbathje dhe vendbanim.
Pastaj përmenet shkaku që i bën burrat përgjegjës për gratë: “…Ngase All-llahu e ka krijuar njërën palë prej tyre të shquhet mbi tjetrën dhe sepse ata shpenzojnë (për to) nga mjetet e tyre të jetesës.” Pra, për shkak se Zoti i ka shquar burrat mbi gratë. Kjo shquarësi mund të shikohet nga disa aspekte: të gjithë pejgamberët kanë qenë burra, shumë forma të adhurimeve janë të veçanta për ta, si xhihadi, namazi i xhumasë etj., më tutje, Zoti i ka veçuar ata me logjikë, vetëpërmbajtje, qëndresë, durim, vetëkontroll që nuk gjindet te gratë, si dhe ata i sigurojnë familjes nevojat jetësore. Nga kjo kuptohet se burri është si përgjegjës dhe zotëri për gruan e tij, ndërsa ajo si rob. Prandaj funksioni i tij është të kryejë atë detyrë që All-llahu ia la amanet. Ndërsa funksioni i gruas është të respektojë dhe t’i bindet Zotit dhe burrit të saj. (Nga Tefsirus-sadi)
Një vërejtje në lidhje me interpretimin e shprehjes "bil-maruf" që përmendet në ajetin e lartëcituar:
Burri ka të drejta dhe obligime ndaj gruas ashtu siç ajo ka të drejta dhe obligime ndaj burrit. Këto obligime dhe të drejta i përcakton adeti aktual në vendin dhe kohën përkatëse. Do të thotë se ato ndryshojnë varësisht nga koha, vendi, rrethanat, personat dhe tradita. Nga kjo kuptohet se furnizimi me nevojat jetësore, ushqim, veshje, vendbanim etj., si dhe marrëdhëniet seksuale janë bil-maruf, të obliguara në martesë pakushtimisht, ndërsa kushtet rreth të cilave biejnë në ujdi bashkëshortët janë gjithashtu të obliguara të përmbushen, përveç atyre që janë të kundërshtueshme me Sheriatin (ato që e legjitimojnë haramin, apo e ndalojnë hallallin). (Nga Tefsirus-Sadijj, El-Bekare, 228)
“Çoni jetë të mirë me to! Në qoftë se keni ndjenja mospëlqimi ndaj tyre (duroni), se mund të ndodhë që ju të mos pëlqeni ndonjë gjë, ndërsa All-llahu nëpërmjet saj sjell të mira të shumta.” (En-Nisa, 19)
Hadithe
Një njeri pyeti Pejgamberin (paqa e All-llahut qoftë mbi të): “O i Dërguar i All-llahut! Cili është obligimi ynë ndaj grave tona?” Ai iu përgjigj: “Ta ushqesh kur të ushqehesh; ta veshësh kur të vishesh; mos ta goditësh në fytyrë; mos t’ia shashë fytyrën dhe mos ta braktisësh jashtë shtëpisë.” (Ahmedi në Musned, Ebu Davud, Ibën Maxhe, Hasen)
“…Mos ta goditësh në fytyrë…”, sepse në të janë të vendosura shumica e shqisave, si dëgjimi, shikimi e tjerat dhe mund të dëmtohen, dhe së dyti sepse është simboli i bukurisë dhe i dinjitetit të njeriut.
“…Mos t’ia shashë fytyrën…” Pra, mos iu drejto me fjalë ofenduese, si për shëmbull: Zoti të shëmtoftë; Ta nxiftë fytyrën, e të ngjashme. Mos e shaj dhe mos i thuaj çfarë nuk i pëlqen të dëgjojë.
Nga këto udhëzime të Pejgamberit mësojmë se personaliteti i gruas duhet të nderohet dhe mos të poshtërohet duke iu drejtuar me fjalë fyese. Pejgamberi (paqa e All-llahut qoftë mbi të) ishte shembull i burrit të mirë dhe shembull se si nderohet gruaja, si respektohet mendimi i saj dhe si durohen gabimet e saja. Duhet ta dimë se poshtërimi i gruas sjell rezultate negative. Një autore shkruan: “Nderimi i gruas është nga qështjet më të rëndësishme. Gruaja e cila ndjen se është e dobët dhe e poshtëruar mëson turli gjëra të këqia të cilat mund t’i praktikojë, si rrenën, tradhëtinë, dyftyrësinë e të tjera.” Në anën tjetër, poqë se nderojmë personalitetin e saj, e ruajmë dinjitetin e saj, me këtë ne e forcojmë personalitetin e saj dhe e bëjmë fuqi energjike të përballojë vështirësitë në rrugën e saj. Falë nderimit që ia ka siguruar burri, ajo mposht dobësinë e saj, prandaj nuk mashtrohet dhe nuk rrëshqet në humnerat e liga dhe të gabuara.
“…Mos ta braktisësh jashtë shtëpisë…” Do të thotë në praktikimin e fjalës së All-llahut: “…Sa për ato gra për të cilat ju shihni sjellje të gabuar, në fillim i qortoni, (pastaj) mos pranoni të flini me to…” (En-Nisa, 34) nuk duhet të braktisen duke u larguar nga shtëpia, bile as nga dhoma, por nga vargu i cituar kuptohet se fjala është të braktisen marrëdhëniet seksuale me të. Në këtë fshehen urtësi të shumta, prandaj mendo mbi këtë.
“Të drejtët në Ditën ringjalljes do të jenë në vendqëndrime të larta të ndritshme në të djathtë të Dorës së Bamirësit të përgjithshëm (Err-RRahman). Ata janë të cilët janë të drejtë në udhëheqje, të drejtë me gratë e tyre dhe në gjithçka iu është lënë në përgjegjësi.” (Muslimi dhe të tjerët)
Ibën Abbasi ka thënë: “Unë dëshiroj të zbukurohem për gruan, ashtu siç dëshiroj që ajo të zbukurohet për mua.”
Pjesë nga libri: Tuhfetul-arus
Muhammed El-Istanbuli
Zgjodhi dhe përktheu: Gëzim Selaci
Muhammed El-Istanbuli,
28.1.2003

[Klevis2000]

Me qelqin sillu me kujdes!
Trajtimi i mirë bashkëshortor
Hadithe:
“Më të mirët nga ju janë ata të cilët janë më të mirë me familjet e tyre. Unë jam më i miri nga ju me familjen time.” (Sahih)
“Besimtarët me besim më të plotë janë ata më të moralshmit, ndërsa më të mirët nga ata janë ata që janë më të mirët me gratë e tyre.” (Tirmidhiu, Hasen)
Në lidhje me interpretimin e fjalës së All-llahut: ”…Që është shumë i vrazhdë, për më tepër kopil.” (El-Kalem, 13) është thënë: Shprehja utul-lin që përdoret si cilësori i parë në vargun e cituar ka kuptimin: me gjuhë të vrazhdë dhe i ashpër ndaj familjes së tij. Sa bukur ka thënë poeti grek Homeri: “Kur ta marrësh një grua, bëhu për të baba, nënë dhe vëlla! Sepse ajo e cila len babain, nënën dhe vëllanë e saj dhe vjen tek ti, ka të drejtë të gjejë tek ti mëshirën e babait, butësinë e nënës dhe kujdesin e vëllait.” Nëse punon sipas kësaj këshille do të jesh burrë i mirë dhe i suksesshëm.
Pejgamberi (paqja e All-llahut qoftë mbi të) i ka thënë Aliut (All-llahu qoftë i kënaqur me të) kur e fejoi Fatimen (All-llahu qoftë i kënaqur me të): ”Ajo është e jotja poqëse je i mirë me të.” (Sahih, Et-Taberani)
Ka treguar Aisha (All-llahu qoftë i kënaqur me të) se Pejgamberi (paqja e All-llahut qoftë mbi të) kryente punët në shtëpi, e kur vinte koha e namazit shkonte për t’u falur në xhami. (El-Buhariu dhe Et-Tirmidhiu)
Pejgamberi (paqja e All-llahut qoftë mbi të) kryente punë në shtëpinë e tij: rregullonte të mbathurat, milte dhinë dhe kryente punët e tij personale. Sa të vlefshëm janë burrat me kësi sjellje të mirë në shtëpi kur të kenë kohë të lirë: u ndihmojnë grave të tyre në punët e shtëpisë duke ndjekur kështë traditën e të Dërguarit të Zotit (paqja e All-llahut qoftë mbi të). Poashtu Pejgamberi kujdesej për fëmijët e tij dhe luante me ta.
Çfarë të bësh me gruan të cilën nuk e don
Hasen El-Basriu thoshte: “Martoje bijën tënde me burrin fetar; nëse ai e don atë do ta respektojë, e nëse nuk e don atë nuk do t’i bëjë zullum.”
Ajetet
“…Por në qoftë se ju binden përsëri, atëherë mos kërkoni kundër tyre mjete (përçmuese e mërzitëse).” (En-Nisa, 34)
Do të thotë poqëse gruaja i bindet dhe e respekton burrin e saj në të gjitha gjërat e lejuara nga All-llahu i Lartë që ai kërkon, atëherë ai nuk ka të drejtë ta rrahë e as ta braktisë.
“Ndodh që ju të mos e pëlqeni një gjë që është në të vërtetë e mirë për ju dhe të pëlqeni një gjë tjetër që është e keqe për ju.” (El-Bekare, 216)
Hadithet
“Besimtari nuk e urren besimtaren. Nëse nuk i pëlqen një sjellje e saj, mund t’i pëlqejë një tjetër sjellje.” (Muslimi dhe të tjerët)
Ky hadith i madh aludon në një çështje të rëndësishme që duhet ta kuptojë si burri ashtu edhe gruaja, ngase vetëm All-llahu është i përsosur.
Në të vërtetë besimi i secilit nga të dy bashkëshortët se lumturinë e plotë do ta gjejë dhe duhet ta gjejë gjithsesi te tjetri (bashkëshort) është shkaku i shumicës së vështirësive dhe problemeve. Është çudi se shumë burra kërkojnë lumturinë për vete pa menduar t’ua japin atë shoqes së tyre të jetës, dhe harrojnë se të japësh është lumturi hiq më e vogël se sa të marrësh! Sa e lumtur është gruaja apo burri i cili stoliset me durim. Në jetën bashkëshortore ka vështirësi që shpeshherë mund t’u paraqiten bashkëshortëve, mirëpo durimi i lehtëson të gjitha ato. Ndërsa në nxitim qëndrojnë të gjitha rreziqet, dhe familjes shpejt i kërcënohet shkatërrimi dhe çarja. Në këtë thënie, Pejgamberi (paqja e All-llahut qoftë mbi të) e udhëzon secilin nga bashkëshortët të lëshojë pe sa të jetë e mundur, e nëse njeri nga ata nuk e pëlqen ndonjë cilësi të tjetrit, i përkujton cilësitë tjerë që i pëlqejnë. Në këtë mënyrë arrihet pajtueshmëria dhe shpëton familja. Të menduarit për fatin e fëmijëve, për dhembjen e ndarjes, krejt këto shtyejnë bashkëshortët të lëshojnë pak pe nga qejfet e tyre për hir të vazhdimit të jetës bashkëshortore e cila është detyrë fetare e jo vetëm kënaqësi.
Në librin e tij Sajdul-hatir, imam Ibnul-Xhevzi tregon për një njeri i cili është ankuar nga gruaja e tij dhe mospëlqimin e tij ia ka shprehur asaj. Atij i është thënë: “Kjo nuk të bën dobi, mirëpo, siç thonë, hyn në shtëpi nga dera! Në vetmi duhet të mendosh dhe ta kuptosh se ajo të ka rënë hise për shkak të gjynaheve tuaja (kjo nuk është gjithherë kështu, meqë shumë burra të mirë kanë gra të këqia), prandaj kërko falje dhe pendohu shumë, ndërsa në qoftë se i bën padrejtësi, e ngacmon e e shqetësosh atë nuk do të keshë kurrfarë dobie.” Hasen Ibnul-Haxhaxhi ka thënë: “Mos u ballafaqoni me ndëshkimin e All-llahut me shpatë, por me kërkim të faljes nga Ai. Dhe dije se ti je në pozitë të të sprovuarit dhe për durimin tënd ke shpërbëlim, “Ndodh që ju të mos e pëlqeni një gjë që është në të vërtetë e mirë për ju dhe të pëlqeni një gjë tjetër që është e keqe për ju.” (El-Bekare, 216) Duro për All-llahun sprovën që ta ka caktuar dhe kërko nga Ai rrugëdalje. Kur të kërkosh falje, të pendohesh për gjynahet, të durosh sprovën që t’u ka caktuar dhe të kërkosh rrugëdalje dhe shpëtim, do t’i kryesh tri forma të adhurimit të Zotit, për të cilat do të shpërblehesh veç e veç. Dhe mos e humb kohën me diçka që nuk bën dobi, e as mos të shkojë mendja se mund t’i ikësh asaj që është caktuar për ty. “Nëse All-llahu ju godet me diçka të dëmshme, askush pos Tij nuk mund t’ua largojë.” (E-En’am, 17) Kurse në asnjë mënyrë nuk bën ta ngacmosh dhe shqetësosh gruan tënde. Një njeri ka thënë: “Kjo grua më don tepër dhe kujdeset shumë për mua, por urrejtja ndaj saj sikur është mbjellur në natyrën time.” I është thënë atij: “Duro për All-llahun, sepse do të shpërbëlehesh për këtë. Çfarë dobie sjell potereja e atij që është në sprovë apo trazimi dhe e shprehja e mospëlqimit të tij ndaj gruas së tij? Rruga e duhur është, siç u tha, pendimi, durimi dhe lutja për zgjidhje.
Ka thënë Ummu Kulthumi, vajza e Ukbes: “Nuk kam dëgjuar të dërguarin e All-llahut që ka lejuar (pak) gënjeshtrën jasht këtyre tri rasteve: për njeriun i cili e thotë një fjalë me qëllim që të pajtojë njerëzit; për njeriun në luftë dhe për burrin i cili flet gruas së tij dhe për gruan e cila i flet burrit të saj.” (Muslim)
Mendoj se në këtë rast, për hir të ruajtjes familjes dhe rritjes e edukimit të fëmijëve, u lejohet bashkëshortëve të gënjejnë, në atë mënyrë që secili prej tyre të shtiret se e don tjetrin në rast se njëri prej tyre nuk e don/dëshiron tjetrin. Mbase ky dëshirim/dashuri e tyre e shtier më vonë do të kalojë në dashuri të vërtetë, si rezultat i ushtrimit të ndjenjave. Në një hadith sahih thuhet: “Dituria arrihet duke mësuar dijen, butësia duke ushtruar butësinë. Ai i cili e kërkon të mirën do ta gjejë, e ai i cili i ruhet të keqes do të mbrohet nga ajo.” Nuk mendoj se lejohet gënjeshtra të cilën askush pos All-llahut nuk e din, pos në këtë rast,. Përveç këtij rasti pra, ndërmjet bashkëshortëve duhet të mbretërojë sinqeriteti, se në të kundërtën humb besimi pa të cilin jeta bashkëshortore është e pamundur.
“Një njeri i tha kalifes Umer Ibnul-Hattab: Unë nuk e dua gruan time. Ai ia ktheu: Shtëpia nuk ngrihet mbi dashuri.”
Burri duhet të lëshojë pe nga egoja e tij për hir të fëmijëve të tij, e veçanërisht nëse kjo urrejtje ka lindur pas martesës dhe veçanërisht poqëse gruaja e tij e don dhe i kryen obligimet e saja ndaj tij.
Preferohet që burri të jetë i butë me gruan e tij
Butësia, durimi, frenimi i zemërimit dhe sjellja korrekte me gruan duhet të ushtrohen. Njeriu i vetmuar nuk mund të provojë gadishmërinë e tij për durim e as të zbulojë të metat e tij. Prandaj ai i cili e ka marrë rrugën për në botën e ardhshme nuk duhet të ngec nëse has në vështirësi dhe probleme me gruan e tij, sepse ai me durim e mëson butësinë, sjelljen e mirë, politikën dhe mëson si të ballafaqohet me situata të ndryshme, dhe kështu nga përvoja shpirti i tij ushtrohet dhe pastrohet. Dhe pikërisht kjo është njëra nga dobitë e martesës.
Sado që burri e ka obligim të jetë i butë me gruan e tij, kjo nuk do të thotë se njeriu duhet të qëndrojë duarkryq, ndërsa gruaja e tij zhytet në të këqia, e burri “të durojë”. Jo, nuk kemi për qëllim këtë. Dëshirojmë të themi se ai duhet ta mësojë atë me butësi dhe i qetë dhe në rast se gruaja shfryn mllefin të mos e përballojë të keqen me të keqe, dhe të mos bëjë siç bën ajo. Në këtë rast ai duron dhe pret kohën kur të kalojnë emocionet dhe kur është në gjendje të qetë shfrytëzon rastin që me urtësi dhe taktikë ta mësojë se si është dashur të sillej. Në këto çaste ti nuk duhet të ndëshkosh, nuk duhet të jesh i ashpër, por këshillues i kujdesshëm dhe i butë. Është e pamundur të ndodhë kjo dhe të mos japë rezultate të mira. Kjo sjellje është e provuar dhe e njohur. Burri është më i mençur dhe më i logjikshëm, prandaj është obligim i tij të udhëzojë familjen e tij me urtësi, kujdes dhe këshillë të mirë në çastin e duhur, ngase nuk është çdo moment i përshtatshëm për këshillë, si për shembull gjatë fjalosjes dhe në gjendje të ngarkuar psikike. Filozofi Sokrat ishte i pafat në martesë, dhe përkundër telasheve që ai kishte me gruan e tij, e këshilloi një të ri: “Sido që të jetë, martohu! Nëse të qëllon gruaja e mirë, do të jesh i lumtur, e nëse ke fat një grua me personalitet të keq, do të bëhesh i urtë. Dhe, që të dyja janë të dobishme për njeriun.”
Hadithet
Gratë e Pejgamberit (paqja e All-llahut qoftë mbi të) ia kthenin fjalën atij, dhe njëra nga ato e braktiste atë tërë natën. Njëherë ai u llafos me Aishen. Ebu Bekri hyri si gjyqtar mes tij dhe asaj. Pejgamberi i tha asaj: “A po flet a po flas?” Ajo tha: “Fol ti dhe mos thuaj veçse të vërtetën!” Në atë çast Ebu Bekri i ra shuplakë asaj dhe ia përgjaku gojën, e i tha: “A flet ky tjetër pos së vërtetës, oj armike e vetvetes?!” Ajo u strehua pas shpinës së Pejgamberit (paqja e All-llahut qoftë mbi të). Atëherë Pejgamberi i tha Ebu Bekrit: “Nuk të kemi thirrë për këtë dhe nuk kërkuam këtë nga ti.” (El-Buhariu)
Njëherë, Aisha e zemëruar iu drejtua Pejgamberit: “Ti je ai i cili po pretendon se je pejgamber?! I Dërguari i All-llahut buzëqeshi dhe e përballoi këtë me butësi dhe bujari. (Sahih)
Çfarë udhëzimi i mrekullishëm profetik që e bën shtëpinë xhenet të cilin e mbulon paqja dhe e garanton ekzistimin e jetës bashkëshortore. Kurdo që të zemërohet njëri nga bashkëshortët, tjetri duhet të jetë i butë dhe i qetë, sepse i zemëruari është sikurse i dehuri, ngaqë gjendja në zemërim është si gjendja në dehje, ai nuk e din se çfarë flet e çfarë bën. Atë e ka kapluar djalli, dhe nuk duhet t’i ndihmojmë këtij të mallkuari, ngase armiqësia do të sundojë dhe do të shtohet dhe do të ndodhë ajo që nuk pritet, që ndoshta e shpartallon familjen dhe i rrënon shtyllat e saj.
Këshilla mbi trajtimin e grave
Ajet:
“…Çoni jetë të mirë me to!” (En-Nisa, 19)
Hadithe:
“Trajtoni mirë gratë, ngase gruaja është krijuar nga briri i lakuar, dhe lakesa më e madhe tek ai është pjesa më e lartë e tij. Nëse provon ta drejtosh atë, do ta thyesh, kurse nëse e len ashtu do të mbetet i lakuar (akoma). Andaj, trajtoni mirë gratë!” (El-Hafidh El-Iraki, Sahih)
Në librin Huxhxhetull-llahil-baligah (2/708) thuhet “Kuptimi i këtij hadithi: Pranojeni këshillën time dhe punoni sipas saj me gratë, sepse në karakterin e tyre ka shtrembëri dhe diç’ të keqe. Ngase domosdoshmërisht një trashëgon diçka nga materia nga e cila është krijuar. Nëse njeriu don të arrijë qëllimet e familjes me të, duhet të tolerojë imtësitë, të frenojë zemërimin dhe të durojë gjërat që nuk është i kënaqur me to, që nuk i don dhe nuk i pëlqen, përveç nëse ato janë nga xhelozia e pranuar, e gjëra të tjera të ngjashme.”
Ndërsa në librin El-meretu bejnel-bejti vel-muxhtemei (f.42) qëndron: “Fjala e të Dërguarit të All-llahut (paqa dhe bekimet e All-llahut qofshin mbi të): “Nëse e len ashtu të lakuar si është (do të kënaqesh me të)…” përkundër asaj se ajo është e shtrembër, jep të kuptohet se mbyllja e syve para asaj që nuk i pëlqen burrit te gruaja e tij i garanton atij kënaqësinë me të dhe nuk e privon atë nga kjo lumturi. Pejgamberi me këtë nuk don të thotë se gruaja është krijesë e keqe, por don të pohojë një të vërtetë në mënyrë që burri të dalë nga ëndërrat dhe iluzionet e tij dhe të përgatitet për atë që e hidhëron dhe nuk i pëlqen dhe për atë që e gëzon dhe i pëlqen. Kur has nga ajo një sjellje që nuk i pëlqen e përjeton me durim dhe tolerancë pa nxituar të emocionohet dhe të zemërohet, sepse ka të ngjarë që, krahas kësaj, të shohë tek ajo ndonjë sjellje tjetër që e gëzon, ngase ajo është njeri: në të ka të mira e të këqia sikurse tek të gjthë njerëzit. Në këtë aludon thënia e të Dërguarit të All-llahut: “Besimtari nuk e urren besimtaren. Nëse nuk i pëlqen një sjellje e saj, mund t’i pëlqejë një tjetër sjellje.” Nuk gjejmë tek asnjë fe apo kod të të mirësjelljes këtë shkallë konsiderate për gruan dhe të drejtat e saj, siç gjejmë këtë në mësimet e Fesë islame.”
Mund të shtrohet pyetja: Pse All-llahu e ka krijuar gruan me këtë natyrshmëri. Përgjigja: Zoti i ka ngarkuar gruas funksione dhe detyra të ndjeshme, si shtatzania, gjithënia, rritja dhe edukimi i fëmijëve, dhe në të ka krijuar cilësi dhe dhunti që shkojnë përshtati me këto funksione dhe detyra, të cilat cilësi ndryshojnë shumë nga ato të burrit. Ai, nga këndvështrimi i tij, i sheh të çuditshme ato. Por, nëse ai është i mençur, e pranon këtë realitet dhe kënaqet me gruan e tij brenda kufijve të natyrës së saj. Në qoftë se nuk është i mençur, orvatet të bëjë nga gruaja e tij statujë që i përshtatet shpirtit dhe logjikës së tij. Do të dështojë dhe do të mbetet i frustruar. Bile, ndoshta do ta rrënojë ndërtesën e familjes së vet, ngase kërkon të pamundshmen të cilën e ka ilustruar stili i mrekullishëm profetik: ”… Nëse provon ta drejtosh atë, do ta thyesh…”.
Dr.Fredrik Kohin në librin e tij Our Sexual Life (f.70) thotë: “Femra ruan disa karakteristika të fëmijës jo vetëm në trupin e saj, por edhe në natyrën dhe psikikën e saj. Sikur të ndryshonte në shumë aspekte nga fëmija, ajo nuk do të mund të ishte nënë e mirë. Falë ndjenjave të saj fëmijërore, ajo kupton kërkesat e fëmijës, përderisa burri është larg logjikës dhe ambientit të fëmijës për shkak të avancimt të tij mendor. Kurse ajo "mbetet" si fëmija dhe e kupton atë më mirë se burri. Ndjenjat e saja mbizotërojnë logjikën e saj dhe ato janë më të shprehura se sa aktiviteti i saj mendor, ngase ajo është e formuar më shumë të bartë se sa të imponojë, më shumë pranon të nënshtrohet se sa të sundojë. Syri i saj i kujdesit është në mes të burrit dhe fëmijës. Kështu ajo në familje është qendër për të ruajtur harmoninë në mes të anëtarëve të saj të cilët bartin dëshira të ndryshme.”
Pikërisht në këtë natyrë të veçantë të gruas qëndron kënaqësia dhe rahatia e burrit.
Në disa versione të këtij hadithi qëndron: “Gruaja është krijuar nga briri dhe nuk drejtohet dot. Nëse don të kënaqesh me të, kënaqu ashtu si është, e lakuar, por nëse provon ta drejtosh do ta thyesh. Thyerja e saj pra është shkurorëzimi.” (Muslimi)
Duhet të sillesh butë me to dhe me tolerancë dhe të mos ua varësh veshin të metave të karakterit, sjelljeve dhe natyrës së tyre, ngase kjo shkakton të ndahesh nga ato.
“Druani All-llahut për sa u përket grave! Sepse ju i keni marrë ato amanet nga All-llahu, dhe u janë lejuar marrëdhëniet seksuale me to me fjalën e All-llahut…” (pjesë nga Ligjërimi lamtumirës)
Nga libri me titull "Tuhfetularus"
Muhammed El-Istanbuli
Përktheu: Gëzim Selaci
Muhammed El-Istanbuli,

[Klevis2000]

.KESHILLA PER EDUKIMIN E FEMIJVE
1- Ta mësojmë fëmijën të përdori gjithmonë dorën e djathtë në dhënie, marrje, ngrënie, pije, shkrim, etj.nga punët e mira. Gjithashtu mësimi i tij që; në fillim të cdo pune të thotë "Bismil-lah" vecanërisht para ngrënies, e pijes e në mbarim të saj të thotë "Elhamdulilah".
2-Mësimi I fëmijës pastërtinë, të presë thonjtë, të lajë duart para e mbas ngrënies, mësimi I tij pastrimin nga papastërtia mbas kryerjes së nevojës me ujë në mënyrë që të jetë I saktë namazi I tij, e të ketë kujdes në mos spërkatjen e rrobave me papastërti.
3- Të jemi të kujdesshëm në këshillimin e tyre në vetmi, e të mos I përhapim gabimet e tyre, e nëse kjo nuk bën dobi atëherë nuk flasim me ta tre ditë, por jo më shumë.
4- Urdhërimi I fëmijëve për qetësi në momentin e thirrjes së ezanit, e duke përsëritur atë cka thotë muezini, e më pas të thonë duanë e ezanit e cila është: "All-llahume rabbi hadhihi da'weti tameh, we salatil kaimeh ati muhameden el wesilete wel fadilete we beath-hu mekamen mahmuden eledhi weadteh
ineke la tukhliful mi'ad" (hadith; Bukhari)
5- Të rezervohet për cdo fëmi krevat në vete nëse është e mundshme e nëse jo atëherë secili mbulesë në vete. Më e mira është vecimi I vajzave në një dhomë e djemtë në një dhomë tjetër, e kjo për të ruajtur moralin, dhe shëndetin e tyre.
6- Mësimi I tij që të mos hedhë mbeturina në rrugë, e të largojë nga rruga cdo gjë të dëmshme.
7- Tërheqja vëmendje nga shoqëria e keqe, dhe qëndrimi në rrugë.
8- Përshëndetja e tyre në shtëpi e kudo me thënien: "Es-selamu alejkum we rahmetullahi we berekatuhu"
9- Këshillimi I fëmijës për bamirësi ndaj fqinjit dhe mos bërjen keq të tij.
10- Mësimin e fëmijës bujarinë me musafirin, respektimin dhe qerasjen e tij.
11- Moslejimin e tij të mburret ndaj shokëve të tij, por përkundrazi të mësohet të jetë sa më I thjeshtë e bujar ndaj atyre që I shoqëron e komunikon me ta.
12- Moslejimi I tij të marrë nga askush gjë, në vend të asaj që dha, por të edukohet në atë se ai që jep është më I lartë se ai që merr.
13- Duhet që fëmija të mësohet që të mos I shtrijë këmbët në mexhlis, as të mos shtrihet e mënjanohet, as të mos I kthejë kurrizin askujt, as të mos rrijë këmbë përmbi këmbë, as të mos vëjë dorën nën faqe, e as të mos mbështesë kokën tek ndokush,sepse të gjitha këto janë shenja dembelizmi. I mësohet atij mënyra se si të rrijë në mexhlis, gjithashtu dëgjimi I atij që flet e zgjerimi I vendit të tij. Ndalohet të flasë fjalë të kota, si: mallkime, fyerje, etj.
14- Duhet që të lejohet fëmija mbas mbarimit të mësimeve apo të mësimit përmëndësh të Kur'anit në xhami që të lozë ndonjë lojë të bukur e të rehatshme në mënyrë që të rehatohet nga lodhja e mësimeve. Ndalimi I fëmijës nga loja e lodhja e tij në mësime, ja lodh atij zemrën dhe memorien. Ia nxin jetën derisa kërkon të gjejë ndonjë hile për të dalë nga kjo krizë.
15- Duhet që të mësohet tu bindet prindërve, mësuesit apo edukuesit të tij, e të gjithë ata që janë më të mëdhenj në moshë qofshin këta të afërm apo jo.
16- Menjëherë mbas futjes në moshën madhore nuk duhet të lejohet në asnjë mënyrë që të lëjë pastëtinë dhe namazin, gjithashtu edhe agjërimin,( ku të jetë mësuar të agjërojë disa ditë nga ramazani para moshës madhore, në mënyrë që të mos ketë vështirësi në agjërimin e tij të plotë).
Nga libri "Disa këshilla islame për përmirësimin personal dhe shoqëror"
Nga dijetari i njohur Muhammed bin Xhemil Zejno.
Përktheu F.Gurra.
Muhammed Xhemil Zejno,
21.2

[Klevis2000]

Katër dëshira nga katër gra europiane

Gruaja e parë: Britanike
E ka shkruar dëshirën e saj para 100 vjetësh! E cila ka dalë në botim nga gazetarja e njohur Atije Rod- në një artikull në vitin 1901:
"Që të punojnë vajzat tona nëpër shtëpi si shërbëtore është me mirë e më lehtë sesa të punojnë punë të cilat ua prishin moralin e ua nxjerrin turpin. Ah sikur vendet tona të ishin sikur vendet muslimane në të cilat ndodhet veshja e hijshme, ndershmëria e pastërtia.
Po..është turp i madh për vendet angleze ti bëjnë vajzat e tyre të pavlera nga përzierja e tyre e tepërt me burrat. Pse ne nuk kërkojmë që të punojë vajza atë punë që i përshtatet natyrës së saj, qëndrimit të saj në shtëpi e lënien e punëve të burrave për burrat më e mirë për nderin e saj".
Gruaja e dytë: Gjermane.
Ka thënë: Unë kam dëshirë të qëndroj në shtëpi, por fatkeqësisht këtu në Gjermani gjëndja ekonomike e përparuar nuk përmbledh të gjitha shtresat popullore, prandaj qëndrimi në shtëpi është dicka e parealizueshme, e është me të vërtetë për të ardhur keq. (Marrë nga revista gjermane " Java".
Gruaja e tretë: Italiane.
Ka thënë e ajo duke bërë dialog me doktor Mustafa el-Sibai- rahimehull-llah-:
"Unë e kam zili femrën muslimane, e do të dëshiroja të isha lindur në vendet tuaja".
Gruaja e katërt: Franceze.
E ka treguar bisedën e saj një doktor musliman i cili banon në Francë. E ka treguar biseden e saj në muajin ramazan vitin e kaluar më 1421 hixhri.
Ku e ka pyetur shoqja e tij në punë - e ajo doktoreshë Franceze katolike- për gjëndjen e femrës musliamne të mbuluar! Si e kalon ditën e saj në shtëpi? Si është programi i saj ditor?
Iu përgjigj: Kur zgjohet në mëngjes fillon e pregatit çantat e fëmijëve për në shkollë, pastaj flen pak deri nga ora nëntë apo dhjetë. Pastaj plotëson punët e shtëpisë duke e pastruar e rregulluar atë, pastaj fillon në pregatitjen e drekës.
I tha: Po kush shpenzon për të e ajo nuk punon?
Iu përgjigj doktorri: Unë.
I tha: Kush ia blen asaj ato cka i duhen?
Iu përgjigj: Unë ia blej asaj gjithcka i duhet.
E pyeti me cudi e e habitur: Ti i blen gruas tënde gjithcka ajo dëshiron?
Iu përgjigj: Po unë.
I tha: Me një fjalë edhe bizhuteritë ti ia blen?!!!!
Iu përgjigj: Po.
I tha: Me të vërtetë gruaja jote jeton si mbretëreshë!!
U betua në All-llahun ky doktori se ajo i shfaqi dëshirën për tu martuar me të, e të ndahej nga gruaja e tij e parë. Dhe se do ta linte punën si doktoreshë!! e do të rrinte në shtëpi ashtu sikur rrin gruaja muslimane. Jo vetëm kaq por pranon të jetë grua e dytë e një muslimani vetëm që të rrijë në shtëpi.
Shqipëroi: F.Gurra
www,

[Klevis2000]

Nura dhe fustani me lule

Nura motra ime, e ngjashme me mua në fytyrë dhe me shtat si selvia.. e ka zakon të lexojë Kur'an
vazhdimisht.. të kërkosh për të nuk e gjen në asnjë vend tjetër vetëm se në dhomën e faljes.. në ruku, në sexhde, me duar të ngritura lart nga qielli…kështu në mëngjes e kështu në mbrëmje, kështu në mesnatë asnjëherë nuk lodhet e as mërzitet..
Ndërsa unë isha shumë e interesuar të lexoja revista artistike, e romane.. shikoj vidjo me shumicë aq shumë saqë më është mërzitur..ka disa gjëra të cilat më janë mërzitur..nuk i kryej detyrimet e mia plotësisht dhe me faljen e namazit nuk jam në rregull.
E fika vidjon.. mbasi kisha kaluar tre orë duke shikuar filma të ndryshëm.. ezani i namazit të sabahut po thirret në xhaminë pranë shtëpisë..
*Vajta për në krevat..dëgjova motrën të më thërriste nga dhoma e faljes.. urdhëro ç'farë do o Nura? Më tha në mënyrë të prerë: Mos fli para se të falësh sabahun..
Ooh.. do edhe një orë të futet namazi i sabahut ezani ai që ti dëgjove tani ishte ezani i parë..
Kështu ishte ajo edhe para se të sëmurej me këtë sëmundje të keqe e cila ia ka ç'rregulluar gjumin.. më thirri..hajde o Hena' pranë meje..
Nuk mundem në asnjë mënyrë me e kundërshtu kërkesën e saj.. sinqeriteti dhe çiltërsia e saj në të folur duket qartë.. C'farë do?- ulu më tha..
Ja u ula- po tani?
Me zë të ëmbël më tha: {Gjithsecili do ta shijojë vdekjen dhe ditën e gjykimit do t'ju paguhet plotësisht shpërblimi juaj} (ali Imran 185).
Heshti një moment dhe pastaj më pyeti: A nuk beson ti se do të vdesësh?
Sigurisht që besoj..
A nuk beson ti se do të llogaritesh për ç'do të madhe e ç'do të vogël..?
O motra ime.. a nuk ke frikë nga vdekja dhe tmerret e saj..?
Shiko Hind më e vogël se ti dhe vdiq në aksident makine.. filanja e filanja..Vdekja nuk njeh moshë dhe nuk ka kohë të caktuar..Iu përgjigja me zë të frikësuar nga errësira e dhomës së faljes..Unë kam frikë nga errësira e ti më frikëson edhe nga vdekja si të flej gjumë unë tani? Unë mendova se më thirre për të më thënë se re dakort që të vish me ne në pushimet tona verore..
Papritur u përgjigj duke thënë, thënie me të cilën më goditi mu në zemër..
Mundet unë të udhëtoj këtë vit larg.. në vend tjetër.. ndoshta o Hena'… jeta është në dorë të All-llahut.. e ja plasi të qarit..
Iu kujtua sëmundja e saj e keqe dhe se doktorrët i kishin thënë babait dicka sekrete, ndoshta sëmundja e saj nuk do ta cojë gjatë.. porse kush i tha asaj?
Apo zemra ia ndien një gjë të tillë..
C'farë po mendon? Mu drejtua këtë herë me zë të ashpër. A mendon ti se unë po ti them këto fjalë se jam e sëmurë?
Në asnjë mënyrë unë mund të jem më jetëgjatë se askush tjeter.. kjo është në dorë të All-llahut..
Po ti sa do të jetosh? 20 vjet..40..100.. e pastaj ç'farë? Nuk ka dallim ndërmjet nesh të gjithë do të shkojmë do ta lëmë këtë dunja ose për në xhennet ose për në zjarr.. a nuk e ke dëgjuar thënien e All-llahut të madhëruar {…kushdo që do të largohet prej zjarrit e do të futet në xhennet me të vërtetë ai ka fituar} (ali Imran185).
U gdhifsh shëndoshë e mirë..
U ngrit dhe shkoi.. zëri i saj më tringëllon në vesh.. All-llahu të udhëzoftë mos harro namazin..
Ora 8 e mëngjezit..
Të trokitura në derë.. ky nuk është orari i zgjimit..të qara e klithma..oAll-llah ç'ka ndodh..?!
Gjëndja e Nuras është keqësuar dhe babai e ka çuar në spital.. In-na lil-lahi we in-na ilejhi raxhiun..
Nuk kemi për të shkuar me pushime këtë vit..është shkruar për mua që të qëndroj në shtëpi edhe këtë vit.. mbas një kohe të gjatë pritje..
Nga ora 1 e drekës.. telefonoi babai nga spitali.. nëse mundeni hajdeni për vizitë tek Nura tani, shpejt..
Nëna më tha se zëri i babait nuk ishte si zakonisht, ka ndodhur dicka..
U veshëm shpejt e shpejt..
Ku është shoferi..? hipëm me shpejtësi.. a nuk është kjo rrugë në të cilën dilja për të shëtitur dukej e shkurtër ç'ka ajo sot pse kaq e gjatë..?
Nëna pranë meje bën dua për të pa pushim.. ajo është me të vërtetë vajzë e mirë dhe e sjellshme.. nuk e kam parë të humbë kohën kot asnjëherë..
Arritëm tek dera e jashtme e spitalit.. një i sëmurë rënkon.. një tjetër i aksidentuar me makinë.. një i tretë me sy të mbyllur nuk e di a është akoma në dunja apo ka shkuar në ahiret?! Pamje të çuditshme nuk i kisha parë asnjëherë..
I ngjitëm shkallët me shpejtësi.. Ajo është në dhomën e urgjencës e unë do t'u coj atje –na tha një infermjere- po ti mos u bëj merak i tha ajo nënës se tani është më mirë mbasi i kishte rënë të fikët..
Nuk lejohet që të futet tek ajo më shumë se një person..
Kjo është dhoma e urgjencës..
Në mes të atij grumbulli doktorrësh e nëpërmjet një dritareje të vogël e cila formohet me hapjen e derës, shikoj sytë e motrës sime Nura e cila shikon nga unë, e nëna qëndron pranë saj në këmbë.. mbas dy minutash nëna doli e cila nuk mundi me i përmbajt lotët..
Më lejuan që të futem të përshëndes motrën por me një kusht që mos të flisja me të shumë.. dy minuta mjaftojnë për ty- më thanë..
Si je o Nura..?
Ti mbrëmë ishe mirë.. ç'ka ndodhi me ty..?
"U përgjigj mbasi më shtrëngoi dorën: E unë tani jam mirë welhamdulilah..Elhamdulilah porse duart tua janë të ftohta..
Isha ulur në cep të krevatit e i preka këmbët.. i largoi ato prej meje.. më fal nëse të bezdisa i thashë.. jo në asnjë mënyrë por mu kujtua thënia e All-llahut të madhëruar ku thotë: { dhe këmbët do të bashkohen me njëra-tjetërn.(të mbështjella në qefin). Tek Zoti yt do të jetë kthimi atë ditë}. (El-Kijameh 29.30.)
Bëj dua' për mua shumë o Hena' ndoshta së afërmi do të takoj ditët e para të ahiretit..
Kjo rrugë është e largët, e punët e mia të pakta.
Lotët më rrodhën kur dëgjova ç'ka ajo tha.. qava aq shumë saqë më humbi vetëdija.. nuk pushova së qari.. babai u merakos për mua me shumë se për Nuran..
Asnjëherë nuk më kishin parë në të tillë gjendje..
*Me perëndimin e diellit, në këtë ditë të pikëlluar..Mbas një heshtje të gjatë në shtëpinë tonë..U futën tek unë vajza e hallës dhe vajza e tezes..Shpejtësi fjalësh..Numri i njerëzve u shtua.. zërat u përzien.. e vetmja gjë që mësova se.. Nura vdiq.. prej atij momenti dhe më pas nuk e di as kush erdhi e as kush shkoi e as çfarë thanë..
O All-llah ku jam unë dhe ç'ka po ndodh.. nuk isha në gjendje as të qaja, lotët mu thanë.. mbas pak më njoftuan se babai më kërkonte me qëllim që të përshëndesja motrën për të fundit herë.. në momentin kur e putha nuk mu kujtua asgjë tjetër vetëm se pamja e saj në momentet e fundit.. mu kujtua fjala e saj..{ e këmbët do të bashkohen me njëra-tjetrën}. E kuptova se me të vërtetë { tek Zoti yt do të jetë kthimi atë ditë}.
Nuk më kujtohet të kem shkuar në dhomën e saj të faljes vetëm se atë natë.
Në atë momente mu kujtua ajo e cila me mua ndau mitrën e nënës e ne binjakë..kujtova atë e cila më shoqëroi në shqetësimet e mia.. atë e cila me largoi prej meje vështirësitë e kësaj jete.. atë e cila shumë bëri dua' për mua për udhëzim.. atë e cila lotët i rridhnin pa pushim kur më fliste për vdekjen dhe hallet e saj për llogarinë etj.. All-llahu musteaan..All-llahu është ndihmues.
Kjo është nata e parë për të në varr.. ky është Kur'ani i saj..kjo është sixhadja e saj.. ky është fustani i saj me lule të cilin e pati blerë për ditën e dasmës.. ky është… e kjo është…eeeeeeeeeeeh.
E kujtova atë dhe shumë qava për ditët e mija të humbura..qava shumë pa ndërprerje.. e luta All-llahun të më mëshirojë e të më falë për të kaluarën.. Luta All-llahun ta përqëndrojë atë në varrin e saj ashtu sikur më kishte porositur për dua'..
*Papritur pyeta vetveten.. po sikur të isha unë e vdekur? Si do të ishte gjendja ime..?
Nuk kërkova për përgjigjen e pyetjes shumë për shkak se frika ma mbuloi zemrën..Qava me ngashërim..
All-llahu Ekber.. All-llahu Ekber.. Ezani i sabahut po thirret..por sa i bajatshëm këtë herë!!.
U ndjeva shumë e qetë kur unë përsëritja atë ç'ka thoshte muezini..mbaroi ezani..u ngrita e fala namazin e sabahut.. fala namazin e lamtumirës.. sic e fali motra i cili ishte namazi i fundit për të. Fillova të falem prej aty ku e la motra..
E tani nëse gdhihem nuk e pres mbrëmjen..E nëse ngrysem nuk e pres mëngjesin..
Përktheu: F.Gurra,

[Klevis2000]

Gruaja e mirë, e keqe dhe ajo shembullore

Nga cilësitë e gruas së mirë
“…Me ta janë hyritë me sy të mëdhenj dhe me shikim të përulur.” (Es-Saffat, 48)
Ky varg kur’anor dhe dy të tjerat vijuese përshkruajnë hyritë e xhenetit. Nga kjo mund të njohim disa cilësi të gruas së mirë, nga të cilat janë:
1. Ta kufizojë shikimin e saj vetëm në burrin e saj, nga dashuria dhe pëlqimi që ka për të. Ajo pra nuk shikon të tjerët pos burrit të saj;
2. “…të ruajtura në hijë të tendës…”, do të thotë ato nuk zbukurohen, nuk lyhen e as nuk zbulojnë trupin për dikë tjetër, përveç për burrat e tyre. Ato rrinë në shtëpitë e tyre dhe nuk dëshirojnë tjetërkë përveç burrave të tyre;
3. “Të pastra” nga nevoja fiziologjike, nga cytjet e djallit; shpirti i tyre është i pastër nga xhelozia e tepruar dhe mërzitja e burrave të tyre; ato nuk fajësojnë pa të drejtë burrat e tyre dhe nuk dëshirojnë askë pos tyre. (Shkëputur nga Reudatul-muhibbin, Ibnul-Kajjim El-Xhevzijjeh)
“Hyri të ruajtura nën hije të tendës.” (Err-Rrahman, 72)
“Atje do të kenë bashkëshortë të pastra dhe atje do të qëndrojnë përgjithmonë.” (El-Bekare, 25)
“Gratë e mira janë të bindura (ndaj All-llahut dhe ndaj burrave të tyre) dhe ruajnë në mungesë të bashkëshortëve të tyre çfarë All-llahu i ka urdhëruar ato të ruajnë (dëlirësinë, ndershmërinë e tyre, pasurinë e bashkëshortëve të tyre etj.)…” (En-Nisa 34)
“Sigurisht që nëse ai ju lëshon ju të gjithave, Zoti i tij do t’i jepte atij në vend tuaj bashkëshorte më të mira se ju: muslimane, besimtare, të bindura ndaj All-llahut, penduese tek All-llahu, adhuruese me gjithë zemër të All-llahut, agjëruese, të martuara në parë ose beqare.” (Et-Tahrim, 5)
“Me të vërtetë që muslimanët dhe muslimanet, besimtarët dhe besimtaret, të bindurit dhe të bindurat ndaj All-llahut, të drejtit dhe të drejtat, durimtarët dhe durimtaret, të nënshtruarit dhe të nënshtruarat, lëmoshëdhënësit dhe lëmoshëdhënëset, agjëruesit dhe agjërueset, ruajtësit e nderit dhe ruajtëset e nderit, përkujtuesit dhe përkujtueset që e përkujtojnë shumë All-llahun, mu për këta All-llahu ka përgatitur falje dhe shpërbëlim të madh.” (El-Ahzab, 35)
Në këtë varg është veçuar agjërimi nga format tjera të adhurimit, sepse ai e zbut dshe deri në një masë e qetëson epshin seksual. Komentatori eminent i kuptimeve të Kur’anit, Imam Ibën Kethiri thotë: “Meqenëse agjërimi është ndihmësi më i madh për të zbutur epshin – siç e pohon këtë Pejgamberi: “O ju të rinj! Kushdo nga ju që ka mundësi të martohet, le të martohet, meqë kjo ndihmon të ruhet shikimi (nga harami) dhe organi seksual (nga harami). Por kushdo që nuk ka mundësi, le të agjërojë, sepse agjërimi është mbrojtje.” – atëherë është e rendit të përmendet pas tij “ruajtësit e nderit dhe ruajtëset e nderit”.
Hadithet
Ka thënë i Dërguari i All-llahut (paqa dhe bekimet e All-llahut qofshin mbi të): “A doni t’ju tregoj cilat janë gratë tuaja më të mira në xhenet?” Njerëzit thanë: “Po si jo, o i Dërguar i All-llahut.” Ai tha: “Çdo grua e dashur dhe që lind; kurdo që zemërohet burri i saj ajo vë dorën e saj mbi dorën e tij dhe thotë: – Nuk do të shtiej gjumë në sy derisa të mbetësh i kënaqur.” (Et-Taberani, Sahih)
Një burrë i shkroi babait të gruas së tij për ta falënderuar për edukimin e bijës së tij. Në këtë letër ai i përmend disa virtyte të mira të saj, ku ndër të tjera thotë:
“…Ju falënderoj nga zemra që keni pranuar ta martoj bijën tuaj të shtrenjtë. Ajo kurrë nuk ankohet sado që t’i vie rëndë diçka. Sinqerisht më shërben dhe më ndihmon. Gjatë gjithë këtyre viteve të gjata në gyrbet larg nga vendi dhe familja ime, asnjëherë nuk e kam ndier ithtësinë e gyrbetit, për shkak të ripërtëritjes së vazhduar që ajo më jep në jetë. Më ndihmon të kryej obligimet fetare… Ajo gjithnjë më nxit ta paguaj zekatin dhe të japë lëmoshë tjetër.
Ju përgëzoj për edukimin e mirë të saj. Është e çuditshme se sado që ta lavdëroj, ajo nuk dalldiset nga vetëpëlqimi.
Edhe në lidhje me fëmijët tanë mund të them të njejtat gjëra. Ata i pregatitë për jetë që të jenë burra të mirë, ushtarë dhe udhëheqës në të ardhmen. Punon për këtë botë dhe për botën e ardhme pa e favorizuar asnjërën në dëm të tjetrës. Jam fort i kënaqur në martesë me të. Edhe ajo po ashtu. Shpresoj që edhe ju të jeni të kënaqur. Ajo kujdeset shumë për fëmijët tanë, për shëndetin, për ushqimin, për veshmbathjen dhe për gjumin e tyre. Atyre u dhuron dhurata me rastin e sukseseve në mësime. Fqinjët e donë shumë, ngase interesohet për ta dhe u dhuron dhurata për raste të ndryshme.
All-llahun e falënderoj që më mundësoi të martohem me të. Po ua përmend këtë ngjarje: Një ditë një njeri që kishte një punë me mua më erdhi në shtëpi për vizitë. Më dha ryshfet dhe më tha: – Ja, kjo është një dhuratë për ty. Në atë moment gruaja ime i tha: – Sikur të mos kishe punë me të, a do t’ia jepje këtë dhuratë? Njeriu u shtang habie nga fjalët e saj. Ai pastaj e luti ta vizitojë gruan e tij dhe ta këshillojë. Pas një viti po ky njeri më ftoi të punojë tek ai.
Ndërsa po i shkruaj këta rreshta lotët po më lagin sytë si shenjë për dashurinë e sinqertë që kam për ju dhe për nënën e saj dhe për gjithë ata që dhanë kontribut në edukimin e saj. Po ndalem me kaq, se po të doja t’ia jap hakun dhe t’i përmend të gjitha cilësitë e saja të mira do të shkruaja fletore të tëra dhe do të më duhej kohë e gjatë. Me këto fjalë desha t’ua jap një pasqyrë të shkurtër për këtë grua të mirë dhe bashkëshorte besimtare dhe të shpreh ndjenjat e sinqerta ndaj secilit që ka marrë pjesë në edukimin e saj, prandaj unë jam i kënaqur në martesë me të.
“Asgjë nuk është më e dobishme për besimtarin, pas drosë nga All-llahu, se gruaja e mirë: nëse e urdhëron, ajo i bindet; kur ta shikojë i fut gëzim në zemër dhe kur nuk është me të (në shtëpi) ajo ruan nderin e vet dhe pasurinë e tij.” (El-Buhari)
“Gratë më të mira nga ato që shalojnë devet (aludim në arabët) janë kurejshitet. Ato janë të mira për fëmijët e tyre në vegjëli, të kujdesshme për burrat e tyre dhe ruajnë pasurinë dhe nderin e tyre.” (El-Buhari)
Në shpjegimin e këtij hadithi Abdul-hamid ibën Badis, shkurtimisht, thotë: “Gratë më të mira arabe janë kurejshitet të cilat janë të ndjeshme dhe të buta me fëmijët, të cilat kujdesen për edukimin e tyre. Bile për të qenë të lira t’i edukojnë fëmijët ato nuk martohen (pas vdekjes së burrit). Ato ia ruajnë burrit gjënë më të shtrenjtë për të, pra pasurinë dhe fëmijët e tij.”
Ky hadith i shenjtë na tregon funksionin e madh në jetë për të cilën është krijuar gruaja. Hadithi na udhëzon se ajo duhet të pregatitet për këtë detyrë me edukim dhe arsimim. Asaj duhet t’i mësohen virtytet vijuese dhe të edukohet me këto: ruajtja e nderit, organizimi dhe rregullimi i shtëpisë, kujdesi për fëmijët dhe edukimi i mirë i tyre.
Këtë thënie Pejgamberi (paqa dhe bekimet e All-llahut qofshin mbi të) e ka thënë kur e ka kërkuar Ummu Hanin për grua, kurse ajo ka refuzuar duke u arsyetuar se është e vjetër dhe ka shtëpi e fëmijë për t’u kujdesur për ta. Pastaj Pejgamberi e përkrahi vendimin e saj dhe tha: “Gratë më të mira arabe janë…” duke dashur ta lavdërojë për këto cilësi. Nga kjo mësohet se është më mirë për gruan e cila mund të përmbahet dhe e cila ka mundësi të rrisë dhe të edukojë fëmijët të mos martohet pas vdekjes së burrit.
Është pyetur i Dërguari i All-llahut: “Cilat gra janë më të mirat?” Ai është përgjigjur: “Ajo e cila e gëzon burrin kur ta shikojë, i bindet atij kur ta urdhërojë, e cila nuk e privon atë nga trupi i saj dhe nuk e kundërshton atë në lidhje me pasurinë e tij.”
“…I bindet atij kur ta urdhërojë…” me kusht që urdhërat dhe kërkesat e tij të mos jenë në kundërshtim me Islamin. Pejgamberi (paqa dhe bekimet e All-llahut qofshin mbi të) ka thënë: “Nuk respektohet krijesa në mëkatim ndaj Krijuesit.”
Nga cilësitë e gruas së keqe
Hadithet
Përcillet nga Xhabiri i cili ka treguar: “Prezantova në faljen e namazit të Festës së Bajramit me Pejgamberin (paqa dhe bekimet e All-llahut qofshin mbi të). Ai kreu faljen para fjalimit dhe këshillimit pa ezan dhe pa ikamet, pastaj u ngrit duke u mbështetur në Bilalin. Urdhëroi për devotshmëri ndaj All-llahut, nxiti për bindje ndaj Tij, dhe i këshilloi njerëzit. Pastaj shkoi te gratë të cilat i këshilloi dhe u tha: - Jepni lëmoshë! Ngase shumica nga ju janë lëndë djegëse e xhehenemit. Menjëherë një grua në mesin e grave me faqe të skuqura u ngrit dhe tha: - Pse, o i Dërguari i All-llahut?! Ai u përgjigj: - Sepse ju ankoheni së tepërmi dhe mohoni epërsinë dhe bamirësitë e burrit! Më pas ato nisën të japin lëmoshë qaforet dhe stolitë e tyre duke i lënë në rrobën e Bilallit.” (El-Buhari)
“Katër gjëra janë nga lumturia e burrit: gruaja e mirë, vendbanimi i gjerë, fqiu i mirë dhe mjeti i udhëtimit komod. Dhe katër të tjera janë nga pafatësia: fqiu i keq, gruaja e keqe, mjeti i udhëtimit i keq dhe vendbanimi i ngushtë.” (Ibën Habbani, Sahih)
“All-llahu i Lartmadhëruar nuk shikon gruan e cila nuk është mirënjohëse ndaj burrit të saj edhe pse ajo ka nevojë për të.” (En-Nesai, El-Bezzari, Xhejjid)
Umer Ibnul-Hattabi (Zoti qoftë i kënaqur me të) ka thënë: “Tri gjëra janë pafatsi në jetën e njeriut: fqiu i cili nëse sheh një të mirë e fsheh, e nëse e sheh një të keqe e përhap; gruaja e cila kur të hysh në shtëpi të përmend të këqiat, ndërsa kur të mungosh nga shtëpia nuk ke besë në të; dhe sulltani të cilit nëse i bën mirë nuk të lavdëron e nëse i bën keqe të mbytë.”
“Dy kategorive të njerëzve nuk u ngritet namazi i tyre më lartë se kokat e tyre: robit i cili ik nga zotëriu i tij dhe gruas e cila nuk i bindet burrit të saj derisa të kthehet.” (Et-Taberani, El-Hakim, Sahih)
Gruaja shembullore
Hadithet
Tregon Ebu Hurejra (Zoti qoftë i kënaqur me të): “Erdhi Xhibrili te Pejgamberi (paqa e All-llahut qoftë mbi të) dhe i tha: -O i Dërguari i All-llahut! Do të të vijë Hadixhja duke mbajtur një enë me pije ose me ushqim. Kur të vijë përcillja përshëndetjen me selam nga Zoti i saj i Gjithëfuqishëm dhe nga unë, dhe jepi myxhden për një shtëpi nga margaritarët në xhennet ku nuk do të ketë zhurmë e as lodhje.”
Zonja Hadixhe (Zoti qoftë i kënaqur me të), gruaja e parë e Pejgamberit (paqa e All-llahut qoftë mbi të), ishte nga gratë më të mençura kurejshite dhe nga më të moralshmet. Ajo zgjodhi të martohej me Pejgamberin para se t’i shpallej nga Zoti, ngaqë tek ai pa besnikërinë dhe moralin e mirë. Ajo e parapëlqeu atë ndaj arabëve me namë të cilët ia kërkuan dorën asaj. Zonja Hadixhe i jepte kurajo Pejgamberit pasi që atij iu shpall feja nga Zoti dhe i jepte guxim e trimëri të qëndrojë dhe të vazhdojë të përhapë flamurin islam. Gjithë pasurinë e sa ia la në duar atij, ashtu siç duhet të bëjë gruaja e mirë me burrin e mirë.
Historia na rrëfen se Sherih El-Kadi një ditë e takoi Esh-Shabiun. Esh-Shabiu e pyeti atë për gjendjen në shtëpinë e tij. Sherihu iu përgjigj: “Plot njëzet vjet te gruan time nuk kam parë diçka që më zemëron.” Ai e pyeti: “Po si kështu?” Sherihu iu përgjigj: “Çysh në natën e parë kur hyra në dhomë me të, pashë tek ajo mirësi magjepse dhe bukuri të radhë. Mendova me vete: Do të pastrohem dhe do të fal dy rekate si falënderim për All-llahun. Pasi që përfundova namazin pashë gruan time tek po e përfundonte namazin që e kishte falur me mua. Pasi që shokën shkuan nga shtëpia i afrova dhe shtriva duart nga ajo, e ajo tha: -Ngadalë, o Ebu Umejje! Pastaj vazhdoi: - Lavdëruar qoftë All-llahu! E lavdëroj dhe nga Ai ndihmë kërkoj. Përshëndes Muhammedin, shokët dhe familjen e tij! Unë jam grua e huaj dhe nuk di për moralin/karakterion tënd. Më thuaj, pra çfarë don dhe ta bëj atë dhe çfarë nuk të pëlqen e t’i iki asaj… Dhe më fund kërkoi falje nga All-llahu. Pastaj vazhdova unë: - Lavdëroj All-llahun dhe nga Ai ndihmë kërkoj. Përshëndes Pejgamberin dhe familjen e tij. Vërtet, ti ke folur fjalë që në qoftë se janë të vërteta do të jenë në të mirën tënde, e nëse shtiresh do të jenë argument kundër teje. Më pëlqen kjo dhe kjo dhe urrej këtë dhe këtë. Çfarëdo të mirë që e sheh përhape, dhe çfarëdo të keqe që e sheh fshihe! Pastaj tha: - Cilët fqinj dëshiron të hyjnë në shtëpinë tënde që t’u jap leje, e cilët i urren t’i urrejë edhe unë. Me të e kalova natën më të mirë dhe jetova kohën në të cilën nuk pashë tjetër veç asaj që më pëlqen.
Nga libri me titull "Tuhfetularus"
Muhammed El-Istanbuli
Përktheu: Gëzim Selaci

Muhammed El-Istanbuli,
14.3.2003