PD injoron inisiativen e Moisiut dhe keshillat e te "Urteve" per zgjedhjet

[karaburuni]

MOISIU, ZGJEDHJET DHE MISIONI 2(007)

Nga Sokol Balla


Dje Presidenti i Republikes u përpoq më kot të bënte një apologji të gafës së tij të nëntë muajve më parë, kur i lejoi shqiptarëve luksin e padëshiruar të një përplasjeje të fortë politike lidhur me (zh)balancimin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, pas zgjedhjes së një gjykatëseje të kontestuar dhe me lidhje të majta, si anëtarja më e re e këtij komisioni që duhet thënë se famën nuk e ka të mirë. Zonja Subashi, megjithëse e zgjedhur nga një procedurë e rregullt kushtetuese, shkaktoi protestën e fuqishme të opozitës, pasi skema që e solli atë në KQZ, anashkaloi tinëzisht marrëveshjen mes dy krahëve, për balancimin politik të këtij komisioni. Në atë gusht të nxehtë të vitit 2003, këshilltarë të Presidentit synuan me forcë ta shisnin këtë vetëm si gafë të kreut të shtetit, "i cili ishte bazuar më shumë sesa duhet tek këshilltarët e tij juridikë", duke lënë "pa dashje në harresë", alarmet e ndezura politike që vinin nga Opozita, atëbotë ende e pasigurt se çfarë pozicioni duhet të mbante ndaj Moisiut, që e kishte propozuar vetë. Dje, Presidenca publikoi qëndrimet e reja të kreut të shtetit për reformën zgjedhore, pas këshillës së Të Urtëve - një presidium intelektualësh e profesionistësh, kryesisht me bindje të majta, pa përjashtuar gjithsesi një grup të djathtësh, përbërë nga një ish-kryeministër që drejtoi vendin gjatë zgjedhjeve të 26 majit 1996, një ish-gjykatës me shumë mistere në cv-në e tij, si dhe botuesin e djathtë të gazetës "Paloma". Presidenti Moisiu në tezat e tij, megjithatë tentoi jo të sugjeronte reformimin e sistemit zgjedhor në Shqipëri dhe shtimin e besimit ndaj tij, por vetëm justifikimin e gafave të tij me ose pa dashje, lidhur me KQZ-në, si dhe llafet e tepërta dhe pa vend në mbështetje të procesit zgjedhor local të tetorit, aq të kontestuar politikisht nga opozita. Presidenti Moisiu pra, në pamundësi për të bindur Berishën, se ishte po ai plaku i urtë dhe gjenerali në pension, që shkonte në mitingjet e opozitës dhe varrimin e Azem Hajdarit, po tenton të bëjë për vete opinionin publik dhe opinionbërësit e tij, lidhur me qëllimet e mira që ai ka, për reformën zgjedhore në vend, pavarësisht se çfarë mendon për këtë opozita që e propozoi dy vjet më parë. Kështu presidenti i mbështetur nga të Urtët - dhe nga Socialistët - nuk mendon se ligji zgjedhor duhet të jetë një proporcional i pastër, një variant së fundi i mbështetur në kor nga opozita, përfshirë dhe PD. Presidenti sugjeron kështu, për të shmangur sipas tij, "një proces të gjatë konsultimesh dhe debati, që mund të përfundojë me një referendum, një humbje kohe, energjish dhe me kosto të lartë për vendin".
Presidenti ashtu si edhe mazhoranca, është i idesë së sërish duhet të votojmë në mazhoritar, për emra njerëzish konkretë të mbështetur nga partitë, ose më mirë me mbështetje të blerë prej tyre. Presidenti kërkon që votat të mos votohen në Komisionet lokale, por ato zonale, për të shmangur sherret dhe bllokimet sipas tij, një lëvizje që natyrisht nga opozita do të interpretohet si tentativë për të ulur shkallën e monitorimit dhe verifikimit dhe ulur koston e blerjes së votave, vetëm tek blerja e komisionit vendor lokal. Bile dhe këtu presidenti thotë të ulet numri i komisionerëve vetëm në tre, një nga mazhoranca, një nga opozita dhe një nga lista e gjykatësve - ndoshta e njëjta listë nga doli Subashi. Presidenti jep dhe ide të vyera si kutitë prezervuese me një përdorim të votave apo edhe sugjerime të tjera me sens praktik, si ndarja me pazare e votës së sovranit, për partitë që nuk kapërcejnë pragun hyrës në Kuvend. Kjo, para se të lëshojë bombën e vërtetë, atë të pastrimit të figurës morale dhe politike të Komisionit Qëndror Zgjedhor dhe amnistisë për krimin e tij të parë në politikë, vrasjen e marrëveshjes për balancimin e këtij komisioni, nëntë muaj më parë. Sipas presidentit të këshilluar "nga qengjat e Urtë", (nuk e paskëshim ditur se sipas Kushtetutës) KQZ na qenkësh një institucion shtetëror, pra apolitik, pasi anëtarët e tij propozohen nga Kuvendi, Presidenti dhe Këshilli i Lartë i Drejtësisë! Sipas zotit Moisiu ballancimi i këtij komisioni është i panevojshëm, pasi misioni tij i vockël dhe pa rëndësi është "se ai administron zgjedhjet dhe shpall rezultatet e tyre"!!! Bile presidenti na kujton të gjithëve se ky balancim është i pamundur pasi "Tre Plus Katër", nuk bëjnë tetë, një numër çift! Natyrisht që marrëveshja politike Nano-Berisha e vitit 2002, u mbështet for në një tjetër marrëveshje mes të dyve një vit më herët, për reformën zgjedhore. E cila ndër të tjera parashikonte edhe balancimin e shkallëzuar të KQZ. Por marrëveshja e vitit 2002, mundësoi zgjedhjen e presidentit konsensual, pikërisht bazuar në idenë se ai duhet të ishte gardiani i zgjedhjeve të lira, pra Njëshi që i mungonte formulës së pabalancuar Tre Plus Katër (3+4+NJESH=8, pra numër çift). Presidenti Moisiu hyri kështu në Presidencë si pjesë e kësaj formule, me mandatin më të thjeshtë politik që ka pasur ndonjëherë një kryetar shteti, që nga koha kur ky post mbahej nga Haxhi Lleshi. Por kjo nuk ndodhi. As nuk dua të merrem me motivet jashtëpolitike të metamorfozës së Presidentit. Thjesht, pastër dhe ballë për ballë me të vërtetën, dua t'i kujtoj atij se tezat që lëshoi dje në publik për zgjedhjet, janë aspak realiste për kushtet e vendit, të zbehta nëse tentoi të fshihte me to gjurmët e duarve të tij të mëdha në "krimin Subashi", dhe të dështuara, nëse tentoi të na bindë se në misionin e tij për të mbajtur afër opozitën, ai i kishte dalë asaj borxhit. Për një gjë me siguri Presidenti na bindi dje: që ai më fund edhe zyrtarisht, hoqi dori nga kostumi konsensual, si dhe nga mandati politik për të afruar dy krahët e kundërt, duke dhënë një shembull të keq për gjithë shtetasit e tij, vetëm dy ditë pas dajakut të rëndë dhe kërcënues të KE-së, pikërisht ndaj moralit politik shqiptar mbi reformën zgjedhore. Duke bërë këtë, Moisiu ndoshta shpreson që pas tre vjetësh, të ketë siguruar mbështetjen e mazhorancës për t'u rizgjedhur - duke nënkuptuar që mazhoranca të jetë po e njëjta. Por bën një llogari gabim: Pas tre vjetësh kalendari shënon "2007". Të gjithë e dinë se kush është ai politikan që targat, celularin dhe vetveten, e identifikon me shifrat 007. Ndaj 2007 është viti që ky politikan socialist ia ka blatuar vetes për t'u zgjedhur President.
Moisiut do t'i shkojnë përpjekjet kot. Atë dhe tezat e tij thjesht po i përdorin për të arritur në 2007, majën "007". Gjenerali thjesht do të dale në pension për herë të dytë, këtë radhë vërtet i harruar nga të gjithë.

(marrë nga GSH)

[karaburuni]

MOISIU, ZGJEDHJET DHE MISIONI 2(007)

Presidenti ashtu si edhe mazhoranca, është i idesë së sërish duhet të votojmë në mazhoritar, për emra njerëzish konkretë të mbështetur nga partitë, ose më mirë me mbështetje të blerë prej tyre. Presidenti kërkon që votat të mos votohen në Komisionet lokale, por ato zonale, për të shmangur sherret dhe bllokimet sipas tij

Mendoj se mos-numërimi i votave në komisionet lokale do të shtojë mundësitë për manipulim sepse çdo gjë do të përqendrohet në duart e komisionit zonal, d.m.th më pak veta për të korruptuar. Prandaj nuk besoj se është një ide e mirë.
Nga ana tjetër, për mendimin tim sistemi proporiconal në kushtet aktuale do të ishte më i përshtatshëm, sepse do të evitonte shkuarjen në parlament të biznesmenëve miliarderë, në shumë raste të ngatërruar me trafiqe dhe korrupsion, të cilët i kanë të gjitha mjetet financiare dhe njerëzore për të fituar një mandat deputeti. Problemi i një biznesmeni është se edhe politikën e shikon si biznes, sepse atë zanat ka. Mendoj se do të ishte më mirë që në parlament të shkonin njerëz intelektualë (por të vërtetë ama), që kanë pak idealizëm dhe me një vizion pak më të lartë se paraja. Njerëz që të dinë të sjellin në parlament vlera kombëtare dhe humane dhe të shikojnë pak më larg se e sotmja.
Prandaj mendoj se do të ishte më mirë një sistem kryesisht proporcional, i cili do t'i detyronte kandidatët të kalojnë edhe nga një përzgjedhje partiake, pra një sitë më shumë.
Kundërshtarët e sistemit proporcional vënë në dukje si efekt negativ të tij mos-stabilitetin e qeverisjes, por mendoj se në kushtet tona shqiptare ku aktualisht gati nuk bëhet asnjë punë, më mirë të kemi pak mos-stabilitet qeverisës, dmth ndryshim qeverish me rrugë parlamentare, sesa shumë mos-stabilitet jashtë parlamentit, në rrugë e në sheshe.
Si përfundim një sistem proporcional do të bënte që të kishte më pak presion ndaj qendrave të votimit sepse kandidatët nuk do të kishin interesa direkte në to, dhe kështu numërimi i votave në komisonet lokale do të ishte relativisht i qetë.

[karaburuni]

Sugjerimet e Presidentit Moisiu sipas GSH:

SUGJERIMET

- Sistemi zgjedhor i pandryshuar
- Listat e zgjedhësve nga pushteti qendror dhe vendor
- Regjistri Kombëtar i Zgjedhësve të përfundojë brenda vitit
- Numërimi i votave në qendër të Prefekturës
- Komisioni i votimit nga tre anëtarë, pozitë, opozitë dhe gjyqtar
- KQZ, nga tre anëtarë pozita dhe opozita dhe kryetari nga presidenti
- Ankimimet të shqyrtohen nga gjykata
- Financimi në bazë të votave të marra.

Ka diçka konstante dhe më duket jo shumë normale në përbërjen e komisionit të votimit:
aty nuk ka hapësirë për një forcë të re politike. D.m.th është e pamundur sot në Shqipëri që të afirmohet një forcë e re politike sepse nuk mund të mbrojë votat e saj në KQZ.
Dhe kjo në një kohë që Shqipëria ndoshta do të kishte nevojë për një forcë të re politike, duke parë dështimin katastrofik të forcave ekzistuese.
Nuk e di se si mund të zgjidhej kjo punë që të kishte një KQZ që të lejonte hapësira për focat e reja politike.

[Albo]

Sekretari për Çeshtjet Ligjore në PD, Rusmali komenton raportin e punës së "Grupit të të Urtëve"

PD injoron “paketën Moisiu” për zgjedhjet

Sekretari për Çështjet Ligjore në Partinë Demokratike, Ilir Rusmali reagoi dje në lidhje me rekomandimet e "Grupit të të urtëve". Në një prononcim për gazetën "TemA", Rusmali theksoi se propozimi i këtij grupi që partitë politike të mos merren me sistemin zgjedhor, ka hedhur poshtë dhe rekomandimet e ndërkombëtarëve. "Propozimet e presidentit bazuar në idetë e 'grupit të të urtëve', rezultojnë që të jenë as të urtë e as të mençur. Grupi i të urtëve është menduar të mbjellë sherr me tezën e tyre. Ky grup ka bindur Presidentin e Republikës që të sugjerojë që partitë të mos merren me sistemin e zgjedhjeve në një kohë kur komuniteti ndërkombëtar dhe veçanërisht OSBE ua ka rekomanduar këtë të gjitha partive politike," theksoi Rusmali. Sipas tij Fatos Nano nuk ka bërë asgjë tjetër veçse i është bindur Fatos Nanos dhe ka bërë çfarë ka thënë ai. "Mesa duket presidenti shumë "urtësisht" i është bindur Fatos Nanos dhe ka bërë çfarë i është urdhëruar. Pjesa tjetër janë një grup idesh arkaike, të cilat sa herë janë diskutuar, janë hedhur poshtë," shtoi Rusmali. Përsa i përket propozimit të këtij Grupi për krijimin e një komisioni për numërimin e votave, Rusmali shtoi se një ide e tillë është hedhur poshtë nga ndërkombëtarët dhe OSBE me vlerësimin si ide e padenjë. "Më domethënësja ishte ideja që Komisioni i Numërimit të Votave, kur iu prezantua ndërkombëtarëve dhe OSBE-së dy vjet më parë, u rrëzua me përbuzje me vlerësimin ide "e padenjë"," theksoi Rusmali.

Për Sekretarin e Çështjeve Ligjore në Partinë Demokratike, presidenti i Republikës, në vend që të bënte detyrën e tij, për të përmbushur një nga detyrimet e tij për të balancuar Komisionin Qendror të Zgjedhjeve, ai ka vendosur të bëjë të kundërtën, të marrë rolin e një eksperti të Partisë Socialiste. "Presidenti i Republikës, siç pritej, nuk bëri asnjë përpjekje për të realizuar detyrën e tij për balancimin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, përkundrazi edhe pse sinjalet që vijnë nga komuniteti ndërkombëtar janë të forta, preferonte më mirë të binte në nivelin e ekspertëve të Partisë Socialiste," përfundoi Rusmali. Këto qëndrime vijnë menjëherë pasi u bënë publike vlerësimet dhe rekomandimet e 'Grupit të të Urtëve', përmes një konference për shtyp të këshilltarëve të presidentit. Në këto vlerësime përfshiheshin mosndryshimi i sistemit zgjedhor, mosbalancimi i KQZ dhe shumë pika të tjera problematike.



Publikohen vlerësimet dhe rekomandimet e "Grupit të të Urtëve"

Mosiu: KQZ nuk mund të balancohet

Vlerësimet e "Grupit të Urtëve" janë bërë të ditura ditën e djeshme në një konferencë për shtyp, të organizuar nga këshilltarët e presidentit Alfred Moisiu. Presidenti së bashku me 'Të Urtët' kanë propozuar forma të tjera formulimi dhe funksionimi të komisioneve zgjedhore, por kanë deklaruar se teorikisht nuk mund të bëhet një balancim i KQZ-së. Moisiu ka theksuar se nuk do të jetë i nevojshëm balancimi i këtij komisioni, pasi roli i tij do të thjeshtëzohet. Ky grup ka bërë dhe propozime të tjera përsa i përket numërimit të votave, financimit të partive etj.. "Të urtët" kanë vlerësuar se sistemi zgjedhor në Shqipëri nuk duhet të ndryshohet deri në zgjedhjet e ardhshme. Ata kanë theksuar se listat zgjedhore kanë patur probleme, por vlerësojnë se për këto probleme është përgjegjëse administrata vendore. "Përgjegjësia për hartimin e listave bie mbi organet e qeverisjes vendore. Kodi zgjedhor e ka zgjidhur drejt kompetencën për hartimin e listave (neni 51), por kjo detyrë nuk është kryer si duhet prej tyre," thuhet në vlerësimet për listat. "Sistemi ynë zgjedhor përcaktohet në nenin 64 të Kushtetutës. Ai është një sistem i përzier ose proporcional, i personalizuar me një karakter të lehtë mazhoritar dhe me kufizimin e organizimit të zgjedhjeve me një raund. Disa parti politike kanë kërkuar ndryshimin e tij, duke propozuar që ky sistem të bëhet proporcional i thjeshtë ose rajonal. Sugjerimi është që sistemi zgjedhor të mbetet i pandryshuar për disa arsye," vazhdojnë vlerësimet për sistemin zgjedhor.

"Që nga krijimi më 17 mars 2004 dhe deri në përfundim të punës më 25 prill 2004 "Grupi i të Urtëve" nuk ka funksionuar si strukturë e re pranë Presidentit, por si grup këshillimor. Si i tillë, Grupi nuk merr vendime, por jep sugjerime për Presidentin në lidhje me problematikën zgjedhore. "Grupi i të Urtëve" u mblodh në vazhdimësi dhe diskutoi me përgjegjësi të lartë për të gjitha çeshtjet që kanë të bëjnë me proçesin zgjedhor," thuhet në raportin e presidentit për punën e këtij grupi.



Rekomandimet e grupit të "Të urtëve"

Për sistemin zgjedhor

Sugjerimi është që sistemi zgjedhor të mbetet i pandryshuar për disa arsye. Ndryshimi i sistemit zgjedhor kërkon ndryshimin e dispozitave përkatëse në Kushtetutë, të cilat mund të bëhen vetëm nëpërmjet një proçedure legjislative të komplikuar që do të kërkonte kohë dhe do të hapte një debat më të gjerë për ndryshime të tjera kushtetuese, sidomos në rastin kur do të shoqërohej me referendum. Pëveç kësaj, koha deri në zgjedhjet e ardhshme parlamentare dhe situata aktuale politike në Shqipëri, nuk mundësojnë dhe garantojnë një diskutim të gjerë të problemit që të arrihet në përfundime të drejta dhe të qendrueshme në kohë. Problemet që duhet të zgjidhen më saktë dhe drejt janë ndarja e votave të partive që nuk kalojnë pengesën prej 2.5% dhe pjesëmarja me koalicione. Ideja më racionale do të ishte që këto përqindje të kalojnë në favor të forcës së tretë dhe të katërt politike dhe jo në favor të forcës së parë e të dytë politike siç ka ndodhur deri tani.

Për listat e zgjedhësve

Gjatë zgjedhjeve të zhvilluara në Shqipëri janë shfaqur parregullsi të shumta në hartimin e listave të zgjedhësve gjë që ka sjellë mohimin e një të drejte themelore për shumë votues. Këto parregullsi kanë qenë më të theksuara në zgjedhjet e fundit (qershor, 2001, tetor, 2003). Përgjegjësia për hartimin e listave bie mbi organet e qeverisjes vendore. Kodi zgjedhor e ka zgjidhur drejt kompetencën për hartimin e listave (neni 51), por kjo detyrë nuk është kryer si duhet prej tyre. Hartimi i listave korrekte është përgjegjësi e qeverisjes qendrore dhe asaj vendore që duhet të ndërmarrin veprime të menjëhershme për të përfunduar sa më shpejt reformimin dhe modernizimin e shërbimit të gjendjes civile. Ky shërbim duhet të jetë në gjendje të hartojë lista të plota dhe të sakta për zgjedhjet e ardhshme. Më tej, listat e zgjedhësve duhet të azhurnohen rregullisht, të paktën një herë në vit.

Për numërimin e votave

Mendimi ynë është që në qendrat e votimit vetëm të votohet dhe në mbyllje të proçesit në kutinë e votimit të futet dhe proçesverbali për fletët e përdorura, të dëmtuara dhe të papërdorura, një kopje e të cilit futet në zarf të dyllosur, së bashku me fletët e tepërta dhe kundërfletët e përdorura. Po kështu nga një kopje e këtij proçesverbali të kenë të drejtë ta marrin dhe anëtarët e komisionit dhe vëzhguesit. Kutia (apo kutitë) duhet të jetë e pahapshme dhe e paripërdorshme, d.m.th. hapet vetëm duke u thyer. Ajo së bashku me zarfin e dyllosur dërgohet në vendin e numërimit, e shoqëruar nga i gjithë komisioni dhe vëzhguesit së bashku me forcat e rendit. Për të krijuar një besim më të madh te publiku dhe siguri për numërimin, ky proçes duhet të bëhet në një vend publik në qendër të Prefekturës / zonës elektorale. Kjo do të shmangë korruptimin dhe kërcënimin e komisionerëve. Vetëm për arsye të vështirësive të transportimit dhe kur miratohet nga një instancë zyrtare e përcaktuar në ligj, numërimi të bëhet në qendër të zonës, por gjithënjë në prani të medias dhe të vëzhguesve të huaj. Për lehtësi të punës komisioni i votimit të përbëhet nga tre anëtarë, të zgjedhur me short vetëm përpara fillimit të numërimit të votave: një nga opozita, një nga pozita dhe një nga një listë gjyqtarësh. Secila nga listat e përfaqësuesve për të tre vendet të ketë 50 përqind më shumë kandidate se numri i zonave që shqyrtohen (numërohen) në të njëjtin vend. Rinumërimi bëhet çdo herë që ka kontestime, por me një komision tjetër dhe në prani të publikut, të mediave e të vëzhguesve të huaj.

Për komisionet zgjedhore (KZZ, KZQV, KQV)

Përvoja e zgjedhjeve të mëparshme ka treguar se çrregullimet kanë filluar në KQV si rezultat i korruptimit, kërcënimit apo tifozllëkut partiak dhe janë shfaqur në disa forma: fletëvotimi më shumë se votues, gabime në pavlefshmërinë e fletëvotimeve, keqnumërim dhe proçesverbale fiktive ose me gabime. Këto fakte përmenden qartë në raportin e fundit të OSBE/ODHIR-it si dhe në ankimet e partive politike. Problemet e mësipërme shmangen në një masë mëse të konsiderueshme nga hapja dhe numërimi në një vend publik i kutive të votimit. Lidhur me përbërjen e komisioneve zgjedhore (KQV) sugjerojmë komisione zgjedhore të përbërë nga jo më shumë se 5-7 anëtarë. Në të ardhmen ata mund të jenë specialistë, teknokratë që mund të jenë avokatë, gjyqtarë, arsimtarë, pensionistë, etj., njerëz të ndershëm dhe të pakorruptuar. Ata mund të përzgjidhen nga këshillat bashkiake ose të komunave ose në ndonjë mënyrë tjetër që të krijojë besim dhe paanshmëri. Partitë politike të kenë vëzhgues, por jo anëtarë të komisioneve. Sot për sot do të pranonim që KQV-të të përbëheshin nga tre anëtarë: dy përfaqësues të zgjedhur me short nga lista e pozitës dhe e opozitës, me një kryetar të zgjedhur me të njëjtën mënyrë nga një listë gjyqtarësh, mjekësh dhe arsimtarësh. Kryetari i komisionit dhe përfaqësuesit e të dy kahjeve, të firmosin në anën e përparme fletëvotimet.

Për Komisionin Qendror të Zgjedhjeve (KQZ)

Përmirësimi i proçesit zgjedhor kërkon edhe një rishikim të pozitës juridike të Komisionit Qendror të Zgjedhjeve (KQZ), gjithmonë në përputhje me përcaktimet kushtetuese. Neni 153 i Kushtetutës thekson se "Komisioni Qendror i Zgjedhjeve është një organ i përhershëm që përgatit, mbikëqyr, drejton dhe verifikon të gjitha aspektet që kanë të bëjnë me zgjedhjet dhe me referendumet dhe shpall rezultatet e tyre". Kushtetuta e koncepton KQZ si një organ shtetëror, çka rezulton nga mënyra e formimit (dy anëtarë zgjidhen nga Kuvendi, 2 nga Presidenti i Republikës dhe 3 anëtarë të tjerë nga Këshilli i Lartë i Drejtësisë) si dhe nga kompetencat e tij të përcaktuara më lart. Po kështu përcaktohet se "Subjektet elektorale caktojnë përfaqësuesit e tyre pranë Komisionit. Ata nuk kanë të drejtë vote" (neni154/4). Pra partitë politike kanë në këtë komision rolin e vëzhguesit ose të përfaqësuesit pa të drejtë vote. Kohët e fundit partitë politike opozitare kanë kundërshtuar fort përbërjen e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve dhe kanë kërkuar balancimin e tij në aspektin partiak.

KQZ duhet të jetë vetëm si një organ që organizon dhe drejton zgjedhjet dhe referendumet në mbarë vendin, që regjistron dhe shpall rezultatet e votimeve mbi bazën e proçesverbaleve të KZZ dhe KZQV ose të vendimeve gjyqësore, kur ka të tilla. Në këtë rast balancimi partiak do të ishte i panevojshëm. Sigurisht ka vend për riformulimin e tij me personalitete të administratës dhe drejtësisë që nuk vijnë nga poste politike apo struktura partiake. Mundet që, për të shmangur debatet e derisotme, të propozoheshin tre anëtarë nga secili krah i politikës dhe kryetari nga Presidenti. Sidoqoftë, teorikisht duket i pamundur balancimi partiak, jo vetëm sepse kushtetuta e koncepton si një organ shtetëror, por edhe sepse ky balancim nuk mund të bëhet përderisa numri i anëtarëve, i caktuar me Kushtetutë, është 7, pra numër tek, jo çift. Mendimi është se zgjidhja e këtij konflikti, pa bërë ndryshime kushtetuese, do të ishte duke e konceptuar drejt Komisionin Qendror të Zgjedhjeve.

Për ankimet

Krahas ndryshimeve të Kodit zgjedhor, të përmendura më lart, lidhur me komisionet zgjedhore dhe proçedurën e numërimit të votave, është e nevojshme të rishikohet dhe të ndryshohet proçedura e ankimit sipas këtij koncepti: KQZ drejton punën për organizimin e zgjedhjeve; për rrjedhojë KQZ duhet të shqyrtojë me procedurë të shpejtuar vetëm ankime të kësaj natyre (jo numërimin e votave). Ankimet për rezultatin e zgjedhjeve të shqyrtohen nga pushteti gjyqësor, respektivisht nga Kolegji Zgjedhor i Gjykatës së Apelit Tiranë; mund të ketë edhe 2-3 kolegje zgjedhore që punojnë paralelisht dhe gjithmonë me afate të shkurtuara. Ankimi kundër vendimit të Kolegjit Zgjedhor mund të shqyrtohet nga Kolegjet e Bashkuara Zgjedhore dhe vendimi i tyre të jetë i shpejtë dhe përfundimtar.

Për financimin e fushatës zgjedhore

Fondi që do të vihet në dispozicion të partive dhe kandidatëve të pavarur të ndahet në përputhje me votat që do të marrë secili prej tyre në zgjedhje. Paraprakisht ato financohen (kreditohen) me 70 - 80 përqind të fondit të llogaritur mbi votat e marra prej tyre në zgjedhjet e mëparshme. Duhet gjithashtu të caktohen qartë kuotat e kontributeve që mund të merren për fushatën zgjedhore nga individët dhe shoqëritë tregtare dhe në përgjithësi financimi dhe shpenzimet e fondeve publike dhe private të marra nga partitë. Për të gjitha këto dhe shpenzimet të ketë transparence për publikun.

"Grupi i të Urtëve" përbëhej nga:

1.Aleksandër Meksi, ish kryeministër (1992-1997).

2.Aleks Luarasi, jurist, dekan i Fakultetit Juridik "Luarasi".

3.Alfred Uçi, akademik.

4.Aurela Anastasi, juriste, kryetare e Shoqatës së Konstitucionalistëve Shqiptarë

5. Dritero Agolli, shkrimtar.

6.Luan Omari, N/kryetar i Komisionit të Venecias.

7.Lutfi Dervishi, analist.

8.Njazi Jaho, jurist, Komiteti Shqiptar i Helsinkit.

9.Rustem Gjata, jurist, ish kryetar i Gjykatës Kushtetuese (1992-1998).

10.Sabri Godo, bashkëkryetar i Komisionit për Hartimin e Kushtetutës (1998).

11.Ylli Popa, Kryetar i Akademisë së Shkencave