Shpëtimi i të krishterit

[Seminarist]

ja pyetja

Tani pyes te gjithe ata te krishtere, (te cilet kerkojne Shpetim permes veprave te tyre): Cila eshte ajo veper qe Krishti nuk e krey, dhe ju te dashur te krishtere duhet ta kryeni, ne menyre qe te meritoni shpetimin tuaj para Perendise? A thua se, VPERES se Krishtit ne kryq i mungon "dicka", te cilen ju me veprat tuaj do te mund ta permbushni?

ja edhe fjalet e tua, ku duhet te kerkosh pergjigjen:

Pjesmarja jone ne Ringjalljen e Krishtit.
Pali tek letra e Romakeve deshmon se, nese kemi vdekur se bashku me

Pjesemarrja - pikerisht tek kjo fjale qendron thelbi i gjithe krijimit te njeriut. Pjesemarrja presupozon Lirine me te cilen Zoti e ka krijuar njeriun.

Mos valle Cifti i pare u krijua me ndonje difekt apo paplotesi, qe ra? Apo, ata rane sepse edhe pse kishin kapacitetin e plote per te qendruar ne Zotin e nuk u mungonte asgje, serish, ne lirine e tyre, ata nuk zgjodhen Pjesemarrjen ne ate kapacitet per te cilin ishin krijuar.

Bibla flet gjeresisht qe nga fillimi e deri ne fund per pjesemarrje, qe nga njehere transmetohet me fjalet; kembengulje deri ne fund; qendresa ne Zotin; zbatimi i porosive te Tij...

Pali vete thote se ai rendete qe ta zinte Kuroren, qe jo cdo kush nga vrapuesit e zinte, e me vone i thote Tomotheut se luften e mire e luftoi e vetem pas asaj lufte ai ishte gati te priste kuroren e premtuar.

Ungjilli i joanit e jep fare qarte nga vete fjalet e Krishtit se te dhenit frut behet vetem kur rihet ne Krishtin (kap 15), ne te kundert, dega qe nuk rrin, thahet e digjet.

Pra, me fjale te tjera, Krishti nuk erdh thjesht qe te Kryqezohej per boten, se sa Ai u kryqezua, ne menyre qe bota duke u kryqezuare bashke me Te, te merrte pjese ne Ringjalljen e Tij. Ky eshte mesazhi biblik edhe i pasazheve te tij.

Pjesemarrja ne Vdekjen edhe kryqezimin e Krishtit si edhe ne ringjalljen e Tij eshte ajo qe njihet ne Kishe me termin theosis (hyjnizimi) i njeriut, dmth ne kete proces njeriu me ane te Hirit te Zotit behet i ngjashem me vete Krishtin sipas mases qe ai edhe morri pjese ne ate Hir. Keta jane shenjtoret...qe e kane plotesuar ne vetet e tyre thirrjen per te cilen te gjithe njerezit jane te therritur.

Pra veprat jane me teper pjesemarrja jone ne jeten e Krishtit se sa disa aktivitete te jashteme nga Vepra e Krishtit, per ta bere personale ate qe Krishti beri per ne, ne menyre qe edhe ne te behemi si Ai.

Pa kete plotesim, cfare vlere do te kish flijimi i Krishtit per ne? A nuk do te dilte hipokrite e gjithe fjale-veprimtaria jone se i besojme Krishtit?

Joani madje thote se kush qendron ne Zotin faktikisht nuk mundet te mekatoje, ndersa kush mekaton tregon se nuk rri ne Te.

Valle, a ka njeri ketu, qofte edhe me fjale bukuri i forumit, te deshmoje se i takon kesaj kategorie, qe eshte krishterimi i vertete, final?

Pra, fakti, nqs e pranojme, qe ne mekatojme, e jo pak, mgjth jemi te krishtere, tregon se shpetimi i marre diten qe besuam e u pagezuam, edhe pse i plote e perfekt, eshte nje proces qe duhet percuar deri ne fund. Ndryshe, po te ishte marre Shpetimi nje here e mire, i garantuar, bashke me te do ishte marre edhe persosmeria, dmth te qendruarit ne Zotin, e bashke me persosmerine edhe pamekatshmeria, e Joan Ungjillori nuk do kish fare perse tu shkruante besimtareve ato vargje...Po pra realiteti nuk flet per kete...

Prandaj, thuhet ne Kishe, Zoti ka dhene Pendesen edhe Misterin e Rrefimit, qe eshte pagezimi i dyte, si te thuash, ose me sakte, vazhdimesia e faljes se makatave qe eshte bere diten e pare te pagezimit.

[Seminarist]

Le te mos harojme mesazhet e pasazheve kur thuhet se:

per thesarin e fshehur, njeriu duhet te shese gjithshka, ne menyre qe ai (njeriu) te bleje token ku thesari gjindet...

paralel me kete, e me konkretisht Krishti u thote dishepujve qe : kush e merzit jeten e tij, ai do ta fitoje; apo kush e humb jeten e tij ai do ta fitoje. (Faktiskisht jeta mbaron diten qe vdesim). Nuk eshte i denje te me vije pas vec atij qe merr Kryqin e tij mbi vete...

perse duhet marrja e Kryqit mbi vete, mos valle Kryqi qe Krishti morri nuk mjaftonte?

Ja pikerisht keshtu funksionojne-calojne logjikat e evangjelisteve ne ato qe thone

___________

qe ta vazhdoj e pak...


pikerisht tek pjesemarrja mund te kuptohen edhe paravolite e talantave...

Zoti u kerkoi sherbetorevet te vet, diten e ardhjes (gjykimit) veprat, dmth se cfare kishin bere me dhuntite e thirrjet qe Zoti u kish dhene atyre


apo

tek Mateu 7 kur thuhet se jo cdo kush qe me thote Zot Zot do te hyje ne mbreterine time, por ai qe ka bere (me vepra) dashurimin e tim Eti.

[deshmuesi]

Seminarist, edhe pse shkrimet e tua te fundit jane krejt ndryshe me ato qe ke patur ne fillim persa i perket shpetimit, kerkoj nga ty qe te lexosh me vemendje te gjithe shkrimin tim, dhe do te bindesh se une nuk jam duke folur per nje shpetim me bese pa vepra. Por perkundrazi sqaroj se Veprat vijne tek ne , pasi ne jemi shpetuar, dhe Drejtesuar, ne Krishtin JEzus. Nuk mund te besh veprat e Krishtit, nese me pare nuk je bere nje me Krishtitn.
Ne shkrimin tend te fundit, qe per mua eshte shujme befasues, ke plot gjera qe qendrojne, dhe je plotesisht ne ato qe une kam shkrojtur ne kete shkrim dhe ne te tjerat.
Po vijme tek Tallantat.
Sherbetori i keq, ishte qe ne Fillim i keq dhe i tille mbeti deri ne fund. Pra ne cdo moment te jetes se tij, definitivisht ai ishte i pashpetuar. E njeta gje eshte dhe per dy sherbetoret e tjere. Ata besnike ishin qysh ne Fillim dhe te tille mbeten deri ne fund. Kete gje e ke ne te gjithe shembelltyrat e Krishtit. NE dhjete virgjereshat. Qysh ne fillim pese budallaqet ishin budalleqe, dhe nuk u bene me pas. Pra Krishti na deshmon nga kendveshtrimi i Perendsie, ku nuk ndikon ceshtja kohe.
Kur Pali thote , rend per te mare bravuren, kjo nuk do te thote se nga te gjithe ata qe rendin per kete bravure vetem Pali e fitoi. Pali tregon se, Ai qe ka Besimin e Krishtit, do te beje dhe Veprat e Krishtit, dhe eshte duke rendur ne te njeten udhe qe rendi dhe Pali . Pra prej veprash do te dukej besa e tij, nese ishte per shpetim apo per shaktrim. Por Pali nuk deshmon se ishte i shpetur permes Verpash.
Une kam bere nje sqarim te qarte ne lidhje me letren e Jakobit , ne deshmine qe ai jep per Abrahamin. JAkobi dhe Pali nuk thone se Abrahami u DREJTEUSA permes VERPASH. Nje Drejtsim i tille te largon nga hiri , dhe te con automatikisht para ligjit. Pra ne kete rast nuk te nevoitet Krishti, pasi ti me vepra kerkon te arrish Drejtsimin e Perendise, por ke rene poshte nga hiri.
Qe te dalesh i Drejte do te thote, te kesh qene me parpara i drejtesuar. A mund te beje veprat e Perendsie nje njeri nen mekat? Eshte absurde. Por a mund te beje veprat e Perendsie nje bir i tij? Po . Sepse ai eshte bere nje me Krishtin dhe keshtu do te beje vullnetin e Krishtit.
Kur une flas per marje te shpetimit te besimtarit te Krishter, kam parasysh se kjo arrihet vetem prej atij qe ka Besen e Perendise, dhe keshtu pas marjes se Shpetimit, ai eshte cliruar nga mekati, dhe eshte ne gjendje te beje vepra te drejta.
Nuk mund te thuash se, une besoj ne Krishtin, por persa i perket shpetimit nuk e di, pasi kete do ta mar vesh ne fund, ne diten e gjyqit. Pyetja eshte: A na le Perendia ne nje konfuzion te tille? A mund te shperndanin apsotujt lajmin e shpetimit, pa qene me PARE te SIGURT ne SHPETIMIN e tyre?!!?
Athere qe ne te bindemi per kete, duhet te shohim deshmine e apsotujve. Pali deshmon fondamentalisht se ai eshte i shpetuar. Por mos valle Perendia mban me hater? Jo, ai eshte Ate per te gjithe ata qe vijne ne dore te tij. Une deshmoj se jam i shpetuar, jo thjeshte se keshtu me pelqen, por sepse besoj deri ne fund ne Krishtin, dhe shoh se si Ai e ka ndryshuar jeten time, dhe se si cdo dite te jetes e jetoj ne basheksi me te. Nuk perpiqem qe te bej vepra per te arritur Shpetimin, pasi ai eshte Dhurate, por permes Veprave shoh se kam Besimin e vertete te sheptimit. Pikerisht ky fakt me mban larg nga te gjykuarit edhe te besimtareve te tjer te krishter, spese kush jam une , dhe a mund te shoh une ate qe Krishti sheh? Por me bindje them se, nese nje i krishter nuk di nese eshte apo jo i shpetuar, atehere si mundet ai te prese te hyje ne mbreteri ne diten e fundit? Shiko Palin. Ai ne cdo cast deshmon te qenit e tij te Shpetuar. Veprat ne te cilat Pali ecte, tregonin se Krishti banonte ne te.
Kur ne themi jemi te shpetuar me ane te Krishtit, kjo nuk duhet te gjeje dyshim ne zemrat tona, pasi dyshimi con ne pabesi dhe pasiguri. Por perse une deshmoj se jam i shpetuar? Mos valle jam me i mire se ju? Aspak. Kete e deshmoj jo duke u nisur nga vetja ime, por duke u nisur nga PREMTIMI i Perendise dhe nga VEPRA qe Krishti beri ne kryq. Kur Jezusi me thote: une t epranoj, perse te kem dyshim? Kur JEzusi me thote: te gjithe ata qe do te besojne tek une nuk do te vdesin, perse uen te dyshoj? Kur Jezusi me thote: un vdiqa ne kryq per mekatet e tua ne nyer qe ti te jesh i lire, perse une te dyshoj? Kur Jezusi me thote: kush eshte ne doren time askush nuk mud ta heqe, perse une te dyshoj? Dyshimi vjen nga pasiguria dhe nga mospranimi i Krishtit ne zemren tende. Kam siguri ne fjalen e premtimin e Perendise, Prandja dhe i besoj atij. Jeusi ne asnje vend nuk na tregon qe te bejme KAQ( numur te caktuar) Veprash, ne menyre qe te shpetohemi. Sa ishte numri i veprave qe beri krimineli ne kryq? Mbi bazen e cilave veprave ai u shpetua? Ishte vetem BESA ne Krishtin, qe ai pranoi ne fund te jetes se tij, ajo qe i dha atij fitoren me ane te Krishtit. Ai me ne fund pranoi se, vete nuk mund te perballonte dot Ferrin dhe gjyqin e Perendise, pasi ligji e nxirte fajtor. Prandaj beri gjene me te thjeshte, mori fajin e tij dhe e hodhi mbi Krishtin.
Besimi ne Krisht eshte i lehte dhe i mundshem per cdo njeri, pavaresisht pozites qe ai ka ne shoqeri, e vemja gje qe te ofron apo te largon nga Krishti eshte BESA.
Shiko se si i tha Jezusi te verbrit te Jerikose, kur ai kerkoi prej tij qe ti sillte shikimin: Beson ti se une e bej? Po , i tha i verbri. Atehere Jezusi i tha: U befte simbas beses tende. Dhe ai ne cast u sherua. E njeta gje eshte dhe me shpetimin. Jezusi pyet, Beson ti se un te shpetoj prej vdekjes se prejetshme? Tani je ti ai qe perzgjedh. Nese thua po , Jezusi te thote: u befte simbas Besimit qe ke. Kush ka besen e gjalle ne Krisht, do te mare shpetimin qe ne ate cast. Perendia njeh cdo njeri perpara se ai te vije ne bote. Pra ai nuk pret veprat tona, qe te "bindet" se ne besojm apo jo me te vertete. Veprat jane nje deshmi per NE, dhe jo per ti treguar Perendise se ne e meritojme shpetimin . Shiko si thote Pali per Abrahamin. Abrahami mund te mburet per veprat e tij, por jo para Perendise. Perse nuk mund te mburet i Krishteri para Perendise? Kjo sepse , eshte Perendia ai qe e thiri, qe e Drejtesoi, qe e shpetoi dhe qe e vuri te beje veprat e Tij.
Gjithsesi Seminarist, ne kete shkrim te fundit, ti ke sjelle plot fakte te vlefshme, te cilat une i pranoj. Por me pelqen dhe diskutimi, pa fyerje dhe urrejtje. Ne duhet te kutpojme nje gje: ASkush nuk ka te drejte mbi besimin e tjetrit. Ti mund te flasesh per protestantet apo katoliket, te them te drejten asqe me intereson, por nuk mund te fyesh apo te perndjekesh( sepse je i krishtere) nje te krishtere duke e quajtur ate puntor te djallit. Eshte e rrezikshme per cdo njeri, i cili perndjek puntorin e Zotit. Asnje te krishtere nuk kam fyer ne kete forum, pasi zbatoj fjalen e Krishtit. Une kam Frike prej Perendise, sepse nuk jam vene per te gjykuar, por per te shpallur shpetim vetem ne emer te Krishtit. Askend nuk kam detyruar qe te pranoje ate qe une them. Nese te pelqen, mire, por nese nuk te pelqen, fole permes fjales se Perendsie, kjo sjell ndertim. Une nuk jam kunder orthodhoksve, apo katolikeve e protestanteve. Une jam kunder mesimeve qe nuk te sjellin ne Krishtin, pavaresisht se prej cilit sekt vijne ato. Nuk gjykoj sektet por shpall Krishtin.
Nese per mua shkrimi biblik eshte fondamental ne mesazhin dhe mesimin qe Fryma e Shenjte percjell tek une , ti dhe kushdo tjeter nuk duhet te sulmosh. Kjo eshte perzgjedhja ime e lire. Te pershendes.
Deshmuesi

[Matrix]

Ju pershendes,

Persa i perket Shpetimit, une do doja te sillja nje shembull te lexuar diku.

Kur nje Besimtar Ortodoks u pyet se perse Ju Ortodokset doni te beni Vepra, valle a nuk mjafton flijimi i Krishtit?

Pergjigjia ishte:
Supozojme se Krishti ka bere 1.000.000.000.000 per shpetimin tone
Ajo cka ne duhet te bejme eshte 1

Por nuk eshte se pas kesaj do kemi 1.000.000.000.001, por perseri do jene 1.000.000.000.000.

Pse?

Sepse 1.000.000.000.000 * 1 =1.000.000.000.000

Pra serisht gjithe merita e shpetimit eshte e Krishtit.
Por nqs ai 1 do ishte 0, atehere gjithcka do behej 0.

Pra Kisha nuk meson se Flijimi i Krishtit nuk mjafton, por qe ky Fijimi duhet te perthithet prej nesh, qe ne te behemi krishta te vegjel, shenjtore.

Shpetimi nuk eshte Paracaktim, por varet totalisht ne Pranimin dhe Perthithjen e Krishtit, i Cili ofrohet falas te te gjithe. Mqns Deshmuesi, sjell shembullin e virgjereshave budallaqe, ato ishin budallaqe, jo sepse nuk erdhen ne dasmen e Dhendrrit, por sepse nuk moren Vaj me vete. Mbarimi i vajit tregon tharjen e jetes se tyre. Ato kujtuan se vetem pergjigjia e fteses dhe vaji qe ato aktualisht kishin, do mjaftonin. Kjo sepse ato e pane Dasmen pa Dashuri per Dhendrrin dhe Nusen ndaj dhe u mjaftuan me nje pergjigjie pa Dashuri, dhe nuk qendruan ne kete pergjigjie.

Pra Dashuria per Dhendrrin dhe Nusen (Krishtin dhe Kishen), dhe mbushja me Vaj (Frymen e Shenjte), jane nje dhe te pandara dhe nuk kuptohen pa njera-tjetren. Ato jane rrjedhim i njera-tjetres.

Po keshtu kemi dhe paravoli te tjera, si psh Mbirja e Fares dhe me pas tharja e saj kur del Dielli, ose kur u mbyt nga Ferrat. Tregojne serisht se I krishteri mund "te thahet", nqs lejon ne zemren e tij te mbijne ferra apo nqs nuk hedh rrenjet thelle ne Token - Kishe!

Gjithashtu, Shpetimi nuk eshte nje akt legalistik. Prandaj i krishteri nuk e mundon veten shume me pyetjen: A jam i shpetuar?
Por Shpetimi eshte nje restaurim dhe rikthim ne Parajsen e humbur, ajo qe dhe Kisha e quan Hyjnizim. Qe ne fakt eshte Humanizimi i NJeriut, NJeriu behet ashtu sic ishte dizenjuar ne fillim te ishte. Shpetimi eshte Sherimi i NJerishmerise se plagosur nga Renia

Nga ana tjeter, Pranimi i Krishtit dhe fillimi i jetes se krishtere, nuk e shnderrojne njeriun ne nje kukull, pra Liria e njeriut nuk preket, por perkundrazi behet Reale.
Dhe Liria ka dhe riskun e te mos qendruarit ne kete Liri, dhe te renit jashte Hirit.

Te krishtereve u eshte zbuluar "nje sekret". Ata e kane kuptuar se vetem ne pranine e njeri-tjetrit do munden te qendrojne ne kete hir. E thene ndryshe, i krishteri, vetem ne pranine e Kishes, mund te qendroje ne Hir. Nqs ai shkeputet nga Kisha, ashtu sic mund te keputet nje dege e hardhise, ai thahet dhe vdes.

Gjithe Misteret dhe Sakramentet jane shprehje e Jetes se Kishes dhe vete jeta e Kishes eshte permbushja e Mistereve dhe Sakramenteve.

[Seminarist]

Seminarist, edhe pse shkrimet e tua te fundit jane krejt ndryshe me ato qe ke patur ne fillim persa i perket shpetimit

Une nuk mendoj se jane ndryshe, perderisa nuk me citohesh se si e ku. Sidoqofte le te shohim pak..

kerkoj nga ty qe te lexosh me vemendje te gjithe shkrimin tim, dhe do te bindesh se une nuk jam duke folur per nje shpetim me bese pa vepra. Por perkundrazi sqaroj se Veprat vijne tek ne , pasi ne jemi shpetuar, dhe Drejtesuar, ne Krishtin JEzus. Nuk mund te besh veprat e Krishtit, nese me pare nuk je bere nje me Krishtitn.
Ne shkrimin tend te fundit, qe per mua eshte shujme befasues, ke plot gjera qe qendrojne, dhe je plotesisht ne ato qe une kam shkrojtur ne kete shkrim dhe ne te tjerat.

Problemi i formulimit te mesiperm eshte se Veprat, dmth nje jete e mire e e virtutshme eshte ajo qe i eshte paracaktuar, por jo DESTINUAR, cdo besimtari. Ka dallim paracaktimi nga destinimi. Te paracktohesh per dicka, do te thote te kesh pergjegjesine qe te ushtrosh funksionet qe te jane dhene (talantat). Funksioni edhe autoriteti te eshte dhene, sic thua ti sepse je nje me Krishtin. Pra, besimtarit nuk i mungon asgje qe te mos beje Vullnetin e Perendise, ashtu sikurse nuk i mungonte asgje ciftit te pare, por gjithsesi kjo mosmungese nuk i cenon askujt lirine personale. Eshte pikerisht ne kete aspekt te lirise ku njeriu eshte krejtesisht "indipendent" nga Zoti, ajo cka e ben njeriun perendi, por edhe te pergjegjshem per ate qe ben.
Pa kete Liri edhe indipendence nuk do te kish as Pjesemarrje ne shpetim, e as Shperblim. Veprat e mira po te na jene paradestinuar per ti bere, ku do te qendroje shperblimi?!

Prandaj edhe Zoteria u kerkoi llogari atyre qe u kishte dhene talantat se cfare ata vete kishin bere me ate mase qe ai u kish dhuruar, ndryshe nuk do ti gjykonte dot per dicka qe ai i kish destinuar.

Prandaj une e shoh shume te gabuar kete shprehje...

Po vijme tek Tallantat.
Sherbetori i keq, ishte qe ne Fillim i keq dhe i tille mbeti deri ne fund. Pra ne cdo moment te jetes se tij, definitivisht ai ishte i pashpetuar

Sigurisht qe mesazhi i Ungjillit edhe i vete pasazhit nuk mund te jete se kush eshte i keq apo i mire, eshte i tille qe nga fillimi. Nje doktrine e tille, predestinimi bie drejtpersedrejti kundra MIRESISE, PERFEKSIONIT, LIRISE me te cilen Zoti e krijoi njeriun. Nje mendim i tille zbeh peshen edhe pergjegjesine e te mekatuarit, e rrjedhimisht zbeh po ashtu vleren e Shpetimit e te miresise.

Ne kete logjike i bie qe Adami qe ra te ish krijuar me natyre te rene qe nga fillimi, dmth me mekat, kur ne te kundert ne dime qe Adami, si e gjithe krijesa u krijua i mire, i plote ne perfeksion te mjaftueshem per te qendruar ne drejtesi - por me LIRI te te zgjedhurit, ndryshe as nuk kish pse te ndeshkohej.

Fakti qe zoteria i kish dhene te tre sherbetoreve talanta, tregon se te tre ishin pjesemarres ne Dhurata shpirterore te Frymes se Shenjte, dmth ishin te krishtere, e si te tille e kishin marre shpetimin, patjeter, por qe jo te gjithe e plotesuan ate. Pra del automatikisht tek Shpetimi si proces plotesimi e jo si nje moment i destinuar.

Kur Pali thote , rend per te mare bravuren, kjo nuk do te thote se nga te gjithe ata qe rendin per kete bravure vetem Pali e fitoi. Pali tregon se, Ai qe ka Besimin e Krishtit, do te beje dhe Veprat e Krishtit, dhe eshte duke rendur ne te njeten udhe qe rendi dhe Pali . Pra prej veprash do te dukej besa e tij, nese ishte per shpetim apo per shaktrim. Por Pali nuk deshmon se ishte i shpetur permes Verpash.

Mua me duket se eshte shume me e thjeshte: Pali deshmon se rend, vrapon, sulet drejt shpetimit, madje e rreh veten me grushte per dicka te tille qe ta mbaje ne nenshtrim.....Cfare nenshtrimi?!
Fakti qe rend, sulet drejt, tregon se ai si Pal ndermerr nje veprimtari te tijen (kuptohet jo jashte Zotit). Keto pra jane veprat, ose me fjale te tjera te ushtruarit shpirteror ne lloj lloj formash.
Fakti qe ai rendete, tregon se Shperblimin e kish perpara, se kish zene ende, por qe do ta zinte ne fund te gares, e fundi i gares Pali i thote Timoteut se ishte fundi i jetes se tij....

100% doktrina ortodokse

Une kam bere nje sqarim te qarte ne lidhje me letren e Jakobit , ne deshmine qe ai jep per Abrahamin. JAkobi dhe Pali nuk thone se Abrahami u DREJTEUSA permes VERPASH. Nje Drejtsim i tille te largon nga hiri , dhe te con automatikisht para ligjit. Pra ne kete rast nuk te nevoitet Krishti, pasi ti me vepra kerkon te arrish Drejtsimin e Perendise, por ke rene poshte nga hiri.

Ajo qe duhet kuptuar ne shembujt e Abrahamit tek Romaket e Jakobi, eshte se:

1. qellimi i permendjes tek romaket eshte i tjeter natyre e motivi. Pali tek e gjithe letrave e romakeve kishte si tematike se nuk eshte ligji qe na shpeton ne vetvete me ane te veprimtarise se tij, por besa, sepse per ligjin, cfaredo qe te bejme ne jemi te vdekur, e nga vetvetja nuk mund ta thyejme pushtetin e vdekjes.
Natyrisht pra Pali po u fliste atyre qe ishin te ndikuar nga ligji judaik ne lidhje me shpetimin., qe mendonin ende se zbatimi i ligjit shpeton pavaresisht nga flijimi i Krishtit.

2. Ndersa Jakovi, ne te kundert, po u fliste atyre qe mendonin ndryshe nga judenjte e Romes, se Besa ishte e mjaftueshme per shpetim, prandaj edhe ai thekson per balancim Veprat, e jo vetem besen.

Pra jane dy motive krejt te ndryshme.

Tematika e veprave tek Pali eshte se: njeriu qe trashegon natyren e Adamit nuk mund ta arrije Perendine kurre nga vetvetja, me ane Veprash apo ligjesh, por se duhet nderhyrja e Perendise. Perendia duhet te vije tek njeriu ne menyre qe njeriu te shkoje tek Perendia....

por per ata qe e kane pranuar ardhjen e Perendise tek njeriu, qe jane bere pra te krishtere, u mbetet tashti atyre qe ata te shkojne tek Perendia, pasi tashme asgje si pengon me, e ne kete kuptim veprat tona e kane rrugen e hapur per te gjetur kuptimin e tyre.

Kur ne themi jemi te shpetuar me ane te Krishtit, kjo nuk duhet te gjeje dyshim ne zemrat tona, pasi dyshimi con ne pabesi dhe pasiguri. Por perse une deshmoj se jam i shpetuar? Mos valle jam me i mire se ju? Aspak. Kete e deshmoj jo duke u nisur nga vetja ime, por duke u nisur nga PREMTIMI i Perendise dhe nga VEPRA qe Krishti beri ne kryq.

Pali perkundrazi deklaroi se sulej jo sikur ta kishte marre kuroren tashme; se shperblimin po e priste ne fund; qe besimtaret ta kalojne jeten ne toke me frike e me te dridhur etj etj pasazhe te shumta neper letrat qe e bejne te qarte doktrinen ortodokse.

ajo cfare ne nuk dyshojme e qe do ish pabesi te dyshohej, eshte se Perendia ka bere gjithshka qe njeriu te shpetoje, e se madje ne kemi shpetuar konkretisht diten qe u pagezuam, ku jemi aftesuar per ta cuar kete shpetim deri ne fund te jetes ne plotesim, ku edhe do te duket (ne gjykim) se sa e kemi bere realitet.

Pra, per cfare ka bere Perendia per besimtarin qe ky te shpetohet nuk ka asnje dyshim, ne e dime qe Perendia na ka dhene talanten e shpetimit, por ajo qe mbetet eshte perdorimi i saje der ne fund, madje dyfishimi.

_______________

edhe nje here e theksoj:

Nqs do ti kundervejme veprat tona Vepren e Krishtit, qe ti thua se po te na duhen ne vepra, mos valle Vepra e Krishtit nuk mjaftoi, une ne te njejtin paralel, qe te ta bej te qarte moskontekstin e nje logjike te tille, them se po te ish keshtu, mos valle Kryqi i Krishtit nuk ishte i plote qe Ai u thote dishepujve se po te mos merrnin secili kryqin e vet e ta ndiqnin nga pas, nuk do te quheshin te denje per Te?

[deshmuesi]

Seminarist ju pershendes.
E elxova shkrimin tuaj, por nuk munda te ktheja pergjigje, pasi kam qene shume i zene.
Nese do te filloja qe te merja shkrimin tend dhe ti pergjigjesha pike per pike, mbase nuk do te sillte ndonje frut. Ju kini perzgjedhjen tuaj, dhe e shihni shpetimin, pare nga ky kendveshtrim. Pra cdo kush perzgjedh ate qe ai deshrion. Por e megjithekete gjerat nuk varen nga cka ne perzgjedhim , por perzgjedhja jone ka ndikim te drejteperdrejte ne Frutin qe do te marim. Por duhet thene se ,te dy ne bashkohemi ne nje pike qe eshte shume e rendesishme dhe themelore, dhe kjo pike qe na bashkon eshte pikerisht vetem Krishti, pasi vetem ne te ka shpetim.
Ne lidhje me kryqin, kisha dicka per te thene. Vepra e Krishtit ne kryq, eshte e ploteuar 100%. Pra askush nuk mund ti shtoje apo ti heqe dicka kesaj vepre te drejtesimit dhe shpetimit tone , te cilen Jezusi e kreu pikerisht per ne. Qe te marim nje kupim te qarte rreth kryqit qe mer i krishteri, si dhe perse ai duhet te mare ate, duhet pare biseda e te riut pasanik dhe JEzusit. Kater ishin gjerat qe Jezusi kerkoi prej pasanikut, ne menyre qe ai te HYNTE ne jete te perjetshme. Permes ketyre "keter gjerave", Jezusi tregon ate cka duhet te beje nje i krishter per te sheptuar jeten e tij. Keto kate gjera ishin:
1- "SHIT PASURINE".
2- "JEPU TE VERFERVE".
3- "MER KRYQIN TEND".
4- "EJA ME NDIQ".
Mbase per keto do te flas ne shkrimin tjeter.
Me kenaqesi Deshmuesi.

[Matrix]

Deshmues,

Si mund te kufizohet Jeta ne nje liste gjerash?

Eshte njesoj sikur te thuash, qe te jetosh jeten e perditeshme duhet te besh keto gjera:
1. Zgjohu ne mengjes
2. Laj dhembet
3. Ha buke
4. Shko ne pune
5. Kthehu nga puna
6. Clodhu
7. Shko te flesh

Kur jeta e perditeshme nuk kufizohet ne nje liste gjerash, si u kufizoka Jeta e Perjeteshme?

Krishti eshte JETE, e di c'do me thene JETE?

Sa i mjere eshte kristianizmi skolastik!

Nje liste gjerash qe te jesh i krishter...

[Albo]

E ke shprehur shume bukur Matrix ndryshimin thelbesor midis perkufizimeve te Shpetimit ne Kishen tradicionale apostolike dhe ne Kishen Ungjillore apo protestante ne te cilen deshmuesi ben pjese. Une do te shtoja nje tjeter obzervim qe shkon pak me larg se perkufizimi "skolastik" (shkollor) i deshmuesit.

Une mendoj se perkufizimi i Shpetimit ne Kishat jo-tradicionale eshte doktrinalisht ne kundershtim me mesimet e apostujve dhe eterve te Kishes. Nuk behet fjale vetem per dallime te vogla, jane dallime rrenjesore qe ne thelb te tyre kane menyren se si i krishteri i afrohet Zotit. Individualizmi protestano/Biblik qe predikojne shume sekte protestane si menyra e afrimitetit ndaj Zotit, eshte ne kundershtim te plote me esencen e mbare besimit te krishtere: "Perendia mes nesh" eshte zevendesuar me fjalet "Perendia me mua".

Ata besimtare qe do te njohin shpetim, jane ata qe do te shkojne mbrapa ne kohe per te jetuar ne jeten e ameshuar ne prani te Atit, Birit, Shpirtit te Shenjte dhe gjithe Shenjtoreve te Kishes se Shenjte. Nese per njerezit ne toke shpresat jane varur tek evolucioni i njeriut me kohen, per besimtaret e krishtere Shpetimi eshte rruga drejt bashkimit me Atin, rruga drejt jetes. Femija i humbur qe rikthehet ne familjen e Tij. (kujtoni parabolen e babait dhe dy djemve)

Evolucioni i besimit te besimtareve te krishtere nuk shkon para ne kohe, shkon mbrapa ne kohe.

[Matrix]

Jam shume dakord me shkrimin e Albos

Jeta e Krishtere, ose me mire Jeta e Kishes, s'eshte tjeter vecse Jeta qe jetohet brenda Trinise se Shenjte, dhe vetem aty e gjen kuptimin.

Pra Miqesia dhe bashkekzistenca e perjeteshme e Atit, Birit dhe Shpirtit te Shenjte ne Dashurine e persosur dhe pa asnje lloj konkurrence lavdie apo pushteti, eshte Jeta e Krishtere, Jeta qe ka Kisha.

Vetem Reflektim Dashurie dhe Jete!

Ky evolucion, sic shprehet Alboja, shkon ne kah te kundert me evolucionin drejt Mbinjeriut, apo Makines-perendi, qe synon bota.

Evolucioni i krishter lidhet me Perendinjeriun dhe vetem me Ate!

[Seminarist]

Deshmues,

nuk eshte nevoja qe te pergjigjesh me patjeter. Por edhe po u pergjigje pike per pike, per diskutim e jo debat apo imponim idesh, nuk eshte keq.

Gjithsesi eshte edhe mbetet e vertete qe bindjet jane personale - edhe sic thua ti - pavaresisht se e verteta nuk varet nga liria personale e te menduarit.

Une vete si individ, aq me teper brenda Kishes (Ortodokse) mendoj se eshte e qarte se Shpetimi, po ta themi vulgarce apo popullorce, humbet, nqs ai nuk mbahet, tejcohet, perfeksionohet, plotesohet sipas mases qe secilit i eshte dhene (talanta).

Vargjet, pasazhet edhe kuptimet biblike per nje mesim te tille jane te shumta, jashte mase.

Madje edhe tek Letra e Romakeve ka nje vend ku Shen Pavli u thote qe te bejne kujdes se ne mos dega e bute su kursue per shkak te pabindjes, sa me teper do te behet kjo me te shartuaren!
Po ashtu Letra e Herbrejvet ka shume pasazhe te tilla, po te jete nevoja i citojme, mgjth une i kam sjelle ato ne shkrime para nje viti a me pare.


Pervec pasazheve te panumerta qe mund te sillja, po ashtu une do te permendja si fakt pro edhe se nje doktrine e tille mbi Shpetimin eshte besuar qe nga fillimi i krishterimit, e gjendet ne librat e pare te komuniteteve kristiane te shekujve te pare..., pikerisht ato komunitete prej te cileve u themeluan dogmat e Trinise, Hyjnia - njerishmeria e Krishtit, Kanoni i dhiates se Re - mos valle keta e kishin gabim!!!!


Arsyeja perse e permenda argumentin se nqs Krishti u kerkoi pasuesave te Tij qe te mbanin secili kryqin e vet, ndryshe nuk ishin te denje, mos do te thosh kjo se Kryqi i Krishtit nuk ishte i plote per ti shpetuar ata, ishte meqe diku ne nje postim siper, ti, pasi spjegon se Vepra e Krishtit eshte ajo qe shpeton, sfidon se veprat tona per shpetim do ta benin te paplote vepren e Krishtit, per ta paralelizuar si te pavende e jashtekonteksti ose keqkontekst.


____________

Me Interes do te ish sikur te kisha kohe e te sillja formulimin mbi kete teme te Shenjtorit Gjigand Rus, Serafim i Sarovit, ne biseden e tij me Motovilovin.....

atehere do te mund te shihnit drejtperdrejt se cfare do te thote te predikosh shpetim.

Shen Serafimi nder te tjera pat thene:

Bej paqe ne veten tende edhe me mijera rreth e qark teje do te shpetohen

Te predikosh virtute e se si shpetohet eshte si te hedhesh tjegulla nga maja e kembanores, por qe ti vesh ne praktike ato, eshte si ti marresh tjegullat nga poshte e ti ngjitesh prape ne kembanore