Shpëtimi i të krishterit

[Seminarist]

Liveintwoplaces,

faktikisht kur une them "ketu eshte pika ku ne perplasemi", e kam fjalen per bashkebiseduesin, qe ne ate rast eshte Deshmuesi. Dmth po i drejtohem atij edhe kaq!

Nuk e kam pre fjalen se ajo qe na dallon neve ne teresi si protestante e ortodokse eshte kjo pike, por ne bashkebiseden time me te Deshmuesit ne kete teme, kjo eshte pika ku ne po perplasemi.

Prandaj edhe ti padashur e devijon biseden, duke hapur shtigje te reja debatesh, per te cilat une nuk kam gje kundra.

Por le te kalojme pak ne analize te mendimve te tua...

Ne fakt, per mua personalisht nuk ka problem se si e beson njeri apo tjetri vella, mjafton qe keta vellezer te kene pranuar Krishtin ne jeten e tyre. Une kam njohur shume vellezer te te dyja paleve, qe e duan Zotin me zemer dhe nuk abuzojne ne dashurine dhe hirin e Zotit. Si ata qe besojne se nuk e humbasin shpetimin, si ata qe nuk e besojne kete gje, kane te njejtin zell per te njohur Zotin me shume dhe jeta e tyre eshte po aq e krishtere. E them kete se gjeja e pare qe u vjen ne mend atyre qe besojne me fanatizem qe shpetimi humbet, eshte argumenti qe thone ata se nese do ishte se shpetimi nuk humbet, atehere do benim nje jete te shthurur pasi shpetimin do ta kishim ne xhep.

Po ta veresh mire kete pike, sipas teje, na del se doktrina e pastertia e saje nuk kane aq rendesi se sa ka perjetimi aktual i shpetimit.

Qe te pergjigjem shkurt: nje mendim i tille ka vlere vetem kur behet fjale per toleranca minore e te lejueshme brenda nje Kishe te vetme. Kisha Ortodokse nuk ka nje mendim unanim per te gjitha ceshtjet e besimit ne detaj, por brenda saje levrojne edhe opinione te ndryshme, gjithnje brenda disa tolerancave te lejueshme te tyre.

Por, nqs behet fjale per dallime thelbesore, atehere gjerat merren me seriozisht.


E verteta nuk mund te liberalizohet ne ekzistenca mendimesh te ndryshme, perkundrazi, Kisha ka pare gjithnje ne mbrojtjen literale te se vertetes doktrinore nje parandalim te keqiash zinxhir qe pasojne po te tolerohet nje gje e "vogel" ne doktrine, ku nje vend thelbesor ze doktrina mbi soteriologjine.
Kisha nuk e mbron te verteten, pra, thjesht per te diskriminuar jete personale te disa individeve, por per te mbrojtur devijimet e shumta qe pasojne cdo herezi.

Por ketu qendron ndryshimi i atyre qe me te vertete duan Zotin dhe e njohin Ate. Zoti nuk ka nevoje per njerez qe e ndjekin ate nga frika, por per njerez qe e ndjekin ate nga dashuria qe kane per Te. Lidhja e vertete e Zotit me njeriun eshte ose duhet te jete lidhje dashurie dhe jo frike apo interesi. Sigurisht qe Perendia na e ka dhene neve Shpetimin, Jeten, Perjetesine, Dashurine, i cili eshte Krishti, dhe ne e dime shume mire kete gje, por kjo nuk do te thote se ne e ndjekim Ate nga interesi apo ku e di une se cfare.

Sic thashe me pare pra, ndryshimi i vertete nuk eshte thjeshte se dikush mendon se shpetimin mund ta humbase apo jo, ndryshimi i vertete me sa kam vene re une eshte se ti Seminarist predikon se duhet te perpiqemi tere jeten tone ta fitojme shpetimin me veprat tona, ose me mire ta mbajme kete shpetim qe ne fillim na u dha nga Krishti me veprat tona. Dhe nese e kam gabim te lutem te me sqarosh, dhe mendoj se do me sqarosh me pergjigjen e disa pyetjeve.

Serish ti Liveientwoplaces je duke hapur tema te reja, sic ju thashe me pare, duke kapur aspekte te ndryshme te temes se gjere te shpetimit.

Por ajo qe verej une eshte se ti nuk je brenda nje diskutimi doktrinor por principor.

Kjo nuk eshte tema, por gjithesesi, ndryshimin e vertete qe ti paske vene re, qe te ta kam theksuar me te zeze, une nuk kam se si te ta mar seriozisht, pasi, megjithese eshte i vetmi vend ku ti futesh ne debat, as qe e mer mundimin te diskutosh seriozisht, se ku paskam thene une gjerat qe ti i paske vene re, e pse qenkan te gabuara.
ajo cfare une kam thene eshte e bazuar ne Bibel.


Frika ndaj Perendise eshte e predikuar gjere e gjate ne te gjithe Biblen, edhe u drejtohet edhe besimtareve, madje quhet fillesa e urtesise.

Frika ndaj Zotit nuk eshte as interes e as mosdashuri., e kam fjalen per friken qe flitet ne Bibel.

A mundesh ti Seminarist te quash sikurse vetem besimtaret e tjere ortodokse te shenjte? A mundet pra ti t'i deklarosh nje vellai ortodoks se ai eshte i shenjte, apo dikush te te thote ty te shenjte? Mos harro se Pali i ka mbushur letrat e tij me ket fjale. Eshte e vetmja fjale qe ti nuk mund ta mohosh dot, pasi bibla eshte e mbushur me kete fjale duke ju referuar njerezve te thjeshte si ti dhe si une. A e beson ti se dikush qe ka pranuar Krishtin, Krishti banon brenda tij? Pra nese ti ke besuar ne Krisht, a e beson se Ai banon brenda teje? Dhe nese banon brenda teje, e sheh Krishtin Ati ne ty? Por le te supozojme se ke te drejte se shpetimi eshte nje proces i vazhdueshem. Por a e beson ti se ne keto caste nese do ikje nga kjo jete (une personalisht te uroj me gjithe zemer te jetosh aq sa te doje zemra) do shkoje ne pranine e Krishtit? Seminarist nga pergjigjet e tua une do kuptoj ndryshimin tone te vertete.

Se pari ne kete seri pyetjesh une nuk verej qartesine tende. Une jam pergjigjur tashme per te gjitha keto pyetje, keshtu qe me duken te pavenda, gjithesesi konteksti si ti i ve ato me duket i pavend.


fjala shenjt ne bibel perdoret ata qe kane kaluar nga bota, erresira, vdekja, ne jeten e Krishtit me ane te pagezimit edhe berjes se tyre pjese e Kishes, Trup i Zotit.
E megjithate jane pikerisht keta shenjte te cileve Pali u drejtohet si foshnja ne Krishtin, te dobet, qe ungjij te rreme i sjellin sa kendej atej, qe te kujdesen se mos te mashtrohen etj etj....

pra edhe ne kete pike, eshte e qarte se po flitet per nje proces rritje ne procesin e filluar te shenjterimit e te qenit shenjt.

Ne Kishe fjala shenjt perdoret ne kuptimin final per ata qe e kane perfunduar shtegtimin e kesaj jete me sukses, qe ekane plotesuar procesin e shpetimit sipas thirrjes qe ata paten. Ky eshte shenjterimi final, kurerezimi i shenjterimit te pare qe e morem ne pagezim, te cilin edhe jemi te therrirur ta permbushim.


Pyetjet e tua drejtuar mua si person ne fakt me duken nje banalizim i vertete - megjithese une e di prapavijen e motivit tend-protestant, qe bazohet ne te pyeturin e personit individualisht nese ka apo jo ne vete deshmine e shpetimit si shenje e pare e rilindjes se tij - se po te denjohesha tu pergjigjesha atyre do te thote se paskam folur kot der me tash.

[eusebio2006]

Pershendetje Deshmues!
Meqenese, personalisht, kam alergji nga njerezit qe flasin apo identifikohen si gjysmake, ma shpjego pak te lutem c'do te tregosh me pseudonimin "Deshmuesi".
Cfare deshmuesi je? Cfare deshmon? Nga cila ane e "lumit" je? Anen e kujt mban...?
Deshmues, mos me thuaj: "jam deshmues i se vertetes", sepse do te te pyes: "c' eshte e verteta?"
E di qe do me pergjigjesh: "e verteta eshte Jisu Krishti, pasi ka thene: une jam udha, e verteta dhe jeta".
Nese me pergjigjesh ne kete menyre duket hapur se shfaqesh si deshmues i Jisu Krishtit (i se Vertetes), apo jo?
Deshmues, lexova te thoshje ne nje prej shkrimeve te tua: "Duhet te lexosh biblen nen zbulese te Frymes se Perendise".
Pike se pari, mos u trego analfabet duke shkruar fjalen Bibel me b te vogel dhe ul vleren e asaj qe t'i beson dhe e konsideron si burim prej te cilit thith shpetimin e shpirtit tend. Kujdes!!!
Se dyti, gjithe te tjeret, o intelektuali Deshmues, nuk frymezohen nga Perendia kur lexojne Biblen ndersa ti po?!
Na trego edhe ne o Deshmues se si te vjen frymezimi nga Shpirti i shenjte qe te frymezohemi edhe ne prej Tij. Te lutem mos e mbaj te fshehte receten!
Aq sa perdorimi i fjales "farise" nga ana e Krishtit ne Dhiaten e Re shpreh hipokrizine e njerezve, po aq edhe megalomania tende eshte de facto ne shkrimet e Forumit.
Po si kujton ti o Deshmues, se te krishteret anekend botes nuk duan te frymezohen nga Shpirti i Shenjte? Dhe vetem ty te eshte dhene ky privilegj dhe receta magjike?
Lum kjo toke qe mban burra si puna jote o Deshmues, qe shkruajne artikuj dhe flasin per ceshtje kaq delikate pa teklif, si te flisnin per ndeshjen e futbollit qe pane dje. Ne fakt ty Deshmues, po te behet padrejtesi. Ti duhet te futesh ne librin e rekordeve (Gines) sepse frymezohesh kur te duash prej Shpirtit te Shenjte dhe flet lirshem per ceshtje qe te tjere per shekuj me rradhe godisnin koken ne mur. Edhe nese nuk futesh ne librin Gines o Deshmues per muhabetin ne fjale, mos u merzit. Do te mbetesh i paharruar ne arkivat e Forumit per megalomanine tende. Do te jesh burim frymezimi per brezat qe do vijne.
Kush te ka bere kaq te zgjuar o Deshmues, mbledhjet "agapes" ne rradhet e protestanteve?
Ti nuk je intelektual o Deshmues, por intelektualist.
Kam frike se nuk je ne gjendje ta kuptosh ndryshimin midis dy fjaleve o Deshmues.
Mos u lodh ta kuptosh tani. Perpiqu ne momentin e frymezimit.
Deshmues, mos pusho se shkruari. Mos u ndal se frymezuari. Ti je shpresa e gjithe shqiptareve. Je profeti shqiptar i diteve tona.
Kaq per sot se s'mund te rri tere diten me ty o Deshmues. Kemi edhe pune te tjera ne qe nuk frymezohemi dot, ne kundershtim me ty qe duhet te shpallesh ato qe te behen te ditura ne momentin e frymezimit. E ke per detyre nje gje te tille. Je misionar zotrote. Kujdes shendetin Deshmues, se je me i vlefshem nga c'kujton ti.
Do te rikontaktojme perseri. Do te fillojne edhe bisedat me permbajtje dogmatike, sotiriologjike e keshtu me rradhe.
Tani qe u njohem...

[deshmuesi]

Shpetimi i te krishterit.
Le te ndalemi me konkretisht tek kater urdheresat qe Jezusi vendosi perballe te riut pasanik. Mos valle keto kater urdheresa kishin te benin vetem me kete Pasanik, apo jane urdheresa qe qendrojne para cdo te krishteri?
Fjala dhe urdheresa e Perendise, jane ligj per cdo te krishtere, i cili keron te trashegoje jeten e perjetshme.
Lete shohim shkrutimisht se cfare permbanin ne thelb te kater urdheresat , qe Jezusi vendosi perballe te riut pasanik. Pasi Jezusi pa se i riu pasanik kerkoi te dinte plotesisht se cila ishte rruga per te hyre ne jete te perjetshme, ai i tha atij:shit pasurine , Jepu te varferve dhe do te kesh pasuri ne qiell, mer kryqin tend, dhe eja me ndiq.
Per mua, ne keto kater urdheresa te Krishtit vendosur para te riut pasanik, permblidhet i gjithe besimi yne i gjalle dhe veprues ne Zotin tone Jezus Krisht. Keto nuk jane thjesht kater urdheresa te ciat dikush i quan "skolastizma". Po keshtu keto kater urdhra te Jezusit nuk jane thjesht katar regulla permes te cilave ne permbushim religjionin tone fetar. Permes ketyre kater urdheresave Zoti Krisht na tregon, se, si nje i krishter duhet te hyje ne jete te perjetshme. Jezusi tregon veprimin qe duhet te kete besimi per shpetim. Pali tek Filip:2:12. thote, Punoni me frike e me dridhje per shpetimin tuaj. Puna e te krishterit eshte BESA e gjalle ne Krisht, Gjon:6:27.
Te shesesh pasurine, tu ndash te varferve, te maresh kryqin tend dhe te ndjekesh Jezusin, a nuk jane PUNET te cialt vijne si rezultat i BESES se gjalle ne Krishtin Jezus? Nese pasaniku do te kishte besen e Krishtit, a nuk do ti kishte permbushur ai te kater keto urdheresa te JEzusit? Natyrisht qe po. Po keshtu dhe ju te dashur te krishtere( ketu permbledh dhe veten time), do te permbushni cdo urdher te Krishtit, vetem nese tek ju eshte BESA e KRishtit, nese ju kini perzgjedhur dhe pranaur ate si te vetmin Zot e Shpetimtar.
Ne kete ngjarje eshte shume e rendesishme qe te shohim ja vetem rrguen qe ndoqi i pasuri perkundrejt urdheresave te Krishtit, por ne duhet te shohim edhe apsotujt, te cilet ishin pjestare ne kete ngjarje. Dhe konkretisht Pjetrin.
Le te marim Pjetrin dhe pasanikun, ne menyre qe te kuptojme konkretisht, se cdo te thote, besa ne Krishtit.
Pasaniku kur digjoi urdheresat e Krishtit, u largua prej tij. Deshmija e Jezusit ndaj ketij pasaniku ishte: Sa e veshtire eshte per ata qe kane pasuri, te hyjne ne mbreteri te Perendise. Me lehte mund te hyje Gamilja ne vrime te gjilperes se sa i pasur ne mbreteri te Perendise Luk:18:24.
Per pasanikun rolin vendimtar te hyrjes apo jo ne mbreteri te qiejve, e luante Besimi ose mesbesimi ne Krishtin Jezus. Pasaniku e vendosi besen e tij jo mbi Krishtin dhe fjalet e Tij, por ne PASURINE e BOTEs, te cilat dhe i zotronte. Ky fakt beri qe ai ti largohej Jezusit, vete Jetes se perjetshme. NEse besimi yne qendron mbi "gjerat" e botes, ne nuk mund te permbushim dot urdheresen e fjalen e Perendsie. Plotesimi i urdhresave te Krishtit, eshte realiteti i gjalle i BESES ne Krishtin. Fakti qe kemi perpara na tregon se, Pasaniku nuk hyri ne mbreteri te qiejve, per faktin se ai pati bese te vdekur ne Zotin Krisht. Pra zemra e tij ishte plotesisht mbi pasurite e botes. Por le te shohim se si Pjetri veproi.
Pasi Jezusi deshmoi se i pasuri e ka te veshtire qe te hyje ne mbreteri te qiejve, Pjetr u ngrit e i tha Jezusit: Ja ne tek lame te "GJITHA" dhe erdhem e te ndoqem. Perse Pjetri la te "GJITHA" dhe ndoqi Jezusin, ndersa pasaniku jo? A nuk ishin te dy izrailite, dhe a nuk jetonin te dy nen ligj te Mojsiut? Ndryshimi midis tyre ishte: BESA ne Krishtin. Perzgjedhja dhe pranimi qe Pjetri i kishte bere JEzusit ne zemer te tij, beri te mundur qe permes beses (ne Krishtin), ai te shiste pasurine, tju ndante te varferve, te merte kryqin dhe te ndiqte JEzusin.
Zbatimi i ketyre urdhrave te Krishtit, zene nje zbatim dhe veprim kohor pergjate gjithe jetes tone si te Krishtere. Ato nuk jane vetem nje "CAST", dhe me pas kane shkuar, dhe jane bere te pavlefshme tek ne. Ato jane aktuale pergjate gjithe jetes sone si besimtare te Krishtit. Por ne fillim vjen VENDIMI ne zemer, dhe me pas zbatimi i tyre.
Une do te perpiqem qe te shtjelloj te kater keto urdheresa te Krishtit, thene te riut pasanik. Le te shohim ne fillim thenien e pare:
Shit pasurine.

[Matrix]

Ne fakt, pasuria qe Krishti kerkon te braktiset nuk eshte vetem "pasuria e botes" por dhe "pasurite e krishtera". Kjo eshte tronditese!
Ne rast se ne e shohim Krishtin nga syzet e pasurise se krishtere, ne nuk e shohim Ate qartesisht.

Kete nuk e them si nje braktisje e "religjionit dhe traditave", por e gjithckaje, madje dhe e Bibles, dhe e cdo gjeje qe ka lidhje me Krishtin! Kuptohet qe kjo eshte e dhimbshme, por duke braktisur cdo gje qe ti ke, vetem atehere mund te shohesh Krishtin! Dhe te kuptosh se Krishti eshte GJITHCKAJA!

Pasi te kesh pare Krishtin, ti mund te kthehesh serisht ne pasurite e krishtera, por tani cdo gje ka nje kuptim te ri. Madje kuptimin real.

Le te shohim psh Jobin.
Une mendoj se Jobi ne Dhj, Vj ishte nje simbol i njeriut te pasur.
Ai ishte i pasur ne materiale, por nga ana tjeter, pasuria e tij e vertete ishte ajo shpirterore. Ai kishte shume gjera qe nje moralist do ta kishte zili.
Ai kishte pasuri dhe e menaxhonte kete pasuri ne nje menyre "shume te krishtere". Ai ishte plotesisht i drejte, bamires, at i dhembshur, edukator i denje i femijeve etj...

Me pas, skena vendoset para syve te Perendise. Ai ja sjell satanit, Jobin si nje shembull te shkelqyer te besimit. Satani e sheh se nje besim i tille eshte thjesht i bazuar mbi pasurine e Jobit dhe nje shkaterrim i kesaj pasurie do sillte humbjen e besimit te tij.

Perendia kerkon qe satani ta shkaterroje cdo gje qe Jobi ka, pa prekur personin e Jobit.

Satani sulmon me shpresen se kjo gje do sillte humbjen e besimit te Jobit.

Perendia nuk trembet nga ky fakt. Ne rast se ky besim do varej nga pasuria, ai nuk kishte asgje te perbashket me ate cka donte Perendia.

Pra shohim se Perendia nuk e reklamon veten. Ai nuk perdor asgje per t'i terhequr njerezit prane vetes. Sa e ndryshme eshte kjo nga menyra se si shume "perhapes ungjilli" mundohen te terheqin njerezit tek Perendia! Me fjale te bukura, me dhurata, me ndihma ekonomike dhe lloj menyrash te tjera! Ata duan thjesht "rekrute" dhe statistika numrash.

Nga ana tjeter, Jobi ishte nje shembull i te krishtereve te sotem. Ata kane shume pasuri shpirterore te trasheguara nga brezat e meparshem. Keto pasuri i kane bere ata "te ndjehen te sigurt ne Krisht". Por ne syte e Zotit, keto "pasuri" jane thjesht gjera qe nuk kane te bejne asgje me Krishtin. Ndaj ai e lejon Satanin t'i shkaterroje ato.
Ne rast se te krishteret i rifitojne ato ne Krisht, tregon se ata kane filluar me te vertete te prekin Shenjterine.

Sot po shohim se Besimi po goditet nga te gjitha anet, me menyra nga me te ndryshmet. Shume po mundohen te bejne thirrje "koha eshte e shkurter, shpetoni sa me shume shpirtra qe te jete e mundur", duke harruar se cdo gje eshte nen kontrollin hyjnor. Por shkaterrimi dhe ndertimi kane te njejtin Burim dhe Qellim.

Le te kthehemi serisht tek Jobi. Perendia e kishte bere ate te pasur, materialisht dhe shpirterisht. Jobi i kishte qendruar besnik Atij. Megjithate, Perendia e shkaterroi komplet dhe ajo c'ka ngeli tek Jobi, ishte "Guri i cmuar".
Jobi i rifitoi te gjitha serisht, por tani gjerat nuk ishin si me pare.

Keshtu dhe i krishteri qe i rifiton pasurite e Tij ne Krishtin, i fiton ato me te vertete.

[deshmuesi]

"Shit pasurine"
Ne keto kater urdheresa te Jezusit, nuk shohim thjesht se cfare duhej te bente i riun pasanik. Dmth, nuk mendojme se keto kater urdhersa te Jezusit ishin pikerisht vetem per kete te pasur. Ato jane nje mesim aktual per cdo njeri qe kerkon te hyje ne jete te perjetshme, dhe ne mbreterine e Perendise.
Cfare JEzusi nenkupton me fjelen, "PASURI" te njeriut, dhe perse Ai thote: "SHITE" kete "PASURI"?
Qellimi i "shitjes", eshte gjithmone Fitimi. Asnje njeri nuk niset qe te shese dicka, dhe si qellim te kete Humbjen. Perkundrazi njeriu ben ceshte e mundur, qe nga shitja te fitoje sa me shume. Pra Jezusi na fton qe, permes SHITJES se PASURISE qe ne kemi ne zotrim, te FITOJME Jeten e perjetshme.
Por cfare PASURIE duhet te SHESE njeriu, perpara se ai te vije ne Krishti, dhe cili eshte FITIMI i tij?
Jezusi na jep nje pergjigje reth pyetjes ne fjale, tek shembelltyra e "Thesarit te fshehur", Mat:13:44. Jezusi thote se, mbreteria e qiejve ngjan me nje THESAR te fshehur ne are, te cilen kur e gjeti nje njeri e fshehu ; dhe nga GEZIMI shkoi dhe SHITI gjithshka dhe e BLEU ate are ne te cilen ndodhej thesari i fshehur.
Pra dhe ne kete shembelltyre, Jezusi na deshmon FITIMIN qe duhet i Krishteri te arrije permes SHITJES se PASURISE se tij ne kete bote. Po keshut edhe tek Zanafi:3:18. JEzusi na na fton te BLEJME prej tij AR te provuar ne zjarr, ne menyre qe te behemi te PASUR, si dhe RROBA te BARDHA ne menyre qe ti VESHIM e te mos na duket TURPI i LAKURIQESISE ( mekati). Edhe ketu Jezusi na tregon se, si, i Krishteri duhet te FITOJE duke BLERE Ar te kulluar ( thesari ne qiell), duke u bere i PASUR( bir Perendie), si dhe duke mare RROBAT e drejtesise( duke veshur Krishtin), ne menyre qe te mos duket trupi i mekatit( por drejtesia me ane te Krishtit). Jezusi na tregon se, te gjitha keto vijne tek i krishteri, pasi ai ke SHITUR te gjithe PASURINE e tij, dhe ne kembim ka FITUAR ( me ane te Krishtit) Jeten e perjetshme.
Pasuria e njeriut, nuk quhet thjesht vetem vlera monetare apo cifligu i nje pasaniku . Me fjalen PASURI, JEzusi permbledh GJITHSHKA TE BOTES, qe njeriu ka ne zoterim te tij. Per dike kjo pasuri mund te jete vlere monetare, mund te jete ciflig, biznes e tjera. Por ne shitjen e pasurise, qe Jezusi kerkon prej njeriut, permblidhet si i pasuri po keshtu edhe i varfri, dhe pasuria e te varfreit eshte vete jeta e tij. Prandaj pak me siper thashe se, me fjalen PASURI, Jezusi permbledh gjithshak qe njeriu zoteron ne kete bote, duke perfshire dhe jeten e tij nen mekat.
Perse duhet "SHITUR PASURA"?
Kjo "pasuri", thote JEzusi, eshte pengese reale ne ardhjen e njeriut drejt Perendsie. Perse? Kjo, sepse zemra dhe qenia e tij jane themelosur ne kete pasuri te reme, ku e gryejne krimbat dhe tenja. Nese njeriu qendron skllav i kesaj pasurie, FITIMI i tij eshte vdekja e perjetshme. Pikerisht JEzusi na fton qe te SHESIM kete pasuri, ne menyre qe te FITOJME pasurine nder qiej, dhe per fund jeten e perjetshme. Shikoni te riun pasanik, i cili eshte thelbi qendror i gjithe predikimt te Jezuit. Ai nuk mund te shiste dot pasurine e tij, pasi zemra dhe komplet qenia e tij ishin themelosur ne te. Pra ai ishte skllav i saj.
Jezusi i tregoi pikerisht ketij te pasuri se, nuk mund te hynte dot ne jete te pereteshme, nese pasuria e botes, e cila udhehiqet nga lakmia, do te ishte pergjithmone zoti tij. Fakti qe pasaniu u largua prej Jezusit, deshmon se, ky njeri ishte skllav i pasurise se tij. Ai nuk mundi te SHISTE dot boten, ne menyre qe te FITONTE Krishtin.
Ne zemer te besimtarit te krishtere nuk mund te jetoje dhe dashuria per boten nen mekat, dhe dashuria per Perendine; si dhe nuk mund te qendroje dhe Perendia dhe mamonaj. Nje shembull te qarte rreth temes ne fjale, e kemi tek Zakeu. Le te ndalemi disa caste tek takmi i Zakeut dhe Jezusit, permes te cilte te mund te shohim konkretisht se cdo te thote, te Shesesh boten per te fituar Krishtin.

[Albo]

Dy nxenes shume te mire ne mesime mbaruan te dy shkelqyeshem studimet e larta. Gjate gjithe jetes se tyre shkollore, ata kishin zhvilluar shume shpirtin e konkurrences duke u perpjekur qe tia kalonin njeri-tjetrit ne mesime. Edhe pse te dy ishin me te gjitha notat 10-ta, asnjehere ata nuk e rreshten debatin se kush eshte me i zgjuar se tjetri.

Ne fund te studimeve te tyre te larta, duke qene se nuk do te shkonin me ne te njejten shkolle dhe nuk do te debatonin me njeri-tjetrin, ata zgjodhen qe te pyesin nje profesorin e tyre se si mendonte ai, cili prej tyre ishte me i afte dhe me i zgjuar se tjetri. Profesori ishte nje burre i moshuar gati per te dale ne pension qe ne jeten e tij kish kaluar me mijra studente.

Kur te dy studentet iu afruan profesorit me pyetjen e tyre, se cili prej tyre ishte me i zgjuar se tjetri, profesori qe i kish patur te dy nxenesit ne nje klase i pyeti:

- Cila eshte njesia matese e zgjuarsise?
- Kush meson me shume dhe me shpejt, - ia kthyen ne nje ze studentet.
- Atehere deftesat tuaja duhet ta tregojne shkallen tuaj te zgjuarsise, apo jo? - ia ktheu profesori.
- Te dy studentet nxorren deftesat e tyre te cilat ishin njesoj, te gjitha notat 10-ta.
- Atehere duhet te keni te njejten shkalle zgjuarsie e intelekti, apo jo? - i provokoi me tej profesori.
- Studentet u munduan ta hidhnin poshte kete supozim te fundit te profesorit, por per cudine e tyre nuk munden te mendonin nje arsye apo nje shkak qe do ti bente ata me te zgjuar se tjetri.

Profesori nxorri nga canta e tij librin e lendes te ciles ai u kish dhene studenteve dhe u tha:

- E shikoni kete liber? Kete liber ju te dy e keni lexuar dhe pervetesuar. Nota maksimale qe une u kam dhene ne deftese e deshmon kete. Une si profesori juaj, duke ju dhene noten 10 deshmoj se ju keni mesuar lenden dhe pervetesuar ate shume mire. Por kjo nuk tregon aspak se cili prej jush do te jete me i afte qe ta vere kete dije te pervetesuar ne pune. Koha do ta tregoje ate.

A jam une nje profesor i mire? Kesaj pyetje vetem ju mund ti jepni pergjigje pasi ju jeni studentet e mi. Keshtu qe edhe ju neser kur te vini ne veprim dijen e fituar ne shkolle ne punet dhe profesionet qe do te zini, do te keni mundesi qe te merrni vleresimin e kolegeve dhe klienteve tuaj per punen dhe aftesite tuaja. Asnjehere mos beni gabimin qe te vleresoni aftesite tuaja, lerini te tjeret ta bejne kete me kohen.

Studentet u larguan te zhgenjyer nga profesori i tyre i cili nuk i dha nje fund debatit te tyre te vjeter. Por nga ana tjeter, ata mesuan se testi i vertete i suksesit ne jeten e tyre nuk kishte perfunduar me jeten shkollore, perkundrazi, ai sapo kishte filluar me perfundimin e shkolles.

Pas rreth 20 vjeteve nga ajo dite qe te dy studentet pyeten profesorin e tyre, ne nje ribashkim te atij brezi ne nje mbremje festive per te rikujtuar vitet e shkolles, studentet te bere burra e prinder tashme ritakojne profesorin e tyre te plakur. Iu ofruan te dy profesorit plak dhe pasi i shtrenguan doren dhe i dhane te njohur se kush ishin. Profesori i cili i kishte ngelur ne mendje pyetja e dy studenteve te tij me te mire 20 vjet me pare, i pyet me ironi studentet e tij:

- E mesuat se kush eshte me i zgjuar se tjetri?
Te dy studentet qeshen te befasuar nga pyetja dhe kujtesa e profesorit dhe njeri prej tyre ia ktheu ne emer te te dyve:
- Profesor, kane kaluar plot 20 vjet qe nga ajo dite dhe tashme as na shkon nder mend ta bejme me ate pyetje apo te zihemi me njeri-tjetrin. Pyetja qe i bejme vetes tani eshte:
- A po japim maksimumin tone per familjet tona dhe komunitetin ku jetojme?! Vetem tani pas 20 vjetesh arritem te kuptojme thelbin e pergjigjes tende profesor. Te falenderojme qe na e bere te qarte kete.
- Profesori i impresionuar nga maturia e studenteve te tij te fituar ne vite, ua ktheu:
- Nuk keni perse me falenderoni. Ate mesim nuk e fituat ne bankat e shkolles, e fituat vete me kohen.

Albo

[eusebio2006]

I dashur Deshmues! Te kerkoj ndjese per vonesen, por “me mire vone se kurre”.
I kam lexuar me vemendje shkrimet e tua dhe meqenese disa prej tyre me kane ngjallur kureshtjen, por edhe zemerimin po marr penen dhe po te shkruaj…
Po te shkruaj se ndihem i detyruar perballe lexuesve te Forumit sepse, si ta bejme o vella ne disa prej shkrimeve te tua nuk je frymezuar ashtu sic duhet prej Frymes se Shenjte dhe, si pasoje, intelekti tend qe ka nevoje gjithmone per frymezim ka marre tatepjeten.
Deshmues, qe te jem i sinqerte, jo se me intereson personi tend dhe ndricimi tend ne ate qe quhet e vertete, por fatkeqesisht del dhe shkruan brockullat e tua ne Forum dhe shume prej lexuesve tane te thjeshte ndikohen nga intelektualizmi tend.
Prandaj me shume shkruaj per lexuesit dhe jo per ty. Ne rastin tend “e ka marre ferra uraten”.
Ne nje nga shkrimet e tua bere fjale per virgjerine e Hyjlindeses Mari dhe preke pak, pa rezultat, edhe ceshtjen e shumeperfolur te vellezerve te Krishtit.
Po shkruaj me poshte ne menyre sa me permbledhese per ceshtjen e vellezerve te Krishtit:
“A s’ eshte ky zdrukthetar i biri i Marise, vallai i Jakobit, i Josiut, i Judes dhe i Simonit? Dhe nuk jane ketu midis nesh motrat e tij?” (Mark. 6:3).
Pra, i dashur Deshmues nga Shkrimi i Shenjte na behen te ditur vellezerit dhe motrat e Krishtit me te vetmin ndryshim mes tyre: vellezerit na behen te ditur dhe jane kater: Jakobi, Josiu (ose Josifi), Juda dhe Simoni. Ndersa motrave te tij, fatkeqesisht, nuk u permenden emrat.
Tani o Deshmues intelektuali, na mbetet te sqarojme se ne c’ kuptim Dhiata e Re perdor fjalen vella:
Ne Dhiaten e Re fjala “vella” ka tre kuptime: 1. Ekzakte, te mirefillte ose te ngushte. 2. Te gjere, domethene lidhje gjaku. 3. Dhe akoma me te gjere, d.m.th. metaforike, ku si baze caktohet lidhja shpirterore, me te cilen te krishteret therrasin njeri-tjetrin “vella”.
Tani i dashur Deshmues nuk na mbetet gje tjeter vecse te japim nga nje shembull nga Bibla per cdo rast:
1. ”Ndersa Jisui po i fliste ende turrmes, nena dhe vellezerit e tij erdhen dhe ndenjen jashte shtepise, dhe deshironin t’i flisnin…” (Matth. 12:46-50; Mark. 3: 31-35; Lluk. 8: 19-21).
2. “Pastaj zbriti ne Kapernaum, ai dhe nena e tij, vellezerit dhe nxenesit e tij dhe ndenjen aty pak dite” (Joan. 2:12).
3. “Mos u trembni” u thote Jisui. “Shkoni dhe u thoni vellezerve te mi te largohen nga Galilea, dhe atje do me shohin”. (Matth. 28:10; Joan. 20: 17-18).
Pasi sqaruam me se miri perdorimin e emrit “vella” ne Dhiaten e Re, nuk na mbetet gje tjeter vecse te theksojme dicka shume te rendesishme, per te cilen ti i dashur Deshmues nuk ia thua fare. Eshte shume e thjeshte dhe do ta bej edhe me te thjeshte per ty Deshmues meqe ke problem ne kuptimin e gjerave: emri vella ne gjuhen hebraishte dhe aramaishte perfshin te tre rastet qe perdorem me larte. D.m.th. si vellai, si kusheriri i pare thirrej me emrin “vella”, plus perdorimin metaforik te fjales.
Pervec slalomit tend o Deshmues per sa i perket ceshtjes se shumeperfolur te vellezerve te Zotit ke prekur nje tjeter teme qe lidhet ngushte me temen ne fjale. Ate te virgjerise se Hyjlindeses Mari.
Sipas teje, Deshmues, virgjeria e Hyjlindeses nuk qendron ne faktin e ruajtjes se perjetshme te saj deri ne momentin e vdekjes, por qe duke qene e virgjer (pa kryer marredhenie seksuale me mashkull) mbeti shtatzene prej Frymes se Shenjte. Dhe fole me vone pa teklif edhe per Romanokatolicizmin edhe per Ortodoksine, duke thene se te dyja fete besojne se Hyjlindesja Mari ruajti virgjerine e saj gjate gjithe jetes se saj.
Intelektuali Deshmues, nuk ma priste mendja te te gjeja kaq te papergatitur! Sepse ekziston nje ndryshim i madh midis dy feve ne pozicionimin e tyre mbi kete ceshtje qe ti, me sa duket, edhe pse nuk e di, te pelqen te luash rolin e profesorit.
Romanokatolicizmi beson jo vetem ne virgjerine e hyjlindeses Mari por edhe te Josifit.
Ortodoksia beson vetem ne virgjerine e Hyjlindeses Mari dhe jo ne ate te Josifit.
Nga keto dy qendrime te kunderta rrjedhojne edhe gjera te tjera, te cilat do t’i permend sa me perciptazi, sepse duhet te te jap dy vjet leksione qe te t’i shpjegoj ashtu sic duhet o Deshmues i pamend:
Qendrimi i Romanokatolicizmit ka si pasoje te besojne se perderisa Josifi ishte i virgjer, ata qe quhen vellezer te Krishtit nuk jane vecse kusherinj te pare te Krishtit, d.m.th. bij te vellait te Josifit, Alfeut. Kete teori vjen per ta mbeshtetur vepra e Jeronimit, e cila mbeshtet virgjerine e Marise dhe te Josifit.
Ndersa ortodokset qe besojne se Josifi ka qene i martuar perpara se te fejohej me Marine besojne gjithashtu se ata qe quhen vellezer te Jisuit jane bij te Josifit me gruan e pare.
Vellezer Jisui, me kuptimin ekzakt te fjales, nuk ka patur o i mjeri Deshmues.
Virgjeria e Marise nuk qendron vetem ne faktin se mbeti shtatzene prej Frymes se Shenjte pa ardhur ne kontakt me mashkull, por sepse mbeti virgjereshe gjate gjithe jetes se saj.
Kjo eshte edhe teoria me e sakte dhe e besueshme dhe do te perpiqem shkurtimisht te te tregoj perse:
“Jisui kur pa nenen e tij dhe nxenesin qe e donte, te qendronte ne krah te saj, i thote nenes se tij: ky tani eshte biri yt. Pastaj i thote nxenesit: kjo tani eshte nena tende. Qe nga ai moment nxenesi e mori ne shtepine e tij” (Joan. 19: 26-27).
Do te ishte absurde, o intelektuali Deshmues, nese do te kishte femije te tjere Virgjeresha t’i thoshte: “Ja djali yt”. Ia tha ne momentin e vdekjes duke dashur t’i thote: “une do te mungoj per ca kohe. Por ti o nene mos kujto se te lashe vetem. Ka kush te kujdeset per ty. Ja djali yt, Joani. Qe ketej e tutje ai me zevendeson mua”.
Nga ana tjeter, i thote Joanit: “Ja nena tende”. Eshte sikur t’i thoshte: “Ashtu si une kisha detyrime ndaj saj deri tani, per sa kohe do te mungoj, keto detyrime i ke ti. Kujdesu per te, sepse tani qe jam mbi kryq nuk ka bir tjeter qe te kujdeset per te”. Dhe qe ishte urdher nga ana e Krishtit per Joanin qe te kujdesej per nenen e tij ja ku duket: “Qe nga ai moment nxenesi e mori ne shtepine e tij” (Joan. 19: 27).
Po te kishte femije te tjere Maria nuk do te ishte e nevojshme te kujdesej dikush tjeter per te dhe te shkonte ne shtepine e Joanit. Eshte pasoje e llogjikes, apo jo Deshmues?
Gjithashtu, kur Kryeengjelli Gabriel vizitoi Marine per t’i shpallur lajmin e lindjes se
Jisuit, Maria iu pergjigj: “ Jam nje sherbetore e Zotit; le te behet vullneti i tij tek une sic me the” (Lluk. 1:38).
Po te pyes o Deshmues mjerani: A ekziston ndonje sherbetor (madje qe te jete bere sherbetor me deshiren e tij, sic beri Maria) qe te veproje me koken e tij, te veproje ne menyre arbitrare, duke shkelur premtimin qe i dha zoterise se tij?
Sepse sipas llogjikes tende te semure Maria kete gje beri. Kjo qe po thua ti, eshte fyerje perballe personit te shenjte, enes se shenjte qe mbajti Zotin brenda saj, Hyjlindeses Mari.
Deshmues, po te isha ne vendin tend, nuk do ta thoshja me ate frazen: “frymezohem prej Frymes se Shenjte”. Nese nga njera ane thua: “frymezohem prej Shpirtit te Shenjte” dhe nga ana tjeter thua gjera qe bien ndesh me ato qe frymezon Shpirti i Shenjte, fyen Shpirtin e Shenjte dhe ti e di shume mire Deshmues se per ata qe fyejne Shpirtin e Shenjte ka shperblim: “Prandaj ju vertetoj se cdo mekat dhe fyerje kunder Perendise do t’ju falet njerezve; por fyerja kunder Shpirtit te Shenjte nuk do t’ju falet…” (Matth. 12: 31-32; Mark. 3: 28-30; Lluk. 12: 10).
Pranimi i propozimit qe beri Maria ishte i perjetshem. Perendia propozoi me ane te Kryeengjellit Gabriel dhe Maria pranoi propozimin e Perendise.
Qe nga ai moment Maria u be sherbetorja e Perendise. Si ka mundesi qe te mbetet me barre prej Shpirtit te Shenjte, te martohet me Perendine, te linde Jisuin dhe te tradhetoje Shpirtin e Shenjte, duke kryer marredhenie me mashkull?!
Si ka mundesi qe vete Perendia te behet shkeles i fjaleve te tij duke bekuar (sipas teje) ndarjen?!
Josifi qendroi prane Marise me shume me vecorine e mbrojtesit te saj, sesa si bashkeshort i saj.
Nga ana tjeter, Deshmues, njerezve te shendoshe moralisht kur u ndodh dicka kaq e vecante (rasti i Marise) e kane gjithmone perpara syve ne cdo hap qe hedhin. Aq me teper qe Maria i ishte perkushtuar Perendise qe ne vegjeli. Mos mendo duke patur veten tende si shembull krahasimi o Deshmues! Nje njeri qe mendon ne menyre kaq te ulet dhe qe vertit cdo mendim rreth seksit sigurisht qe do te mendoje keshtu edhe per njerezit me te shenjte si ne rastin e Marise.
Ta bera te ditur qe ne fillim se nuk interesohem per njerez te cekuilibruar menderisht dhe moralisht si puna tende, por e bej per lexuesit e Forumit qe te mos ndikohen nga cdo doktrine jo e shendoshe, si ajo qe paraqet nje injorant si puna tende.
Teoria qe paraqite ti ne lidhje me temen ne fjale nuk eshte as jotja dhe as e protestanteve, ne rradhet e te cileve u be shume popullore, por qe vitet e fundit e kane lene menjane edhe ata. Kjo teori eshte sa e hershme aq dhe e tejkaluar. Po e paraqes ne menyre te permbledhur per lexuesit e Forumit:

Teoria e Elvidit. (fundi i shek. te 4-t pas Krishtit). Sipas te cilit Josifi lindi me Hyjlindesen edhe femije te tjere pas lindjes se Jisuit. Pararendes te kesaj teorie ishin disa gnostike judenj, evionitet heretike, ungjilli sipas hebrenjve dhe heretiku Apolinar. Kjo teori na behet e ditur nga vepra e Jeronimit Adversus Helvidium, te cilen e shkroi me 384 pas Krishtit. Pati lulezim ne rradhet e protestanteve shekullin e kaluar, sic thashe me larte. Kjo teori eshte plotesisht e pabazuar.
Ja ku i ke rrenjet Deshmues: te heretiket, te shpifesit e se vertetes, te cilet mbeten ne histori per ligesite dhe felliqesite e tyre.
Je nje Deshmues i herezive te shekujve te kaluar qe perpiqeshin t’ju servirnin njerezve mashtrimin dhe genjeshtren duke perdorur Biblen dhe duke e perdorur ate sipas qejfit.
Por ndryshimi midis tyre dhe teje qendron ketu: ti je edhe mashtrues edhe i mashtruar, sepse mendon se ato qe thua jane te verteta. Do te lutem per ty Deshmues!
Por t’ju kujtojme lexuesve tane te dashur se Biblen e perdori edhe vete Satani kur Krishti lutej per 40 dite ne shkretetire: (Lluk. 4: 1-12; Matth. 4: 1-11; Mark. 1: 12-13).
Pra, e rendesishme nuk eshte te perdoresh Biblen, por si ta perdoresh Biblen.
Po te le tani Deshmues, per t’u takuar serish. Kemi kohe. Do te njiheni edhe me mire. Ka shprese edhe per ty. Ku i dihet, mbase ndreqesh… (gje qe eshte e pamundur!!!)

[deshmuesi]

Shpetimi i te krishterit.
Le te ndalemi tek Zakeu, i cili ishte nje pasanik dhe qe deshironte te shihte personalisht Jezus Krishtin.
Zakeu kishte mare nje vendim ne zemer te tij, dhe vendimi i tij ishte: te shihte persoanlisht Krishtin. Perendia njeh deshirat dhe mendimet e cdo zemre, dhe sapo Jezusi pa Zakeun hipur ne peme, i tha: Zake, sot do te bujtim ne shtepine tende. Zakeu sapo digjoi keto fjale te Krishtit, zbirit nga pema dhe u nis bashke me Krishtin dhe dishepujt e Krishtit, drejt shtepise se tij.
Bibla na tregon se Zakeu ne prani te Krishtit, deshmoi dhe tha:Zot, une po ju JAP te varferve gjysmen e pasurise time, dhe po ti kem mare ndonje gje nga ndonjeri me mashtrim, do ja kthej katerfish. Pyetja ime eshte: Kush ishte shkaku dhe arsyeja qe e beri Zakun te merte dhe te zbatonte kete vendim? Perse Zakeu nuk e mori dhe nuk e zbatoi nje vendim te tille perpara se te njihte Krishtin personalisht? Pra ketu nuk kemi te bejme me nje veprim i cili vjen totalisht prej njeriut, por kemi te bejme me nje veper te Perendise, e cila vjen si rezultat i pranimit dhe besimit ne Krishtin JEzus. Eshte e rendesishme te thuhet se, asnje lloj vepre e jona ( e cfaredo sensi dhe permase qofte ajo) nuk vlen pa Krishtin. Dhe asnje njeri nuk mund te kryeje veprat e Perendsie, nese Krishti nuk banon ne zemer te tij, dhe nese ai nuk eshte PJESE e Krishtit. Cdo veper e njeriut e cila kryehet pa prezencen e Perendsie, nuk ngre lart lavdine e Perendsie, por larteson lavdine e njeriut. Prandja dhe Jezusi ju tha dishepujve te tij se, nese beni dicka te mire thoni nuk jemi te denje, por beme vetem detyren.
Por le te ndalemi me tej tek Zakeu. Pasi Zakeu filloi tu NDAJE pasurine e tij te varferve, jo si bamiresi te shpritmiresise se tij por si VEPER qe ka burim Krishtin, JEzusi deshmoi dhe tha: SOT ne kete shtepi ka hyre SHPETIMI.
Ne shohim se vepra u krye prej Zakeut, por kjo nuk ishte aftesi dhe miresi e Zakeut. Pranimi qe Zakeu i beri JEzusit ne zmer te tij, duke e pranuar ate ne shtepine e tij, beri te mundur qe permes beses ne Krishtin ai te mund te permbushte urdheresen e Krishtit, pra te SHISTE PASURINE e tij per te fituar jeten e perjetshme. Pikerisht JEzusi, permes VEPRES qe beri Zakeu ju deshmoi te gjithe te pranishmeve qe ndodheshin ne shtepi te Zakeut se, ne Zakeun kishte hyre shpetimi, dhe ky shpetim ishte vete personalisht Zoti Krisht. Te pranosh dhe te besosh ne Krisht do te thote, te jesh i shpetuar, pasi vete Krishti eshte shpetimi. Shpetimi nuk eshte nje gje dytesore qe vjen pas Krishtit, Vete Krishit eshte shpetimi prandaj ai tha: Une jam ringjallja dhe jeta e perjetshme. Kush ka Krishtin , ka Sheptimin , ringjalljen dhe jeten e perjetshme. Eshte absurde te mendosh se shpetmi vjen ne fund, dhe nderkohe thua : besoj ne Krishtin. Kush beson dhe pranon Krishtin si te vetmin shpetimtar te jetes se tij, ai njekohesisht deshmon dhe shpetimin e tij dhe hyrejn e tij ne jete te perjetshme.
Urdheresa e dyte: NDaju te varferve.
"Ndaju te varferve" ishte urdheresa e dyte qe Jezusi i dretjoi te riut pasanik. Qellimi i Jezusit ne kete urdherese, nuk eshte thjesht tu japesh ushqim apo veshmbathje atyre qe nuk kane. Jezusi na tregon se, kur nje i krishtere vepron keshtu, verteton se ne zemer te tij vepron vete Zoti Krisht. Te ndihmosh dhe tu japesh te tjereve te nevojshmet, per nje te krishtere eshte VEPER e cila deshmon BESEN e GJALLE. Zemra e te krishterit duhet te jete ne cdo cast e gatshme per te dhene, pasi Perendia nga ne kerkon gjithemone FRUT te BESIMIT. Jezusi njehere kur ju afrua nje fiku per te ngrene fruta prej tij, pa se ne te nuk kishte asnje frut( mbasi nuk ishte koha e frutave). dhe per kete i tha: u thafsh qe nga rrenjet. Dhe fiku u tha ne cast. Apsoutj u cuditen nga kjo gje, por Jeusi na tregon se besimtari i vertete ka FRUTA ne CDO KOHE, pasi ai eshte si nje peme e gjelber dhe e frutshme ne cdo stine.
Jezusi ne zemren e te krishterit, eshte burimi i gjithe miresise se Perendise. Nese japim e nese marim, te gjitha ti bejme per lavdine e Perendise. Prandaj kur nje i krishtere ben nje veper te mire ndaj dikujt, i thote atij: falendero Zotin dhe jo mua. Kjo deshmon se , vepra eshte e Perendise dhe jo e njeriut. Ne jemi vendosur, thote Pali tek efesianet 2, per te ecur ne VEPRAT e Perendsie, te cilat Perndia i pergatit per te gjithe ata qe do te besojne tek Krishti, ne menyre qe ata te ecin ne to.

[ndreu]

Kam lexuar me vemendje postimet tuaja dhe tema mbi shpetimin e te krishterit eshte shume interesante per te gjithe te krishteret.

Lexova ndarjen ne dy periudha qe ben Deshmuesi ne lidhje me shpetimin, por nuk me qartesoi.

Edhe Seminaristi nuk eshte shume bindes.

Meqenese edhe une jam i krishtere dua te di se c'mendim keni ju mbi shpetimin.
Gjithmone duke u bazuar te Bibla.

Me respekt, Ndreu.

[deshmuesi]

I dashur Ndreu!
Ju pershehndes dhe ju uroj paqen dhe hirin e Krishtit ne jeten dhe familjen tuaj.
Do te isha mese i gezuar, qe ne nje fare menyre tju ndihmoja konkretisht ne cdo paqartesi tuajen. Megjithate ju deshironi te dini rreth shpetimit te besimtarit te krishtere. Tema ne fjale, mendoj se kap shume gjera qe jane te rendesishme per cdo te krishtere. Si fillim ju deshmoj se gjithshka fillon nga Krishti. Te shpetohesh, do te thote BESE ne Krishtin. Persa i perket shpetimit te kristjanit, ka plot doktrina, te cilat fokusohen ne gjera te vecanta, dhe secila periqet te vendose nje supermaci ndaj doktrines tjeter. Une per vete jam nje i krishtere, i cili jeten e tij e ka vendosur ne dore te Krishtit. Jam nje evangjelist ne Krishtin, por doktrina ime baze eshte, fjale profetike ne biblen e Perendise. Persa i perket shpetimit, do tju them dicka konkrete dhe teper te thjeshte. Se pari te ftoj qe te lexosh me vemendje shembelltyren e djalit plangprishes. I gjithe ungjilli i Krishtit, permblidhet ne kete shembelltyre te Krishtit. Perpiqu te shohesh veten tende ne vend te djalit plangprishes. Cdo njeri perpara Perendise eshte nje plangprishes, mekatar dhe i keq. Ky eshte perfundimi baze ne te cilin na nxjer fjala dhe mesimi i Perendise. Vete Krishti tha se, brenda njeriut nuk ka AZGJE TE MIRE. Nese njeriu nuk e PRANON kete konkluzion te cilin e deshmon vete Zoti Perendi, eshte shume e veshtire qe ai te mund te hedhe HAPIN drejt shpetimit. Psh. Persa kohe qe nje njeri nuk arrin te shohe dhe te ndjeje siptomat e semundjes se tij, ai kurre nuk mund te thote se jam i semure, dhe keshtu ai nuk ka perse te kerkoje ndihmen e mjekut.
Te besosh ne Krishtin.
Besim ne Krishtin nuk do te thote thjesht pranimi i ekzistences se Perendsie, apo kush eshte JEzus Krishti dhe cfare Ai beri. Ky lloj besimi eshte i percipte, dhe aspak shpetues. Vetem PRANIMI personalisht i Jezusit ne zemren tende, permes vullnetit tend te lire, te jep mundesisne qe ti te behesh PJESE e Krishtit. Ketu dua te ndalem pak, per te te shpejguar nje gje qe eshte shume e rendesishme per cdo te Krishtere. Shume besojne se, vajtaj ne kishe dhe ndjekja e nje sere regullash tradicionale kishtarete dhe prejardhja e tradites familjare te ben te krishtere, te pajton me Perendine dhe keshtu ne fund ti do te mund te maresh edhe sheptimin. Mendime te tilla nuk gjejne vend ne fjalen profetike te bibles. Perpiqu te shohesh ate qe te deshmon Perendia, dhe jo ate qe mendon mendja e njeriut. Une permes fjales profetike te deshmoj se, ne kishe te krishterin e con VETEM Krishti dhe jo njeriu. Prandaj pranimi personal qe i Krishteri i ben Krishtit ne zmer te tij, eshte LIDHJA ( permes beses) qe e ben te krishterin te ndjeke Krishtin, te beje vullnetin e Krishtit, te mare sheptimin dhe te qendroje perjte me Krishtin, duke qene PJESE e Tij. Lexo me vemendje shembelltyren e Samaritanit te mire. Jezusi tegon se, nje jude e kishin rare per vdekje disa cuba, dhe e lane ne rruge gati per vdekje. Atje kaluan nje prift dhe nje mesues ligji, por qe te dy kur pane vellane e tyr jude te plagosur per vdekje, NDRUAN rruge dhe KALUAN NE ANEN TJETER. Cfare Jezusi kerkon te na tregoj permes vperimit te ketyre dy figuareve fetare, te cilat ishin figura qendrore ne popullin e Izraelit? Te dy keta FETARE thote Jezusi, kur pane vellane e tyre te sakatosur, ndruan rruge duke ndjekur rrugen e tyre. RRuga e vertet e ketyre dy fetareve ishte, NDIHMA qe ata duhej te tregonin ndja vellajt te tyre, nisur prej dashurise se Zotit ne zmere te tyre. Ky ishte dhe urdherimi i Perendise, por ata nuk ndoqen dhe bene deshiren e Perendise. Ata e NDRUAN rrugen e Perendise duke ndjekur rrugen e tyre fetare te pafrytshme. Por cfare ndodhi me te plagosurin? JEzusi thote se atje kaloi nje Samaritan, i cili sapo e pa ju afrua, e mjekoi, e mori ne gomarin e tij dhe e shpuri ne Hanin ku flinte vete. Samaritanet dhe judenjte nuk kishin mardhenie te mira mdis tyre, por JEzusi an tregon se i afermi i VERTET i ketij judeu ishte pikerisht ky samaritan. Samaritani eshte konkreisht Jezusi, dhe ne jemi te "rahurit per vdekje" ( jeta nen skllaveri te mekatit). Me armiqesine qe kishte Samaritani me judenjte, JEzusi do te tregoje konkretsht poziten armiqesore te njeriut ( per shkak te mekatit) me Perendine. Jezusi na gjeti ne RRUGEN e MEKATIT dhe pasi na pastroi nga "PLAGET e MEAKTIT, me ane te gjakut te tij, na mori dhe na coi ne Kishen e tij. Kete fakt EJzusi e tregon me veprimin qe beri samaritani i mire me judeun. Ai pasi i pastroi plaget me vere( Gjaku i Krishtit ne pastrimin e mekateve tona) e mori judeun dhe e coi ne HAN, duke ja besuar Hanxhiut, i cili te kujdesej deri sa ai te kthehej dhe ta merte ate me vete. Samaritani PAGOI HNXHIUN ne menyre qe ai ti sherbetne atij pergjate kohes qe Samaritani nuk ishte atje. Jezusi tregon se, pasi ai ne coi ne kishen e tij, atje ai ka PAGUAR sherbyesit e tij( kupto Tallantat) qe te kujdesn per ne( sherbestari ne kishen e Perendise), deri sa Ai te kthehet per here te dyte, dhe te na mare ne qiell.
Perfundimisht te them se, Shpetim ka vetem ne Krishtin, pasi vetem ai eshte vete Shpetmimtari dhe jeta e perjetshme.
I dashur NDreu, jam ne pritje per tju pergjigjur pytejve tuaja nese ti do te kesh .
miqesisht deshmuesi.