Krijime nga *Llemadeo Dukagjini*

[KoTeLja_VL]

Çast...

Kjo mbramje erdhi serish e ftohte...nje ere e acarte pushtoj gjithe qenen time kendej nga nordi... Ti sigurisht diku andej po mbledh gjerat e nevojshme per tu afruar per nga dera qe pas e mbyll me marak...per vete rendesine e sigurise qe ajo duhet te kete...!
Mendimesh po mbydhem une kendej sonte, duke te imagjinue ashtu virtytshem me gjithesine tande... Ti serish kujtohesh per mue e ndersa koha me ngjesh ne kete strofke-shtrat si nje pulbardhe qe ne nje shkume dallge ulet dhe mundohet disi me i ngroh puplat ne kete dimer...
Mos harro te me kujtosh andej kur te sidhesh me ftyre prej Hanet...thuaj tre here naten e mire...qe te me marre lemza e pas mesnates!
Ndoshta cingerima e ndonje gastareje ne shpirtin e brishte ka me te kujtue per mue sonte...!
Harro se ke merzi te tjera ne çastin kur vetem je dhe po loton per largesine tone, per fatin tone te çuditshem...
Une serish te thrras zemer, shpirt si me pare…
Gjithe diten edhe pse lodhshem kam respirue ne hapsinat pa fund ku rreshqitshem me shkoj ky ortek i shpirtit tuj u rrezue mallesh e kujtimesh per ty...
Tikataket e zemres ndjellin kohen e kalueme qe te me hape kujtimet dhe njekohesisht i thrrasin se rese qe te me hape anen e kumtrit te vet per me ra diku...ne ate qoshe te shpirtit ku mbytemi andrrash e deshirash, mallesh e zhgenjimesh pa fund as krye...
Serish due me te thane sonte naten e mire! E di se ti do te me thuash ma shume...por ah, ani, le te mos mundesh ti sonte, le te dendi ai gjume i rande qe tashma te ka mberthye dhe gerhames se fytit shkon tuj ra lugjeve te verdha...
Une te avitem ne ate bjeshke te shpirtit dhe lehte pa ta prishe qetesine...te preku ajrin qe ti e nxjerr kur frymon thelle e jashte e leshon serish...ashtu pra po me duket se u puthem imagjinates tone edhe sonte...
Naten e mire, te fala andej nga vetmija nese je ndokund tuj e pa...une per vedi kam kohe qe kam humbun asaj shkretnie qe me dridh emocionesh e merzie pa fund...
Shpresoj qe gjumi yt te jete i mbare edhe mas andrres qe ke nise me pa...
Po dal per dritarjet si nje i arratisun qe qiellin ka marre fluturim per mos me u kthye ma kurre ne orbiten qe per rreth diellit shkon pa za...
Edhe me por edhe pa castin nuk mundete te lindete bota kurre e jo ma une e ti, apo ata e ne, apo apo ajo dhe ai...
Neser miremengjes kur te cohesh, e di se ti pret nje rafaelo per te embelsuar shpirtin...por ne mungese, ndoshta ne mungese, lexoj keto rreshta te mije per ty mua dhe castin e tanishem, ku te kujtohemi ku ishim, ku jemi dhe ku do shkojme...

[KoTeLja_VL]

Kalaja e Krujes, pikturuar nga Llemadeo

[LLemadeo]

Pershendetjet Kotelja_VL

Ju pershendes perzemersisht per hedhjen e krijimeve te mia ne kete faqe!

Ju falenderoj nga zemra per kujdesin tuaj per ti bere sa me publike ato krijime te shpirtit tim!

Gjithe te mirat

Nga Llemadeo

[KoTeLja_VL]

Asgje kenaqesia ime .....
I gjeta diku ne nje web edhe me pelqyhen prandaj
edhe i postova ketu.
Te pershendes