Vetvrasja E Nje Kombi

[ALBA]

Rreth ngjarjeve te vitit 1997.

Ngjarjet e vitit 1997 e shkatrruan Shqiperine, rrezuan institucionet e shtetit duke krijuar dhe ate vllavrasje midis njerzve qe vazhdon edhe sot...

Por si cdo tragjedi qe ndodh dhe ajo ka autoret e vet qe nuk i fshihen dot kohes, as historise, sado qe te maskohen, sado qe te fshihen pas pushtetit te tyre provizor, 5 apo 10 vjet...

Vete titulli i atrtikullit te meposhtem flet shume ne kuptimin e vet...

A thua Perendimi vazhdon qe ta leje akoma Shqiperine, ate shtet te Ballkanit, pra "te ja leje vetvehtes" sic thuhet ne nentitullin e me poshtem???

Shpresojme qe Perendimi, te mos vazhdoje te ja leje me "vetvehtes" Shqiperine, as bandave te armatosura qe tashme kane vendosur ne pushtet inspiruesit e tyre, organizatoret e vet...ndersa ata ish bandite jane bere kryetar grupesh mafjoze neper Shqiperi e Ballkan, ku vjedhin, vrasin dhe nxisin e organizojne deri dhe trazira lufte, si ato ne Kosove, direkt pas vizites se shefit te tyre...

Por Perendimi te investoje drejt per se drejti per ta cliruar Shqiperine nga komunistet, nga familiaret e diktatures komuniste, nga ish punonjesit e sigurimit te diktatures te cilet jane sot ne funksione shtetrore deri dhe si perfaqesues te Shqiperise ne OKB...ku nuk bejne asgje tjeter vec vjedhje e investime ne jetet e tyre private, per te siguruar te ardhurat prrallore ne Shqiperi e neper vende te botes...

Shqiperia nuk duhet te lehet me ne meshire te ish sherbimeve sekrete te sigurimit komunist te shqiperise qe bashkpunon deri me KGB e fshete ruse dhe me UDB e ish Jugosllavise ...edhe sot ata dirigjojne deri dhe trazira e luftra ne Ballkan vetem me qellim qe te qendrojne sa me gjate ne pushte...


Revista Gjermane "Der Spiegel" ne numrin 12 te saj te vitit 1997 shkruan nje artikull te nje gazetari Gjerman i cili i ka ndjekur nga afer ne ato dite ato ngjarje ne jug te Shqiperise:

Komenti nga LLemadeo.

[ALBA]

Presidenti i pafuqishem, Qeveria e pa autoritet, Ushtria drejt shkrirjes:
Ne Shqiperi ne shtepine e varfer te Europes ska me ligje, banda te armatosura terrorizojne vendin.
Perendimi kete shtet Ballkanik ja la nje here vetvetes.

Para fluturimit burri i vogel u beri thirrje mvartesve te vet ku u tha:
Une po shkoj ne Tirane per te rrezuar Presidentin, e kur te vij prap do te festojme fitoren tone.

Mvartesit e tij brohorisnin, burra dhe mosha te reja djemsh gjuanin nga gezimi ne ajr, dhe grate puthnin heroin e tyre ne faqe...

Bashkim Fino, 34 vjec, sapo u shpall kryeminister, qiti per here te fundit edhe nje here gishtin tregues dhe gishtin e mesit me shenjen e demokracise...atehere Helikoptori u ngrit nga aeroporti ushtarak i Gjitokastres, ku Fino deri para nje viti kishte qene kryetar bashkiem, ai kaloje pas majeve te maleve te mbuluara me debore.

Por shume shpejt mbas takimeve te para me presidentin Berisha, u zgjua nga ethet e revolucionit te tije...

I sapo zgjedhuri kryeministri socialist i Shqiperise e kuptoj se ra ne nje kurth, se ai nuk kishte me se cfare te drejtonte...sepse fuqia e shtetit ishte ne shkrirje e siper; -Shqiperia ra ne anarki.

Detyra e Finos per te krijuar nje Qeveri kalimtare me perfaqesues nga te gjitha partite e tjera dhe pregatitjen per zgjedhje te reja erdhen me vonese...per te ndale festivalin e kallashnikoveve ne shtetin me te varfer te Europes...
Vjedhja e armve ne te gjithe vendin ndoqi ligjet e veta...

Shkrimtari i Ismail Kadarese konstatoj nje "kafsherim te gjithe shoqerise."

U pa qarte se Shqiperine e kapi e kaluara vrasese e eger e diktatures Staliniste
Qe ne vitin 1942-43 ishte ndare sheteti ne dy Zona, nje komuniste dhe nje nacionaliste, ne te cilen dy simpatizantet e tyre benin lufte kunder njeri tjeterit...

Ne rrethin e Finos, u tha sikur Berisha i ka then finos: "Ju te kuqet deshet nje lufte civile, tani ja ku e kini!"

"Nje popull eshte para vetvrasjes kolektive"... thote Kadare!

Shume njerz u nisen nga Tirana deri dhe me gomar e karroca drejt jugut...
Nga jugu ne veri kishte ra cdo qytet ne duar te rrebelve qe ishin bandit edhe pse e deklaronin vehten si clirimtar...

Ne fillim te trazirave ishte dhe Tirana ne valen e sulmeve kunder depove te ushtrise...

Asgjekundi nuk dukeshin forcat e rendit apo te ushtrise te ndeshehsin me bandat e rrugve...

Arta Dada, kshilltare e kryeministrit te sapo vendosur B. Fino deklaron ne radio Tirana se:
"Ne shqiperi nuk ka me shtet !"
Ajo shton se: "Te gjithe kane frike nga mungesa e ligjit dhe nga nje situate ku te gjithe jane te armatosur, ku e vret apo e grabit tjetrin pa arsye..."

Nje shkrirje e strukturave si ketu eshte e njohur deri tani vetem ne shtetet botes se trete si ne Zaire, por jo ne Europe, te nje popull qe ishte ne prapambetje dhe ishte i izoluar, por qe kurre nuk ka treguar agresivitet ndaj shteteve fqinje ne ballkan...

Kjo revolte rebeluese, nuk eshte ne asnje menyre nje kryengritje e popullit te paknaqur kunder nje rregjimi, por ne keto trazira perzihen komunistet e pandryshueshem te Shqiperise dhe perzihen prap police sekret te ish sigurimit te shettit te diktatures qe kane humbur privilegjet qe kane patur dikur, si dhe mafjoze te cdo lloji...

Ne ate situate u thyen dhe burgjet ku dolen 600 te burgosur, ku nder ta dolen dhe te burgosurit Ramiz Alia i denuar per krime ndaj popullit shqiptar...si dhe Fatos Nano i denuar per vjedhje...

Njerzit ne shqiperi i kuptuan ligjet demokratike si nje shanc per te fituar me cdo cmim;-deri edhe me krime e korrupsione.
Qeveria e Berishes u gjend e pa afte per te mbajtur nje stabilitet ne sherbim te demokracise, ku shpesh dhe u korruptuan me gjendjen e krijuar brennda administrates shtetrore...

Fundi i artikullit

Perkthyer nga LLemadeo.

[ALBA]

Prill 09, 2004
Fakt, Fakte, Fakte !
Shenim:
Ngjarjet e vitit 1997 qe shkatrruan jo vetem institucionet e shtetit, por dhe shtetin ne tersine e vet, ku u dogjen dhe u vodhen pasurite shekullore te popullit, psurite e shtetit dhe te gjitha rezervat e shtetit ne fushen ekonomike, ushtarake etj. Ngjarje qe u ndezen nga partia social-komuniste e ramiz alise sot fatos nanos, ne bashkpunim dhe aktivitet te drejt per drejte te organeve te sigurimit te diktatures, ku paten si qellim rrezimin e demokracise, prishjen e imazhit demokratik tek populli, shkatrrimin e ushtrise, teknikes dhe lenien e Shqiperise ne dispozicion te nderhyrjeve sllave e greke per tu pushtuar totalish... Ato ngjarje u bene shkak edhe per fillimin e reprezaljeve te serbve ndaj popullit shqiptar ne Kosove ku filluan ekzekutimet masive deri sa sollen luften e madhe te Kosoves ne 1998.
Duke hedhur drite mbi fakte dhe ngjarje, po publikojme deshmi te nismetarve te pare qe i filluan organizimet per te shembur institucionet e shtetit dhe per te shkatrruar shtetin duke sjedhur ne pushtet organizatoret e atyre shembjeve te cilet jane ne qeverite e Shqiperise qe prej 1997.
Emra, fakte dhe deshmi per persona qe jane ne karrike ministrash edhe sot, si dhe persona qe kane organizuar ato shembje.
Per "ZiL" Gasper Traboini

Sipas origjinalit

Nuk jam gazetar të rëndis bukur fjalët, megjithatë po ju drejtohem me lutjet për ta bërë publike shqetësimin tim që më gërryen përbrënda prej kaq kohësh .
Jam një pjesmarrës në demonstratat e para të shkurtit të viti 1997. Atëherë edhe unë si shumë të tjerë bërtisnin nëpër rrugët e Vlorës Duam paratë tona, Poshtë qeveria, Poshtë Berisha. Kam qënë në protesta dhe me 26 janar të vitit të kaluar. Sot ndjehem tepër i fyer nga ato që bëra ato ditë. Tani do të shprehem si për të lehtësuar shpirtin tim.

Me datën 25 Janar 1997, në mesditë, më ka kapur Robert Brokaj në Skelë duke më thënë që: Nesër do të bëhet e madhe në Sheshin e Flamurit . Në Lushnje dje i kanë djegur të tëra. Sot ka plasur Berati dhe Fieri. Nesër do ta shohin këlyshët e Saliut se çdo të bëjmë... Do t'u... nënën në vërë të tërëve. Hajdutët e ***** që na vodhën paratë...Pak a shumë edhe unë ashtu shava atë ditë me Bertin, e shumë ditë më pas deri sa kaluam edhe zgjedhjet. Berti më tha ato ditë që udhëheqja të ka caktuar ty përgjegjës për lagjen Partizani. Sot do të merresh me organizimin që nesër të dalim sa më shumë në Sheshin e Flamurit. Jevgjitët do të na bëjnë shumë punë, ka thënë Edi, po t'u premtohen paratë. Paratë do t'i jap unë t'ua shpërndash atyre që janë më kapot dhe ata do të ndihmojnë për nxjerrjen e njerëzve në shesh.

Po sikur të më kapë policia e Beratit, si do t'ia bëj i them ?
Mos e çaj kokën fare për policinë më tha se i kemi marrë masat.
Mulosmani për dy ditë do të hiqet nga Vlora. E ka marrë këtë punë në dorë Edi me ca te PDsë që janë tanët.
Hik tani më tha se s'duhet ti dish të tëra. Shko tani, paratë do t'i jap në orën 4 tek kinemaja.
Pasi u ndamë shkova në lagje dhe fola me shokët e mi për detyrën që kisha marrë, dhe se për këtë do të na shpërblente Berti. Para një viti ai më pati bërë një nder me dy veta që i nisa për në ltali dhe s'më mori para. Në fakt edhe unë e kam ndihmuar disa herë me njerëzit deri sa i ndodhi ajo fatkeqësia në det me djalin e Fatmir Hanxharës në skaf.

Filluam menjëherë duke u ndarë në drejtime të ndryshme. në orën 4.00 Berti më solli 2 milion lekë. I thashë që janë pak o Berti.
E, e, e se jevgjitët gënjehen edhe me një shishe vaj... Shiko këtu më thotë, gjeni disa djem që të futen në Bashki.Duhet ta djegim se, përndryshe nuk kemi gjë për vijë. Mos kini frikë se jemi bërë gati shumë djem që ti vëmë zjarrin bashkë me Gëzim qenin.
Mos çani ****ë më tha se kemi edhe armë me vete.
Të nesërmen, ne filluam që në orën 9. 30 në Sheshin e Flamurit . Erdhi më vonë edhe Eduard Alushi me Arben Malajn dhe Medin Xhelilin. Ishin me ta, edhe Platon Arapi, Niko Veizi, Liza Hoxha, e Theodhori Shija. Ne bërtisnim së bashku një grup djemsh: Eja mblidhuni këtu, këtu dhe Duam paratë tona . Përballë meje ishte Liza Hoxha, dhe sa filloi të thërriste Qeveri hajdute dhe Poshtë qeveria ne e shoqëruam të gjithë me një. Edi me një artopolant në dorë po shante qeverinë Meksi dhe Berishën, që i vodhën paratë e popullit. Paratë u'a vodhi Gëzim Zilja tha Edi prandaj të gjithë të protestojmë para Bashkisë. Ata na vodhën votat, ata na vodhën edhe paratë, prandaj siç jemi t'i shporrim që andej hajdutët. Vlora është e jona...

Arben Malaj fliste me një celular, dhe ne na jepte siguri kjo duke menduar se, nuk ishte pa përkrahje.
Me thirrjen: Vlora është e jona, Poshtë qeveria, Duam paratë tona, shkuam tek sheshi para Bashkisë. Para ndërtesës ishin rreshtuar policë dhe Reparti i Ndërhyrjes së Shpejtë të Vlorës. Kur pamë se me policët ishte oficeri Hasan Hasani më zuri frika. Kur ai ishte shef rendi më pati futur një herë në birucë dhe ta mbaja mend. Ai nuk të falte për ligjin. Krenar Cekerri më pati thënë një herë në dhjetor (l996) që e ka marrë përsipër Qerim Vrioni për ta hequr nga Vlora Hasanin dhe Mulosmanin. Qerimi ishte shef i zjarrfikseve në komisariat, po i shkonte fjala shumë si i persekutuar në Partinë e Ballit.

Ai nisej nga pozita që kishte si i persekutuar Qerimi, dhe nga miqësitë që ai mund të kishte me deputetë të PDse. Megithatë unë kisha frikë. Thonë se Mulosmani nxirrte njerëz që filmonin. Thuhej që njerëzit më të besuar të tij i caktonte me kamera.
E ku ta shkoja unë po të më kapnin kamerat?
E haja burgun dhe s'kishte njeri që të më nxirrte që andej. Mulosmani kishte arrestuar të kunatin e tij e ku pyeste ai për njeri tjetër...
Rreth gjysëm ore kemi bërtitur para Bashkisë me thirrjet që kishim ardhur nga Sheshi i Flamurit . Disa nga djemtë tanë i çuam të marrim gurë në parkimin aty pranë dhe filluam të qëllonim policinë me gurë. Pashë në krye të njerëzve nga ana e pallatit Eduard Alushin që e ngritën në supe një grup djemsh. Ai fliste me një autoparlant, por unë nuk dëgjoja se çfarë thoshte nga thirrjet e shumta të njerëzve. Dikush pak më tutje thërriste: E dëgjuat, futuni në Bashki më pas pati shumë që thërrisnin: futuni, futuni. Ata ishin afër Edit dhe unë u binda që Berti për ata që më kishte thënë kishte mbështetjen e Edit. Filluam të shtyjmë njerëzit që kishim përpara për të çarë rreshtin e policëve që ishin me skafandra dhe shkopinj gome. Jepnin me kolpo duke bërtitur ooopooop, dhe në një moment i çamë dhe i futëm brenda. Me zor shpërthyem portën e hyrjes që e kishte mbyllur dikush, dhe kishte vënë prapa shumë tavolina.

Kur hymë në koridor u ndodha afër një djali nga Kota, që e quajnë Halim Hoxha.
E njoh se kemi patur disa llogari për hashashin.
Çfarë të bëjmë i them Halimit.
Çfarë të mendosh, ma ktheu si me të bërtitura dhe me vrap ai u ngjit shkallëve në katin e dytë.
Se çfarë bëmë më pas më vjen turp nga vetvetja sot. Thyenim karrige, tavolina, dikush hidhte kolltuqe dhe letra nga dritarja. Ishim aq shumë brënda sa nuk lëviznim dot nga njeritjetri. Të tërë bënim si të babzitur.
Dikush më ra nga mbrapa me një shkop dhe më ndau frymën.
Kur shikoj ishte një polic i kriminales që godiste pa pushim mbarë ç'gjente përpara.
Më tutje shikoj Sokol Bizhgën, që goditi me grusht një djalë të lagjes tonë, që e quajnë Emiliano.
Kishte dhe policë të tjerë që goditnin me shkop si në derra, po s'i kam fiksuar dot me emra. U shmanga si munda pa marrë goditje tjetër dhe zbrita në shkallë. Nga një zyrë dilte shumë tym. Me sa duket i kishin vënë zjarrin, mendova të kthehem edhe një herë tjetër, por pata frikë se njerëzit përplaseshin me njëritjetrin, duke ikur nga shkopinjt e policisë. Një djalë ishte gjakosur në fytyrë dhe po e, zbrisnin nga shkallët dy veta. Një natë më parë atij i kisha dhënë 10 mijë lek, kur më tha se do të më shohësh nesër se kush jam unë ...

Më erdhi keq për të por edhe më hyri inati dhe u ktheva për ta ndihmuar ata që po ndesheshin me policët në korridorin e katit të dytë të bashkisë. Sa ngjita disa shkallë pashë Ilir Kuçin, që i kish te marrë përpara disa djem. I godiste sa me shqelma, sa edhe me një këmbë karrigeje që kishte në dorë.
Kur pashë llirin vendosa të dal jashtë. Ai ishte shefi i Inspektorëve të kriminales. E pata provuar në kurriz se ç'qe ai, kur ishte komandant i fordit kur më kapën në Ujin e Ftohtë me dhjetë bidona me benzol. Benzolin ma patën sekuestruar dhe mua më patën futur 12 orë në birucat e policisë.
Duke zbritur shkallëve me turmën e njerëzve, dikush më qëlloi me shqelm nga prapa. Pa kthyer kokën mirë më ra me grush në nofull.

Ishte një oficer që e quanin Gjergji. Për të thuhej se ishte nga Tepelena dhe e kishte marrë që andej Mulosmani si të besuar. Dikush thoshte se Mulosmani, e kishte marrë nga Tepelena, se e kishte njeriun e tij, ndërsa të tjerët thoshin se e ka marrë për oficer të zotin e të pakompromentueshëm. Unë di që ne në Vlorë kemi patur frikë prej tij. Skafistët e dinë mirë se sa benzol kanë humbur e sa njerëz janë kapur prej tij dhe policëve të furgonit.
Një herë në mesnatë thonë se ka kapur pilotin dhe shoqëruesin e skafit të Rahim Micit. Masi u kishte marrë radion kishte komunikuar me rojet e skafit në det e se kapi dot.

Skafin e kishte bllokuar në pikën e policisë në Radhimë.
Kur kam marrë vesh që këtë oficer e kishin djegur në Sarandë pata folur keq për të, ndërsa sot ndjej pendesën...
Në një rast tjetër thonë se Tozo i pati premtuar 15 milion, që të bashkëpunonin me skafin e tij dhe për këtë shkak thonë, se i pati dhënë Tozos një mësim të mirë me shkop gome në Skelë.
Si munda dola përjashta përmes njerëzve që shtypnin kush e kush të dalë më parë, e tu shpëtonte shkopinjëve të policisë. Në oborr një polic me zorrën e zjarrfikëses po shuante një zjarr që ishte ndezur në shesh.
U largova që aty dhe ndenja afër ish hetuesinë. Krenar Cakërri me një grup djemsh pak më tutje filluan të thërrisnin Drejt Komisariatit, drejt Komisariatit .
Shumë shpejt u mblodhën dhe të tjerë dhe filluam të lëvizim drejt Kapeles dhe dolëm në rrugën e re. Gjatë rrugës me ne u bashkuan shumë të tjerë që po iknin po për në shtëpi. Në kor bërtitnin Eja mblidhuni këtu, këtu , Duam paratë tona , Poshtë qeveria , Qeveri hajdute .

Kur dolëm në rrugën e gjyqit të vjetër e shkuam para Komisariatit gjetëm policë me skafandra e shkopinj gome, që kishin bllokuar rrugët ndërmjet pallateve që të çonin në Komisariat. Prapa murit rrethues të Komisariatit, afër zyrës së patentave dukeshin disa policë që mbanin helmeta në kokë. Mbi taracën e burgut nga dy roje që bënin shërbim zakonisht ishin 6 policë me armë e helmeta që kishin zënë pozicione në distancë nga njeritjetri. Oficerët që kishin bllokuar rrugën me policë, dëgjonin radiot e dorës dhe u flisnin diçka policëve. Një grup pak më tutje vendit ku isha unë filloi të bërtiste: Lironi të burgosurit, lironi të burgosurit , Do të nxjerrim të burgosurit . Me këto thirrje u bashkuan pjesa më e madhe e njerëzve që ishin aty. Mund të ishin 23 mijë veta në rrugë, nga lokali i Kamberit deri tek Ura. Pjesa më aktive ishin para lokalit të Shezos. Nga kurioziteti se ç'farë thuhej në radio ju afrova një oficeri të kufirit, emrin e të cilit s'dua ta them meqë e kemi në radhë miqësie.
Çfarë thuhet i thashë, dhe i zgjata dorën për t'i marrë radion.

Largohu që këtu se do të hash ndonjë **** plumbi më tha ma vuri në vesh radion pa e lëshuar nga dora e tij. Dikush po fliste me zë të lartë dhe munda të kap këto shprehje: ...ua bëni të qartë njerëzve që Komisariati mbrohet me armë. Vlonjatët e dinë mirë se këtu ruhen kriminelë të rrezikshëm, që kanë bërë vrasje dhe grabitje. Kush të guxojë të futet në komisariat do të qëllohet me armë...
Ky që fliste mësova që ishte Mulosmani, kur tha që jam 04 dhe urdhëroi 40tën, që të dilte dhe të instruktonte rojet për përdorimin e armëve të zjarrit për mbrojtjen e burgut e të komisariatit...

Kaq munda të dëgjoj, se ma hoqi radion miku im. E more vesh tani. Në atë kohë turma filloi të bërtiste poshtë Mulosmani, poshtë Mulosmani ; Të burgosurit janë me ne , Policia është me ne Lëviza që aty për të qënë pak më larg, filluan të largohen njerëzit. Kish shumë që iknin, shanin e bërtisnin hikni se do të na vrasë ai maloku i qenit . Për ndonjë çerek ore aty sikur nuk kishte patur njeri. Mbetën vetëm policët dhe oficerët me radio që i mbanin në vesh.
Dikush prej tyre ndonjë herë fliste. Më shpesh fliste Sokol Bizhga që ishte i krimëve, dhe një oficer që e quanin Kristaq, një jevg i shkurtër që kish detyrën e shefit të policisë. Atë ditë në darkë më vjen miku im, që kisha oficer me kufirin dhe më thotë i shqetësuar, që të largohesha nga Vlora, se do të më arrestonte policia. Atë pasdite Mulosmani paska mbledhur oficerët e krimëve dhe disa të plotfuqishëm në laboratorin e kriminalistikës, dhe kanë parë dy kaseta të filmuara tek Sheshi i Flamurit, para Bashkisë dhe para komisariatit.

Aty ishin përgatitur listat me emrat që do të arrestoheshin. Më pas Mulosmani, kish thirrur në zyrën e tij Sokol Bizhgen, shefin e policisë Limoz Fallani, Ilir Nuren, Oficerin e Fordit që e quanin Gjergji, një oficer që quhet Enver dhe një tjetër që ishte marrë me objektet me emrin Andrea. Se ç'planë ishin bërë në zyrë ky nuk i dinte por tha që Ai është egërsuar fare nga djegia e Bashkisë dhe ka lëshuar urdhër për forcimin e rojeve në të gjitha institucionet dhe mbrojtjen e tyre me zjarr .

Ruani kokat, të keqen nëna, se ai ndoshta është çmendur i thotë mamaja.
Çdo tê bëjmë. E ku pyet njeri ai. Mbrëmë i shkuan në zyrë të gjithë deputetët e PDs. Oficeri i rojës, kish dëgjuar në oborr, kur ky kish ngritur zërin: Unë jam shef komisariati dhe përgjigjen për luftën kundër krimit dhe sigurimin e objekteve. Ju punoni me njerëz që të zbatojnë rregullat e demostratës dhe të mos sulmojnë institucionet. Unë s'jam vlonjat, por institucionet e Vlorës do t'i mbroj qoftë dhe me armë... . Aty është debatuar shumë dhe vonë kanë ikur deputetët me prefektin e disa të tjerë. Atë natë shkova dhe i strehova në shtëpinë e tezes, ku ndenja disa ditë. U tmerrova. Përditë dëgjoja për arrestime. U arrestuan dhe Eduart Alushi e Medin Xhelili. Pas 45 orësh djali i tezes më thotë se është bërë keq fare... . Thuhej që atë ditë e kish nxjerrë nga zyra Adhurimin, kur ky i kish kërkuar lirimin e një djali të lagjes tonë që quhet Edison.

Më pas ngjarjet e rrokullisën përmbarë siç e mendoja atëherë, ndërsa tani më vjen turp nga vetja. Më vjen turp që jam vlonjat për të gjítha ato që ndodhën në Vlorë.
Unë kam qënë shumë aktiv jo vetëm vitin e kaluar, por që në pranverën e vitit 1996, që PS të vinte né pushtet. Unë kisha fituar shumë, kish fituar edhe Myzaferi nga ne që na linte të lirë (Myzafer Zaloshnja, shef policie i komisariatit në vitet 19941995). Po ato para që bëra nuk më hynin në sy kur më thonin se po të fitojë PS, mua do të më çonin në doganë. Tani unë jam rrugëve si mos më keq. Dy kushërinj m'u vranë në fund të muajit mars. Ato ditë në Vlorë thuhej se po vrasin bandat e Saliut. Unë e dija se kush ishin vrasësit. Ata ishin kapot që rrinin me Eqerem Osmanin, si mbrojtës të qytetit. Njëri prej tyre, sot është në polici dhe për këtë shkak, pa kaluar shumë kohë do të shlyej detyrimet që ka për atë që ka bërë.

Më vjen turp që jam vlonjat, se shkatërruam gjithçka për të çuar në parlament qorrin me syze të lagjes tonë, vjedhësin e veprave të kulturës së vjetër Vladimir Fejzon, revizorin e firmës Cenaj, ku humba 80 mijë dollarë, lajkatarin e Llakatundit Arben Malajn, Liza Hoxhën mashtruesen, që miliona lekë ju ka marrë njerëzve në Vlorë, gjoja për tregëti, dhe nuk jua ktheu prej disa vitesh. Ne shkatërruam jetën tonë, për mandatin e Skënder Gjinushit, që vinte në Çole dhe hanin e pinin me Zanin e Arben Latifin, tërë natën. Për turpin tim, unë ato ditë bëja roje në Çole. Roje të Zanit kanë qënë dhe burra më të mirë se unë, që sot i kemi në krye të shtetit. Me ne ishte atëherë Vladimir Fejzo, deputeti i ynë i nderuar .

Ladit besoj se kujtonte një çast kur ne ishim me Zanin e Arbenin në Skelë afër Bolonjës, dhe një grup gazetarësh italian donin të filmonin njerëzit e Zanit me kallash në dorë. Arbeni nuk pranoi të filmohej, ndërsa Ladi Fejzo, qe i pari i gatshëm për t'u filmuar. Pas tij u afruan dhe të tjerë nga ata që ishin me ne. Ladi në atë kohë ishte një ushtar i mirë i Zanit, ndërsa sot i ka ardhur radha të bëjë ligje në parlament.

Më mirë të isha unë sot në parlament se të paktën ndjej pendesën, për ato që kemi bërë, ndërsa këto shëmtira që janë sot, atëherë na rrinin si pula, kur ne nuk i kishim punët në rregull me Gaxhain. Po të mos ishim ne nuk do të kishte Vlora sot, këta deputetë e ndoshta do t'u kishte ardhur disa të tjerëve për të vjedhur Vlorën, por këtyre jo, këto ditë unë sillem rrugëve dhe mallkoj veten time, që u shërbeva si i verbër këtyre që sot janë të pangopur me mbushjen e xhepave të tyre.
Doganën e ka bllokuar Liza Hoxha, Arben Malaj e Eduart Alushi me njerëzit e tyre.

Sabit Brokaj ka privatizuar policinë. Ai solli Gjon Abazin, jo për të vendosur rendin por për të siguruar mallrat kontrabandë, që vijnë me anije si dhe transportimin e hashashit nga lumi i Vlorës në bregdet dhe hedhjen me motoskaf në Itali. Këta janë morrat e Vlorës, që po e shtupin Vlorën me një varfëri ekstreme, për mbushjen e valixheve të tyre me para të pista. Vlora sot është katrahurë. Policia as që ndjehet fare. Ata që janë tani në polici, e kanë mendjen të vjedhin për vete. Po në vitin 1996 u mbush Vlora me pashaporta me çmime zyrtare. Atëherë thuhej që zyra e pashaportave kontrollohej me kamera nga Mulosmani. Pati bërë bujë, atëherë kur nga kamera Mulosmani pati zbuluar mbesën e Elham Sharrës, që merrte para mbi çmimin e shtetit dhe për këtë e pati pushuar nga puna. Këto histori tani në Vlorë kujtojnë si një ëndërr e largët, dhe pak shpresa kemi, që ndonjë herë të rikthehet ai rregull që kishim. Tani Gjon Abazi, ka çuar çmimin e një pashaporte nga 15 mijë në 800 mijë! Gjithë kjo para e madhe kalohet në tre duar.

Gjoni me pashaportat ka vënë polic Lamçen që e ka nga fshati(Tërbaçi) dhe Asqeri Alijan, mikun e tij nga Bolena. Para një viti këta nuk ndjeheshin të gjallë, ndërsa sot të shtypin me këmbë! Po nuk tunde 800 mijë, nuk e merr dot pashaportën. Kjo ndodh edhe kur e takon vetë drejtor Gjonin.

Gjoni vuri para të madhe, këto muaj në Vlorë. Thonë që pati humbur 25 milion në firmën Gjallica. Tani ato i ka harruar sepse shumë herë ka marrë me një dorë shumë më tepër se kjo vlerë nga transportimi e cigareve kontrabandë. Ky qe shkaku që ai rrahu me grushta nën/drejrorin Mejtim Meçe, shefin e kuadrit Vladimir Zanaj dhe shefin e inspektoriatit rrugor. Kur ata i hynë në pjesë, ky nuk j'ua kurseu dhe pas i nxorri në lirim. Në fakt nuk i liroi Gjoni. Por Ministri i Mbrojtjes Sabit Brokaj, me të cilin i ndajnë paratë. Sabiti nuk e solli drejtor policie në Vlorë Gjonin, vetëm pse është miku i Hysni Kapos. Ai e solli sipas garancisë që i dha Lili (Ilirjan Brokaj) se me Gjonin do të dilnin mirë. Lili, Pëllumbi, Berti dhe Aljosha, që shanin e mallkonin Mulosmanin, që u kishte sekuestruar 20 skafe e gomone, tani hanë e pijnë në lokale të shtrejta me Gjonin.

Nuk jam i sigurtë nëse i japin gjë Gjonit, dhe fitimet e skafëve apo majmen me shpërblimin e mbajtjës në atë detyrë. Në Vlorë të gjithë e dinë që kjo është koha e tyre, jo thjesht për t'u pasuruar, se ata të pasur u bënë me vitet që shkuan, por për të siguruar me para edhe ata që s'kanë lindur akoma. Kur sjell ndërmend situatën e një viti më parë, sot duhet t'i luteshim zotit, që të na rrojë PSja, antarë i së cilës kam qenë, dhe veçanarisht Frrok Çupi, Skënder Gjinushi, Neritan Ceka, Vlajdimir Fejzo, Bashkim Fino, soj e sorollopi i tyre që ishin me ne gjashtë muaj të tërë, me thirrjet kundër Berishës. Sot të gjithë këta dhe Fatos Nano, që na mashtroi se do të na jepnin paratë e firmave, kanë harruar ato, që i thanë popullit të Vlorës në Sheshin e Flamurit:

Tani ne shajmë Berishën, ndërsa ata po mbushin valixhet! Njëherë kur më kishin futur në dhomat izolimit të policisë kisha dëgjuar në korridor një oficer me mustaqe, që u thoshte shokëve të tij: Ju vlonjatët gjithmonë keni nxjerrë ushtarë të mirë, ndërsa ne tepelenasit oficerë të mirë.
Kjo shprehje e atij oficeri, më ka mbetur në mendje. E kam kujtuar me qindra e mijëra herë, kur bëja shërbim në Çole, për të ruajtur Zanin e ata që sot i kemi dëputet e ministra. E kam kujtuar me dhjetra herë kur këta shijonin trupin e vajzave, që i sillnin forcërisht aty. E kujtoj dhe sot kur sillem rrugëve, ndërsa këta janë bërë të mëdhenj e lëvizin me makina luksoze, e ruhen me roje. Vlora sot zjen. Përplasen varfëria e jonë me luksin e pasurinë e këtyre motërq... (shkurtim i redaksisë).

Këta qenër nuk goxojnë të vijnë me ne në Vlorë, po edhe ne duam dru që i besuam. Para një viti kërciste peshku e karkaleci në të gjitha lokalet e Vlorës deri në Llogara. Askush nuk llogariste shpenzimin, ndërsa sot djathin e blejmë me gram! Para dy ditësh pritëm që të vinte për të festuar, Presidenti e qeveria. Unë nuk dola për festë se tani nuk kam me se të ushqehem në shtëpi po si kureshtar. Mungonin gjeneralët tani! Ata që folën nuk kursyen furçat për popullin e Vlorës që bënë histori. Ne vërtetë bëmë histori: U ngritëm si lugetër dhe bëmë katrahure gjithçka që të hupnin në poste morrat e Vlorës

[ALBA]

Vranicki: Ju rrefej sekretet e 1997


Ish Kancelari Austriak, Franc Vranicki sapo ka botuar ne Vjene, memuaret e karrieres se tij me titullin: "Kujtime Politike". Nje kapitull i librit prej 500 faqesh, i kushtohet misionit te tij gjate trazirave te mars- qershorit te 7 viteve me pare, kur ai u caktua me mision nga OSBE per te zgjidhur krizen. Sot, po botojme vetem hyrjen, ku ai rrefen si e mori kete detyre

Nje muaj me pare, ish Kancelari i Austrise, nje personalitet i njohur politik ne Europe, Franc Vranicki, botoi ne Vjene, librin me kujtimet e karrieres se tij te ngjeshur politike, te titulluar: "Kujtime Politike". Ne nje pune voluminoze prej gati 500 faqesh, ai rrefen gjithe angazhimin e tij brilant, si nje nder politikanet me te rendesishem te vendit te tij si dhe nje nder protagonistet e perfshirjes se Austrise ne Bashkimin Europian. Por ne kujtimet e Vranickit, ze nje vend te vecante edhe misioni i tij special gjate krizes se Shqiperise ne pranveren e vitit 1997, kur i ngarkuar nga OSBE ai ndermjetesoi per zgjidhjen e konfliktit te brendshem shqiptar dhe per kalimin sa me normal, nga periudha e anomalise ne zgjidhjen politike te problemit. Ai i kushton misionit te tij shqiptar nje kapitull te plote, prej 21 faqesh, ne te cilin, deshmon jo vetem per ngjarjet, por reflekton edhe impresionet e tij nga vendi, koha dhe personalitetet qe e drejtonin ate. Ai flet per Berishen, Nanon, Kryeministrin e atehershem Fino, tregon detaje nga takimet me ta, sa hedh edhe drite per perceptimin ne Europe te ngjarjeve shqiptare te Marsit 1997. Gazeta "Korrieri", duke filluar qe sot, do te botoje te plote te gjithe kapitullin per Shqiperine, te botuar ne librin "Kujtime Politike" te ish Kancelarit Vranicki.

"Korrieri"

Nga Franc Vranicki

Ish Kancelari i Austrise

Organizata per Sigurine dhe Bashkepunimin ne Evrope (OSBE) eshte rezultati i Konferences per Sigurine dhe Bashkepunimin ne Evrope (KSBE), e cila u hap ne vitin 1975 ne Helsinki. Zhvillimi i konferences, njohur ndryshe edhe nen termin procesi i Helsinkit, u mbyll ne Paris ne vitin 1990 me nenshkrimin ceremonial te dokumentit baze te KSBE-se nga kryetaret e shteteve respektivisht te qeverive. Ideja thelbesore realizuar nepermjet ketij dokumenti konsiston ne veteobligimin e shteteve nenshkruese per te mbrojtur demokracine, te drejtat e njeriut dhe shtetin ligjor kur ato rrezikohen dhe kete jo vetem ne vendin e tyre por edhe ne shtetet e tjera te KSBE-se. Pra, risia politike revolucionarizuese e saj jane legjitimimi dhe detyra, percaktuar tashme ne nivel nderkombetar, per t'e "futur hundet" ne marredheniet dhe episodet problematike te shteteve te tjera anetare, per sa kohe qe, si pasoje e shkeljes se parimeve te KSBE-se, do te konsiderohej e domosdoshme.

Konferenca per Sigurine dhe Bashkepunimin ne Evrope u zhvillua ne menyre te vazhdueshme. Meqenese ajo i kishte kapercyer tashme kufinjte e nje konference te thjeshte, u ra dakord per nje nderrim te emertimit te saj ne "Organizata per Sigurine dhe Bashkepunimin ne Evrope".

Menaxhimin politik te ceshtjeve te OSBE-se e merr persiper vendi kryesues nga rrethi i shteteve anetare, ndersa perceptimi konkret i kryesimit, i cili zgjat nje vit, eshte detyre e Ministrit te Jashtem te vendit kryesues. Ne vitin 1997 ne kete rol ndodhej Ministri i Jashtem danez Niels Helveg Petersen. Ne mars te 97-tes, pak kohe pasi kisha lene vendin ne sheshin Ballhaus, ai kerkoi te dinte prej meje, nese do te doja te merrja persiper rolin e perfaqesuesit te tij personal ne lidhje me rastin problematik te Shqiperise. Pasi u mendova disa dite, pranova.

Ne Shqiperi kishin shperthyer nderkohe trazira te medha, kishte konflikte te armatosura dhe qeveria e Presidentit Sali Berisha, Kryetar i Partise Demokratike, dukej se nuk e kishte me ne dore kontrollin e ketij kaosi. Nje arsye e mjaftuesme kjo per Kryetarin e OSBE-se per te vene ne levizje mekanizmin e parashikuar ne raste situatash te tilla rreziku ne nje vend anetar. Kjo sipas rregullave te OSBE-se do te thote, te sillet ne vemendjen e personave politikisht te pergjegjes te vendit anetar ruajtja e parimeve baze politiko- demokratike dhe ligjore, si dhe, nese shihet e nevojshme te nderhyhet nga jashte, ne funksion te rivendosjes se rendit politik dhe shteteror.

Ne ate moment Shqiperia ndodhej pikerisht ne nje situate te tille. Ne vitin 1992 mund te kishim qene ende disi optimiste: Ishte pikerisht ky vit, vit kur me fitoren e zgjedhjeve nga Partia Demokratike e Berishes vendi u shkeput nga kthetrat mbytese te sistemit komunist te nje shteti policor, i cili e kishte mbajtur Shqiperine per dekada rresht ne kafazin e nje izolimi nga me absurdet perkundrejt botes se jashtme, modernizmit dhe zhvillimit. Vendi me plazhet e magjishme te Adriatikut perpara nje peisazhi malor humnerash egersisht te thepisura vuante dhe vazhdon ende te vuaje deficite te hidhura ne infrastrukturen e qarkullimit, te sistemit shendetesor dhe atij arsimor. Ideologjikisht, ekonomikisht si dhe nga pikepamja ushtarake udheheqesit komunists ne krye te shtetit, fillimisht Enver Hoxha, e me pas Ramiz Alia, nuk ishin rimorkuar te vellai i madh ne Moske, por ne Pekin. Keshtu qe cdo lloj nderkombetarizmi mbetej pergjysem. Edhe vite pas fundit te ketij regjimi une kam ndeshur ne disa relikte ngjethese te tij. Keshtu njerezit e Hoxhes e mbuluan vendin me 700 000 strehime per nje person, te bunkerizuara ne toke dhe te pajisura me frengji gjuajtjeje. Ndersa, kunder parashutisteve te huaj- dhe me keta nenkuptoheshin ata te NATO-s- ishte menduar te mbroheshin me shufra te mprehta hekuri, qe shihnin per lart, te betonuara ne muret dhe gardhet e shtepive. Prane plazheve te Adriatikut nuk lejohej te ndertoheshin rruge, ne menyre qe pushtuesve nga deti te mos u hapeshin mundesi hyrjeje ne brendesi te vendit. Pjese te konsiderueshme te popullsise ketu vegjetonin ne gjendje te papershkrueshme.

Por edhe shume shpresa, qe linden pas hyrjes se Demokracise, mbeten gjithsesi pa u permbushur. Mjeku Sali Berisha, Presidenti i pare i zgjedhur i vendit me 1992, i korrespondonte shablonit te shume politikaneve te dikurshem te Bllokut Lindor, duke qene se, si mjek familjeje i Hoxhes, vinte pikerisht nga mjedisi i pushtetareve te meparshem komuniste. Por ne vitet e para te presidences se tij ai misheroi shpresen, se vendi do te hapej perkundrejt botes se jashtme dhe se gradualisht do te shkohej ne nje shoqeri pluraliste liberale. Ai mori pjese ne takimet e organizatave nderkombetare- mes te tjerash edhe te OSBE-se- dhe me vizitoi ne Kabinetin e Kancelarit ne Vjene. Partia Demokratike Shqiptare u be anetare e Unionit Demokratik Evropian (EDU), organizates permbledhese te konservativeve evropiane. Ishte ne rradhe te pare Berisha ai qe, jo pa sukses dhe jo pa terhequr vemendje promovoi vendin dhe politiken e tij ne Perendim. Dhe ishte Berisha ai, qe u solli me prane bashkevendasve te tij perspektiven shumepremtuese te ekonomise se tregut te Perendimit te lire duke e percaktuar ate si qellimin final, per te arritur keshtu ne menyren sa me te shpejte te mundshme permiresimet e domosdoshme te standartit te tyre te jeteses.

Ne gjysmen e dyte te viteve '90 popullsia e Shqiperise, e etur per liri dhe mireqenie, per nje periudhe te shkurter kohe vendosi kontaktet me faceten entuziazmuese dhe me ate rrenuese te kapitalizmit primitiv. U krijuan shoqeri investimi, te ashtuquajturat firmat piramidale, te cilat pranonin depozita ne kesh dhe jepnin kredi. Per shumen derrmuese te klienteve te ketyre firmave pagesa e nje shume te caktuar parash do te thoshte ne te njejten kohe edhe humbja e tyre. Ne jo pak raste shuma e depozituar zhdukej se bashku me kredimarresin. Por, problemi kryesor qendronte ne faktin, se ishin premtuar perqindje dyshifrore interesi ne muaj, shifra fitimesh keto, te cilave shoqerite investuese nuk mund t'u permbaheshin. Por, shqiptareve u kishte pelqyer aq shume ideja e parave te fituara shpejt dhe lehte, sa qe ata vinin gjithnje e me teper para menjane per t'i cuar ne "piramiden" e tyre. Por, me pas keto shoqeri rane njera pas tjetres si shtepi letre, sepse nuk kishin mundur te permbushnin premtimet e atyre interesave te ekzagjeruara. Goditja shokuese qe pesuan shqiptaret nuk mund te pershkruhet ne menyre aq drastike sa duhet. Per pesedhjete vjet rresht ata kishin qene te drejtuar dhe te udhehequr nga nje pushtet i siperm i dominuar nga rregullat. Per kete arsye, per ta ishte dicka e huaj marrja persiper e pergjegjesise vetjake. Ndaj faji i humbjeve iu vu me pak shoqerive se sa udheheqjes politike te vendit, pare ne personin e Presidentit Berisha, i cili kishte predikuar bekimin e ekonomise se tregut te lire. Zemerimi drejtohej edhe kunder gazetareve, prej te cileve ishte shpresuar nje paralajmerim ne kohen e duhur, pasi njerezit ishin stervitur per dekada te tera, qe cdo gje te rendesishme ta mesonin nga mediat e intonuara ne nje linje.

Berisha ndodhej ne nje situate te rrezikshme. Institucione te tilla si ato te kontrollit te tregut financiar nuk ekzistonin fare; por edhe nje kthim prapa i sistemit tashme te integruar te ekonomise se tregut nuk mund te diskutohej si alternative. Sipas kendveshtrimit te shume personave sistemi politik i kishte vrare ata ekonomikisht dhe sipas rregullave tradicionale duhej marre hak ose duhej kerkuar shperblim ndaj keqberesve. Dhe perfaqesuesi i pare i keqberesve ishte pikerisht Berisha. Por, kesaj problematike faktikisht jo te vogel, iu shtua edhe nje problematike tjeter ne kendveshtrimin ne aspektin politik, edhe kjo tejet eksplozive. Berisha u vu nen nje presion politik ne rritje te partive opozitare, vecanerisht te socialisteve. Reagimi i sistemit te tij dergoi pas hekurave disa opozitare, mes te cileve edhe politikanin kryesor te socialisteve Fatos Nanon. Per shkak te veprimeve brutale dhe antiligjore te policise dhe te sherbimit sekret trazirat vinin gjithnje duke u rritur. Ne zgjedhjet parlamentare te vitit 1996 u shkelen rregullat e Keshillit te Evropes dhe te OSBE-se, sikurse bente te ditur nje raport i vendit kryesues te OSBE-se, Zvicres. Qytetare me te drejte vote u privuan dhunshem nga pjesemarrja e tyre ne zgjedhje, te tjere u shoqeruan ne qeli nga police te armatosur, qe gjate zgjedhjeve kishin pare "mbi supet e tyre".

- vijon -

Neser do te lexoni: I derguari special i OSBE per krizen e 1997 ne Shqiperi, Franc Vranicki: Udhetimi ne Tirane, si i njoha une Presidentin Sali Berisha, Kryeministrin e Qeverise se "Pajtimit Kombetar" Bashkim Fino dhe liderin e PS, Fatos Nano

[harmonies]

Kikoni ketu per te mesuar historine me te cilen Shiperia paraqitet ne bote (?!).

[Brari]

Kujtimet e Vranickit i shkojne pas fijes Shefave te gazetes Korrieri..prandaj dhe i botojne me urgjence..
Korrieri mbeshtet PS-ne dhe llumin e Kombit si ne Tirane e Prishtine..

Interesante jane ato cka thote Ai ish pjesmarresi ne Rebelim..

Mjafton keto fraza per te kuptuar se cfar qe ai revolucion..



---
Jevgjitët do të na bëjnë shumë punë, ka thënë Edi, (ed allushi kapo i socialisteve te Vlores..shenim i imi) ..po t'u premtohen paratë. Paratë do t'i jap unë t'ua shpërndash atyre që janë më kapot dhe ata do të ndihmojnë për nxjerrjen e njerëzve në shesh.
---

---
Me datën 25 Janar 1997, në mesditë, më ka kapur Robert Brokaj (Brokajt e Doktorit Vlonjat e spiunit te vjeter te Kapo Myfti Ramizave ..ishin shtylla e Rebelizmit...shenim i imi) ..) e në Skelë duke më thënë që: Nesër do të bëhet e madhe në Sheshin e Flamurit . Në Lushnje dje i kanë djegur të tëra. Sot ka plasur Berati dhe Fieri. Nesër do ta shohin këlyshët e Saliut se çdo të bëjmë... Do t'u... nënën në vërë të tërëve.
---

---
Mos e çaj kokën fare për policinë më tha se i kemi marrë masat.
Mulosmani për dy ditë do të hiqet nga Vlora. E ka marrë këtë punë në dorë Edi me ca te PDsë që janë tanët (kuptohet "tanet" jane ata qe e braktisen Saliun e sot rrojne me lemoshat milionshe te Nard Kokes..shenim i imi) .
Hik tani më tha se s'duhet ti dish të tëra. Shko tani, paratë (parate qe i vodhi PS-ja me an te Malajve ..shenim i imi) do t'i jap në orën 4 tek kinemaja.
----

--

Filluam menjëherë duke u ndarë në drejtime të ndryshme. në orën 4.00 Berti më solli 2 milion lekë. I thashë që janë pak o Berti.
E, e, e se jevgjitët ( ja shoket e Qoses ..akademikut te Kosoves..kush jane..shenim i im..Brarit) gënjehen edhe me një shishe vaj... Shiko këtu më thotë, gjeni disa djem që të futen në Bashki.Duhet ta djegim se, përndryshe nuk kemi gjë për vijë. Mos kini frikë se jemi bërë gati shumë djem që ti vëmë zjarrin bashkë me Gëzim qenin.
Mos çani b-.. ë më tha se kemi edhe armë me vete.
---


---
Të nesërmen, ne filluam që në orën 9. 30 në Sheshin e Flamurit . Erdhi më vonë edhe Eduard Alushi me Arben Malajn dhe Medin Xhelilin (Xhelilet..mafia e Ndertimit qe nderton grataciela nga Tirana e Durresi e deri ne Sarande..e qe i lepiheshin Sander Meksit me ane te ca sahanlepiresve te PD-se.. shenim i imi) . Ishin me ta, edhe Platon Arapi, Niko Veizi, Liza Hoxha, e Theodhori Shija.
---
---
Ne bërtisnim së bashku një grup djemsh: Eja mblidhuni këtu, këtu dhe Duam paratë tona . Përballë meje ishte Liza Hoxha,(luiza .. Kanibalja e famshme..deri dje prefekte e Beratit) dhe sa filloi të thërriste Qeveri hajdute dhe Poshtë qeveria ne e shoqëruam të gjithë me një. Edi me një artopolant në dorë po shante qeverinë Meksi dhe Berishën, që i vodhën paratë e popullit. Paratë u'a vodhi Gëzim Zilja tha Edi prandaj të gjithë të protestojmë para Bashkisë. Ata na vodhën votat, ata na vodhën edhe paratë, prandaj siç jemi t'i shporrim që andej hajdutët. Vlora është e jona...

---

Pra Vlora e jona..e hysni Dushan Mugosh Kapo Hoxhave e Dokle Zabitave..)
(Parate ju ndane jevgjve e gangove te Vlores nga Ps qe i vodhi e thone ..na i voddhi Berisha..shenim i im..)

Deshmite e kti Vlonjatit te Penduar jane HISTORIA E VERTETE...

Rrofsh Alba qe i solle..

[BlueBaron]

... o Brari, mos i merr per kapital fjalet e nje plehre qe e ka treguar veten qe ka qene nje legen, ndoshta keto fjale i ka dhene nga deshira e madhe per ndonje 100 € se parate do i kete lene me k..vat ose duke luajtur bixhoz me Gjinushin e kompani ... plehra si ky per 100 € shesin dhe plaken qe kane te shpia ...

[bebushe]

Shqiperine e bejne Shqiptaret e jo te tjeret