Të ndjehesh i vetëm

[DEA27]

njerezit me te cilet shoqerohem jane te nivelit tim dhe nuk jane as te shtreses se ulet e as te shtreses se larte . une gjithmone kam qene mjaft [ i gatshem ] ta bej jeten time sa me te lumtur dhe ia kam dale mbane por qe kur u ndava dhe u detyrova ta mendoj jeten time me gjysmen time te jetes [ vajzen time ] e pashe qe kisha dorezuar tashme gjysmen e jetes dhe nga kjo jam bere dembel dhe i pafuqishem te mund te jetoj pa ndjesine e hidhet te vetmise . dhimbja e shpirtit eshte shkaterusese .

ah ai boshllek eshte i veshtire te mbushet shpejt por si gjithmone koha sheron cdo plaqe.........well te uroj te behesh i forte

[maratonomak]

Te ndjehesh vetem. Sigurisht qe cdokush ndjehet vetem.
Vetmia eshte kohe e mire dhe e dobishme nese e jeton ashtu sic duhet.

[green]

Te ndjehesh vetem. Sigurisht qe cdokush ndjehet vetem.
Vetmia eshte kohe e mire dhe e dobishme nese e jeton ashtu sic duhet.

Ne c'kuptim eshte vetmia ketu? Vetmi sepse je vetem e s'te kupton askush apo vetmi sepse nuk ke te dashur, pra nuk je ne maredhenie dashurie me dike tjeter?

Nese eshte vetmi sepse s'te kupton askush---ajo sikur dhe per pak kohe eshte e demshme. Nuk te sjell asnje gje te mire. Nese ndihesh vetem ngaqe nuk je i dashuruar apo i perfshire ne nje maredhenie tani per tani---ky pushim justifikohet dhe eshte i dobishem. Por jo kur behet ngaqe nuk mundesh te duash apo te duan...por kur vertet e ndjen se te duhet pak kohe per t'u marre me veten tende, nga gjithe ato qe kane ndodhur me pare.

[oiseau en vol]

E ç'lidhje ka vetmia me psikologun ? Madje edhe me psikologjinë ? Kjo është vetëm një mënyrë për të mos parë të vërtetën lakuriqe në sy : që ne jemi krejt të vetëm në këtë botë. Që edhe në mes të një turme që na brohoret dhe na do, ne jemi të vetëm. Që edhe me vetë psikologun përballë, ne jemi të vetëm. Të vetëm në skamjen tonë për tu ngushëlluar me mendimin që tek vetja jonë ne shohim një tjetër, pra nuk jemi të vetëm : jemi unë dhe vetja ime. Mirëpo vogëlsia e një mendimi të tillë vërtetohet në çastin e vdekjes ku uni sheh në fakt dikë tjetër të vdesë, pra veten e tij, por kjo vete e tij shuhet me vetë këtë unë i cili kupton më në fund që e gjitha kjo lojë qe një mashtrim.

Kur ne jemi me dikë që e duam shumë, aq shumë saqë ne harrojmë aty vetveten, atëherë ne nuk jemi vetëm por thjesht ne nuk ekzistojmë, dhe sapo ne dalim nga kjo gjendje atëherë shohim që nga mos-ekzistenca ne biem në vetmi, pra ky është segmenti ynë : mos-ekzistencë - vetmi, më larg ne nuk mundemi për të shkuar.

Kështu që unë mendoj se lidhja psikolog-vetmi është një mënyrë jo e zgjuar për të pastruar paratë, kur fare mirë këto para mund të shërbenin psh për të blerë një libër të bukur filozofie i cili na thotë se ngado që të shkojmë, fundi është i sigurtë : kemi ardhur të vetëm dhe do të shkojmë të vetëm...

[Cupke_pe_Korce]

si psh "Mendimet" e Paskalit, ose "Ese dhe Aforizma" te Shopenhauerit, ose...ike se s'me dalin paret per me shume

[maratonomak]

Ne c'kuptim eshte vetmia ketu? Vetmi sepse je vetem e s'te kupton askush apo vetmi sepse nuk ke te dashur, pra nuk je ne maredhenie dashurie me dike tjeter?

Nese eshte vetmi sepse s'te kupton askush---ajo sikur dhe per pak kohe eshte e demshme. Nuk te sjell asnje gje te mire. Nese ndihesh vetem ngaqe nuk je i dashuruar apo i perfshire ne nje maredhenie tani per tani---ky pushim justifikohet dhe eshte i dobishem. Por jo kur behet ngaqe nuk mundesh te duash apo te duan...por kur vertet e ndjen se te duhet pak kohe per t'u marre me veten tende, nga gjithe ato qe kane ndodhur me pare.

ndjehesh vetem per nje arsye ,;


nuk je dhe nuk mendon se ke qene nonjehere i lumtur .

shkrimi i siperm eshte shume i qarte dhe domethenes .

askush nuk te kupton .
cdokush ankohet .

[Maratonomak_1]

ju flm te gjithe per ndihmen tuaj ndaj meje ne keto kohra ku jam duke kerkuar celsin e lumturis ; edhe pse i vetem .

[Undefined]

Maratonomak perseri po kthej pergjigje ne postimet tuaja, edhe jam anetare e re shikoj qe dicka thelle te mundon, edhe me sa lexova ne disa nga postimet je vetem 23 vjec qe do te thote je akoma mjaft i ri, edhe ke shume perpara. Shijoje jeten sot edhe mos mendo per nesermen, kuptohet e kaluara nuk mund te ndryshoje por e Ardhmja eshte akoma ne fuqine tone. Sikurse kane shkruar edhe te tjeret, Perse ndihesh i vetmuar?!! je larg familjes, i vetmuar se ke humbur dike apo arsye tjeter. Mos e torturo veten edhe te mundohesh "PSE?" Nuk ia vlen kur nuk ka nje zgjidhje, dicka e thyer nuk behet me si me pare, pavaresisht se mundohesh ta ngjitesh. Pastaj te gjithe kemi momentet tona ku ndihemi te vetmuar, shkaqet nga me te ndryshmet, tani momentalisht po mundohesha te studjoja edhe po ndihesha vetem keshtu qe mendova te shoh apo te lexoj dicka nga ky forumi. Prandaj gjithcka cfare mund te them eshte: "Mundohu te shikosh pozitiven gjerave, nje dere mbyllet, mbyllet sepse i ka ardhur radha tjeteres te hapet"
Motoja ime: Njeriu eshte cfare mendon se eshte. Think positive. Falendero edhe vlereso cfare ke arritur. Te ndihmon.
Shpresoj te gjesh lumturine qe kerkon, edhe patjeter do ta gjesh, pastaj do te thuash sa femije paskam qene.

[Aragorn I]

Maratonomak, akoma i vetem? Akoma po ate pikepamje qe kishe vitin e kaluar? Pse? Pse pra? Ose, pse leshin akoma ne ate gjendje? Mos ta ka bere shpirti zakon? Dale pra, sikur nje here ne dite te kishe ngushelluar veten, t'i thoshje 'varja me, po shih para' do vinte dita e vetja do ja bente 'ore, me te vertete, varja'!

Njerezia humbasin kembe, duar, sy, vesh, nenen, baben, femine, lopen, gomarin, (edhe kto nuk jane large realitetit, jane ndodhi qe i degjon perdite) edhe vjen puna jeta vazhdon... ola girizoun, ksanagirizoun, lionoun telionoun, qe ksanarqizoun...! (te gjitha rotullohen, ri-rotullohen, shkrijne mbarojne, dhe prape fillojne...)

[Bardhi]

a ju ka ndodhur nonjehere te jeni me mjaft njrez ne ambient gazmor me shoqeri te mire dhe te ndiheni i vetem , po po i vetem fare , pa vrull harmoni dhe ndjesine e gezimit ? eshte e cuditshme por gjithmone jam ose ndjehem i lire dhe pa mendime ndjesi dhe ngacmim vetem kur jam vetem , kur shoh kanarinen time ne kafaz . e ulur atje ne tel duke pare njeritjtrin , jam mire kur shkoj ne det me varke dhe shoh vetem qiellin e haputr , jam mire vetem kur nuk mendoj ndjej ose punoj , jam mire vetem kur jam vetem , nuk me kane pelqyer njrezit asnjehere dhe ghithmone me duhet te pres dicka te mire apo te keqe prej tyre ; kurre nuk kam aritur te kutoj njeriun por edhe ata nuk me kane kuptuar mua , pse duhet te ndjehem keshtu ? mos jam gabim ? nese po cka ngjare me mua dhe si mund te ndreqet ky fenomen ?

O Lum tij je ma i miri ne ket bote.
Them keshtu se nga vete fakti qe e ke vrejtur kete problem, aj kjot i bardhe per ju tani me eshte kaluar e kaluar.
Nese askush ne bote nuk eshte me ju mos harro se ju i perkisni dikuj qe jeni vete bota per te.