Tuneli i heshtjes...

[dikeafajtore]

Po me shembet mbi krye tuneli i heshtjes tende
Po me mbytet loti nga rera e fjaleve boheme
Njemije gjilpera te nxehta me djegin muret e shpirtit
Kete korrik pasditesh te verdha

Prozaike ndjesia e te qenit vetem
E thate , e nxehte fryn si ere shkretetire
Poezia vdiq nen germadhat e nje jete tjeter
Vetem vjersha lundrojne andej –kendej si kaike…

Ne kete bote te zhgrryer ne llum e argjend
Lumenjte e hallit - oqeane jane bere se fundi
Normalet shqetesohen te kene nje varr
Te çmendurit shkruajne requiemin e tyre

Po me shembet mbi krye tuneli i heshtjes tende
Po me thahet loti nga rera e fjaleve boheme
Te mbledh para per nje varr te bukur, mermeri
Apo te shkruaj requieme….

[Fiori]

Gezohem qe e pranove ftesen. Me poezine me lart i ke rrene vertet mbi krye diteve te korrikut.

Me kenaqe!

[macia_blu]

une prap te dua dhe me vjen inat qe me ke munguar.
tamam si te jem e cmendur....
e cmendur pa requieme.....

te perqaf macia blu, blu moj blu!

[shigjeta]

Mirese erdhe perseri

[Pentesilea]

....m'u mor fryma kur lexova kete poezi. E mrekullueshme.
Dikea
Je speciale edhe ne trishtim.....Urime, amica....

P.S Shume sinqerisht nga Pentesilea, me ke lene pa fjale sot....

[Brari]

Dikea Mirseerdhe..te kemi pritur..

Me qe po flet per tynele shkembore e rere deti po tregoj nji proverb kinez.. qe thote..


" shkruaj ne shkemb emrat e atyre qe te kane dashur dhe shkruaj ne rere(kum) te bregu emrat e atyre qe te kane merzitur"..

kuptimi eshte qe ..kalon nji kohe e ato ne te gdhendura ne shkemb ngelin a ato ne rere harrohen se vala i prish emrat..

Cthot vapa andej?

A ju vjen uji ne kat te 4.. kjo esht big prabllem..per tjera mos caj kok.. si tha shkodrani..Kola ka dek e ska ca bë..then..lol.

[red pepper]

Mire se u ktheve Dikea!

[dikeafajtore]

Kur dridhet ajri, kur shemben shkembinjte
Kur rruget terbohen nga pesha e kembeve
Kur engjejt te flasin ne vesh djallezisht
Kur djajte pafajesisht te marrin per dore

Kur lulet parfume te shtrenjta perdorin
Kur mishi i bardhe udhekryqet nxiron
Kur endrrat si dregeza plagesh qe s’mbyllen
Na vijne pernate ne gjumin qe s’fle

Kur truri perqeshet me zemren e gjore
Kur nata diten e shqyen per flokesh
Kur fjalet kercasin krrak si zhavor
Kur shtohen reptilet, shkelqejne ventriloket

Si plage e pambyllur qe qelbin pikon
Mengjesi vjen prape, pa ngjyre, me pertim
Ky çast i shemtuar deshiren me zgjon
Te therem ne pragun e hasmit tim…

[Agim Doçi]

Dikea!
Të gjithë ata që të lexojnë mrekullohen me ty! Unë të lexoj, të shijoj dhe pastaj nuk di se çfarë të të shkruaj! Më e sakta dhe më e besueshmja është të të shkruaj:
TË FALeM NDERIT që u ritheve në ELDORADON TONË!
Shpirt i dashur i të gjithë neve!
Tani diçka enkas për ty me shumë, shumë, shumë mallë e respekt:

E ndjej hapin tënd, në miljona hapa!
E njoh zërin tënd mes miliarda njerzve!
Ti vjen pa TROKITUR!....Arratiset Nata!
Tâ puth syrin tënd, që më çel mëngjeze!

AGIMI (Ma puth beben dhe të fala shokut tënd!)

[Dita]

Mire se u ktheve Dikea me forcen tende qe kishte munguar!!!

Te pershendes perzemersisht!
Dita