Kallamishte dhe kenge
Qetesi absolute. Fshesat kishin arritur majen e pjekjes se tyre dhe tani prisnin kokeheshtura per doren e rreshkur t'i kapte per fyti e t'i vinte ne pune. Brari futi doren dhe nje here neper xhepat ku astari i mbante te gjitha rraqet me fanatizmin e nje pezhishke. "Pah ē'me la doreēpuar kjo lavirja erė" turfulloi. "Po te pakten, mire qe kenaqet me nje lepirese, se t'i ishte ngritur (mideja) per ndonje nga ato ēokollatat "Dove" sa here dua ta degdis larg, do kisha dale si rruar qethur" Me kete ne mendje, zbertheu me nje fryme kemishen dhe perkedheli tufen rranishte qe i mbinte mbi gjoks. Aq e kishte Bra-ja yne. Po t'i vezullinte leshi ne mendje, donte patjeter t'i ndiente dhe formen. Keshtu e kish lene ngrate koken e shkrete, e duke pasur parasysh jetegjatesine e sojit te tij, edhe pyllit te gjoksit do t'i vinte nje dite fundi. Madje kishte filluar te vezhgonte dunat te xhisheshin neper te. Po kur te fillonte shkretia, ku do mbytej mbasandaj? Tundi koken si per te larguar mendimet e keqija qe vertiteshin ne ajer edhe pa pranine e eres.
Fshesat e shkelura ngrinin kryet me mundim pas vrages se udhes qe Bra-ja linte mendueshem ne arė. Matrapaz i madh qe. Kish ngrene buke edhe kur u mbyllen kooperativat, shpyllezimi i trurit e kish shperfillur fale zotesise se tij qe te fliste shume e ta merrnin per siperfaqesor. Vitet i kishin gdhendur nje hije fitimtari ne molleza. Plakat e fshatit ishin tulatur me kohe perpara vetive kuruese te tij. Madje nje dite, i erdhen me gjithe kursimet e te korrave, duke i kerkuar me shpirt te fillonte nje studim mbi nderzimin e mushkave. Hera e pare qe Bra-ha qe treguar "modest" dhe i kish kthyer leket mbrapsht, duke bere secilin te vleresonte butesine e zemres se tij te dyzuar nga infraktet e shpeshta ne meditim e siper. "Ju me lini te ndihmoj grate, kur shterzohen" kishtebubulluar shpirti i Bra-se nepermjet lukthit si gunge. "nuk kam per t'ua shqyer te butat fare, do t'u dale femija, tak fak, sikur te ishte poli tjeter i magnetit te shpirtit tim" "Amen!" kishte mermeritur turma, teksa dhjetra shale fergellonin nga kujtimet e ngjizura.
Vetem erėn s'po bente dot me barre ky vigan i fjales tazč. Me te ishte akoma tek lepireset. E kaplonte ndonjehere nje frike se durimi do t'i ishte aq i pavdekshem sa do te plakte nje dite dhe ate, pritesin e jetes. Veē po ta zinte nje dite, kishte per ta rrasur thelle ne xhepa dhe ate, shpirtin e harlisur, pasi t'i kish zevendesuar astaret me gojen e tij qe do ta priste e do ta hidhte te mjeren si top pingpongu, lart-poshte, ansh-lart, poshte-anash, anash...
...Ajo ndieu gerrhitjet dhe ngadalesoi ēapat me nje pikellim ne fytyre. Nuk e kapi dot zgjuar as kesaj here, megjithese kish nxituar sa po i mbahej fryma. E pa ashtu te paqte, dhe ti hodhi nje tufe fseshas per ta mbuluar, te cilat, sapo ndjene aromen e tij dehese, u binden se nuk do te gjenin perdorim me te mire. U largua nja dy hapa me tej, mbushi bulēite fort dhe ia selloi nje ulerime qe rrenqethte dhe te vdekurit. Heres tjeter do t'i kerkonte thjesht uje. Kroi ishte veē dy ēapa me tutje...
per rioshet e forumit, Bra-ja u rri femrave si sytjenat gjokseve; i mban bute, i le te varen mbi te dhe i ben zap me lezet kur tunden. Mjere ato qe s'kane cicka ē'humbasin ... lol
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt