Se pari, ligji eshte miratuar keshtu qe ne qe jemi ketu nuk kemi c’te bejme, vetem te hedhim uje ne hava, po qeme kunder e te themi bukur e kane bere, po te jemi pro.
Parimisht venia e tabelave ne dy gjuhe eshte nje e drejte qe i njihet minoriteteve ne vendet demokratike, ndaj dhe per Shqiperine duhej te vleje.
Gjithsesi per gjendjen qe vazhdon te mbizoteroje ne marredheniet shqiptaro-greke, qe mbeten gjithmone te njejtit karakter: „Ne vazhdojme te plotesojme gjithcka, ata vazhdojne po njesoj, ne kembim na japin ASGJE.“, me duket dicka e pavend. Do ta quaja me vend, kur shteti shqiptar njekohesisht me kete mase te ngrinte zerin ne arene nderkombetare per njohjen e te drejtave te emigranteve shqiptare ne Greqi qe torturohen zyrave per te siguruar dokumentat qe i takojne si njerez qe jetojne e punojne ne Greqi dhe njekohesisht e po me te njejten fuqi te ngrinte zerin per te drejtat e cameve mbi pronat e tyre qe sot gjenden ne territorin grek.
Pse kriteret qe vihen mbi plotesimin e te drejtave te minoriteteve nuk kerkohen te plotesohen dhe ne Greqi? Si ka mundesi qe gjithe kjo EU e fuqishme te mos thote gje per ate qe ndodh ne Greqi (pjestaren e saj qe prej themelimit), te mos e detyroje te njohe minoritetet, nderkohe qe njekohesisht me kete i bejne namin Turqise se shkel te drejtat e kurdeve e ia numerojne si kusht per pranim ne EU?
Shkurt e permbledhur. Kriteret e dyfishta vazhdojne te privilegjojne Greqine. Per EU-ne vlera qe i jepet jetes se shqiptareve vazhdon te mbetet ne nivelin zero. Ose ndoshta nuk na klasifikojne tek njerezit.
Krijoni Kontakt