Mbi Familjen Homoseksuale

[Bekim Ismaili]

Edhe pse ne pergjithesi do te isha dakort me kendveshtrimin tuaj, perseri nuk
jam i sigurt nese familja homoseksuale do te shenonte ndonje progres ne
zhvillimin e mardhenieve shoqerore. Une do te sillja ketu disa komente te
mijat ne lidhje me homoseksualizmin dhe familjen me shprese se do te arrija
ta ilustroj kete ide.

In a message dated 5/13/2003 8:34:37 AM Eastern Standard Time, irambi writes:

> Për problemin në vetvete mendoj se ka dy aspekte : e para të pranohet se
> homoseksualët janë njerëz si gjithë të tjerët, ata nuk janë as të sëmurë
> dhe
> as të degjeneruar, dhe fakti se dëshirojnë të jetojnë në nje mënyrë të
> caktuar nuk i bën të dëmshëm për shoqërinë.


Ne te vertete homoseksualizmi eshte nje fenomen social qe i ka rrenjet ne nje
anomali biologjike. Homoseksualet qe e kane homoseksualizmin e tyre si nje
anomali biologjike dhe homsoeksualet qe sillen si te tille edhe pse
biologjikisht gjenden te afte per t'u sjelle ndryshe, kane ndryshime te
paperfillshme ne sjelljen e tyre. Ne kete kuptim edhe pse mund te themi se
"ata nuk jane as te semure dhe as te degjeneruar" perseri nuk mund te
pranojme se ata jane si gjithe te tjeret. Ndoshta me mire do te ishte po te
thoshim se keta njerez, ndryshe nga pjesa tjeter humane qe dallon per nje
terheqje biologjike ndaj seksit tjeter, parapelqejne bashkimet brenda te
njejtit seks. Gjithesesi eshte e vertete qe keta njerez, thjesht per kete
arsye, nuk kane pse te privohen nga aktiviteti tjeter njerezor domethene nga
punesimi, shkollimi, detyrimi ushtarak e te tjera. Kjo per faktin e vetem se
ata, me perjashtim te aftesise NDRYSHE qe ua ben te mundur per t'u bashkuar
brenda seksit, (Gje qe shihet si e pamundur dhe e neveritshme nga pjesa
tjeter e qenjeve njerezore) gezojne ne fakt ne menyre te njellojshme me
pjesen tjeter te popullsise, te gjitha aftesiste e tjera intelektuale.

Nga ana tjeter, fakti se ata deshirojne te jetojne ne nje menyre te caktuar
nuk i ben ata te demshem per shoqerine eshte relativ. Ata pa dyshim qe s'jane
te demshem sepse hyjne ne mardhenie te tilla me njerez brenda llojit te vet.
Por nga ana tjeter, ata s'jane krejt te pademshem. Homoseksualizmi pervec
anes biologjike ka edhe anen e tij sociale. Sic e thame ka njerez qe s'kane
aftesi te tilla biologjike, por ata mesohen me pas si te tille. Kush i meson
ata keshtu vec atyre qe kane preferenca per bashkim brenda seksit te vet?!
Dhe a eshte shoqeria e interesuar ne kete aspekt? Padyshim qe nuk eshte e
interesuar. Edhe mendimi se ata duhet te lejohen te jetojne si te duan mua me
duket gjithashtu relativ. Me duket arritje pozitive ne shkencat juridike dhe
shoqerore qe shoqeria ka arritur t'i pranoje keta njerez pa pasur komplekse
brenda vetes, por nuk me duket i udhes insistimi i tyre ose i liberaleve per
te pranuar institucionin e marteses ose familjen homoseksuale si dicka e
avancuar. E para, perse u duhet familja? Familja ne cifte ka sjellje
regullimin e mardhenieve ne nje stad te caktuar te shoqerise duke percaktuar
qarte te drejtat dhe detyrimet qe kane palet gjate riprodhimit, PIKE. Pra ne
thelb familja s'eshte gje tjeter vecse nje nga mjetet per te stabilizuar
riprodhimin. Nga ana tjeter familja eshte mbrojtja qe shoqeria i ben femres
gjate procesit te riprodhimit. Se fundi, familja eshte rregullimi qe shoqeria
i ben prones se krijuar ne procesin e riprodhimit. Ne te gjitha aspektet
familja eshte qeliza, ose nje kommunitet i vogel ,ku qenja njerezore meson
rregullat e para te komunikimit ndernjerezor pikerisht gjate procesit te
riprodhimit.

Ne te gjitha keto kuptime, perseri, perse u duhet familja homoseksualeve?
Sepse familja ne fund te fundit eshte institucion riprodhimi dhe te gjitha
funksionet e saj kane per qellim rregullimin e riprodhimit. Ne shume (ndoshta
ne te gjitha, s'jam i sigurt) legjislacione te botes, mesa di une ka nje ligj
qe e lejon zgjidhjen e marteses midis atyre qe s'kane femije kur ata
deshirojne keshtu. Pse? Per faktin e thjeshte sepse familja e tyre nuk i
qendron kushtit te riprodhimit. Ligji nuk kerkon prishjen e familjeve pa
femije, por e parashikon dhe e lejon prishjen e tyre kur palet duan keshtu.
Tek homoseksualet ky disfunksion eshte i kushtezuar. Athere serish, perse u
duhet familja? Nese homoseksualet e duan familjen per te rregulluar te
drejtat dhe detyrimet e tyre si pale athere eshte shume normale qe ne kodin
civil te kete ligje per bashkjetesen midis tyre ku te rregullohen te drejtat
dhe detyrimet midis paleve sic ndodh me kontrata te tjera. Dhe nuk ka pse
keto te drejta dhe detyrime te ngaterrohen me te drejtat dhe detyrimet e
paleve qe lindin si te tilla ne procesin e riprodhimit. Gjynah homoseksualet!
Ashtu eshte, "gjynah"! Gjynah edhe ata qe preferojne martesen ne grupe.
Gjynah edhe te gjithe gjynahqaret e kesaj bote. Puna nuk eshte se
homoseksualet po kerkojne t'i vije gjynah shoqerise (une thjesht po kerkoj te
bej humor me kete fjale dhe ti s'besoj se fyhesh nga kjo Irene, sic ndodh
rendom se fundi ne alb-clubin tone, apo jo?!). Perkundrazi, ata kerkojne te
mbeshteten ne ligjet e ftohta juridike duke pretenduar se jane si gjithe te
tjeret. Keshtu qe ne kete prizem, nuk ka arsye pse te mos u shpjegohet atyre
po ftohte, se aty ku ata jane si gjithe te tjeret, gezojne ato te drejta dhe
detyra qe kane edhe te tjeret; aty ku ata ndryshojne, ky ndryshim do te
pasqyrohet edhe ne jeten e tyre edhe ne ate te shoqerise.

Ju shkruani:
Nëse një shoqëri u jep mundësinë
> që të sanksionojnë këtë bashkëjetesë disi, qoftë me martesë, qoftë me një
> mënyrë tjetër (në Francë jepet një dokument nga bashkia : PACS, pacte de
> solidarité), kjo tregon se shoqëria i pranon ashtu siç janë dhe u jep të
> drejtën e egzistencës ditën për diell. Për fat të mirë në Shqipëri të
> paktën
> është folur njerëzisht, ruajna zot jemi larg nga ato vende ku homoseksualët
>
> burgosen apo torturohen ende…



Dhe mua kjo me duket nje zgjidhje shume e mencur. Gjithesesi do te me dukej e
padrejte per t'ua dhene atyre statusin e familjes edhe per arsyen se familja
pervec qellimit ka edhe nje rol te sajin ne shoqeri, nje rol qe duhet
mirembajtur. Studimet sociale kane treguar se shumica e crregullimeve
shoqerore shkaktohen nga njerez te rritur ne familje jo te konsoliduara etj
etj. Pra s'ka arsye pse ta prishim shenjterine e marteses dhe familjes
biologjike. Dmth do te thosha se nje familje qe nuk funksionon si e tille,
s'ka arsye pse te ruhet dhe kjo eshte e drejte. Por ama te pranosh martesen
dhe familjen homoseksuale duhet pranuar qe demtohet rende vizioni i familjes
si dicka hyjnore. Eshte e vertete se ne sot jemi larguar se tepermi nga
vizione te tilla perderisa femijet duan te paguhen nga prinderit per punen e
tyre ose shembuj te ketij lloji. Megjithate ne e ruajme fort imazhin e
shenjte te familjes brenda vetes dhe e percjellim ate ne menyre te
pakuptueshme. Une mendoj se ne kemi nevoje per kete imazh edhe pse familja ne
vetvete s'ka ndonje gje te perbashket me shenjterimin. Shumica dermuese e
njerzve preferojne rezidencat e perhershme ne vend te hoteleve; tregojne per
nenen, babane, gjyshrit; kujdesen ne menyre te natyrshme per femijet etj. Kjo
tregon se njerezit jo vetem jetojne ne familje dhe e parapelqejne ate, por
jane mesuar tashme ta vleresojne qenjen ne familje si nje virtut. Mua, edhe
pse s'jam partizane e rregullave te ngurta, perseri ky fakt i shenjterimit te
familjes me duket i nevojshem. Ndoshta eshte koha te kuptojme se njerezimi
s'ka qene gjithmone i tille dhe sic thone shkencat sociale atij i jane dashur
miliona vite te arrije ne kete menyre rregullimi te shoqerise ku gjyshi nuk
martohet me djalin dhe gjyshja nuk martohet me mbesen. Madje edhe kur u do
qefi, ata nuk martohen dot, sepse e para nuk i lejon ligji dhe e dyta nuk i
le turpi. Madje TURPI kjo gje qe ne na duket sot kaq shume e dale mode, i
mban keta njerez (dhe ne te gjitheve) qe te vazhdojme normalisht dhe pa
eksese masive procesin e riprodhimit. TURPI, qe s'eshte gje tjeter vec normat
e regullimit te riprodhimit te percjella ne sistemin tone
biologjik-intelektual, (dhe po aq edhe mungesa e tij ne disa raste) eshte ai
qe e ka bere shoqerine njerezore te tille.

Perfundimisht une do thosha se me duket jo vetem e drejte por edhe e
domosdoshme qe kodet civile ta njohin ekzistencen e homoseksualeve dhe
mardheniet qe lindin mes paleve te ketij lloji, por nuk do te prononcohesha
pozitiisht qe bashkimet e homoseksualeve te trajtoheshin ne kapitullin e
marteses dhe familjes per asryen e vetme sepse martesa dhe familja jane
institucione qe sic e thashe dendur pak me lart, veprojne ne regullimin e
mardhenieve midis paleve ne procesin e riprodhimit.

[Bekim Ismaili]

Miratimi nga Kuvendi Popullor i Kodit të ri të Familjes shënon një hap pozitiv drejt plotësimit të kuadrit ligjor të domosdoshëm të një vendi demokratik. Saktësimet e reja, trajtimi me hollësi i problemeve të pronës së përbashkët të bashkëshortëve, marrëdhëniet ndërmjet tyre, ato ndërmjet prindërve dhe fëmijëve, detyrimet e ndërsjellta dhe procedurat e zgjidhjes së martesës, janë konceptuar mirë dhe përbëjnë një ndihmesë të re në emancipimin e marrëdhënieve, brenda familjes, të shoqërisë shqiptare. Megjithë ndonjë rezervë siç është lënia hapur, për raste të veçanta, të martesës ndërmjet kushurinjve të parë (neni 9), rrumbullakimi në 10 muaj i përcaktimit të atësisë së një fëmije të lindur pas zgjidhjes së një martese kur dihet që periudha nga ngjizja e deri në lindjen e fëmijës është vetëm 9 muaj (neni 177), lënia në heshtje kur flitet për pamundësinë e birësimit, e garancisë ekonomike të birësuesit që mund të jetë i ndershëm e luajal por nuk ka të ardhura të mjaftueshme për të mbajtur një fëmijë plus (neni 241), pohimi kategorik “Birësimi është i parevokueshëm” (neni 254) kur mund të ndodhë që birësuesi të kthehet papritmas ndonjë ditë në një keqpërdorues apo torturues të fëmijës,… apo ndonjë cikërrimë tjetër, nuk zbehin aspak punën kolosale dhe cilësore të grupit të punës të ngritur pranë Ministrisë së Drejtësisë dhe të deputetëve të Kuvendit Popullor në hartimin dhe miratimin e këtij Kodi. Jashtë çdo dyshimi, kemi të bëjmë me një boshllëk më pak në mozaikun legjislativ të një Shqipërie normale.
Pika tejet e nxehtë dhe tepër e diskutueshme e këtij Kodi ishte trajtimi i pritshëm, gati me padurim, nga shumë gjurmues sensacionesh, i problemit të “familjes homoseksuale”, një aspekt tepër i debatuar i jetës së sotme në shumë vende europiane dhe në SHBA. Për partizanët e ligjërimit të këtyre “familjeve”, neni 6 i Kodit ishte përfundimisht tepër shkurajues: “Martesë mund të lidhë gruaja dhe burri që kanë mbushur moshën 18 vjeç”. Sipas Kodit të ri, homoseksualët nuk dënohen nga ligji por atyre vetëm u mohohet e drejta e ligjërimit të bashkimit në një “familje” të tipit burrë-burrë ose grua-grua. Është për t’u përgëzuar Parlamenti Shqiptar që nuk ra në kurthin e një fasade të skicuar nga njerëz të veçantë edhe këtu, në Shqipëri, sipas së cilës mohimi i “familjeve” të tilla në Kodin e ri përbën një “shkelje të të drejtave të njeriut”. Mbrojtësit e kësaj ideje, më të shumtën e rasteve, synojnë të jenë “vitrinë” e një mendimi tejet tolerues europian për “liritë e pakufizuara e të plota, për gjithshka e për të gjithë”, sesa të afishojnë bindjen e tyre të thellë për çështjen në fjalë. Por gjithësesi, në fund të fundit, shtrohet pyetja: a kemi të bëjmë, në këtë rast, me një ligj antidemokratik?
Le të përpiqemi të formulojmë nga një përgjigje në tre rrafshet që pasojnë: në rrafshin njerëzor, në rrafshin ligjor dhe në atë shoqëror.
Së pari, “familja homoseksuale” ka një boshllëk të ndjeshëm: ajo nuk është në gjendje të realizojë funksionin themelor të një familjeje normale, riprodhimin e llojit. Dikush e gjen zgjidhjen te birësimi i një fëmije të huaj. Le ta pranojmë për një çast. Por a është zgjidhje që dy burra apo dy gra që formojnë “familjet homoseksuale” të kenë si “rregull” e jo si “përjashtim” mirërritjen dhe edukimin e sinqertë e të përkushtuar të një fëmije të huaj? Sepse sado e madhe të jetë dhembshuria e tyre për atë të huaj që futet në jetën e tyre, ajo kurrë nuk mund të jetë 100 për qind e njëvlefshme (dhe në të gjitha rastet) me dashurinë e një nëne apo të një ati të vërtetë. Ndërkohë që në familjet normale shqiptare, pas shumë vitesh bashkëjetesë, dashuria e ndërsjelltë e një burri dhe e një gruaje i le disi terren dashurisë për fëmijët që bëhet parësore, në “familjet homoseksuale” vështirë të ndodhë diçka e tillë. Pra fëmija i birësuar do të rritet në një mjedis të ftohtë që do të lerë gjurmë në psikologjinë e tij.
Së dyti, një fëmijë i rritur në “familje” të tilla është i predispozuar, afër 100 për qind, të bëhet edhe vetë homoseksual. A nuk është kjo një shkelje flagrante e të drejtave të njeriut kur një qytetar të ardhshëm të një shteti ligjor e detyrojnë të ndjekë një rrugë që përqafohet nga më pak se 1 për qind e popullsisë së planetit? Kush ua jep të drejtën homoseksualëve të gjymtojnë të ardhmen e një fëmije me të cilin, aq më tepër, nuk kanë kurrfarë lidhje gjaku? A ka ligj që mund të shpëtojë atë fëmijë nga “fati” që do t’i përgatisin dhunshëm birësuesit e tij?
Së treti, nëse ligjërohet martesa e homoseksualëve në shkallë botërore atëhere ne askush nuk mund të na pengojë të kryejmë një të ashtuquajtur “eksperiment mendor”: “familjet” e tipit të ri, me propagandën e tyre për “përparësitë” e homoseksualizmit ndaj heteroseksualizmit, mund t’i bindin të gjithë burrat dhe gratë e botës të krijojnë “çerdhet e ngrohta” homoseksuale në të gjithë planetin. Këto lloj “familjesh” nuk përtërijnë dot vetveten. Si rrjedhojë, njerëzimi do të shkojë me shpejtësi drejt asgjësimit të tij, drejt zhdukjes. A ka supershkelje më të madhe, tashmë jo e të drejtave të njeriut, por e të drejtave të ekzistencës së mbarë njerëzimit? A ka perspektivë më të përbindshme për racën njerëzore sesa një variant i tillë, një ecuri e tillë e historisë botërore? Si mund të na vijë keq për të drejtat e tyre “të cënuara” kur ata ndërmarrin një atentat kundër mbarë njerëzimit?
Dikush mund të gjykojë se ekzagjerojmë. Sigurisht. Sepse as që mund të mendohet se homoseksualët do të bëjnë ndonjëherë ligjin në botën tonë. Por rreziku qëndron gjetiu. Përhapja në shkallë të gjerë e homoseksualizmit, në epokën tonë, në disa vende të qytetëruara është një paralajmërim tepër shqetësues për të ardhmen. Perandoria Romake u shkatërrua jo vetëm nga faktorë ekonomikë por edhe nga një degradim moral i pashembullt, që arriti deri në atë shkallë sa gratë varnin gjerdanë dhe mbanin vëthë në formën e organeve gjenitale të burrave. Pasoja ishte ajo që dimë, 1000 vjet Mesjetë. Në ditët tona, nën maskën e mbrojtjes së të drejtave të njeriut, po vihet re një tolerancë e skajshme ndaj prirjeve degraduese e të panatyrshme të individëve apo grupeve fare të papërgjegjshme për të ardhmen e qytetërimit perëndimor. Ndërkohë Bin ladenët vigjëlojnë. Ata janë të gatshëm të shfrytëzojnë çdo të çarë, çdo plagë apo çdo sëmundje të qytetërimit të sotëm për të sjellë Mesjetën e re, Mesjetën e tyre.
A ia vlen, për hir të mbrojtjes formale të një parimi që askush nuk ka mundur ta përligjë deri në fund, të rrezikojmë me ndjelljen e 10 shekujve të rinj të një errësire historike? Sado qesharake që të duket, rreziku ekziston. Atë tashmë po e kuptojnë edhe shumë politikanë apo personalitete botërore. Në SHBA ka nisur një lëvizje e fuqishme masive, sidomos në gjirin e Partisë Republikane, për të frenuar prirjen për ligjërimin e familjeve homoseksuale të cilat, siç po përsëritet gjithnjë e më shpesh, mund të shkatërrojnë Amerikën. Dihet që Roma ishte një përbindësh ushtarak ndaj fiseve të humbura barbare. Por ajo ra, ndërmjet të tjerash, edhe nën peshën e zvetënimit të saj moral. Protagonistët e rinj të historisë botërore mund të bien viktima të një zemërgjerësie iracionale. Le të shpresojmë që nuk do të ndodhë. Por nëse nuk nxirren mësime nga historia e 1600 viteve të shkuara, atëhere nuk është çudi që ata dhe të gjithë ne bashkë me ta, të biem në humnerën e zezë që po përgatit një fanatizëm i çmendur që vazhdon të tregojë përbuzshëm me gisht nga Perëndimi: ja ata, njerëzit e qytetërimit perëndimor, të qytetërimit të përçudnuar, të qytetërimit të homoseksualëve…

[Bekim Ismaili]

Edhe unë jam dakort që kur shoqëria t'u njohë homoseksualëve të drejtën për
të jetuar së bashku dhe haptazi në shoqëri, kësaj lidhjeje të mos i jepet
emri martesë, por një emërtim tjetër, për faktin, martesa ka një kuptim tjetër në ndërgjegjen shoqërore. (Zgjidhja
franceze më duket e ekuilibruar).

Rivendikimet e homoseksualëve në këtë drejtim së pari kanë qenë një kërkesë
ndaj shoqërisë që atyre t'u pranohet egzistenca, por njëkohësisht një
kërkesë me qëllim që të gëzojnë të drejta civile që u njihen çifteve
heteroseksuale, si psh. e drejta për të trashëguar pasuritë e blera
bashkarisht në rast vdekjeje të njerit, deklarimi i përbashkët i të
ardhurave për efekt taksimi, përfitimi nga sigurimet shoqërore të partnerit,
etj. Në këtë kuadër unë mendoj se ata kanë plotësisht të drejtë t'i kërkojnë
shoqërisë një trajtim jodiskriminues, dhe shoqëria duhet t'u përgjigjet jo
për "gjynah", por sepse duhet të jetë tolerante dhe t'u lejojë të
"ndryshmëve" të jetojnë denjësisht në shoqëri. Sepse dy njerëz të të njejtës
gjini që kanë vendosur të jetojnë bashkë sepse duhen, nuk besoj se kanë
pritur aprovimin shoqëror për të jetuar bashkë, çka ata kërkojnë është
mirëkuptimi i shoqërisë dhe fakti që të mos ndiehen të diskriminuar nga ajo.

Për problemin e adoptimit të fëmijëve, çështja më duket edhe mua më
delikate, prandaj edhe nuk u shpreha për ndonjë zgjidhje të mundshme. Kjo
vjen po ashtu se nuk jam specialiste e kësaj fushe, dhe nuk ia lejoj vetes
të avancohem këtu. Por, me ç'kam lexuar, shoqëria dhe shkenca nuk kanë në
dorë elementa të mjaftueshëm që të na provojnë se fëmijët eventualisht të
rritur nga një çift homoseksualësh janë më të brishtë psikologjikisht, ose
do të jenë të prirur të bëhen vetë homoseksualë më vonë, ashtu siç nuk ka
siguri për të thënë se fëmijët që rriten nga një prind, ose në familje të
ripërbëra (martesë e dytë e prindit dhe jetesa me gjysmë vëllezër- ose
motra) janë po ashtu më të brishtë, ose me probleme psikologjike më të
shumta se mesatarja e shoqërisë. Ndoshta ide të tilla negative janë më shumë
klishe sesa të vërteta...

Kurse për konceptin e familjes nuk do të isha aq kategorik.
Duke pasur parasysh shoqëritë e sotme perëndimore, vemë re se ka shumë lloje
familjesh, dhe jo domosdoshmërisht të lidhura me martesa (pavarësisht se
familjet në kuptimin klasik të fjalës mbeten mbisunduese). ç'mund të thuhet
për ato qeliza familjare ku ka një nënë me fëmijë (kur babai është larguar).
ç'mund të thuhet për rastet kur fëmijët rriten me nënën dhe gjyshërit nga
nëna (kur babai është larguar). ç'mund të thuhet për rastet kur një burrë
apo grua e ndarë me fëmijë rimartohet dhe bën përsëri fëmijë : a quhen këto
familje? Atëherë në emër të çfarë të drejte një çifti homoseksualësh që rrit
një fëmijë (të adoptuar nga njeri prej tyre në një kuadër legal) u hiqet e
drejta për t'u quajtur familje? çka dua të them është se kur një çift
homoseksualësh ka arritur të ketë një fëmijë sepse kështu e ka dëshiruar të
ardhmen, përse shoqëria ka të drejtë të mendojë se ata nuk janë të aftë ta
edukojnë atë fëmijë, duke u bazuar vetëm në faktin se janë homoseksualë. A i
bën kjo ata të paaftë për të qenë prindër? Unë kam tendencë të mendoj se jo.

Ju thoni : "Por nga ana tjeter, ata s'jane krejt te pademshem.
Homoseksualizmi pervec anes biologjike ka edhe anen e tij sociale. Sic e
thame ka njerez qe s'kane aftesi te tilla biologjike, por ata mesohen me pas
si te tille. Kush i meson ata keshtu vec atyre qe kane preferenca per
bashkim brenda seksit te vet?!"

Sinqerisht, ju mendoni se homoseksualët janë të dëmshëm dhe i
detyrojnë njerëzit që frekuentojnë në shoqëri të kenë preferenca të ndryshme
nga ato që kanë? Pra si pasojë homoseksualët janë të dhunshëm dhe
makiavelikë!!! Unë nuk e besoj se nga njera anë kemi homoseksualët dhe nga
ana tjetër të tjerët të rrezikuar të "infektohen" nga ata. Më duket se
shoqëria nuk ka pse të ketë frikë nga ky ekspansion i dëmshëm që mund të
marrte kjo dukuri nën efektin "negativ" të homoseksualëve, kjo do t'i bënte
këta të fundit të qeshin me absurditetin e kësaj ideje...

[Bekim Ismaili]

Gay enviroment in Tirana

General information about Albania:

Albania is located on the Southeastern Europe along Adriatic and Ionian coast.Less then 140 km (75 miles) from the Italian coast.It borders Yougoslavia and Kosovo in the north and northeast and Macedonia in the east and Greece in the south.

Local time GMT+1 (GMT+2 between the end of April and the end of October)

Area

28748 sq. km. (11000 sq. miles)

Population Albania

3.355.000

The capital is Tirana

Population Tirana

Around 800.000

Albanian Parliament legalized (a)

consesual homosexual relations first on January 20, 1995.

If you've been told that there's no gay people in Albania,well that people gave you the wrong information.Gay people exists also in Albania (like in all other countries) in this small country which the capital is Tirana.Tirana enjoys a beautiful setting between the ranges of Dajti mountain from one side and the coastal plains on the other side.Tirana boasts several museums and artistic institutions including The National Historical Museum,,Museum of Folc Culture,Opera and Balet Theater,Drama and Variety Show,The Gallery of the Fine Arts,The International Centre of Culture,The Palace of Congress and Exhibiton Halls so it is an attractive place for tourist but Tirana it's one of the few capitals (or maybe the last one) that doesn't have any gay bar around (b) (discos,pubs,saunas or movie theaters for gay people) or at least one gay friendly bar and that is a big problem for the Albanian and foreinger gay people who comes to Tirana because first of all there's no known place where people can meet eachother,cruise or be free to kiss their partner.In Tirana the only cruising area for the moment is a small park between the seet of the Socialist Party and the Ministery of Deffence of Albania.It is a very small park which connects Scanderbeg Square to the Deshmoret e 4 Shkurtit Street.For that reason the gay people call the place Tranzit which it is not a safe area to meet people knowing all the problems that have been in the past (c).



The other park is Parku Rinia (you don't need to check on your map,parku Rinia is very known and anyone can tell you where is)

The other place is (or maybe has been) the street which starts from the main bridge close to the pyramide and ends up to the street called Rruga e Elbasanit and I've been told that the best place it is the small bridge between the two big bridges (The Deshmoret e Kombit Bulevard bridge and the Rruga e Elbasanit bridge).It is a small bridge in front of the new chappel of Tirana which connects the chappel to the pyramide (International Centre of Culture of Tirana)

In Tirana cruising areas are mostly parks and outdoors places

but don't ever think that you they're the only places...actually you can meet them all over.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(a)Before that homosexuality was punished by the Albanian law with up to ten years of imprisonament.



(b)Thus there have been two gay friendly bars or better say places where gay people used to go.The first one was Bar Caffe Kursali near Scanderbeg Square but the City Hall of Tirana demolished all the bars in that area.The second was Bar London on the Bulevard Zog the 1-st but no one goes in that place anymore and the third one was a pub called The Murphys but now most of the pubs allows only the entrance of couples (has to be a girl and a boy).



(c)For more information please check www.ilga.org and also the report of a fact-finding mission of December 2001 made by COC Netherlands called "Caught Between Fear And Isolation".


Situata e homoseksualëve në Tiranë

Informacion i përgjithshëm për Shqipërinë:

Shqipëria lokalizohet në Juglindje të Europës përgjatë brigjeve të detiti Adriatik dhe Jon.Më pak se 140 km (75 milje) nga bregu Italian .Kufizohet nga Jugosllavia dhe Kosova në veri dhe verilindje dhe Maqedonia në lindje dhe Greqia në jug.

Koha lokale GMT+1 (GMT+2 nga fundi iPrillit deri në fund të Tetorit )

Territori:

28748 km katrore (11000 milje katrore)

Popullsia e Shqipërisë:

3.355.000

Kryeqyteti Tiranë

Popullsia Tiranë

Reth 800.000

Parlamenti Shqiptar legalizoi (a) për herë të parë mardhëniet konsesuale të homeoseksualëve në 20 Januar 1995.

Nëse të kanë thënë se nuk ka homoseksualë në Shqipëri,atëherë këta njerëz të kanë informuar gabim.Homoseksualizmiekziston edhe në Shqipëri (ashtu si në cdo vend tjetër) në këtë vend të vogël me kryeqytet Tiranën.Tirana ka nje shtrirje të bukur e cila fillon nga mali i Dajtit në një anë dhe brigjet e ulëta në anën tjetër.Tirana ofron shumë muzeume dhe institucione artistike duke përfshirë Muzeun Historik Kombëtar,Muzeun e Kulturës Popullore,Teatrin e Operas dhe Baletit,Teatrin e Varietesë,Galerinë e Arteve të Bukura,Qendrën Ndërkombëtare të KulturësPallatin e Kongreseve dhe Galeri shfaqjesh kështu që është një vend tërheqës për turistët por Tirana është një nga të paktat kryeqytete (për të mos thënë i vetmi ndoshta) i cili nuk ka një bar gay përreth (b) (diskoteka,pubs,sauna apo kinema për gay) ose të paktën një lokal miqësor për gay dhe ky është një problem për për homoseksualët Shqiptarë apo ata të huaj që vijnë në Tiranë sepse më së pari nuk ka vende shumë të njohura ku njerzit mund të takohen,të puthen me partnerin e tyre.I vetmi vendtakim në Tiranë për momentin është parku mes Selisë së Partisë Socialiste dhe Ministrisë së Mbrojtjes Shqiptare.Parku është shumë i vogël i cili lidh Sheshin Skenderbeu me Rrugën Dëshmorët e 4 Shkurtit.Për këtë arsye homoseksualët e thërrasin parkun me emrin Tranzit i cili faktikisht nuk është një vend i rehatshëm që të takosh homoseksualë duke ditur të gjithë problemet e kohës se shkuar(c).

Parku tjetër është Parku Rinia (nuk keni nevojë që te keni një hartë për ta gjetur sepse atë vend e dinë të gjithë dhe cdokush mund t’ja u tregojë)

Pastaj ka dhe një vend tjetër(or ndoshta ka qenë) rruga që fillon nga ura kryesore afër piramidës dhe përfundon te Rruga e Elbasanit dhe më kanë thënë se vendi më i mirë është ura e vogël midis dy urave atë te Bulevardit Dëshmorët e Kombit dhe atë të Rrugës së Elbasanit.Është një urë e vogël e cila lidh Katedralen e Tiranës me piramidën (Qendrën Ndërkombëtare të Kulturës).

Në Tiranë vendtakimet janë zakonisht parqe dhe vende të hapura por kurrë mos mendo se ato janë të vetmet vende...në fakt ju mund të takoni dikë kudo.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(a)Para kësaj date homoseksualizmi dënohej nga ligji Shqiptar me deri 10 vjet burgim.

(bMegjithatë thuhet ose ka pasur dy lokale shumë të frekuentuara nga homoseksualët.I pari quhej Bar Kafe Kursali përballë Sheshit Skënderbeu por Bashkia e Tiranës i rrëzoi të gjitha lokalet në atë zonë nën fushatën kthim në indentitet.I dyti quhet Bar London në Bulevardin Zogu i Parë por askush si duket nuk e frekuenton ate vend më dhe i treti është një pub që quhet The Murphys por tani shumica e pubeve lejon hyrjen vetëm në cift (djalë i shoqeruar me vajzë )

(c)Për më tepër informacion shiko faqen në internet të www.ilga.org gjithashtu raportin e misionit të gjetjes së fakteve të Dhjetorit 2001 kryer nga COC Netherlands me titullin "Caught Between Fear And Isolation".