The Passionn of the Christ- film, qe per mendimin tim trajton shume me teper, shume me gjere dhe shume me thelle probleme, se sa thjesht nje histori e mundimeve te Krishtit.
Aty tregohet kompleksiteti i natyres njerezore me te mirat dhe te keqiat e tij. Kur filmi mbaroi dhe une dola nga kinemaja, mendimi pare qe me shkoi ne mendje ishte: "Ky eshte njeriu". Ky eshte njeriu, me kenaqesine shtazarake qe sjell mudimi i te tjereve(ushtaret romake, dhe turma cifute), me instiktin e mbrojtjes se pushtetit me cdo kusht dhe duke shkelur mbi cdo gje (kleriket Cifut), por edhe te mbushur me dashurine njerezore te frymezuar nga Zoti.
Asgje nuk ka ndryshuar ne natyren njerezore qe nga ajo kohe e deri tani. Njerezit mundojne njeri tjetrin me po ate intensitet fizikisht dhe shpirterisht, me shkak dhe pa shkak ose thjesht per te kenaqur egoizmin dhe instiket e tyre.
Kishte shume gjak dhe dhune??? Po normale, sepse njeriu ka ne trupin e tij pak a shume 5 litra gjak (nuk jam e sigurt per kete) pra ka ne te vertete shume gjak dhe kjo nuk eshte asnje cudi. Dhuna eshte po e njejta, ne forma te ndryshme.
Artistikisht mua mu duk i realizuar. Ndryshonte nga filmat e tjere per Jezusin, ishte me i vertete dhe me i pa zbukuruar.
Me pelqeu shume figura e djallit. Per mua ishte nje nga linjat dhe figuart me te realizuara. Ajo qenie, persosmerisht e bukur as burre as grua, me veshtrim te ftohte te lig qe dukej dhe zhdukej kudo dhe gjithandej..... kudo... kudo....
Gjithsesi, nuk mund te them qe ishte filmi me i bukur qe kam pare, por mund te them qe ishte krejtesisht, krejtesisht i vecante ne llojin e vet dhe shume emocionues.
Per sa i perket anitisemitizmit, mua personalisht, i vetmi element antisemitist ishte e folura hebrejce ne film. Kjo nuk ndodh ne filmat hollivudiane, zakonisht. E folura cifutce, mua me conte mendjen ne idene qe "JANE ATA....". Persa i perket aspakteve te tjera te filmit, ngjarja ishte trajtuar teper besnikesrisht, ashtu si ne bibel dhe njerez te mire dhe te keqij kishte nga qe gjitha palet.
Krijoni Kontakt