E drejta për të dhënë e për të marrë jetën

[Albo]

Kohet e fundit ne shoqerine amerikane eshte rindezur debati mbi te drejten e jetes qe nuk eshte nje debat amerikan por mbarenjerezor. Shkark per ndezjen e ketij debati, jane dy ngjarje qe jane pasqyruar fort ne mediat amerikane.

Ngjarja e pare lidhet me nje paciente qe eshte ne nje gjendje jo te ndergjegjeshme prej plot 13 vjetesh, pas nje aksidenti te rende qe ajo pesoi. Pacientja, prej 13 vjetesh mbahet ne jete me nje tub ne stomak prej nga i hidhet ushqim, pasi ajo vete jo vetem qe nuk ka kontroll mbi trupin e saj, por nuk ka kontroll as mbi psiqiken e saj. Burri i saj ka kerkuar nderprerjen e ushqimit me anen e tubit qe do te coje ne vdekjen e pacienties, duke e justifikuar kete me fjalet se "vete gruaja ime do ta kerkonte nje gje te tille nese do te ishte e ndergjegjeshme per gjendjen ne te cilen eshte".

Nga ana tjeter, familja e pacientes qe i ka qendruar prane asaj per 13 vjet, nuk pranon qe vajza e tyre te perfundoje ne kete menyre dhe ata besojne se vajza e tyre eshte ndergjegjshme. Familja ka shprehur deshiren per tu perkujdesur per bijen e tyre pa marre parasysh asgje.

Ceshtja vajti ne gjyq dhe gjykata vendosen ti njohin burrit te pacientes kerkesen e tij, duke autorizuar heqjen e tubit. Pak dite pasi kjo ndodhi, pas nje reagimi te nje numri te madh amerikanesh, kongresmenet dhe governatori i Florides nxorren nje ligj qe e hodhi poshte verdiktin e gjykates se apelit. Pacientes iu kthye serrisht burrimi i vetem i egzistence, tubi ne stomak.

Si mendoni, kush ka te drejte ne kete rast, burri apo familja? Ne nje plan me te gjere, kush e ka te drejten e marrjes se jetes?


Ngjarja e dyte u kurorezua sot me firmosjen e presidentit Bush te nje ligji mbi abortin qe kongresi aprovoi. Behet fjale per ate proces abortimi qe njihet si "abort i pjesshem" pasi emibroni ka arritur pjekurine e vet ne barkun e nene dhe femija eshte vetem pak dite nga dalja ne driten e diellit. Ky ligj, u kalua ne parlament per heren e trete ne keto 10 vjetet e fundit, por dy heret e para u hodh poshte me veton e presidentit Klinton. Kesaj here presidenti Bush e firmosi ne ligj, por nje seri aktpadish gjyqesore jane ngritur mbi ligjin nga organizata te caktuara qe mbrojne te drejten e gruas per te zgjedhur, ose ate qe njihet si e drejta e abortit.

Pyetja qe ju shtrohet eshte: Cili eshte qendrimi juaj mbi abortin dhe cfare ju ka shtyre te mbani kete qendrim? Ne nje plan me te gjere, kush mendoni se e ka te drejten e dhenies se jetes?

[shkodrane82]

NE rastin e pare une personalisht jam nga ana e burrit, sepse nje periudhe 13 vjecare eshte shkaterruese dhe tejet e lodhshme te kujdesesh per nje njeri qe ekziston vetem si hije ne kete jete..
Edhe familja se ka te lehte sepse nuk eshte kollaj te mbytesh ne ate menyre njeriun e dashur, por ndoshta akoma ato sjane marre me te sepse pas disa kohesh ato do merziten gjithashtu...
Eshte njesoj si te marresh nje kukull dhe ti besh hysmet, me vjen keq te them po kot e lejojne ate femer te jetoje......

Ndersa rasti i dyte persa i perket abortit une jam krejtesisht kundra, por e di se ne disa raste eshte i pashmangshem..
Mund te jete doktori ai qe te kerkon dicka te tille per mos zhvillimin e fetusit apo per ndonje anomali shendetesore, duhet te vuash me mire heret per ate humbje sesa gjithe jeten te kesh nje femi te semure ose dhe me ndonje sindrome down.
Ka dhe raste qe femija eshte nga nje lidhje e jashteligjshme dhe nje gje e tille per ne shqiptaret eshte turp i madh, po sikur te me ndodhte mua do e haja turpin me buke dhe kurre sdo e abortoja nje bebe qe e ka shkruar Zoti qe do dali ne drite...
Ndoshta edhe ne kur erdhem ne jete ska qene momenti i pershtatshem per prinderit tone, dhe kane kaluar shume peripecira ne jete....po qe pra ku jemi...
E drejta e te jetuarit te jepet vetem nje here,dhe ne cdo fetus eshte nje jete e re, ndoshta nje Mit i ri..
E pse duhet te cohet dem ashtu kot??
Une po zgjatem shume ne kete topic sepse shoqia ime ka abortuar dje me dashje se sdonte femi, brenda ne shpirt me duket si kriminele ajo femer..pa dashur te fyej askend po femra qe i heqin femijet se sduan telashe jane kriminele te atyre krijesave te pafajshme qe te ndricojne jeten...!
Gjithsesi ato vajza, gra qe gjinden ne nje pozite te tille te mendojne dy here rresht para se te bejne nje veprim te tille, sepse do te vije dita qe do te pendohen shume per cfare
kane bere....!

[vana]

Une mendoj si hollandezet, kur vuajtja eshte pa shpresa, eshte me mire ti japesh fund jetes!
As nje njeri nuk e meriton jeten ashtu!!

[AgainstAllOdds]

Per mendimin tim , burri nuk ka te drejte ta firmosi denimin me vdekje te gruas se vet ! Ai nese nuk do me telashe , te ndahet ligjerisht me te dhe te vazhdoje jeten e vet . Sic thone , shpresa vdes me njeriun , prandaj dhe reagimi i familjes se asaj vajzes fatkeqe , eshte i kuptueshem dhe meqense i shoqi do te heq dore nga kujdesja ndaj gruas se tij ( e kuptueshme dhe e pranueshme sjellja e tij mendoj..) atehere le te merret familja e saj me te...!
Sa per abortin , pavaresisht se eshte nje lloj i vecante krimi , eshte gjithshtu nje mundesi me shume per zgjedhur ne jete prandaj une per vehte jam i mendimit qe aborti duhet te lejohet ! Sigurisht qe kjo mase drastike duhet te ndermerret mbasi te jene bere te gjitha perpjekjet nga ana psikologjike per mos humbjen e ketij femije ( nga shoqeria dhe mjeksia )!

[Thjeshtesia]

Jeten dhe vdekjen e ka caktuar vete Zoti ose natyra, per ata qe nuk besojne ne nje fuqi surpreme. Ajo vjen nga bashkimi i dy njerezve dhe vetem ata kane te drejte te vendosin mbi fatin e jetes. Sa i dhemb prinderve gruaja ne fjale, nuk i dhemb burrit te saj. Per prinderit e saj edhe sikur ta shohin ashtu si figure vajzen e tyre, do te ishte nje ngushellim i madh. Sikur mua te me kishte ndodhur e njejta gje, prinderit e mi kurre nuk do te me kishin lene te vdisja urie. E them kete sepse i pyeta vete fill pasi degjuam lajmet. Dashuria e prindit eshte dashuria me e forte natyrore, prandaj mendoj se duhet te jete po ajo dashuri prinderore te vendose per fatin e jetes se krijeses se tyre edhe nese kjo do te thote mbajtja apo heqja e tubit nese ato e shohin te arsyeshme.

Persa i perket abortit, cdo femer qe ka nje fije shpirti dhe dhembshurie duhet te jete kundra tij. Te dy partneret duhet te jene te ndergjegjeshem per veprimet e tyre dhe t'i kuptojne konsekuencat e tyre. Nese ti perfshihesh ne marredhenie seksuale me dikend, ka plot masa parandaluese per shtatzanine, rreth te cilave nuk do te shtjellohem ketu. Jam shume dakord me ligjin qe presidenti Bush ka miratuar kunder abortit te pjeserishem ne ate faze te shtatezanise. Ajo femer qe kryen ate veper mizore nuk meriton te kete me femije ne jeten e saj, perjashtoj ketu rastet e perdhunimit dhe rrezikut te madh te jetes se nenes.

[shela]

nuk jam e te njejtit mendim me asnjerin nga te dy rastet. une do ta kisha shume te veshtire per te mos thene te pamundur qe t'i jepja fund nje jete ne cfaredolloj rrethanash. nqs e ben nje gje te tille besoj se te vret ndergjegja gjithe jeten dhe nuk besoj se ka gje me te keqe sesa te mbash ne ndergjegje nje"krim" te tille.
une kam te drejte te vendos se kur do te jete fundi i jetes sime dhe asnje tjetre sepse vetem ne kete rast mund te silem ne menyre 100% subjektive. nuk eshte rasti persjellja subjektive kur behet fjale per jeten e nje tjetri.
pershendetje te gjitheve.

[ero]

Per rastin e pare, eshte e veshtire te gjykosh se kush e ka te drejten per marre vendimin e heqjes se ushqimit te pacientes ne fjale. Pike se pari, mardheniet e dhendrit me krushqite jane te prishuna per punen e parave qe jane marre nga nje "malpractice lawsuit" edhe qe i ka marre burri edhe e dyta ai ka nje te dashur edhe mos gaboj eshte ne procesin e marteses. Sidoqofte ne.qe.se ti ia len ate vendim prindereve atehere duhet qe kur te martohesh te te duhet firma e prindereve, ne anen tjeter edhe partneri ka jeten e tij edhe kurkush nuk e din se cfare eshte duke menduar ose cfare planesh kane, prandaj pse te mos nderhyj shteti me nje vendim objektiv qe pas nje periudhe te caktuar te te hiqen tubat ne.qe.se shpresat e sherimit te pacintes te jene shume te vogla.
Persa i perket rastit te dyte, une jam por-choice pra nena edhe baba kane te drejten se ne.qe.se ato dojne me e linde femijne. Bushi nxorri ligjin kunder abortion por sidoqfte nuk i ka rrite parate per qendrat sociale, bofotrofet qe mbajne femijet pa prinder. (Une mund te permendi rastin e nje fmailje ne New Jersey qe i kishte lene tre femijet qe i kishte adoptu pa hanger tane kohen qe ato kishin jetu tek ajo familje).
Ka shume raste qe prinderit nuk e duan femijne edhe e cojne ne nje nga keto qendrat sociale edhe pastaj femija shkon ne nje familje kot qe e ka marre vetem per te fituar ndihme financiare nga shteti, etc. Keshtu qe pse te mos lejojme prinderit ta marrin ate vendimin qe a dojne me e linde ate femije apo jo?

[Hermir]

what up?

[MisCongeniality]

Raste si i kesaj vajzes qe po ushqehet me tub bien ne zona gri...dmth, eshte SHUME e veshtire te vendosesh. Por une jam e ketij mendimi ne rastin e saj:

Qellimi i mjekesise eshte qe me mjetet e saj te permiresoje gjendjen e pacientit dhe t'i ktheje atij shendetin, jo qe ta mbaje ate pezull me vite ne uren midis jetes dhe vdekjes. Mjeket kane 13 vjet (13 VJET) qe po e ushqejne kete te shkreten e gjendja e saj eshte e njejte. Ezhete e kokes kane provuar se ajo nuk ka asnje lloj vale aktive; dmth, dhe nese ajo del nga koma neser a pasneser, ajo do jete zarzavate (vegetable) per gjithe jeten e saj. Dhe me duket sikur po e torturojne kot...sepse shpirti i saj s'ka gjetur qetesi...s'eshte as ne kete bote e as ne tjetren. Prandaj familja duhet ta kuptoje se po kalon ne ekstrem. Mjekesia e ka kryer detyren e saj. Tani te lejojne natyren te marre rrjedhen e saj.

Sa per abortin, e dhashe mendimin tim dhe ne nje teme tjeter. Jam kundra tij pervec rasteve kur shendeti i nenes eshte ne rrezik.
Eshte me e thjeshte t'a parandalosh problemin qe ne fillim (mos mbet shtatzene) sesa te behesh vrases dhe te jetosh me kete brenge per gjithe jeten.
Per ata qe thone qe femija ishte i paparashikuar, s'kane me se ta mbajne etj. etj, ta dini se Zoti e ka menduar dhe vendin e asaj femije ne bote dhe ndoshta do jete burimi i nje begatie nje dite.
Po u tregoj rastin e nje cifti shqiptar: Kishin femije por gruaja mbeti shtatzene perseri dhe ishin shume te varfer. Donte ta abortonte femijen se s'kishte me se ta rriste, po me ne fund e mbajti se i erdhi keq.
E lindi vajze dhe ishte shume e bukur; ishte me e dashur nga te gjithe femijet e tjere; me e embel; me e urta; me e sjellshme dhe ishte the glue (mastici) i familjes. Thote e ema sot...i jam fale Zotit qe s'me la te beja krim.

Une mendoj se nenat e reja nuk kane informacionin e duhur mbi abortin. Nuk i dine pasojat fizike dhe emocionale qe sjell ai tek to sepse perndryshe do mbanin qendrim tjeter.
Ne Massachussetts eshte aprovuar nje ligj i cili e detyron mjekun obstetrik ti jape nenes qe deshiron abort nje pamflete e cila tregon per fazat e fetusin ne uterus (kur fillon zemra te punoje etj).
Mjeku duhet gjithashtu t'i lere nje takim tjeter nenes dhe gjate atij takimi i flet per gjithe ato pasoja negative te abortit dhe ne fund e le nenen te vendose nese deshiron te abortoje apo jo.
E kjo behet qe te rritet edukimi i nenes dhe te zvogelohet numri i aborteve.

Nje gje e di mire...nese do behesha doktoreshe, s'do lejoja kurre qe muret e klinikes sime te ndoteshin nga gjaku i foshnjave te njoma e te pafajshme.

[kolombi]

Ne nje dileme te tille,askush nuk ka te drejte te luaje me jeten e nje njeriu.E ndjej ,e kuptoj fare mire gjendjen 13 vjecare te burrit te saj ,ndoshta i rraskapitut i lodhur dhe pa shprese,por nuk i jap te drejten te nenshkruaje aktin e mbylljes se nje jete.Shume bukur ,ashtu sic u shpreh dhe malboroman,munt te nenshkruaje aktin e nje divorci.Por edhe pas kesaj shigjetat helmuese ,do bien mbi ate ,duke thene se braktisi nje zemer ne castet krejt te veshtira e perballe vdekjes qe ishte duke ardhur.

Thone se jeta eshte e embel,por nuk e di cfare shije kaq ne rastin e gruas se historise sone.E sigurte eshte se vete shpirti i saj i derrmuar,i brengosur ,eshte duke u tundur ne djepin e dhimbjes per shume kohe,e ndoshta do te firmoste vete vajtjen sa me pare diku prane krijuesit te njerezimit Zotit.

Sa per mua kurre nuk do kisha kurajo te firmosja vdekjen e nje njeriu te rrjetit tim familjar.