Sot fejohej, dje erdhi në arkivol

[Shpirt Njeriu]

Të afërmit e prisnin në datën 27 shkurt që të fejohej e të oraganizonin ceremoninë e ndërrimit të nishaneve, por… ai erdhi i futur në arkivol. Kjo ndodhi pardje me 27-vjeçarin nga Kamza, Dritan Qoku, i cili vdiq në Bolonjë, pas një aksidenti në punë, ku ra nga skela prej hekuri në lartësinë 6.5 metra. "Ne përgatiteshim të ndanim ftesat e fejesës, ndërkohë që na erdhi nekrologjia e vdekjes", tregon vëllai i tij 23-vjeçar, Halit Qoku.


Si ndodhi aksidenti i Dritanit?
Ishte data 12 shkurt. Rreth orës 14.30 të drekës vëllai im Dritani po punonte në një autosallon makinash në Bolonjë të Italisë. Ishte duke bërë instalime elektrike, pasi ai punonte si elektricist qysh në vitin 1998. Kishte hipur në një skelë hekuri me lartësi 6.5 metra. Në atë moment po shponte disa llamarina me një trapan. Pikërisht në atë moment ra nga skela e hekurit dhe u gjend pa ndjenja për tokë. Këtë gjë e konstatoi një njeri që kalonte rastësisht. Menjëherë e çuan në spitalin kryesor të Bolonjës ku ka qëndruar në gjendje kome për 10 ditë rresht. Pas vdekjes trupin e tij e transportuam të mërkurën me avion. Ndërsa dje në mesditë u bë varrimi.

Përse do të vinte Dritani në Tiranë më 27 shkurt?
Do të fejohej. Ishte dita që kishim caktuar për ndërrimin e nishaneve, por gjithçka përfundoi në mort. Nusja ishte nga Tirana dhe ceremonia e fejesës ishte gati. Por fati i tij…

Sa kohë ka Dritani që punon në Bolonjë?
Qysh në vitin 1998. Ka ikur për nevoja ekonomike, sepse ne ishim 5 fëmijë dhe babai me nënën mbetën pa punë. Ne banonim në Topojan të Dibrës, por babanë e shkurtuan nga puna në minierën e Bulqizës. Kështu, erdhëm në rrethinat e Tiranës, ndërsa ne, disa prej fëmijëve u nisëm në kurbet. Dritani ishte me dokumente të rregullta. Jetonte i vetëm në Bolonjë, te një shtëpi me qira ku paguante 400 euro në muaj. Ndërsa ai vetë merrte rreth 110-120 mijë euro rrogë. Shpenzonte për vete dhe ndihmonte edhe familjen. Tani në moshën 27-vjeçare kishte vendosur të ndërtonte familjen e tij të re


"Dritanit i takon pensioni në Itali"

Çdo shtetas italian ose i kombësive të tjera, nëse aksidentontohet në punë, përfiton një dëmshpërblim dhe pension të pjesshëm sipas ligjit në fuqi, por ne shqiptarët nuk na ndihmon kush që të marrim atë që na takon". Kështu u shpreh dje i dëshpëruar vëllai i Dritanit, Halit Qoku, i cili është 23 vjeç dhe banon në Milano. "Të gjithë refugjatët shqiptarë në kurbet janë të kërcënuar nga lloj-lloj rreziqesh, ndërkohë që askush nuk i ndihmon për të marrë dëmshpërblimin dhe pensionin që u takon me ligj", nënvizon ai. Në këtë kontekst, Haliti dhe babai i tij, Ramizi u kanë kërkuar ndihmë Ministrisë së Jashtme dhe strukturave të ambasadës për të marrë pensionin që i takon djalit të tyre për akidentim në punë me pasojë vdekjen. "Unë shpresoj se edhe shteti italian, edhe shteti ynë tanimë e kanë kuptuar se nuk mund të poshtërojnë të varfërit dhe nuk mund të shkelin me këmbë të drejtat ndërkombëtare vetëm e vetëm për faktin se jemi shqiptarë dhe se nuk na mbron kush", nënvizon Ramizi.

-----------------------


Ngushellimet e mia,per familjen dhe te afermit e ketij shtetasi shqiptar.

Shpirt Njeriu

[malli]

Ngushellimet edhe nga ana ime per kete familje , qenkan edhe banues ne Kamez atje kam lindur, me vika shum shum keq.
I uroj asnjerit nje fat te tille ;(

[fioreal]

Ngushellime familjes se Dritanit dhe Zoti e meshirofte.

[kristal]

Ngushellimet e mia familjes e te afemeve te dritanit per tragjedine qe ka ndodhur.

E asnjehere nuk mund te dihet se cfare mund te ndodhe ne jete,burri dhe vdekja nuk dihet se kur vjen keshtu thote nje shprehje shqipetare.

E pas vdekjes nuk i duhet askujt pensioni.


Ngushellimet te sinqerta.

kristali

[Klarita]

Ngushellimet e mia me te perzemerta familjes dhe te afermve te dritanit

[Kuntakinta]

O Zot, c'a fatkeqesie!

Perendia ju dhente force e jete familjareve te pakten.

[gocpersmari]

Po me rrenqethet mishi, s'ka me keq kur je larg vendit tend, mundohesh te besh pak para e te adaptohesh me nje jetese aq te huaj, kur fatkeqesi si puna e kesaj ndodhin, ngushellime familjes... o zot gjith ai cun iku, s'di ca te them me teper...