VĖLLAIT TIM SHQIPTAR
Tė drejtohem me shpresėn dhe dėshirėn se do tė mė dėgjosh. Tė drejtohem me fjalėn e nderit, me zėrin e zemrės.
Mbėshtillu me petkun e pranverės dhe bėhu gjelbėrim i vėrtetė. Le tė fluturojnė tek ti zogjtė, bėhu burim uji, tė vijnė pranė teje tė gjithė ata qė ndiejnė etjen. Bėhu posi qiriri qė digjet pėr ti ndriquar tė tjerėt, bėhu dritė, qė tė vrapojnė njerėzit tek ti, ti davarisin errėsirat nė tė cilat nuk shihet asgjė. Pėrqafoji njerėzit nė atė mėnyrė sikur tė ishe njė nėnė e vėrtetė e tyre, tė bėhesh aso nėne nė kraharorin e sė cilės do tė gjejnė ngrohtėsinė e jetės, e cila ndoshta u mungon atyre. Sikur ALLAHU pati mėshirė ndaj teje, edhe ti ndriēojė ata qė ke pėrreth, ndriēo nė atė mėnyrė qė tė bėhesh njeri i vėrtetė pėr njerėzit. Po qe se e bėjnė kėtė, dije se njė ditė edhe ata qė sot pėrēajnė thurin vargje pėr urrejtje, ndasi e fraksione, - tė gjithė ata para teje do tė presin nė rreshta vetėm e vetėm qė tė tė shohin ty, tė takohen me ty.
Tė jesh burim inspirimi qė, edhe po tė ndaleshin tė gjitha gojėt, edhe po tė harxhoheshin oqeanet me ngjyrė, edhe po tė pushonte sė vepruari gjithēka, burimi yt tė mos shterej. Fjala dhe vepra jote tė shėrbejnė si vendstrehim pėr tė gjithė ata qė mbeten pa strehė dhe ngushėllim, pėr tė gjithė ata qė mbeten pa mė tė afėrmit e tyre. Tė jesh strehim pėr tė gjithė ata qė kanė nevojė pėr emrin njeri. Tė jesh, dhe pa tjetėr tė jesh shqiptar i mirė dhe njeri i vėrtetė.
Sot kur disa tė mjerė po tentojnė tė krijojnė nė mes nesh njė atmosferė tė tillė ku tė ngulfatet ēdo e gjallė, tė bėjnė pėrēarje partiake, popullore,dhe urretje fetare e njerėzore, mu sot, kur neve na nevojitet mė sė shumti bashkimi, ti qėndro besnik i vlerave qė i fituam me gjak. Atyre qė po mundohen tė na i mbyllin rrugėt drejt sė ardhmes, ti duhet tu thuash: ndal. Atyre qė po mundohen tė shkatėrrojnė urat, themelet e tė cilave i ndėrtuam me eshtrat e popullit tonė, mos u lejo tė jenė pengesė pėr ty, pėr tė ardhmen e popullit tėnd. Mos lejo tė biesh pre as e atyre qė nuk dinė tjetėr pos llafe e llafe, bile edhe nga mė shpifėset pėr momentin.
Gurėt qė ti kanė hedhur nė kokė, flaki nė qiell. Flaki qė tė bėhen meteorė pėr popullit tėnd, ta ndriēojnė atė, ai mu sot kanė nevojė pėr dritėn e qiellit. Ashpėrsia dhe dhuna qė ėshtė pėrhapur nė mesin tėnd, nga ti duhet tė shndėrrohet nė butėsi e paqe pėr tė gjithė ne. Para sė gjithash, tė ruhesh nga viruset e kohės. Kjo duhet tė jetė karakteristika kryesore e njeriut ideal, pėr tė cilin Kosova dhe Shqiperia ka mė sė shumti nevojė. Ky ėshtė mėsim pėr njerėzit qė filluan rrugėn e tyre tė lirisė, rrugė qė nuk bėn tė kėputet nė gjysmė.
Modestia, pjekuria dhe burrėria janė tiparet e njeriut, i cili meriton tė quhet vėrtet njeri. Njerėzit me tipare tė tilla nuk ndryshojnė lehtė pėr hir tė momentit e vėshtirėsive tė kohės. Ata janė tė matur, aspak konfuzė, nuk guxojnė tė bien nėn ndikimin e ndodhive qė ndodhin pėrreth, as tė hutohen para ndryshimeve qė mund tė jenė shumė herė posi rrufeja dhe as tė pėrkulen nė furtuna tė jetės. Ata duhet tė jenė posi xehja, nga e cila pas vlimeve e pėrvėlimeve tė shumta, nė fund pėrftohet ari, duhet tė jenė posi graniti qė pėrballon furtunat e motet. Ata nuk bėn kurrsesi tė devijojnė.
Vėllai im shqiptar!
Sot duhet tė jesh guximtar dhe tė pėrballosh me jetėn guximshėm. Kur tė kritikosh, sė pari nisu nga vetvetja. Pikėnisje tė kesh karakterin tėnd, dhe para sė gjithash ta ruash atė. Njerėzve u buzėqesh me njė qeshje qė nga fytyra jote tė rrezatojė inspirim dhe shpresė. Kur tu buzėqeshėsh atyre, mos harro tė jesh edhe me shpirt me ta. Ta dish se kjo ėshtė natyra jote.
Eja dhe fillo ti mbrosh edhe njė herė vlerat e tua. E Vėrteta hyjnore ėshtė pranė teje. Ajo tė pret, ngase tė patė premtuar se, edhe nėse gabon, pėr shkak tė pendimit tėnd, do tė ta falė gabimin. Tani, ruaju tė mos biesh mė nė mėri, urrejtje, ēmendi, vėllavrasje e humbje! Mos bjer pre e hartave tė djajve. Mos iu afro kurthės sė tyre, ngase ata nuk do tė pushojnė. Ata, pėr ēdo ditė pėrgatitin plane qė edhe njė herė tė vijnė tek ne. Ata janė tė mallkuarit e historisė. Nė qoftė se pėr ēfarėdo arsyeje gabove njė ditė, vepro posi Ademi: drejtohu, eja nė vete dhe pranoje gabimin tėnd. Drejtohu nga dera e shtėpisė me nėntėdhjetė e nėntė plisa tė bardhė. Kėrkoje veten tėnde aty, dhe aty do ta gjesh tė kaluarėn tėnde. Po nuk e bėre kėtė, dije se do tė jesh pėrgjegjės pėr veprėn tėnde. Nėse do tė lexosh me kujdes fletėt e saj, aty do tė gjesh edhe emra tė cilėt, posi ti, mund tė kenė gabuar. Mundohu ti arsyetosh, sepse edhe ata janė njerėz si ti. Mundohu ti falėsh. Dhe, kur ti falėsh, ngrihu e ndihmoji ata. Mos e shpenzo kohėn tėnde duke numėruar gabimet e sė kaluarės dhe tė njerėzve qė ke pasur rreth teje. Ajo, pėr ty ėshtė njė punė e kotė. Por, nė qoftė se sheh se ke dėshirė tė merresh me numėrimin gabimeve dhe mėkateve, atėherė merru me gabimet dhe me mėkatet e tua, dhe kjo nė atė mėnyrė qė, kur ti shohėsh, tė tė lemerisin. Tė tė pėrkujtojnė nevojėn qė ka Kosova dhe Shqiperia pėr ty.
Kur tė ecėsh, ec me shikimin poshtė. Me krenari ec vetėm atėherė kur dėshiron tė prezantosh vlerat njerėzore. Se, pėrndryshe, krenaria jote e tepėrt do tė ta thyejė tehun, do tė tė poshtėronė para njerėzve tė tu.
Ti, njė ditė, mund ta ndiesh veten se duhet tė jesh i priviligjuar nga njerėzit e tu. Nėse je i kapluar nga njė ndjenjė e tillė, dije se je kapluar nga njė sėmundje e atillė qė njerėzit tė ikin prej teje. Ajo tė ēon nė drejtim tė kundėrt nga duhet tė shkosh, ajo do tė jetė shkak i mjaftueshėm pėr rrethin tėnd qė ty tė tė braktisin, qė mė vonė, edhe nėse dėshiron ti pėrfitosh, ata mė nuk do tė vijnė. Andaj, tė kėshilloj edhe njė herė - edhe pse nuk jam i prirur tė jap kėshilla- bėhu modest, i menēur, i urtė; bėhu posi trungu i hurmės qė nuk di tė bjerė nė tokė as atėherė kur furtunat dėshirojnė ta nxjerrin nga dheu, bėhu posi ajo hurma qė edhe pse tė gjithė pėr tė thonė se ėshtė e ėmbėl, shėruese, asnjėherė nuk tha: Unė jam mė e mira. Ata qė e shohin vehten tė madh, ata tė cilėt imagjinojnė se kanė cilėsi tė mbinatyrshme, tė cilėt nga tė tjerėt presin vetėm nderime, lėvdata e urimi, ata qė bien e zgjohen me mendjemadhėsi, edhe nėse tani janė tė kėnaqur, dije se njė ditė do tė jenė tė poshtėruar. Ata historia do ti quajė fundėrri e letrave tė saj tė pluhurosura. Ata do tė jenė viktimė e mosdėgjimit tė kėshillave tė mira.
Shqiptar! Po pate guximin, dėbo mėrinė dhe armiqėsinė qė tė ėshtė palosur nė zemrėn tėnde! Shporre nga ti pandershmėrinė! Dhunės shkuli rrėnjėt, merrja dheun qė ka ndėr kėmbė! Shkele me thembrėn e kėmbės! Dije dhe mėsoje se tė vėrtetėn gjithmonė e ke afėr! Frenoje ndjenjėn e sė keqes, me besimin se Zoti do tė hakmerret pėr tė! Nė vend qė tė gjendesh nėn sundimin e epshit e tė veprimeve tė shfrenuara, mundohu, po, patjetėr mundohu tė gjendesh nė atė rrugė, nė tė cilėn Allahu dėshiron ti shohė njerėzit!
Ēlirohu nga ajo peshė e mėrisė qė tė ka kėrrusur shpinėn tėnde. Po pate sukses, dije se je nė rrugė tė mbarė! Nė tė kundėrtėn, je duke u larguar nga ajo. Nėse vepron tė kundėrtėn, njė ditė do tė pėrjetosh dhembjen mė tė idhėt tė kurbetit, ngase, edhe nėse ti je nė vendin tėnd, nuk do ti kesh tė afėrmit pranė teje. Ti do tė jesh i huaj, i huaj nė vendin tėnd, nė atdheun tėnd, nė atė lagjen tėnde ku ke kaluar fėmijėrinė duke luajtur me guraleca, me shokėt e tu. Dije se askush nuk do tė tė afrohet mė. Dije se do tė jesh mėrgimtar i tillė qė historia nuk e fal mė! Pra, drejtohu, eja nė vete, dilju krah vlerave njerėzore.
Pėr mundin qė po derdh pėr fitimin e vlerave qė ndoshta mė pėrpara do ti kesh humbur, sikur njeriu qė merr frytin e farave qė i ka hedhur mė parė nė tokė, kur tė vijė stina e tyre, jo nga dhjetė, jo nga njėzet, por njėqind herė mė shumė do ti korrėsh ato. Prandaj, mos prit, mos u ndal, por hidhi andej e kėndej farat e mirėsisė, farat e sė bukurės, tė virtyteve. Fshije ndryshkun me tė cilin je mbėshtjellė, jeto ashtu siē tė ka hije. Jeto nė atė mėnyrė qė edhe ti tė jesh njė tullė e murit tė ardhmėrisė sonė qė po ndėrtojmė tė gjithė sė bashku! Andaj, shpejto! Shpejto tė kuptosh se, edhe nėse jetėn tėnde e kalove nė mundime, ndihmoji tė tjerėt qė tė kenė jetė tė mirė! Tė keshė derte po, tė jetosh me derte po, tė pėrjetosh dertet gjithashtu po, por mos lejo tė bėhesh dert pėr tė tjerėt, pėrkundrazi, mundohu qė njerėzve tua zgjidhėsh hallet e tyre. Bėhu i tillė qė njerėzit tė kenė nevojė pėr ty! Posi ajo pema nėn hijen e sė cilės ata gjejnė prehjen, rehatinė, flladin e qetėsinė e shpirtit tė tyre. Tek ti tė vrapojnė tė gjithė ata qė vuajtėn, humbėn bukurinė e jetės, tė dobėtit, tė shkelurit. Bėhu i atillė qė afėr teje tė ndihen tė sigurt dhe tė qetė.
Shqiptar! Ec pėrpara si lumi qė nuk di tė ndalur!
Largoje nga sytė e tu perden e ndasisė! Ata qė janė drejtuar tek ti pėr ndonjė nevojė, mos i mashtro! Njerėzit qė kanė nevojė pėr ndihmėn tėnde, mos i zhgėnje. Vrapo tė jeshė i pari nė shėrbim tė shoqėrisė sate! Ndije nė shpirt pozitėn e atyre qė po dergjėn prapa grilave tė tė mallkuarve!
Ngrihu, dhe ngrihu vetėm me ndjenjėn e sė mirės! Bėhu ciceron i mirėsisė! Kėmbėt qė lodhen nė vepra tė mira, duart e plasaritura nga puna nė shėrbim tė njerėzve, zemrat qė qajnė pėr tė mirėn e njeriut, janė tė shenjta dhe tė bekuara. Thuaj Zotit: Urdhėro! Thuaj Atij: Pa shihe si digjemi pėr fene tonė! Shih se si do tė hidhemi nė grykėn e vullkanit tė jetės. Shih se si Kosharja dhe i tėrė feja dhe atdheu ynė mbrohet nga ne. Andaj, mos rri ulur, ngrihu, ec, vrapo, shpejto nga vlerat njerėzore, pėrfitoji ato. Po vrapove, po shpejtove, do ti gjeshė ato, do ti mbėrrish, dhe kur ti arrish, merri, shfrytėzoji ato, jepu edhe tė tjerėve, dhe thuaju njashtu siē po tė them ty: Ja sot, ja kurrė, tė shpejtojmė. Dije se Kosova, Shqipėria ka nevojė pėr ty, pėr tė gjithė ne. Dije se je dhe duhet tė mbetesh shqiptar.
Flamujt, tė bukur duken vetėm mbi supet e njerėzve qė janė duke ecur pėrpara. Bletėt janė tė lavdėruara me punėn, shėrbimin dhe mjaltin e ėmbėl tė tyre. Ecja pėrpara e ushtarit, ėshtė mė e bukur se qėndrimi i tij nė vend, prandaj, ngrihu, mos rri. Le tė valojė flamuri i pavarėsisė mbi supet e tua, mbushi koshiqet e Arbėrisė me mjaltin e sė bukurės, posi tė ishe bletė punėtore. Bėhu i vyeshėm! Bėhu i gatshėm tu pėrgjigjesh gjithmonė kėrkesave tė popullit. Andaj, gjithmonė tė jesh i gatshėm! Perden qė ke pėrpara, hidhe. Njėrin sy mbaje hapur, pėrcille zėrin qė tė vjen, dhe pėrqendrohu e prit! Urdhri patjetėr do tė vijė. Atė ditė do ta lėvizėsh gishtin, tė keqen do ta qėllosh nė ballė, do tė shohėsh se si bie e poshtėruar para kėmbėve tė tua. Ajo ditė, patjetėr do tė vijė. Asaj dite sot po i kėndon Kosova dhe Shqiperia, bota do ti buzėqeshė. Ėshtė ajo ditė pėr ne si ajo qė Zoti e quajti: jevmul-feth, tė tjerėt independencė e ne e quajmė Dita e se vertetes.
----------------- "Muslimani Krenar" -------------------
Krijoni Kontakt