Shenjteria

[Albo]

Krishti jep jete.

Kaq e veshtire eshte per tu kuptuar kjo valle?

Nese pyet nje protestant se cfare eshte Krishti per ta, ata do te pergjigjen Zot, por nje Zot i pafytyre, i paprekshem qe jeton ne mendjet dhe zemrat e tyre. Ky interpretim i Krishtit si qenia e mbinatyrshme tingellon bukur, por eshte jo i plote.

Dallimi kryesor midis Kishave tradicionale dhe atyre protestante per mendimin tim eshte pikerisht Krishti-Njeri. Protestantet nuk e pranojne Krishtin si Njeriun-Zot, nuk pranojne ikonen e Tij ne Kisha qe eshte fytyra e nje Njeriu qe jetoi 2000 vjet me pare, nuk pranojne fytyren e apostujve dhe te Nenes se Tij. Kjo vjen per arsye se ngaqe keto Kisha kane lindur pak shekuj me pare, dhe fillesen nuk e kane tek apostujt por tek Bibla, sic u pelqen atyre te mbrojne ate qe nuk kane se si ta mbrojtje.

Nese shpetimi do te vinte nga Ligji dhe Bibla, Jezu Krishti nuk kish perse vinte ne Toke si Njeri, ai mjafton ti jepte nje pasardhes tjeter te Abrahamit ligjin e ri. Por nga do te ndryshonte ky nga Ligji i Vjeter? Njerezit nuk besonin pasi donin te shikonin 'Fytyren e Zotit' qe te jetonin me friken e Tij, ligji nuk mjaftoi per ti kthyer nga rruga e keqe.

Po te lexosh ne kete forum mendime besimtaresh protestante, do te krijosh idene se Krishti eshte dicka imagjinare, eshte si puna e Allahut per muslimanet. Ata nuk e kane pare Zotin dhe nuk duan te besojne ne Zotin-Njeri por vetem ne ate Zotin ne qiell. Ne mendjen e tyre Krishti eshte nje Krijese imagjinare te cilin ata mund ta pershkruajne me fjale qe tingellojne bukur, por nuk kane permbajtje.

KUNGIM nuk eshte fjale biblike ashtu sic nuk eshte as Krishterimi, por eshte fjale njerezore per nje proces qe vete Jezu Krishti e nisi ne darken mistike te fundit me apostujt e Tij. Te marresh kungimin ne Kishe do te thote te marresh Trupin e Jezu Krishtit dhe te pish gjakun e Tij.

Ky eshte USHQIMI SHPIRTEROR i Krishtit per delet e Tij dhe jo fjalet boshe. Kungimi ne Kishen Orthodhokse eshte Misteri me i Larte i Zotit, eshte i vetmi ushqim qe garanton rritjen e Krishtit brenda nesh.

VETEM GJAKU DHE TRUPI I KRISHTIT MUND TE SHENJTEROJE NJE NJERI MEKATAR!

Albo

[Matrix]

Albo,

une bie dakord me ty ne piken ku thua se ligji nuk mjaftoi per te kthyer njerezit te Zoti, ose me mire per t'i drejtesuar, sepse ai ne nje fare menyre i ktheu duke u treguar gjendjen e rene.

E pra kur nuk mjaftoi nje ligj i dhene prej Zotit, asnje ligj njerezor nuk do mundet ndonjehere ta beje kete.

Persa i perket mendimeve protestante se ku ndryshojne nga ato ortodokse, mendoj se dallimi kryesor eshte ne faktin se Protestantet kerkojne me shume shpetimin individual se sa Kishen, dhe vene ne qender te jetes se tyre Biblen.
Persa i perket ortodokseve dhe katolikeve, ata e vleresojne Kishen me shume se protestantet dhe Biblen nuk e vene ne piedestalin protestant (megjithese kohet e fundit po terhiqen dhe ata drejt ketij mentaliteti).
Por te pyesesh nje ortodoks apo katolik c'eshte kisha, ai do pergjigjet se eshte ajo ndertesa e bukur ku ai shkon te dielave.
(Ndersa dikush qe ka lexuar dicka mund te te pergjigjet bashkesia e episkopeve, prifterinjve, dhjakoneve e njerez te tjere te veshur me te zeza, pra dicka qe s'ka te beje me jeten e tij te perditeshme)
Te pyesesh se c'eshte Krishti nje Ortodoks, mund te te tregoje nje ikone sic e the dhe vete, te pyesesh nje protestant, mund te te nxjerre nga xhepi nje Bibel e te te lexoje ca vargje.

Pra Ikona e Krishtit eshte veshur!
Krishtit i eshte vene nje maske ne fytyre dhe me kete maske i paraqitet njerezve nga liderat.

Ajo c'ka une dua te theksoj eshte se nuk ka rendesi fakti se si nje Kishe e njeh zyrtarisht nje fenomen, por fakti se si u paraqitet ky fenomen njerezve te thjeshte, apo menyra si u paraqitet.

E njejta gje ishte dhe me farisejte. Ata predikonin drejtesi, por nga ana tjeter, gjithe sistemi i tyre ishte "shpelle kusaresh".

Keshtu pra t'i thuash dikujt se Gjaku i Krishtit te shenjteron, i ke thene te verteten. Por t'i thuash gjithashtu se Fryma e Tij te shenjteron perseri i ke thene te verteten, t'i thuash se vete Krishti te shenjteron, perseri i thua te verteten e keshtu me rradhe. Per realitetin e dukshem, keto nuk jane sinonime, por ne te padukshmin po.

Tani vijme tek ajo se si kjo e vertete i sillet besimtarit.

Ti dhe une kemi thene te njejtat gjera. Gjaku i Krishtit te shenjteron!
Por ti thua se ai shenjteron vetem te dielave kur merr kungaten dhe jo cdo dite te javes. Une them se Gjakun e Krishtit ne e marrim sa here ulemi ne tavoline, pra kur jemi vetem, apo me vellezerit dhe motrat tona te shenjta, apo me gjithe Kishen.

Nqs Krishti do shperndahej vetem ne momentin e marrjes se kungates, atehere ne duhet te hame vetem njehere ne jave Krisht. Por ushqimin qe prishet ti vetem nje here ne jave e ha?

Pra nqs ushqimin qe prishet, ti e ha disa here ne dite, ku eshte e keqja qe te hash dhe te paprishshmin disa here ne dite? Mos valle te demton?

E pra, Kungata, apo darka e Zotit eshte njera nga deklaratat qe ne i bejme vetes apo vellezerve dhe motrave persa i perket ushqimit tone shpirteror qe eshte Krishti.

Une po e theksoj dhe njehere. Krishti nuk erdhi ne bote qe te sjelle as misticizmin as misterin, por Jeten! Kisha vete eshte Misteri i Fshehur brenda Tij. Pra ne jemi pjese e ketij Misteri. Ti je pjese e Kishes, ti ke ne vetvete te njejten jete qe kishte dhe Krishti. Nuk te solli ligji aty, nuk te solli vepra jote. Ty te solli vete Krishti. Nqs ti ke Krishtin brenda, Ati tek ty nuk sheh papastertine e mishit, por Krishtin. Ne rast se ti ke Krishtin brenda, ti ke dashuri e prirje per martirizim. Ti nuk ke frike nga Kryqi dhe kur te ofrohet nga te dashurit e tu, per hir te ligjit. Ti e dashuron Kryqin se aty ti sheh qe Krishti qe ke brenda te dale jashte dhe te shfaqe lavdine e Tij. Nqs dikush qe s'ka Krishtin e sheh Kryqin,(ndeshkimin nga ligji, semundjet, varferine etj...) si turp para Zotit, si ndeshkim si mungese bekimi, ti e sheh si Lavdi, si bekimin me te madh qe Zoti mund t'i beje krijeses se Tij, si shprehjen e dashurise me te larte qe mund te shprehe Ati ndaj birit te tij qe je ti.

[marcus1]

Nuk mund ta kuptoj perse Albo mendon se kungimi behet vetem ne kishen ortodokse!

Fjalet e Krishtit ishin Fryme dhe vetem ne fryme kuptohen. Ata qe nuk i kuptojne, ose skandalizohen, ose merren me vepra magjike.

Jam shume dakort me shkrimin e Matrix ne pergjithesi, por nuk mund te mos vecoj ate qe ai thote se "Kisha vete eshte misteri i fshehur brenda Tij", dhe do doja te shtoja, dhe misteri i zbuluar tashme ne te zgjedhurit e Tij.

Te ushqehesh me Krisht eshte shume me shume se sa te marresh kungimin vetem nje here ne jave, dhe ky ushqim gjendet me shumice ne Kishen e Krishtit, ne jeten e Kishes, dhe jo ne nje predikim te thjeshte te Djeles apo ne disa tradita tipike ne ndonje ndertese kishe.

Kisha eshte trupi i gjalle i Krishtit dhe jo ndertesa apo funksionimi i njerit apo tjetrit denominacion.

[Albo]

"Me të vërtetë po ju them: po të mos hani Trupin e Birit të njeriut, dhe po të mos pini gjakun e Tij, nuk do të keni jetë në veten tuaj". (Joan, 6:53)

Ky ishte amaneti i Krishtit per apostujt e Tij, ky eshte Lajmi i Mire qe Krishti i solli njerezimit. Keto fjale nuk kane nevoje as per interpretim, as per koment dhe as per hamendje.

Albo

[deshmuesi]

Postuar më parë nga Albo
Nese pyet nje protestant se cfare eshte Krishti per ta, ata do te pergjigjen Zot, por nje Zot i pafytyre, i paprekshem qe jeton ne mendjet dhe zemrat e tyre. Ky interpretim i Krishtit si qenia e mbinatyrshme tingellon bukur, por eshte jo i plote.

Dallimi kryesor midis Kishave tradicionale dhe atyre protestante per mendimin tim eshte pikerisht Krishti-Njeri. Protestantet nuk e pranojne Krishtin si Njeriun-Zot, nuk pranojne ikonen e Tij ne Kisha qe eshte fytyra e nje Njeriu qe jetoi 2000 vjet me pare, nuk pranojne fytyren e apostujve dhe te Nenes se Tij. Kjo vjen per arsye se ngaqe keto Kisha kane lindur pak shekuj me pare, dhe fillesen nuk e kane tek apostujt por tek Bibla, sic u pelqen atyre te mbrojne ate qe nuk kane se si ta mbrojtje.

Nese shpetimi do te vinte nga Ligji dhe Bibla, Jezu Krishti nuk kish perse vinte ne Toke si Njeri, ai mjafton ti jepte nje pasardhes tjeter te Abrahamit ligjin e ri. Por nga do te ndryshonte ky nga Ligji i Vjeter? Njerezit nuk besonin pasi donin te shikonin 'Fytyren e Zotit' qe te jetonin me friken e Tij, ligji nuk mjaftoi per ti kthyer nga rruga e keqe.

Po te lexosh ne kete forum mendime besimtaresh protestante, do te krijosh idene se Krishti eshte dicka imagjinare, eshte si puna e Allahut per muslimanet. Ata nuk e kane pare Zotin dhe nuk duan te besojne ne Zotin-Njeri por vetem ne ate Zotin ne qiell. Ne mendjen e tyre Krishti eshte nje Krijese imagjinare te cilin ata mund ta pershkruajne me fjale qe tingellojne bukur, por nuk kane permbajtje.

KUNGIM nuk eshte fjale biblike ashtu sic nuk eshte as Krishterimi, por eshte fjale njerezore per nje proces qe vete Jezu Krishti e nisi ne darken mistike te fundit me apostujt e Tij. Te marresh kungimin ne Kishe do te thote te marresh Trupin e Jezu Krishtit dhe te pish gjakun e Tij.

Ky eshte USHQIMI SHPIRTEROR i Krishtit per delet e Tij dhe jo fjalet boshe. Kungimi ne Kishen Orthodhokse eshte Misteri me i Larte i Zotit, eshte i vetmi ushqim qe garanton rritjen e Krishtit brenda nesh.

VETEM GJAKU DHE TRUPI I KRISHTIT MUND TE SHENJTEROJE NJE NJERI MEKATAR!

Albo

Je ti Albo qe flet per nje Krisht ne pikture dhe jo veprues ne jeten dhe zemren tende. Me trego se sa njerezve ke dale ti tju flasesh dhe tju deshmosh Krishtin, Sa bibla ke shperndare neper fshatra dhe sa je ropatur per Krishtin? Me trego ti dhe orthodhoksia jote, se sa Bibla dhe sa literature te krishtere sollen ata ne Shqiperine e mjere nga diktaura? Me trego ti se sa Harta te vorjoepirit na solli orthodhoksia jote, dhe se sa bukur ajo po lejon kishen shqiptare orth. te udheheqe ne autqefaline e vet?Albo te keshilloj edhe njehere, pavaresht se ti mendon ndryshe, dhe e quan veten plak dhe te moshuar. Jezusi i tha Thomait: Lum ata qe nuk me PANE DHE ME BESUAN. Ti je nje i indoktrinuaar ne politiken orthodhokse, dhe kjo te pengon te shohesh Krishtin. do te te ftoja te hapje njehere televizorin tek kishat e ndryshme ne Amerike, ( flas per ato qe jane te Krishtit), dhe te shohesh se sa mijeria vete marin pjese ne to dhe adhurojne Krishtin. Ne ka te krishter qe duan te jetojen ne harmoni me te gjithe te krishteret e tjere, keta jane protestantet. Ne amerike edhe orthodhoksit Greke jane me xhentil dhe me te bute se ata origjinalet ne Greqi, kjo per shakak te paqes qe marin nga shumica e krishtere ne Amerike, ku patjeter vend kryesor ze dhe kisha katolike. Por une te kam then nje gje: Kur ti te pranosh konkreisht Krishtin ne zemern tend dhe jo ne ikone, do te kuptosh se sa MREKULLI eshte te jetosh me Te.
Deshmuesi

[marcus1]

A ka mundesi ta lini kete luften me njeri-tjetrin? Nuk ka asnje vlere dhe dobi. Perse duhet qe t'i mbushni mendjen tjetrit per ato qe ju besoni. Jepni mendimet tuaja pa sulme ndaj njeri-tjetrit.

Cpune keni ju me kishat orotdokse, katolike apo protestante? Mos valle ju ka vene Zoti mbrojtes te ketyre kishave? A nuk e kuptoni se Zoti nuk ka nevoje per mbrojtes te tille? Me kete menyre vetem largojme te tjeret nga e Verteta, nga Krishti.

Me vjen keq kur shoh se armiqesite me te medha jane ne forumin "Bota Shpirterore". Kaq fanatike na ka bere feja sa mos ta kuptojme se sa poshte biem kur shajme Dogmat e ndryshme kristiane? Mos valle i duam te tjeret me shume se Zoti? Mos valle motivet tona jane kaq te fshehura sa mos ta kuptojme se kur sillemi keshtu, tregojme se jemi te mbushur me motive te pista, egoiste por qe i mbulojme me vellin e fese?

Krishti nuk mesohet, Ai perjetohet. Dhe ai qe e perjeton nuk mund te sillet keshtu ne asnje menyre. Me kete nuk dua te them se kushdo qe hiqet si i perulur dhe i bute, mund te kete perjetuar Krishtin. Ndofta une qo po flas te mos ta kem perjetuar. E them kete se nuk dua te vendos veten time mbi te tjeret.

[Shpresmiri]

Për këtë temë mendoj se kryesore është që shenjtërimi të shikohet në rend të parë që njeriu të bëhet njeri e më pas, nëse do Zoti, edhe të pranojë jetën hyjnore nëpërmjet hirit të Zotit që ipet pa meritën tonë njerëzore për ta jetuar një jetë me Zotin. Zoti do që të jemi shenjtër, por jo shenjtër të mërzitur që në sy të tjerëve të jemi të mërzitshëm, por të jemi shenjtër të lumtur.

Këtyre ditëve lexova disa rreshta nga një libër i autorit Antony de Mello që më pëlqei dhe po ua sjell që edhe ju ta lexoni e të mendoni mbi to.
Krejt miqësisht!

PERSE NUK JE I LUMTUR?

“Nëse ndokush vjen tek unë e do më tepër babën, nënën, gruan, fëmijët, vëllezërit, motrat, madje edhe jetën e vet se mua, nuk mund të jetë nxënësi im.” (Lk 14,26).

I
Shikoje botën e shih sa je ti dhe njerëzit rreth teje të palumturë. A e di përse janë njerëzit të palumturë?
Me siguri do të thuash se kjo ndodh për arsye të vetmisë apo nënçmimit, luftës apo urrejtjes, ose të pafesë. Gabim do ta kesh.
Për këtë gjendje ekziston vetëm një shkak: mendimet e gabuara në kokën tënde, mendimet aq shumë të përhapura, aq shumë të zakonshme sa që kurrë nuk të bie në mend që t`i shqyrtosh. Për shkak të këtyre mendimeve të gabuara është shtrembëruar imagjinimi yt i botës dhe i vetvetes.
Ti je aq rrept i programuar dhe shtypja e shoqërisë është aq e madhe sa që në mënyrë të mjaftueshme je i robëruar në kurthë që e shtrembëron figurën tënde të botës.
Prej këndej nuk ka dalje sepse ti as që dyshon se figura jote do të mund të ishte e shtrembëruar, të menduarit tënd gabim, kurse mendimet tua të gabuara.

II
Shiko rreth vetes dhe shih a mund ta gjesh një person të vetëm vërtet të lumtur – person pa frikë, të lirë nga pasiguria, ankthi, shtrëngimi apo mërzia.
Do të kishe fat po ta kishe gjetur një person të tillë ndër njëqind mijë njerëz. Kjo do të duhej të të sjellë në dyshim në programimin dhe mendimet që i keni të përbashkëta ti dhe ata. Mirëpo, ti je i programuar edhe në atë mënyrë sa nuk dyshon, sa nuk ngurron, sa që ke mbështetje vetëm në paramendime (supozime) që të janë futur në ty nëpërmjet trashëgimisë tënde, kulturës tënde, shoqërisë tënde, fesë tënde. Dhe nëse nuk je i lumtur, je i ushtruar në atë mënyrë që ta fajësosh vetveten, jo programimin tënd, jo mendimet dhe idetë kulturologjike dhe të trashëguara.

III
Ajo që e bënë këtë edhe më zi është edhe fakti se një shumice të madhe njerëzish i është shpërlarë aq shumë truri sa që nuk kuptojnë sa të palumturë janë; si njeriu që ëndërron, dhe nuk mund ta marrë me mend se po ëndërron.
Cilat janë këto mendime të gabuara – pengesa në rrugën deri te lumturi? Ja disa shembuj.

A
Mendimi i parë: Nuk mund të jesh i lumtur pa gjërat me të cilat je i lidhur dhe që i konsideron të çmueshme.
Gabim. Nuk kalon as një moment i vetëm në jetën tënde pa e poseduar gjithë atë që të nevojitet për lumturi.
Mendo për këtë dy-tre minuta.
Arsyeja për shkak të cilës je i palumtur është se nuk përqëndrohesh në atë që ke, por në atë që nuk e ke.

B
Mendimi i dytë: Lumturia ndodhet në të ardhmën.
Nuk është e vërtetë. Pikërisht këtu dhe tani ti je i lumtur, mirëpo ti këtë nuk e di sepse besimet e tua të gabuara dhe imagjinimet tua të shtrembëruara të kanë robëruar në frikësime, mërzi, lidhshmëri (varësi), përleshje dhe fajësi, dhe të kanë bërë rob në lojën në të cilën je i programuar për ta luajtur.
Po ta kuptoje këtë, do të shihje se je i lumtur, edhe pse nuk je i vetëdijshëm.

C
Edhe një mendim: Do të jesh i lumtur nëse arrin ta ndryshosh situatën në të cilën gjindesh dhe njerëzit rreth teje.
Nuk është e vërtetë. Marrëzisht derdhë aq shumë energji duke tentuar që ta modifikosh botën.
Nëse thirrja jote është ta kalosh jetën duke e ndryshuar botën – shko atëherë dhe ndryshoje atë, mirëpo mos e kultivo në vehte mashtrimin se kjo do të të bëjë të lumtur.
Ajo çka të bën të lumtur apo të palumtur nuk është bota as njerëzit rreth teje, por mendimet në kokën tënde.
Ta kërkosh lumturinë në botën jashtë vetes është njëjtë sikur ta kërkosh folenë engjëllore në fundin e oqeanit.
Nëse, pra, lumturia është ajo që e kërkon, mund të ndalesh së derdhuri energjish me tentim që ta shërosh tollën tënde apo ta ndërtosh një trup tërheqës, ta ndryshosh banimin apo punën, bashkësinë apo stilin e jetës, apo madje edhe personalitetin tënd.
A po e kupton se do të mund ta ndryshoje secilën nga këto gjëra, do të kishe mundur të ishe veçanërisht i këndshëm dhe të kesh personalitet admirues, të gjindesh në një rreth më të këndshëm, e megjithatë të jesh i palumtur?
Dhe thellë në vetvete e kupton se kjo është e vërtetë, mirëpo megjithatë edhe më tutje harxhon mundim dhe energji duke tentuar të vish te ajo që nuk mund të të bëjë të lumtur.

D
Edhe një mendim i gabuar: Do të jesh i lumtur nëse të plotësohen të gjitha dëshirat.
Nuk është e vërtetë. Në të vërtetë, pikërisht këto dëshira dhe varësi krijojnë në ty shtrëngim, frustrime, nervozizëm, pasiguri dhe frikë.
Bëje një listë të të gjitha dëshirave dhe lidhshmërive tua, dhe secilës prej saj thuaja këto fjalë: “Thellë në zemrën time e di se edhe atëherë nëse i arrij këto, po qe se ato edhe realizohen, nuk do ta arrijë lumturinë.”
Dhe thellë zhytu në mendime mbi vërtetësinë e këtyre fjalëve. Plotësimi i dëshirave mund, në rastin më të mirë, të sjell shkëndija të kënaqësisë dhe entuziazmit. Mos e përziej këtë me lumturinë.
Ç`është atëherë lumturia?
Një numër shumë i vogël njerëzish e di përgjigjen, mirëpo askush s`mund të ta thotë, sepse lumturia nuk mund të përshkruhet. A mund t`ua përshkruash dritën njerëzve që janë ulur në errësirë gjatë tërë jetës së tyre? A mund t`ia përshkruash realitetin dikujt që gjindet në ëndërra? Kuptoje se gjindesh në errësirë dhe errësira do të tretet; atëherë do ta kuptosh çfarë është drita. Kuptoje se kjo çka është duke të ndodhur ty është ëndërr e keqe e natës dhe nuk do të jetë më; atëherë do të zgjohesh në realitet.
Kuptoje se ke mendime të gabuara dhe do të humbin; atëherë do ta shijosh lumturinë.
Nëse njerëzit aq shumë synojnë lumturinë, përse atëherë nuk mundohen ta kuptojnë se kanë mendime të gabuara?

I
E para: Për arsye se kurrë nuk u bie në mend që t`i shohin ato si të gabuara apo madje edhe si mendime.
Programi ka qenë aq thellë i futur në ta sa i shohin si fakte dhe realitete.

II
E dyta: për arsye se kanë frikë se do ta humbin të vetmën botë që e njohin: botën e dëshirave, lidhshmërive (varësive), frikave, shtypjeve shoqërore, acarimeve, synimin për sukses, brengosjeve, fajeve, me shkëlqimet e kënaqësive, dëfrimeve dhe entuziazmeve që të gjithë këto mbartin me vete.
Paramendoje një njeri që ka frikë ta ndërpretë ëndërrën e keqe të natës sepse, në fund të fundit, kjo është bota e vetme që e njeh. Këtu je i përshkruar edhe ti edhe njerëzit tjerë.
Nëse dëshiron ta gjesh lumturinë e përhershme, të duhet të jesh i gatshëm ta urresh babën tënd, nënën tënde, madje edhe jetën tënde, dhe ta mohosh tërë pasurinë tënde.
Si? Mos moho asgjë, dhe mos u largo nga asgjë sepse atë që e lë dhunshëm, për të je i lidhur në mënyrë të amshuar. Por më mirë vëreje (kuptoje) se kjo është ëndërr e keqe e natës, çka në të vërtetë është, dhe atëherë, i mbajte të gjitha apo jo, do ta humbin ndikimin e tyre në ty, fuqinë që të të lëndojnë. Më në fund do të zgjohesh nga ëndrra jote, jashtë këtij terri, pa këto frika dhe brengosje.
Kaloje një kohë në shikimin e secilës nga këto gjëra në të cilat je i lidhur si në ato që vërtetë edhe janë – ëndërr e keqe e natës që, nga njëra anë, shkaktojnë entuziazme dhe kënaqësi, por nga ana tjetër brengosje, pasiguri, tensione, mërzi, frikësime dhe mjerim.
Babai dhe nëna: ëndërr e keqe. Gruaja dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat: ëndërr e keqe. Gjithçka ke: ëndërr e keqe. Jeta jote siç është tani: ëndërr e keqe. Secili gjësend në të cilin je lidhur dhe për të cilën vetveten e ke bindur se pa të nuk mund të jesh i lumtur: ëndërr e keqe.
Atëherë do ta urresh babën dhe nënën, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën tënde.
Dhe kështu lehtë do të mohosh gjithçka ke, dmth., do të ndalesh të lidhesh në sende dhe me këtë do ta asgjësosh mundësinë që të të lëndojnë.
Atëherë më në fund do ta shijosh këtë gjendje misterioze që nuk mund të përshkruhet dhe të shprehet – gjendjen e lumturisë dhe paqes së përhershme. Dhe do ta kuptosh se sa e vërtetë është ajo se secili që e heq lidhjen me vëllezërit dhe motrat, babën, nënën, tokën apo shtëpinë... do t`i paguhet njëqindfish dhe do ta trashëgojë jetën e pasosur.

[Albo]

Deshmuesi, nese Krishti nuk do te ishte pjese e jetes sime, une nuk do te kisha mundur te realizoja ato qe kam realizuar dhe ti nuk do te ishe duke diskutuar me mua dhe me besimtaret e tjere te krishtere ne forum.

Lavdia e Jezu Krishtit duket tek veprat dhe jeta e pasuesve te Tij.

Albo