Eh ç'ikën kohrat e mëdha!...
Kur salla mbushej plot e përplot
Kur çmendëm burra e çmendëm grà
Dhe gjysma e kombit pikonte lot...
Dhe erdhën kohët e ndarjes shtrigë
I lamë të gjitha, e lamë shtëpinë...
Si shpirtra bosh me zemër ngrirë
Jemi rrëxuar përmbi vetminë.
Më dhemb shumë thellë, po kujt t'i qahem!?
Kjo Botë e Trishtë, e shurdhër mbeti.
Si pasagjerë që s'dijn ku ndalen...
Ca në mërgim, ca i hà deti...
Krijoni Kontakt