Ervini Dervishi, heroi shqiptar ne Irak

[Hek]

Një pikë loti për emigrantin Ervin


MARK MARKU

Vrasja e 22-vjeçarit Ervin Dervishi, emigrantit shqiptar të përfshirë në ushtrinë amerikane po trajtohet në mënyrë të tillë nga shtypi shqiptar sa shpeshherë të krijohet përshtypja se shtypi ynë nuk gjen ndonjë dallim të madh mes një lajmi të kobshëm si vdekja e një 22 -vjeçari dhe një lajmi normal. Tituj të mëdhenj dhe solemnë, retorikë heroike, atmosferë po kaq heroike sa gati-gati të ngjan sikur shtypi mezi ka pritur rastin të lajmërojë rënien e heroit të parë shqiptar në luftën kundër terrorizmit. Një ngazëllim i fshehtë spikat përmes rreshtave, ngazëllim që nuk e fshehin as fraza steriotipe si “vdekje tragjike”, “humbje e madhe”, dhe të tjera si këto. Gjithë këto ditë kemi mësuar se një ushtar trim, një shqiptar ka nderuar kombin duke rënë në fushën e betejës në Bajin e largët të Irakut. Se qeveria shqiptare do ta shpallë hero. Se vetë kryeministri Nano është mjaft i prekur nga vdekja e ushtarit shqiptar. Shkurt, gjithë këto ditë, shtypi dhe opinioni publik kanë folur dhe parë lindjen e një heroi. Ndërkohë është harruar se lindja e heroit ka qenë njëkohësisht dhe vdekja e një njeriu. Dhe njeriu ka qenë konkret, prej gjaku dhe mishi, ka patur një emër dhe ka prindër që tashmë lotojnë vdekjen e tij. Dhe që e dinë fare mirë se lindja e heroit nuk mund ta zhbëjë vdekjen e djalit të tyre me emrin Ervin, se ky heroi dhe Ervini janë dy gjëra të ndryshme, madje heroi është aq i keq, sa për të lindur, kërkoi vdekjen e Ervinit, djalit të tyre.
Një këndvështrim i tillë i problemit është i ndaluar në raste të tilla, pasi ne duhet të jemi hipokritë deri në fund me të gjallët dhe të vdekurit. Na duhet të mendojmë politikisht për t’i dhënë vlera morale një akti kaq të qartë si vdekja. Nuk duhet të mendojmë arsyet dhe rrethanat që çuan tek vdekja. Se përndryshe ky Ervini ynë hero do të ishte ndryshe nga Ervini 22 -vjeçar, nga Ervini i vërtetë dhe faktin e vrasjes së tij s’do ta përjetonim ndryshe vetëm si tragjedinë e një emigranti, si njërën nga mijëra tragjeditë e emigrantëve tanë të shpërndarë anembanë globit. E pra kjo histori është krejt e thjeshtë. Ervini ikën nga atdheu i tij i trazuar pasi nuk gjen kushtet minimale për të jetuar. Në vendin e pritjes (në rastin tonë SHBA), gjen atë që gjejnë gjithë emigrantët në botë: pamundësinë për t’u integruar në një shoqëri ku mirëqenia dhe shanset për ta patur atë teorikisht u takojnë të gjithëve, praktikisht shumicës, por emigrantëve të fundit. Në kërkim të saj dhe të një mundësie integrimi niset për luftë dhe lufta është në Irak. Aty vritet.
E parë kështu, historia e tij nuk është as më shumë as më pak se historia e jetës dhe vdekjes së një emigranti shqiptar çfarëdo: e viktimave të kanalit të Otrantos, e viktimave të Karaburunit, dhe e sa e sa viktimave të tjera për të cilat nuk është shkruar dhe as nuk do të shkruhet kurrë. Me këtë nuk dua të minimizoj vlerësimin për të si ushtar në fushën e betejës, as të minimizoj rëndësinë që ka fakti se në luftën e madhe që SHBA-të kanë ndërmarrë kundër terrorizmit ndërkombëtar, shqiptarët japin kontributin e tyre modest. Kjo është tjetër gjë dhe mendoj se ndër kombet evropiane, kombi shqiptar është kombi që ka më shumë detyrime morale ndaj amerikanëve. Thjesht dua të them se ai ishte një emigrant dhe nëse rënia e tij në fushën e betejës e bën vdekjen e tij heroike, trishtimi për vdekjen e tij është trishtim që të shkakton vdekja e një emigranti.
Nëse do ta shikonim ngjarjen edhe nga ky këndvështrim do të identifikonim më qartë edhe armiqtë realë të popullit shqiptar: varfërinë dhe terrorizmin. Njihen tashmë shkaktarët e terrorizmit dhe po luftohen. Ndërkohë që shkaktarët e varfërisë i kemi mes nesh. Madje do të dalin të mbajnë edhe fjalime për heroin e rënë në luftën kundër terrorizmit. Varfëria e bëri shqiptarin 22 -vjeçar të shkonte emigrant në një vend tjetër. Të qenit emigrant ndikoi që ta kërkonte fatin e tij në Irakun e largët.Vdiq si emigrant dhe si hero. Deri tani kemi brohoritur heroin duke harruar të derdhim një pikë loti të sinqertë për emigrantin, një pikë loti që do të ishte dhe nderimi më i madh për jetën e tij.

[ero]

Pike se pari, edhe une dua te shpreh ngushellimet e mia ma te sinqerte familjes Dervishi, per humbjen e djalit te tyre.
Une jam dakort qe duhet te jete nje teme e hapur vetem per te shprehur ngushellimet per Ervinin, sidoqofte kjo teme quhet "Ervini Dervishi, heroi shqiptar ne Irak" gje qe merzit pak sepse edhe une jam shqiptar qe jetoj ne Amerike edhe mundohem me e rujte ate dashurine qe kam per SHQIPERINE, sidoqofte une nuk mund ta quaj hero ate person qe ka qene duke luftuar nen nje flamur tjeter prej flamurit shqiptar. Ai duhet te jete hero amerikan por jo hero shqiptar sepse ai ka kene duke luftuar me interesat e shtetit amerikan edhe jo shqiptar, ka qene duke marre udhra prej qeverise amerikane edhe jo prej asaj shqiptare.
Ne histotine shqiptare, Skenderbeu mbahet hero shqiptar megjithese ai ka luftuar nen flamurin turk per nje fare kohe, sidofte ai quhet hero shqiptar per periudhen mbasi u nda nga perandoria osmane.
Une mendoj qe ato qe merren me kete forum do te kene hapur nje teme me emer tjeter duke e lane jashte "hero shqiptar" edhe aty duhet te gjithe te shprehim ngushellimet tona per familjen DERVISHI.

[cunimartum]

Ngushellime familjes, ngushellime te afermve.
Nje pike loti edhe nga une.

[Reata]

Ngushellimet e mija per familjen Dervishi.
Aman ore djema eshte hero shqiptar apo amerikan, pak rendesi ka, i iku jeta atij keshtu skthehet me ne kete jete.


Te jetosh apo te mos jetosh kjo eshte ceshtja.

[leci]

Nje vend i nderuar ne olimpin e heronjve shqiptare per Ervin Dervishin.

[FLEUR]

E para shpreh ngushellimet e mia per familjen e Ervinit.Shpirti iu prefte ne parajse.
Se dyti me vjen keq qe paska kaq trushkulur qe edhe pse trumpetojne se jane shume shqiptare , nuk respektojne te vdekurin (sipas zakonit)Dhe te gjithe ata jane kaq mendjelehte dhe medioker sa nuk arrijne te shohin heroizmin e ketij djali te ri.
Te gjithe ju budallenjte e forumit:Nuk ka mbetur politika qe te behet nga ju.Dhe ju jeni me shume se asgje qe te tregoni se kush ehste Amerika dhe bota e qyteteruar.Ju jeni ca minj qe perfitoni nga anonimiteti ketu dhe flisni idjotesira(keshti tregoni se kush jeni ju ne te vertete)Dhe jam e bindur qe ju jeni aq te pasuksesshem ne jeten tuaj sa dhe ziliqare nga shkelqimi dhe heroizmi i te tjereve.Por ju duhet te dini qe jeni turpi i nje kombi.
Ashtu sic ka thene dikush ne mesazhin e tij me siper"Ervini ka lene pas emrin dhe vepren per te mire te njerezimit dhe per te vendosur ne pjedestal emrin e Shqiperise(qe eshte aq pak e njohur ne bote)Ndersa ju kurre nuk keni per te lene asgje pervec ligesise cmires dhe paturpesise.Ju jeni perfaqsues te denje te Satanait dhe Bin laden & co.Turp faqazeze qe ju jeni shqiptare.

[XimiD]

Mua personalisht me vjen keq per faktin qe vritet nje djale i ri qe eshte shqiptar si mua , por personalisht nuk eshte zgjidhje e drejte qe te shkosh te emigrosh ne nje vend dhe te luftosh me ushtrine e ketij vendi. Ai luftoi per Ameriken dhe per flamurin amerikan dhe i takon Amerikes ta nderoj apo ta bej deshmor jo Shqiperise . edhe une psh jam rezident ne Kanada po as qe me bie mendja te shkoj te luftoj per kanadane . Dhe une nuk e kuptoj pse duhet ai te shpallet deshmor i Atdheut kur ai ra ne lufte me spaletat e flamurit amerikan ; kur nderkohe sa te rinj shqiptare (nga Shqiperia) u vrane ne luften per clirimin e Kosoves dhe asnjeri nuk u kujtua ti bente deshmore dhe jo vem kaq por njerin prej tyre qe ishte edhe komandant qe kur u kthye ne Shqiperi e arreestuan per terrorrizem se keshtu kishin informacione nga CIA ! Keshtu qe nu duhet rene pre e demagogjise Amerikane te perzier me cinizmin e politikaneve shqiptare

[Toro]

Ngushellimet e mia te sinqerta familjes Dervishi.

Ervini ishte nje hero dhe si i tille do te kujtohet.

I perjetshem qofte kujtimi i tij!

[Thjeshtesia]

Nese deshironi te lini nje mesazh te shkurter NGUSHELLIMI (jo debate) per Familjen Dervishi mund te shkoni tek kjo faqe dhe ta beni ketu.

http://www.fallenheroesmemorial.com/...ishiervin.html

[Pellazgu]

I përjetshëm qoftë kujtimi i një emigranti që zgjodhi rrugën e pushtimit për të bërë para!