Perkujtohet ne Prishtine 5-vjetori i vrasjes se Enver Malokut

[DriniM]

Nesër në Prishtinë, me një akademi përkujtimore shënohet 5-vjetori i vrasjes së Enver Malokut






Prishtinë, 10 janar - Në pesëvjetorin e vrasjes së Enver Malokut, atëherë shef i Qendrës për të Kosovës (QIK), nesër në orën 12.00, në Teatrin Kombëtar në Prishtinë, nën patronatin e Presidentit të Kosovës Ibrahim Rugova, organizohet një Akademi përkujtimore.
Me këtë rast për figurën dhe veprën e Enver Malokut do të flasë presidenti Ibrahim Rugova dhe do të shfaqet një program artistik.
Enver Maloku (1954-1999) ka qenë një nga themeluesit e QIK-ut dhe prej vitit 1993 e deri në vdekje e drejtoi me shumë sukses këtë Qendër, e cila u cilsua si agjenci kombëtare e lajmeve. Gjatë kohës kur në krye të QIK-ut ishte Enver Maloku, përveç në shqip, kjo Qendër emitonte lajme edhe në anglisht, frengjisht dhe gjermanisht dhe ishte burimi më i shpejtë, më i saktë dhe më i besueshëm i informimit në vend dhe në botë për ngjarjet e stuhishme në Kosovë.
Enver Maloku, pasi i shpëtoi një atentati në korrik të vitit 1998, u vra pabesisht në një atentat të organizuar më 11 janar të vitit 1999.
Tërë veprimtaria gezetare e publicisitike e Enver Malokut e viteve '90 i kushtohet lirisë e pavarësisë dhe mbrojtjes së Republikës së Kosovës

[DriniM]

Presidenti Rugova: Enver Maloku ishte një hero i gazetarisë shqiptare dhe zëdhënësi i lirisë dhe pavarësisë së Kosovës






Prishtinë, 11 janar - Sot në Teatrin Kombëtar në Prishtinë, me një Akademi përkujtimore u shënua pesëvjetori i vrasjes së Enver Malokut, shef i Qendrës për Informim të Kosovës - QIK, ku mori pjesë dhe foli Presidenti i Kosovës Dr.Ibrahim Rugova, familja Maloku, zyrtarë të lartë dhe aktivistë të shumë të LDK-së, deputetë dhe miq e kolegë të Enver Malokut dhe qytetarë të shumtë.
Në fillim të fjalës së tij Presidenti Rugova tha se "jemi sot së bashku këtu, në Teatrin Kombëtar të Kosovës, në këtë Akademi përkujtimore për të shënuar 5 vjetorin e vrasjes së gazetarit dhe publicistit të madh të vendit tonë dhe të botës shqiptare, Enver Maloku".



Ndërkaq, Presidenti Rugova duke folur për veprimtarinë gazetare 20 vjeçare të Enver Malokut, tha se ai dha një kontribut të madh për shoqërinë dhe shtetin kosovar. Në fillim punoi në Televizionin e Prishtinës si gazetar i shquar i kulturës. Prej vitit 1990, kur kjo shtëpi televizive u mbyll nga pushtuesi, Maloku e vazhdoi veprimtarinë e tij në lëvizjen e madhe të Kosovës për liri e pavarësi. Kështu në vitet '90 Ai u bë njëri ndër gazetarët kryesor të Kosovës, theksoi Presidenti Rugova dhe shtoi: "Së pari punoi në Zyrën e LDK së, e që nga viti 1991 në Qendrën për Informim të Kosovës, që ishte njëri ndër themeluesit e saj. Kjo Qendër në vend dhe në botë u njoh si Agjenci Kombëtare e Lajmeve e Kosovës, e cila për një decenie e denoncoi dhunën, masakrat, gjenocidin dhe ekzodusin e pushtuesit mbi popullin e Kosovës".
Në vazhdim Presidenti Rugova tha se nën drejtimin e Enver Malokut që nga viti '93 kjo Qendër u bë më e fuqishme dhe e zgjeroi veprimtarinë e vet publicistike e shkencore përmes botimeve të rëndësishme. "Nga kjo Qendër nën drejtimin e Malokut u lansuan me qindra mijëra informata e lajme të ditës në shërbim të mbrojtjes dhe të afirmimit të lëvizjes për liri e pavarësi. Kështu lajmet e kësaj Qendre u bënë lajme më të besueshme për Kosovën në botë. Dhe duke përdorur energjinë e Tij të pashterrshme në vitin '98, në vitin e luftës, siç e quante ai, nxori edhe gazetën e mbrëmjes me titull "Informatori" për informim sa më të shpejtë të opinionit kombëtar. Në këtë mënyrë Maloku u bë Zëdhënësi kryesor i Kosovës në opinionin kombëtar dhe ndërkombëtar", tha Dr. Rugova.
"Enver Maloku ishte burrë i guximit të madh, pranoi të ishte gazetar i lajmeve të ditës, që është punë e vështirë në kohë të vështira. Gjithmonë gjendej në zjarrin e informatës në terren dhe nga terreni. Ai i vuri themelet e informimit dhe të lajmeve zyrtare në kuadër të Qendrës dhe paanësinë të mbështetur në fakte e argumente, gjithmonë në interes kombëtar të vendit", tha Presidenti Rugova, duke veçuar Enver Malokun si edhe analist të mprehtë të çështjeve politike dhe kombëtare. Lajmet e shkruara nga Maloku, tha Dr. Rugova, pos informatës, kishin në vete edhe elemente të jetës, reflekse të njerëzve, që i bënin ato më të besueshme dhe më njerëzore.
Duke evokuar kujtime për Enver Malokun, Presidenti Rugova tha se
"Enveri ishte një burrë trim. Ai e dinte rrezikun e punës së tij, po nuk u ndal për asnjë moment. Më kujtohet kur në korrik të vitit '98 kur u bë atentati i parë mbi të, të nesërmen hyri në Zyrën time i buzëqeshur duke thënë 'President u shpëtova, nuk kanë çka të më bëjnë. Unë do të vazhdoj punën time'. Dhe vërtet ai e vazhdoi punën edhe më me ngulm e fuqi", tha Presidenti Rugova dhe shtoi se "në gjithë gazetarinë e tij ndihet e vërteta dhe dashuria e përkushtimi për Kosovën, për kombin për lirinë dhe pavarësinë tonë".
Presidenti Rugova në vazhdim tha: "Më lejoni që këtë Fjalë timen ta përmbyll me komentimin e njërit ndër shkrimet, lajmet e fundit të Enver Malokut i dhënë në formë urimi më 31 dhjetor me titull 'Viti i luftës 1998 dhe viti i lirisë 1999', ku thotë: 'Nga viti i luftës 1998, të shpresojmë se po kalojmë në vitin e lirisë 1999. Të gjallët le të jenë të lumtur se janë gjallë, pavarësisht prej dhembjes, pikëllimit e trishtimit... Le të gëzojnë dhe festojnë të gjallët që i pret një vit shumë i vështirë, vit i luftës dhe i lirisë. Gëzuar Vitin e Ri 1999, Vitin e lirisë".
Këto fjalë të Malokut janë sa të prekshme, aq edhe profetike, tha Presidenti Rugova, sepse pas gjashtë muajsh me 12 qershor të vitit 1999 Kosova u bë e lirë dhe de facto e pavarur pas intervenimit të NATO s dhe miqve tanë.
"I quajtëm këto fjalë profetike, sepse njerëzit që punojnë, që gjenden në rrjedhën e gjërave, njerëzit e mëdhenj, çfarë ishte Maloku, lënë fjalë profetike e proverbiale që i dëshmon koha, njerëzit dhe ngjarjet. Profecisë së Tij sot mund t'i përgjigjemi me një urim, pas pesë vjetësh të amshimit të tij "Gëzuar liria e Kosovës Enver Maloku, që është edhe pavarësia e saj", theksoi Dr.Rugova.
"Po, sot kemi dhembje të thellë për Enver Malokun, po më të madhe e kemi krenarinë për veprën dhe jetën e Tij energjike. Maloku ishte një hero i gazetarisë shqiptare, zëdhënësi i lirisë dhe pavarësisë së Kosovës. Ai është shembull si punohet për Atdheun, Kosovën tonë të dashur", tha në fund të fjalës së tij në këtë Akademi përkujitmore kushtuar Enver Malokut, Dr. Ibrahim Rugova, President i Kosovës.
Në vazhdim të kësaj Akademie u shfaq një program artistik dhe u ekzekutuan disa pika të zgjedhura muzikore nga Lule Elezi, Alisa Baraku dhe Antonio Gashi. Ndërkaq, aktori i njohur Çun Lajçi lexoi fragmente nga shkrimet analitike të Enver Malokut.

[DriniM]

Enver Maloku ose Njeriu që s' iu shmang vrasjes së paralajmëruar


Shkruan: Sabit RRUSTEMI

Njëmbëdhjetë Kallnori i vitit 1999 nuk shënon thjeshtë vetëm një vrasje tashmë të përditshme, në përditshmërinë e luftës në Kosovë që po merrte përmasa dramatike. As dhe humbjen e një njeriu të rëndomtë siç ishin bërë rëndomësi humbjet e njerëzve prej plumbave dhe luftës që kërcënonte një popull të tërë dhe të pambrojtur.
Njëmbëdhjetë Kallnori shënon edhe një herë dhe pikëllon, si shumë herë në historinë tonë, atdhetarët, me një fjalë shqiptarët e përkushtuar që gjakonin lirinë me çdo çmim.
Në këtë muaj vrastar, si më vrastarët apo më të mallkuarit për shqiptarët dhe veprimtarët e kauzës për çlirim e bashkim tw trojeve të ndara, u godit rëndë dhe pabesisht Kosova, njerëzit e saj, si Brenda dhe jashtë, me mbetjen apo shuarjen e dhunshme të jetës së Enver Malokut, nga plumba kriminelësh dhe veprime antishqiptare. U godit rëndë jo vetëm familja Maloku po edhe Qendra për Informim e Kosovës, udhëheqës i të cilës ai ishte për vite të tëra, edhe vetë Presidenca e pambrojtur e Kosovës, ku Enveri ishte dhe njihej ndër bashkëpunëtorët më të afërt dhe më besnikw të dr.Rugovës, pse jo edhe Lidhja Demokratike e Kosovës, ku Enver Maloku ishte ndër themeluesit e saj dhe vepruesi më i devotshëm.
Mbi të gjitha dhe më së shumti u godit lëvizja për liri dhe pavarësi të Kosovës, ku ai, fund e krye, ish zëdhënësi më i përkushtuar i saj, ish vepruesi më i palodhur dhe i pandalshëm i saj dhe gazetaria shqiptare, ajo gazetari e guximit të paimagjinueshëm për kohën e rrethanat, që më së shumti i duhej dhe kish nevojë Kosova.
U godit, mbi të gjitha, njeriu që mendonte shqip, vepronte shqip, qw gjërat i thoshte troç e shqip, njeriu që fillim e mbarim ndenji vertikal në rrugën drejt lirisë. Kjo goditje nuk ishte dhe nuk është as sot e lehtë, kur shihet, vërehet e shenjohet mungesa e Tij apo e një Njeriu përmasash si Ai.
Duke e njohur nga afër dhe duke qenë njëri nga bashkëpunëtorët e shumtë të tij, s'kam se si ta fsheh dhembjen as në Kallnorin e këtij viti (2004), po as admirimin e madh që kisha dhe kam për të, për fuqinë dhe veprimin e tij të parreshtur në drejtim të arritjes së lirisë, për guximin krijues në fushën e gazetarisë dhe publicistikës shqiptare, për reagimin me kohë dhe me vend për të gjitha zhvillimet në skenën vepruese e politike shqiptare, për shqiptimin troç të sw vërtetës së hidhur e të rëndë për të gjitha zhvillimet e mbrapshta të skenës politike shqiptare dhe të asaj ndërkombëtare, mbi të gjitha, admirimin për demaskimin, luftimin dhe goditjen e politikës shfarosëse të Serbisë ndaj shqiptarëve dhe kushtrimin e vazhdueshëm e kurrë të heshtur në gjakim të lirisë dhe tw pavarësisë së Kosovës.
Kur e them këtë kam një mal argumentesh e, mbi të gjitha, shkrimet e tij të përmbledhura, post- thum, në librin me titull sa simbolik e domethënës por edhe emblematik sa i përket karakterit dhe veprimtarisë së Enver Malokut, "Gjuha e stuhisë".
Këto shkrime do tw duhej lexuar çdo herë, pa e harruar asnjë herë datën kur janë shkruar e thënë dhe e kanë marrë botën në të gjitha anët, sepse, nw atë kohë ishte vetëm Qendra për Informim e Kosovës që bënte një propogandë të drejtë dhe të vërtetë për Kosovën dhe pwr përpjekjet e saj nw luftën për liri e pavarësi, pa e shmangur as shtypin e përdtshëm apo revyal që shtypej e dilte në Kosovë dhe rreth saj.
Mirëpo, Qendra për Inforimim e Kosovës, falë punës përkushtuese të Enver Malokut dhe ekipit që udhëhiqej prej tij, i cili s' ndihmohej sa e kish hakun prej institucioneve të kohës, kishte depërtuar në kancelaritë e Perëndimit dhe të SHBA-ve dhe gjithkund, në qendrat e vendosjes për Kosovën.
Ky depërtim i furishëm dhe dokumentues i QIK-ut, i cili, pa dilemë, identifikohej me emrin e Enver Malokut, kishte trembur po edhe nxitur makinerinë pushtuese serbe për të bërë ç'është e mundur pwr mbylljen e shuarjen e saj.
Përpjekja e parë dhe e dështuar pwr vrasjen e Enver Malokut (korrik 1998) nuk arriti të ndalte veprimin e tij atdhetar dhe ta shmangte atë nga rruga e nisur drejt gjakimit të lirisë, po as nuk i mobilizoi në masën e duhur institucionet e kohës për t'i mbrojtur njerëzit e angazhuar dhe të shenjuar për likuidim, shkaku i veprimtarisë atdhetare, sepse, si njerëzit ashtu edhe institucionet që udhëhiqeshin prej tyre ishin të shenjuara nga pushtuesi shekullor (Serbia) dhe, natyrisht, të pambrojtura.
E vetmja mbrojtje, nëse mund të thuhet mbrojtje po që s'garantonte jetë, ishte veprimi publik dhe e vërteta.
Enver Maloku , i cili nuk ishte halë vetëm në sytë e Serbisë, po edhe halë në sytë e atyre që nuk u pëlqente veprimi institucional dhe i legjitimuar nga vota e qytetarit apo që nuk mund ta bartnin dhe shpienin më tutje obligimin e marrë nga isntitucionet e Kosovës (sepse ai këto veprime jo pak i kishte në thumb të gjuhës dhe kritikës) ishte rasti më i mirë për veprimet kriminale serbe që, me një të goditur t' i arrinin dy qëllime:
- ta qëllonin m'u në kokë informimin dhe propogandën e shqiptarëve për liri e pavarësi, dhe
- përmes një vrasjeje në pikë dite dhe para banesës së tij, përmes një skenari tejet enigmatik dhe të pazbuluar deri më sot, të thellonin hendekun e dyshimeve dhe ndarjeve mes vetë shqiptarëve, me synim dobësimin e luftës së drejtë për çlirim nga robëria shekullore serbe.
Pavarësisht çfarë gjeneze mund të kishte dora përmes së cilës u shti në Enver Malokun, mw 11 Kallnor 1999, skenari dhe realizimi i vrasjes u bw në adresë të shërbimeve sekrete serbe. E, dihet mirëfilli se, ato tek shqiptarët, të shumtën e herave, kanë qëlluar përmes dorës së vetë shqipfolësve.
Sepse, duke i lexuar e përcjellur edhe në kohën kur janë shkruar dhe komentuar ngjarjet e çdo dite nga Enver Maloku në "Informatorin" e QIK-ut apo në Gazetën e Mbrëmjes, siç e quanim me të drejtë, po edhe sot, pas pesë vjetwsh, as lëvizja politike e shqiptarëve për liri e pavarësi, përfshirë edhe institucionet e kohës po edhe vetë Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës, pas së cilës ishte nga dalja publike e saj (dhe kjo mund të vërehet edhe në librin "Gjuha e stuhisë") nuk kishte pse të hiqte dorë apo ta humbte një njeri çfarë realisht ishte Enver Maloku.
Megjithatë, "njeriu" enigmatik dhe shumë sinjifikativ, me "kapelë të Leninit", mund të ishte pjesë e skenarit përçarës mes vetë shqiptarëve, të cilwt edhe sot, pas pesë vjetwsh, e ke vështirë t'i bindwsh se kjo vrasje, si edhe disa të tjera para saj, që e prekën po ashtu kokën e lëvizjes për liri e pavarësi (kujto Azem Hajdarin, kolonel Ahmet Krasniqin dhe tentim vrasjen e dr. Sabri Hamitit, duke përfshirë këtu, pa dyshim, edhe vijën e parë të luftës në Llap, Hyzri Tallën, Ilir Durmishin dhe Afrim Maliqin), nuk ishin pjesë e hakmarrjeve për të thënat troç dhe për demaskimin e prapaskenave dhe veprimeve të mbrapshta brendashqiptare.
Vërtitja e "njeriut" me kapelë të Leninit edhe në Kosovën e pasluftës vazhdon t'i ntrashë dyshimet edhe sot, sidomos tek ata që mendojnë se Serbia është shkulur nga këtu përfundimisht.
Po të lexohet me kujdes ajo që na la Enver Maloku, e kemi më lehtë t' i kapërcejmw dyshimet Brenda nesh, po edhe t'i përballojmw sfidat që na presin, pavarësisht se dikush, mjerisht edhe ndwr shqiptarë, i është gëzuar dhe ka ngritur dolli për vrasjen e tij.
Mos të harrojmë, Enver Maloku ishte i pari që në një shkrim të tij me titull "Viti i luftës 1998 dhe Viti i lirisë 1999@, e tha edhe këtë: "Nga viti i luftës 1998, të shpresojmë se po kalojmë në vitin e lirisë 1999. Të gjallët le të jenë të lumtur se janë gjallë, pavarësisht prej dhimbjes, pikëllimit e trishtimit që na është ulur në sofrat, shtëpitë, vendmbanimet dhe vendin tonë. Le të gëzojnë dhe festojnë të gjallët që i pret një vit i vështirë, vit i luftës dhe i lirisë. Në këtë kuptim : Gëzuar Vitin e Ri 1999, vitin e lirisë!"
Si profet i njëmentë, Enver Maloku ishte dhe mbeti i pari që parashikoi qartë e drejt dhe na e uroi Vitin e Lirisë, anipse pak, shumë pak ditë pas këtij urimi do t' ia mbyllnin sytë brutalisht e pabesisht, por jo edhe kujtimin për të, jo edhe veprës që na la.
Jo njëherë, por shpeshherë, e kemi biseduar çështjen e likuidimeve tinzare që i ka bërë UDB-a serbe përmes shqiptarëve në Kosovë, e edhe përpjekjet dhe veprimet e kësaj UDB-je pas vitit 1990.
Enver Maloku, si një e një që bëjnë dy, e ka ditur se do të përfundojë me një likuidim. Por, as është trembur, as është ndalur, as është shmangur deri në hapin e fundit. Andaj, nëse dikujt mund t'i takojë epiteti i një heroi për veprim publik, po edhe pwr guxim publik, pa mëdyshje, i pari është Enver Maloku.
Së paku, pas vrasjes së tij nuk kemi më çka ta xhelozojmë veprën e tij në shërbim të atdheut. Duhet vetëm ta admirojmë dhe, pse jo, edhe të shërbehemi e të veprojmë me shembullin e tij.
Në takimin e parë njohës me Enver Malokun, diku në vitet '80, kishim biseduar gjatë për Markezin dhe veprën e tij "Kronikw e një vrasjeje të paralajmëruar". Tash, pas sa vitesh të ikura, bindem se Enver Maloku as nw atë kohë e as më vonë, ai nuk iu shmang paralajmërimit të vrasjes, sepse kishte një paralajmërim dhe synim më të madh: Lirinë e Kosovës.

[DriniM]

Në fshatin Bradash të Podujevës u bënë homazhe dhe u vunë kurora lulesh mbi varrin e Enver Malokut



Në fshatin Bradash të Podujevës u bënë homazhe dhe u vunë kurora lulesh mbi varrin e Enver Malokut

Prishtinë, 11 janar - Sot, pas mbajtjes së Akademisë përkujtimore kushtuar Enver Malokut, përfaqësues të zyrës së Presidentit të Kosovës, të strukturave të larta të LDK-së, gazetarë të QIK-ut dhe familjarë, miq e bashkëpunëtorë bënë homazhe dhe vunë kurora lulesh në vendin ku ishte vrarë i ndjeri Maloku, në lagjen Kodra e Diellit në Prishtinë.



Po sot, te varri i Enver Malokut, në vendlindjen e tij, në fshatin Bradash të komunës së Podujevës, u bënë homazhe dhe u vunë kurora lulesh. Në homazhe morën pjesë përfaqësues të zyrës së Presidentit të Kosovës, të strukturave qendrore e lokale të LDK-së, të QIK-ut, të pushtetit lokal të Podujevës dhe familjarë, miq e bashkëvendës.

[Llapi]

NË 5-VJETORIN E RËNJES SË DËSHMORIT ENVER MALOKU

PËRKUJTIM

ENVER MALOKUN SOT DUAN TA VRASIN PËR SË DYTI !!

„Enver Maloku afirmonte sistematikisht luftën çlirimtare të forcave të UÇK-së“ Xhemail Mustafa



Enver Maloku (1954-1999) ka qenë një nga themeluesit e QIK-ut dhe prej vitit 1993 e deri në vdekje e drejtoi me shumë sukses këtë Qendër, e cila u bë hal në sy e okupatorit serb. Gjatë kohës kur në krye të QIK-ut ishte Enver Maloku, përveç në shqip, kjo Qendër emitonte lajme edhe në anglisht, frengjisht dhe gjermanisht dhe ishte burimi më i shpejtë, më i saktë dhe më i besueshëm i informimit në vend dhe në botë për ngjarjet e stuhishme në Kosovë. Tërë veprimtaria gezetare e publicisitike e Enver Malokut e viteve '90 i kushtohet lirisë e pavarësisë së Kosovës

Enver Maloku, pasi i shpëtoi një atentati në korrik të vitit 1998, u vra në një atentat të organizuar më 11 janar të vitit 1999. Enver Maloku ishte bërë halë në sytë e okupatorit serb, në prag të fillimit të bisedimeve në nivele ndërkombëtare për çëshjen e Kosovës dhe vrasja e tij ishte tentim për të vrarë të vërtetën për Kosovën dhe luftën e popullit të Kosovës për liri dhe pavarësi.

Me Enver Malokun, unë personalisht përveç si vendas dhe lidhjet nga rrethi miqësor i imi, në vitet 90 kam pasur edhe kontakte profesioni dhe organizimi. Unë isha anëtar i Komisionit për Informim në kuadër të Kryesisë së degës së LDK-së për Zvicër. Ishin vite të sukseseve dhe dëshprimeve tona njëkohësisht.

Sot në përkujtimin e 5 vjetorit të rënies së tij, më së shumti më dhemb se rënien prej dëshmori të tij, qarqe të caktuara duan ta politizojnë dhe ta materializojnë për kapital partiak, për qëllime të ngushta, duke tentuar ta vrasin moralisht. Më dhemb se i bëhet një vrasje e dytë, një atentat i dytë, një njeriu të madh të Kosovës.

Enver Maloku nuk u vra pse ishte me këtë apo atë lider politik, por Enver Maloku u vra se ishte personalitet me peshë në luftën informative me okupatorin serb. Nuk janë të vërteta pohimet e disave që mundohen të nxjerrin kapital nga vrasja gjoja e „dyshimtë“ dhe „në tradhti“ e Enver Malokut. Vrasësi dhe adresa e vrasësve të Enver Malokut është e kthjelltë si dita me diell, e ai është okupatori serb. Për gjykata është me rëndësi dorasi dhe ai do të gjendet, por adresa e vrasësit është e qartë, është po ajo adresë që ka vra Afrim Zhitin dhe Fahri Fazliun, ajo adresë që ka vra Rexhep Malën dhe Nuhi Berishën, është ajo adresë që ka vra Fehmi Aganin dhe Xhemail Mustafën dhe shumë dëshmorë të tjerë.

Si sot kujtoj angazhimet e tij në Faqe interneti dhe në gazetat dhe revistat shqipe të kohës në depërtimin e lajmit të shpejtë dhe të saktë për gjendjen në Kosovë. Enver Maloku kishte pengesa dhe kërcnime. Disa herë Faqja e Internetit e Qendrës për Informim e Kosovës ishte sulmuar nga Shërbimi Informativ i Serbisë dhe kërcënuar për likuidim dhe hudhje në erë të gjithë ndërtesës së QIK-ut, veprim të cilin e bënë realitet pak javë pas vrasjes së Enver Malokut. Vetëm disa ditë para vrasjes në një bisedë për Gazetën “Bujku” në Prishtinë i pyetur për shpërblimet që mund t'i jipeshin për punën e bërë, Enver Maloku shprehet kështu: "Ndoshta ju befasoj me përgjigjen. Shpërblim mund të jetë likuidimi politik, moral dhe fizik. Jemi në luftë dhe secili jemi kandidat potencial për t'u vrarë e likuiduar".



Ditën e varrosjes së Enver Malokut, ishte Ushtria Çlirimtare e Kosovës ajo që i organizoi varrimin dinitoz



Enver Maloku kishte pengesa edhe nga brenda “institucioneve” që pikërisht sot mundohen ta qesin si të vrarë në rrethana të dyshimta dhe për qëllime që vetëm ata i imagjinojnë. Gjatë atyre periudhave kemi mbledhë ndihma materiale dhe kemi ndihmuar funksionimin normal të QIK-ut, sepse pikërisht “Institucionet e Republikës së Kosovës” ia kishin ndërprerë financimin dhe ndihmën. Si rezultat i atyre ndihmave gati gjysmë private, Enver Maloku kishte nxjerrë në dritë disa libra në gjuhën angleze për Kosovën dhe historinë e çështjes së Kosovës. Pikërisht gjatë vjeshtës së vitit 1998 bëhej puna për mundësinë e daljes edhe në mal të agjensisë dhe gazetës. Në këto rrethana Enver Maloku gati ishte i izoluar nga të ashtuquajturat “Institucione të Republikës së Kosovës”. Enver Maloku nuk ka pas lidhje me kompromitimet e mëvonshme të “Institucioneve të Republikës së Kosovës” , nuk ka pas lidhje me shkuarjen dhe takimet e liderit “tonë” të atëhershëm Ibrahim Rugova me Millosheviqin dhe spekulimet tjera. Ditën e varrosjes së Enver Malokut, ishte Ushtria Çlirimtare e Kosovës ajo që i organizoi varrimin dinitoz.

Në fjalën e tij të përmortshme, z. Xhemail Mustafa atëherë pat thënë: ”Ata që i kanë përcjellë shkrimet e Enver Malokut, veçmas serinë e komenteve të përditshme në gazetën e mbrëmjes "Informatori", e kanë të qartë se ai idetë dhe gjithë potencialin e vet intelektual e profesional po i vinte në shërbim të përpjekjeve të popullit shqiptar për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. Ai e afirmonte sistematikisht luftën çlirimtare të forcave të UÇK-së dhe, nëpërmjet një gazetarie kritike, angazhohej sistematikisht për krijimin e intitucioneve të lirisë e të pavarësisë së Kosovës. Këto dhe shumë tekste të tjera gazetareske të Enver Malokut paraqesin, pa dyshim, fondin më të mirë të gazetarisë kritike në Kosovë në këtë gjendje okupimi dhe përpjekjesh për lirinë dhe për pavarësinë e Kosovës. Në një bisedë që pata vetëm një ditë para se t'i vihej prita vdekjeprurëse, Enver Maloku po manifestonte një gatishmëri, një energji e një fond të pashoq idesh për punë e për angazhime në funksion të luftës çlirimtare të popullit të Kosovës për liri e për pavarësi “.

Përfaqësuesi politik i UÇK-së, Bardhyl Mahmuti, në konferencën për shtyp në Gjenevë pas vrasjes së Enver Malokut deklaroi se “pas këtij atentati të paskrupullt qëndrojnë shërbimet sekrete serbe, ndërsa i ndjeri ka qenë edhe më parë i kërcënuar”. I pyetur nga një gazetar rus a ka dëshmi për këtë, z. Mahmuti u përgjigj se "sot shërbimet sekrete serbe të dirigjuara nga Beogradi kanë në shënjestër në Kosovë, pos luftëtarëve të UÇK-së, edhe gazetarët, intelektualët dhe pasi t'i vrasin përmes njerëzve të tyre, përhapin spekulime vetëm e vetëm për të krijuar huti, në një luftë speciale për t'i përçarë shqiptarët, të cilat qëllime sot janë të kota, sepse sot shqiptarët janë të vendosur për çlirimin e Kosovës nga okupatori serb...".

Koincidenca: Dy ushtar të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, në rreshtin që i bëjnë nderime dhe homazhe Enver Malokut, disa muaj më vonë bien dëshmor në beteja me ushtrinë serbe dhe varrosen në po ato varreza në Bardhosh (ish-Bradash) të Besianës (ish-Podujevës).

A thua e meriton Enver Maloku sot të mos quhet dëshmor!!?? Nga kush po bëhet linçimi moral i Enver Malokut, për të larë kompromitimet e veta gjatë luftës!!??

I përjetshëm qoft kujtimi për dëshmorin, mikun dhe bashkëpuntorin Enver Maloku!

Shefqet Cakiqi-Llapashtica

[Brari]

Enver Maloku ishte gazetar i QIK (qendra per Informim e Kosoves) dhe QIK nuk i pelqente bandes Qose-Halit -Mahmutit.

Ksaj Bande i duhej tjeter "Ngjyrim politik" i ngjarjeve dhe prandaj krijuan Anti-Qikun ose Kosovapressin..

Prandaj u vra Enver Maloku qe te vritej fjala e se vertetes e te krijohej ne Kosove atmosfere ZP-iste staliniste.

Me instruksionet e Tiranes se Ramiz Klos ShabanSinanve e KocoDanove Banda e Qose-Denmac Thaqo Melaimave ka ndryshuar taktiken.
Dje jo vetem vrisnin njerzit me plumba por dhe me shpifje..e tani ka filluar taktika "e re" ..Ne vend te Fyerjeve per ata qe donin me i vra dhe i vrane bejne nje Riparim taktik... i vrasin dhe u thone llafe te bukura per te mbuluar gjurmet..

Bardhyl Mahmuti nuk mund te fshehi nje fakt..

Ka kasete te filmuar dhe deshmitare okulare se.. Disa ore para vrasjes se Kolonel Ahmet Krasniqit ai derdhi helm ndaj tije ne sy te 100 burrave ne Suedi bashk me Hidajet Husenin e Lum Haxhi hajdinin e Abaz Osekve dhe tha mes tjerash se..do tja japim plumbin dhe atij qenit Ahmet Krasniqit..dhe thon deshmitaret se nuk kaloj shum dhe i ra telefoni Bardhyl Mahmutave e Lum Haxhive ku "dikush " nga Tirana i tha se ..e vram Ahmet Krasniqin dhe kanibalet u mbyllen ne nje zyre te shoqates e e gezuan fitoren..

Edhe Sali Veseli kanibali tjeter ..kendoi nje fjalim te bukur ne varrim te komandant Drinit dhe aty kishte ceremoni nga UCka e Thaq Limave e Jakupve ..por HEROI RASIM SHALA..tregoi me vone se ish Sali Veseli qe organizoi vrasjen dhe pas varrimit u mburr.. a e she kyt Gjuks..i tha shoferit.. Te vret e ta kendon referatin ne Varrim..dhe mbas varrimit Saliu e Jakupi shkuan ne Restorant -Bordellon POJATA me festue Fitoren..pra vrasjen e nji luftari te UCK i cili nuk ishte klysh i Klosit..

Nuk kan me pi uje shpifjet e Shefqet Cakiqve..



...

[DriniM]

Vrasja e Enver Malokut

KA ARDHUR KOHA PËR T'U NDRIÇUAR VRASJA E ENVER MALOKUT


Në vrasjen e Enver Malokut, përveç shërbimeve sekrete serbe kanë gisht edhe klani shqiptar i integralistëve jugosllav

Shkruan : Shefqet DIBRANI

Lexues të nderuar

Sot, redaksia e "Kohës" ka filluar punën në orën 18.00. I gjithë qyteti i Prishtinës ka qen pa rrymë dhe deri në këtë kohë na janë bllokuar lidhjet telefonike, Reuters, komunikimi me agjencitë e tjera, me institucionet që janë të lidhura me mjetin e Internetit...

Në këtë rast falënderojmë punonjësit e shtypshkronjës në Gjermani që mundësuan që gazeta "Koha" të shtypet për një orë më vonë, pra mundësuan që të shtyhet afati i dorëzimit të faqeve dhe krijuan kushte, që Ju, të keni mundësi, që sot ta lexoni "Kohën ditore".

Numri i temave të prezentuara nuk është mozaiku i të gjitha ndodhive në Kosovë. Për sot, jemi munduar që të përfshihen vetëm temat krejtësisht të nevojshme.

Kërkojmë falje për fajin që nuk e kemi.

Me respekt Redaksia

<>, 12 janar 1999, faqe 2.

Ndoshta do të ishte mirë, këtu të fillojmë zbërthimin e alibis së krijuar se drejtuesit e gazetës "Koha ditore", përkatsisht Veton Surroi e Baton Haxhiu janë përsona më të implikuar në atentatin kundër Enver Malokut. Ata tashmë duhet të flasin për të gjitha, ata duhet të sqarojnë se a kanë gisht dhe a janë të implikuar në këtë vrasje si dhe në përpjekjen për ta vrarë edhe dr.Sabri Hamitin. Po më mirë të nisim zbërthimin e kësaj letreje përkatsisht të "sqarimit" të redaksisë "Koha ditore", pastaj të shpjegojmë mesazhin e këtij "sqarimi" për t'ia hequr peten lakrorit do të thoshte një urti popullore.

Në mitologjinë tonë është një sintagmë e cila rrëfen për këtë çështje: Kur vrasësin e zë gjaku, në përpjekje për të ikur ai duhet të lë një shenjë nga trupi i tij për t'u liruar nga ankthi për krimin e bërë. Zakonisht, për t'u mbuluar gjurmët, vrasësi ka marrë një shenjë të panjohur. Në shumicën e rasteve përmes këtyre shenjave janë gjetur vrasësit. Pra përmes këtij shënimi, (shenjë e ankthit vrastar), mund të zgjidhet alibija e krijuar se drejtuesit e gazetës "Koha ditore", përkatsisht Veton Surroi e Baton Haxhiu kanë ditur për atentatin që do të bëhej mbi Enver Malokun. Pra edhe nese ata personalisht nuk e kanë tërhequr gishtin e krimit, ata kanë përgjegjsi për të sqaruar deri në fund të gjitha ato që i kanë ditur.

Edhe atëherë dhe as sot nuk do të vërehet për asnjë gjë se gazetës <> e datës 12 janar '99 i ka munguar ai mozaiku i ngjarjeve që thuhej në "sqarim". Këtë alibi nuk e justifikon rryma që qenka ndalur sepse kjo nuk ka ndodhur vetëm atë ditë dhe se ajo ka mundur të ndalet me një të shtypur butoni nga një dorë vrastare, as interneti nuk mund ta justifikon e aq më pak ta arsyeton redaksinë, por thjesht viktima ishte vonuar në punët e përditshme rutinore që kryente në QIK, kurse vrasësve nuk duhej t'u dështonte kësaj radhe sepse si duket faqet e gazetës <> kanë qen me kohë të përgatitur për ta dhënë lajmin të parët. Po të heqen paralelët mes vrasjes së Enver Malokut më 11 janar 1999 dhe vrasjës së Jusuf Gërvallës më 17 janar 1982 (në dy vende krejtsisht të ndryshme), do të nxjerrim përfundime të ngjashme dhe mjaftë të sakta.

Atëherë ajo që dështoi nga automatiku serb u realizua me skalperin e mjekut Vidiç, kurse mjeku humbi pa nam pa nishan. Nuk duhet harruar se një përson që shtirej mik i viktimës i fundit është larguar nga shtëpia e Jusuf Gërvallës pa therrë në këmbë dhe kjo ka ndodhur vetëm gjysëm ore pa u bërë krimi. Kurse personi në fjalë vazhdimisht ka mbllaqitur në emër të LPK-së tek varri i tyre për çdo përvjetor. Ai ka raportuar edhe nga Gjirokastra me rastin e "revolucionit të vonuar demokratik", ka udhëhequr Fondin <>, primat që ia pat besuar Shtabi i Përgjithshëm i UÇK-së dhe s'ka dyshim sot ka rol me rëndsi në jetën politike të "progresit" komunist në Kosovë.

Të kthehemi tek gazeta "Koha ditore", pse është dashur të sqarohen lexuesit për pengesat e rrymës elektrike dhe të Internetit, kur gazeta e ka të mjaftueshme mozaikun me faqe të tëra, (më sakt gjysma e gazetës, është mbushur me përditshmëria kosovare), as mozaiku ndërkombëtar nuk mungon, nuk mungojnë as temat analitike, as komenti i sllavistit Hans Jakim Lanksh, nuk kanë munguar as reklamat as shkrimet për sport, po çfarë paska munguar?! Atëherë me të drejt shtrohet pyetja: Pse është dashur sqarim në fjalë? Vallë a mos ka qenë justifikim mbi krimin e bërë. Në të vërtetë pse është dshur ai sqarim kur gazeta distribuohet në rrjetin e shitjes tek të nesërmen në mengjes, dhe çfarë i duhet lexuesit të dijë për këto pengesa kur gazetës nuk i ka munguar asgjë? Pra gazeta <> e ka dhënë lajmin e para dhe në mënyrë të plotë se si është bërë atentati mbi Enver Malokun dhe është tërhequr nga ky trajtim tamam sikurse mjeku Vidiç i cili humbi panam e nishan në rastin e vrasjes së Jusuf Gërvallës.

Po ashtu dyshimet i shton vet sqarimi i redaksisë ku gazeta "Koha ditore", vetëm pas atentatit e paska bërë thyerjen (totale), të pamjes së gazetës. Po si ka ndodhur kjo kur rryma ka munguar vazhdimisht atë ditë dhe si ka pasur mundësi të bëhet gjithë kjo punë mbrenda një kohe kaq të shkurtër. Kjo duhet të sqarohet nga drejtuesit e gazetës?! Pastaj edhe shtypshkronja (në Gjermani, ah në Gjermani), është dashur me i pritur, deri sa kanë shkuar në vendin e ngjarjes, deri sa e kanë kryer ekspertizën, deri sa i kanë anketuar dëshmitar dhe policinë serbe, pastaj personelin e spitalit, vëzhguesit e huaj dhe është dashur të kthehen në redaksi ta bëjnë komentin dhe ta thyejn gazetën, gjë që edhe për njohësit më të mirë të gazetës kjo çështje tashmë bëhet më e komplikuar. Por për çudi <> është gjindur në vendin e ngjarjes vetëm 15 minuta pas atentatit, vetëm ata e dijnë se vrasësit paskan "qeshur me një vajzë" dhe e dijnë në cilën gjuhë kanë folur ajo?! Do të jetë fatkeqsi nëse vërtetohet se vajza ka qen njëra nga raportueset e <> e cila me kohë kishte dalur në vendin e ngjarjes. Këto dhe mjaftë alibi në vazhdim bëjnë të mjaftueshme që të ngritet procedur hetuesie kundër gazetës "Koha ditore" përkatsisht kundër Veton Surroit e Baton Haxhiut. Nëse atëherë nuk është bërë, së paku tashti kur Kosova është çliruar ka mundësi. Tashmë nuk u bë ajo "Pavarësia" për të cilën qe angazhuar vazhdimisht stafi i kësaj gazete, pra Kosova i shpëtoi atij lakut të integralizmit jugosllav, dhe tashti ka mundësi të zgjidhet kjo alibi dhe mjaftë alibi të tjera.

Gjithmon vrasësit përpiqen të mbulojnë gjurmët me deklerata dhe telegrame, bile ata të parët janë që shkruajnë. Kështu ka ndodhur edhe me rastin e Enver Malokut ku <> e datës 13 janar '99 sjell shkrimin e Arbana Islamit e cila edhe në këtë rast nuk mundet me kapërcyer pa e çpluar tamam lakuriq, atë verbin ironizues që e ka nëpër të gjitha shkrimet e saja. Pra koncepti redakltues i kësaj gazete i ka bërë vrastare edhe gratë?! Ka harruar zonja apo zonjusha A.Islami se E.Maloku ka lënë pas vetës në mëshirën e kohës dhe në podrumet e një pallati në "Bregu u Diellit II", gruan dhe tre kalamaj. Nëse Arbana është e martuar dhe ka fëmijë le t'i qon mendët tashti tek fëmijët e vet, nëse jo i uroj martesë të shpejtë dhe plleshmëri të sigurt. Pastaj pas ca vitesh le ta kujton shkrimin për Enver Malokun dhe podrumin ku rrojnë fëmijet e Shefit të QIK-ut E.Maloku. Dyshimet i shton edhe deklerata e Veton Surroit për rastin në fjalë, pastaj ai ka vrapuar për të dërguar edhe telegram ngushllimi që ia ka emituar në internet "Informatori ditor 2299-B" i datës 13.1.1999 që e distribuon Qendra për Informim e Kosovës.


"Koha": Vuri në shënjestër gjenocidin serb mbi Kosovën
Prishtinë, 13 janar (QIK) - QIK-u ka humbur kolegun dhe mikun profesional, kurse familja e ka humbur njeriun e përkushtimit kombëtar deri në momentin e fundit në kohën më të rëndë për Kosovën, gazetarinë dhe për mbijetesën shqiptare. Në kohën kur Enveri bëri përpjekjen për të bashkuar subjektin shqiptar - me guximin e tij shpalosi shumë elemente përçarëse ndër shqiptarë - vuri në shënjestër gjenocidin serb mbi Kosovën dhe ishte ndër të parët që u kërcënua se nuk do t'i ndalim mediumet tona duke thënë: "Po qe nevoja, do t'i botojmë ato edhe në male". Si duket, Enverin e vrau guximi profesional dhe intenca për t'i bashkuar shqiptarët. Këtë dikush nuk e deshi, thuhet në ngushëllimet e Redaksisë dhe kolektivit të gazetës "Koha". (Marrë nga: QIK-Informatori ditor nr.2299-B/13.1.1999).


Më13 janar '99 është mbajtur ditë zie, gazetat <> dhe < që botoheshin në Perëndim e patën shënuar me shiritin e zi, po çuditrisht këtë gjë nuk e bëri gazeta <> e cila nuk mbajti zi dhe as nuk jua sqaroi lexuesve të saj pse veproi kështu, ishte faji tek rryma, interneti apo diku tjetër... si duket kjo gazetë qe gëzuar kur është likujduar përsoni numër një në fushën e informimit, apo siç e cilëson në telegramin e tij edhe vet Veton Surroi "Enverin që bëri përpjekje për të bashkuar subjektin shqiptar..., Enverin që vuri në shënjestër gjenocidin serb mbi Kosovën dhe ishte ndër të parët që u kërcënua se nuk do t'i ndalim mediumet tona".

Tashmë dihet se Enver Maloku ishte i pari që ka protestuar kundër kërcenimit serb në mbrojtje të gazetave pra edhe të "Kohës ditore", kurse Serbia qe kërcënuar se do t'i mbyllte gazetat shqipe si <>, <>, <>, por çuditërisht ajo e pat mbyllur vetëm gazetën "Bujku" por jo edhe "Kohën ditore" siç iu pat dhënë pompzitet në atë kohë edhe nga TVSH-ja. Këtë luftë speciale të Serbisë e kam trajtuar në shkrimin: <>?!, botuar në <> Zvicër të datës 12 nëntor 1998, intencë e ngritur pikërisht nga <>. Pastaj para se të bëhej atentati mbi Enver Malokun, <> i pat dhënë pompozitet këtij kërcenimi dhe kush ka pasur mend e ka ditur se kjo do të plasi diku tjetër dhe me të vërtet plasi. Këtë analogji e shpjegon edhe një luftë speciale që lidhet me një ngjarje më të hershme politike që pat ndodhur në Kosovë, prandaj qytetarët e Kosovës le ta çojnë mendjen në kohën e "Amandamenteve Kushtetuese" ku ka qen e orientuar vëmendja e popullit tonë. Tek amandamentet vrastare ap tek ylli komunist në Flamurin shqiptar, yll të cilin as vet serbet, sot nuk e durojnë në flamurin e tyre.

Po Enver Maloku si intelektual dhe personalitet (që fatkeqsisht vetëm pas vdekjës ia pranojmë vlerat) e kreu misionin e tij, "atë e vrau guximi intelektual" ka thënë Surroi, po Baton Haxhiu a e ka harruar "Press Konferencën" për këtë çështje që ia aranzhmoi Enver Maloku, a e vret ndërgjegja sot Botonin dhe a do të ka guxim intelektual ta përmend emrin e tij. Po më mirë t'i kthehem Veton Surroit për ta pyetur me çfarë morali qytetar ia përmend ai emrin Enver Malokut kur është përsoni numër një që ka gërryer vazhdimisht në dinjitetin moral e njerëzor të Enver Malokut, është njeriu që pa asnjë dinjitet ia ka nënçmuar "guximin" dhe punën profesionale, është personi që ka ushtruar piratizmin më primitiv mbi informatat e sajuara nga QIK-u, (lexo Enver Maloku), dhe gjithëherë ia ka mohuar Institucionin.

Gazeta "Koha ditore", përkatsisht Veton Surroi dhe Baton Haxhiu le të këthehen dhe t'i shfletojnë revistat <>, mars/prill 1997, përkatësisht nr.147-149/1997, dhe shumë shkrime e denigrime të tjera që nuk po i përmendi kësaj radhe për t'i bindur se më shumë se Serbinë, puna dhe guximi i Enver Malokut i ka penguar këta. Po jua rikujtoj vetëm një konstatim të z.Maloku që e pat botuar në <> ku shkruante: "Autori i shkrimit, duket qartë se bën pjesë në grupin e politikanëve të vetëquajtur atdhetarë, të cilët ..., janë përpjekur që ta imponojnë "Kohën ditore" si gazetë ideale shqiptare, edhe pse kjo gazetë është e regjistruar në Serbi (jo në Beograd). Anonimi i "Kohës ditore" do të ketë mundësi të ketë edhe më shumë kontakte me "Kohën" posa kjo të fitojë frekuencat e radios dhe të televizionit në Serbi." (Marrë nga QIK-u i datës së përmendur më lartë). Pikërisht në ditët që u likuidua Enver Maloku, gazeta e Veton Surroi botonte sihariqin se nisi emitimi i parë i radiostacionit <> me frekuenca e tij të regjistruara në ... dhe dihet se Sërbia ka okupuar Radio Televizionin e Prishtinës, ka mbyllur gazetën <> për ta ngulfatur informimin shqip, dhe tashti shtrohet pyetja: Si nënkuptohen gjithë ato përparsi që ia pat dhënë Veton Surroit pikërisht në kohën kur UÇK-ja përballej me Luftën më barbare në malet e Kosovës.

Nxitimi për ta vrar Enver Malokun si duket qe lidhur edhe me një ngjarje tjetër, pra me viziten e Liderit të së majtes shqiptare nga Kosova akademik Rexhep Qosja në Shqipëri, ku mbahet mend deklerata skandaloze në TVSH, në të cilën ai "jua njeh të drejtën serbëve të Kosovës për vetvendosje" që nënkuptohet të drejtën për copëzimin e Kosovës, dukuri me të cilën po përballet Mitrovica e sotme.

A nuk është koha për t'i përmbledhur të gjitha shkrimet e botuara tek revista "Koha" dhe tek gazeta "Koha ditore" të cilat ju kanë prirë atentateve mbi Enver Malokun e dr.Sabri Hamitin si dhe kundër një elite intelektuale që vepronin nënë strehen e LDK-së dhe të Qeverisë së Parë të Republikës së Kosovës, dhe këto shkrime të përkthehen në gjuhën e KFOR-it, UNMIK-ut si dhe t'i dërgohen atij asociacionit që e ushqen me Fonde të majme Veton Surroin dhe atij tjetrit që e ka nderuar me çmim Baton Haxhiun për të parë se çfarë kanë bërë në "demokratizimin e vërtetë" të Kosovës. Do të ishte me interes në demokratizimin e Kosovës sikur këto materiale të deponohen edhe në Tribunalin e Hagës dhe të hapët procedurë e rregullt kundër krimeve gjatë Luftës në Kosovë. Çdo tendencë për t'i mbuluar këto krime do ta vazhgis demokratizimin e Kosovës dhe do të dëshmon për një shoqëri të pa aftë për ta ndarë shapin nga shiqeri.

Nuk ka asnjë dyshim se vrasja e Enver Malokut ka qitur në pahë atë anën imorale, atë shpirtin kriminal të asaj shtrese e cila për të gjallë pat gërryer në dinjitetin e tij, ia patën mohuar punën dhe tash nuk e përmendin, nuk emërtojnë rrugë e as sheshe dhe madje nuk interesohet kush për fatin e familjës së tij. Kjo temë është e veçantë e cila duhet të trajtohet veçmas nga njerëzit e LDK-së dhe të institucioneve të Kosovës, e sidomos nga Qendra për Informim e Kosovës për ta zbardhur krimin e ndodhur më 11 janar 1999 në "Bregun e Diellit II" në Prishtinë.


Më 6 janar 2000

*Botuar në gazetën "Bota sot", 8 janar 2000

[PLAKU]

http://www.perkujtime.net/fotografit...maloku_per.jpg


Enver Maloku
1954 - 1999

Përkujtohet Enver Maloku
Bota Sot

Me rastin e 13 vjetorit të vrasjes së veprimtarit dhe publicisitit, Enver Maloku kryesia e LDK-së ka bërë homazhe te përmendorja e tij.
Kryetari i LDK-së, Isa Mustafa tha se Maloku ka qenë veprimtar i shquar i cili ka bërë shumë për Kosovën, ndërsa kërkoi nga organet e hetuesisë të zbardhen rrethanat e vrasjes të Enver Malokut por edhe të veprimatrëve të tjerë të Lidhjes Demokratike të Kosovës sepse siç tha ai janë shumë që janë vra në rrethana ende të panjohura. Veprimtari Enver Maloku ka qenë bashkëpunëtor i ngushtë i ish presidentit të ndjerë Ibrahim Rugova. Kryesia e LDK-së, pas homazheve kanë vizituar edhe familjen e të ndjerit Maloku


http://www.botasot.info/img/envrr-maloku.jpg

[PLAKU]

Mustafa: Enver Maloku promovoi vlerat e demokracisë dhe të lirisë sonë
Prishtinë, (Kosovapress) 11 Janar 2012 11:27


Në 13-vjetorin e vrasjes së veprimtarin të Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK) dhe publicistit, Enver Maloku, kryetari i kësaj partie bashkë me kryesinë, kanë vendosur lule pranë monumentit e tij, i cili gjendet në lagjen Bregu i Diellit në Prishtinë. Puna e Malokut u vlerësua lart në afirmimin e vlerave të demokracisë dhe lirisë së vendit tonë.

Kryetari i LDK-së, Isa Mustafa, i cili pasi vendosi lule pranë monumentit të tij, tha se Enver Maloku ishte një veprimtar i shquar dhe një bashkëpunëtor i ngushtë i ish-presidentit Ibrahim Rugova.

“Është fjala për një veprimtar të shquar të Lidhjes Demokratike, i cili gjatë tërë periudhës së tij ka punuar që t’i afirmojë vlerat e demokracisë, vlerat e lirisë të vendit tonë, ka qenë një bashkëpunëtor shumë i ngusht i Presidentit Rugova, ka luajt një rol shumë të rëndësishëm në informimin atëherë kur Kosova ka qenë e mbyllur dhe kur informimi ka qenë terr për Kosovën. Ne e çmojmë lart atë çfarë ai ka bërë për Kosovën, ka bërë për qytetarët e Republikës së Kosovës dhe ka bërë për pavarësinë e Kosovës”, ka thënë ai.

Ndërkaq, i pyetur nga gazetarët se si i vlerëson vrasjen e pasluftës të disa veprimtarëve të LDK-së, ai nuk ka dashur të komentojë shumë, por ka kërkuar nga organet përgjegjëse që raste të tilla të zbardhen sa më shpejtë që është e mundur.

“Unë mendoj se do të ishte shumë mirë që organet kompetente të Republikës së Kosovës, organet e hetuesisë, prokuroritë, gjyqet të merren me këto raste, në mënyrë që ata t’i zbardhin të gjitha këto raste, sepse nuk është ai vetëm një obligim ndaj Enver Malokut, ose ndaj familjes së Enverit, ose ndaj Lidhjes Demokratike, është një obligim ndaj demokracisë së Kosovës, ndaj shtetit ligjor dhe ndaj drejtësisë së ardhshme në Kosovë”, tha Mustafa.

Ai ka shtuar se janë vrarë shumë veprimtarë të kësaj partie, të cilët sipas tij, nuk kanë bërë asgjë tjetër, por që janë angazhuar për lirinë dhe demokracinë e këtij vendi.

Për veprën e Enver Malokut ka folur edhe bashkëveprimtari i tij i ngushtë, Sabri Haliti, i cili duke iu drejtuar gazetarëve ka thënë se Enver Maloku ishte pararendësi më i madh i kohës së tij, pasi që ai ka shkruar dhe e ka informuar opinionin në kohën më të vështirë që po kalonte Kosova.

Ai ka shtuar se ata që duan ta shohin se si duhet të shkruhet mirë, drejt e saktë, mund t’i referohen librit të tij “Gjuha e stuhisë”.

Pas homazheve, kryesia e LDK-së e kanë vizituar familjen Maloku.

Ndryshe, Enver Maloku u lind në fshatin Bradash të komunës së Podujevës më 1954. Shkollën fillore e kreu në Bradash e Bajçinë, gjimnazin në Podujevë, kurse studimet për letërsi shqipe në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës. U vra në Prishtinë më 11 janar 1999 në rrethana ende të pasqaruara./Kosovapress/






Përkujtohet Enver Maloku

11.01.2012 12:03 - Kategoria: Kosova


http://lajme.parajsa.com/images/Prku...ver-Maloku.jpg


Prishtinë, 11 janar 2012 - Me rastin e 13 vjetorit të vrasjes së veprimtarit dhe publicisitit, Enver Maloku kryesia e LDK-së ka bërë homazhe te përmendorja e tij.

Kryetari i LDK-së, Isa Mustafa tha se Maloku ka qenë veprimtar i shquar i cili ka bërë shumë për Kosovën, ndërsa kërkoi nga organet e hetuesisë të zbardhen rrethanat e vrasjes të Enver Malokut por edhe të veprimatrëve të tjerë të Lidhjes Demokratike të Kosovës sepse siç tha ai janë shumë që janë vra në rrethana ende të panjohura.

Veprimtari Enver Maloku ka qenë bashkëpunëtor i ngushtë i ish presidentit të ndjerë Ibrahim Rugova.

Kryesia e LDK-së, pas homazheve kanë vizituar edhe familjen e të ndjerit Maloku.

[PLAKU]

Enver Maloku – kronikani më i mirë i kohës së vet

Prishtinë, 11 janar 2012 – Me rastin e 13-vjetorit të vrasjes së publicistit të shquar Enver Maloku, shef i Qendrës Informative të Kosovës dhe bashkëpunëtor i Presidentit historik Ibrahim Rugova, Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, dr. Isa Mustafa dhe anëtarët e Kryesisë kanë bërë homazhe te përmendorja e Enver Malokut, në lagjen “Kodra e Diellit” të Prishtinës, si dhe kanë vizituar familjen Maloku.
Duke rikujtuar rolin e madh të Enver Malokut në informimin shqip, sidomos në vitet e territ informativ në Kosovë gjatë viteve ‘90, Kryetari Mustafa tha se “Enver Maloku ka punuar që t’i afirmojë vlerat e demokracisë së vendit tonë, ka qenë një bashkëpunëtor shumë i ngushtë i Presidentit historik, dr. Ibrahim Rugova, ka luajtur një rol shumë të rëndësishëm në informim, atëherë kur Kosova ka qenë e mbyllur dhe kur informimi ka qenë në terr për Kosovën. Ne e çmojmë lart atë që Enver Maloku ka bërë për Kosovën, për qytetarët e Republikës së Kosovës dhe për pavarësinë e Kosovës”.
Po ashtu, në kontekst të moszbardhjes së shumë vrasjeve të rënda që kanë ndodhur në Kosovë, Kryetari Mustafa tha se do të ishte shumë mirë që organet kompetente të Republikës së Kosovës dhe organet e hetuesisë të merren me këto raste, në mënyre që t’i zbardhin këto raste, sepse nuk është një obligim vetëm ndaj Enver Malokut, ndaj familjes së Enverit ose ndaj Lidhjes Demokratike të Kosovës, por është një obligim ndaj demokracisë së Kosovës, ndaj shtetit ligjor, ndaj ndërtimit të drejtësisë së ardhshme në Kosovë, në mënyrë që çdo njeri të përgjigjet për veprat që ka bërë dhe në mënyrë që çdo gjë që ka ndodhur të zbardhet, sepse janë vrarë shumë veprimtarë të LDK-së, të cilët s’kanë bërë asgje tjetër, përveçqë janë angazhuar për lirinë dhe demokracinë e këtij vendi.
Ndërsa, nënkryetari i LDK-së, z. Sabri Hamiti, bashkëpunëtor dhe mik i Enver Malokut, rikujtoi para gazetarëve punën dhe sfidat, me të cilat është ballafaquar Enver Maloku në kohën e okupimit, që informata të plasohej.
“Meqë jeni gazetarë, vetëm dua të kujtoj që ai ka qenë një pararendës i madh juaji, që ka treguar një guxim dhe një përkushtim të jashtëzakonshëm profesional në kohë tmerrësisht të vështirë. Është i pari që ka inauguruar komentin e ditës. Unë mendoj që libri i tij – që ekziston në tirazh të vogël, po sidokudo nëpër biblioteka ekziston – “Gjuha e stuhisë”, është një shembull, një referncë që mund të shihet se si mund të shkruhet konkretisht, bukur, saktë, edhe në kohë të tmershme. Ai ka qenë kronikani më i mirë i kohës së vet për ndodhjet në Kosovë. Është një nderim edhe për gazetarët, kur nderohet Enver Maloku”, theksoi z. Hamiti.
Do theksuar se Presidenti historik i Kosovës, dr. Ibrahim Rugova, më 23 dhjetor 2004, për kontributin e jashtëzakonshëm në fushë të informimit dhe të publicistikës shqiptare, e pati dekoruar Enver Malokun me “Medaljen e Artë të Pavarësisë”. /KI/



Përkujtohët Enver Maloku
on Janar 11, 2011 5:47 pm / no comments

Udhëheqja më e lartë e Lidhjes Demokratike të Kosovës në krye me Isa Mustafën, kanë bërë homazhe pranë monumentit që mban emrin e veprimtarit të LDK-së, Enver Maloku, i cili u vra më 11 janar të vitit 1999. Me këtë rast, kreu i LDK-së, Isa Msutafa ka thënë se Maloku meriton respektin jo vetëm të qytetarëve të Prishtinës, por të gjithë Kosovës.

I shoqëruar nga nënkryetarët Sabri Hamiti e Teuta Sahatçija, sekretari i përgjithshëm Ismet Beqiri dhe anëtarë të tjerë të kryesisë, Mustafa ka vënë lule pranë monumentit të Enver Malokut, ndërkohë që ka folur për kontributin që ka dhënë ai gjatë periudhës më të errët të Kosovës.

Mustafa ka thënë se ai ishte një veprimtar i shquar i LDK-së, një intelektual i spikatur i cili përmes Qendrës për Informim pranë LDK-së, informoi jo vetëm opinionin e Kosovës, por edhe opinionin ndërkombëtar, lidhur me masakrat dhe me terrorin që Serbia ka bërë në Kosovë.

“Me të humbëm ne një aktivist të madh, Kosova e ka humbur një njeri të kulturës, një veprimtar shumë të madh, i cili e meriton nderimin tonë, jo vetëm të Lidhjes Demokratike por e meriton nderimin e gjithë qytetarëve edhe të Prishtinës edhe të Kosovës, për atë që ka bërë për Kosovën”, ka thënë Mustafa.

Enver Maloku gjatë viteve ’90-a kishte drejtuar qendrën për informim pranë LDK-së dhe ishte një ndër bashkëpunëtorët e afërt të ish presidentit Ibrahim Rugova.

Në pasditen e 11 janarit 1999, ai është vrarë në një atentat pak metra prej banesës së tij në përdhesë të një blloku banesash në lagjen Kodra e Diellit.
Kosovaalbaner