Poezitë më të mira të shqipes

[whisper]

Poema KANALI e profesor Arshi Pipes eshte LIBRI I ZI I KOMUNIZMIT SHQIPTAR. Para se dikush ndonjehere ta fuse ne Antologjine e Letersise Shqipe, duhet ta fuse detyrimisht ne tekstet e Historise se Shqiperise.
Kelyshet virtuale dhe reale te monstrave te kuqe te Komunizmit duhet ta lexojne dhe te heshtin. Nese nuk kane nje MEA CULPA, te pakten TE HESHTIN...


Faleminderit Diabolis qe e solle ketu !!!


ps. po Kadareja valle si te jete ndjere kur e ka lexuar kete poeme per here te pare ??? Poeti dhe "disidenti" Kadare doja te thoja...

[whisper]

Frederik Rreshpja ( Zoti e bekofte atje ku prehet!)


Ku ishe ti?

Ku ishe ti kur dola i vetëm nën hënë?
Në ç’hënë barisnje vallë?
Ku ishe ti kur vizitova profilin tënd
në xhamin e muzgut që krisi dhe u thye me trishtim?
Pastaj erdhi nata mbushur me mungesën tënde...
Pastaj erdhi prap nata
dhe kështu ka për të qenë deri në ditën e fundit të netëve.
Zbrita tek kroi
duke mbajtur në duar vazon delikate të agimit
Pashë sytë e tu ruajtur në kujtesën e ujrave.
Lisi plak lëshoi përdhe kurorën e vjeshtës
si një sovran që abdikon.
Ani, mua më zuri ky mallkim.
Po qysh bën pylli pa ty? Si del vjeshta?
A ndofta nuk do të ketë kurrë më vjeshtë?
Atëherë në emër të kujt do të bien gjethet?
Në emër të kujt do të vijnë shirat, mjegullat, ylberët?
Ah, zemra ime, eja vër dorë mbi stinët!

[Dara]

Kristal---Ismail Kadare

Ka kohe qe s'shihemi dhe ndjej
Si te harroj une, dalengadale,
Si vdes tek une kujtmi yt
Si vdesin floket dhe gjithshka

Tani kerkoj une lart e poshte
Nje vend ku une te te leshoj
Nje strofe, note a nje brilant
Ku te te le, te puth, te shkoj.

Ne s'te pranofte asnje varr
Asnje mermer as morg-kristal
Mos duhet valle prape te te mbart
Gjysem te vdekur, gjysem te gjalle?

Ne s'gjetsha hon ku te te hedh
Te gjej nje fushe a nje lulnaje
Ku butesisht porsi polene
Gjithkund, gjithkund te te shprendaj.

Te te mashtroj ndoshta keshtu
Dhe te te puth e t'ik pa kthim
Dhe nuk do te dime as ne, askush
Harrim ish ky, as s'ish harrim.



Nje shkrepse---Dritero Agolli

Ndizme, vella nje shkrepse
Nen qiellin e zi.
Nje shkrepse te brishte shprese
Ne erresiren me shi.

Ne erresiren e dhjamur si pelte.
Kur ndihet te zbrese acar.
E dini cdo te thote nje shkrepse,
Nje fije e holle si bar?

[mbreta]

Frederik Rreshpja ( Zoti e bekofte atje ku prehet!)


Ku ishe ti?

Ku ishe ti kur dola i vetëm nën hënë?
Në ç’hënë barisnje vallë?
Ku ishe ti kur vizitova profilin tënd
në xhamin e muzgut që krisi dhe u thye me trishtim?
Pastaj erdhi nata mbushur me mungesën tënde...
Pastaj erdhi prap nata
dhe kështu ka për të qenë deri në ditën e fundit të netëve.
Zbrita tek kroi
duke mbajtur në duar vazon delikate të agimit
Pashë sytë e tu ruajtur në kujtesën e ujrave.
Lisi plak lëshoi përdhe kurorën e vjeshtës
si një sovran që abdikon.
Ani, mua më zuri ky mallkim.
Po qysh bën pylli pa ty? Si del vjeshta?
A ndofta nuk do të ketë kurrë më vjeshtë?
Atëherë në emër të kujt do të bien gjethet?
Në emër të kujt do të vijnë shirat, mjegullat, ylberët?
Ah, zemra ime, eja vër dorë mbi stinët!

Me pelqeu kjo poezi shume, shume,... por cka eshte me interesante se une e lexova kete poezi edhe nga rreshti i fundit, edhe ashtu doli nje perle e vertete


Ah, zemra ime, eja vër dorë mbi stinët!
Në emër të kujt do të vijnë shirat, mjegullat, ylberët?
Atëherë në emër të kujt do të bien gjethet?
A ndofta nuk do të ketë kurrë më vjeshtë?
Po qysh bën pylli pa ty? Si del vjeshta?
Ani, mua më zuri ky mallkim,
Si një sovran që abdikon,
Lisi plak lëshoi përdhe kurorën e vjeshtës.
Pashë sytë e tu ruajtur në kujtesën e ujrave,
duke mbajtur në duar vazon delikate të agimit.
Zbrita tek kroi
dhe kështu ka për të qenë deri në ditën e fundit të netëve,
Pastaj erdhi prap nata,
Pastaj erdhi nata mbushur me mungesën tënde...
në xhamin e muzgut që krisi dhe u thye me trishtim?
Ku ishe ti kur vizitova profilin tënd?
Në ç’hënë barisnje vallë?
Ku ishe ti kur dola i vetëm nën hënë?


p.s a ju pelqen keshtu?

kjo ishte ide e imja

[Dita]

Se qysh tepruem nuk din kush te pergjigjet.
Topitet shkenca n'pamundsin e vet.
Natyra mshhka mbrenda nji vullnet
te cilit mendja ende s ja mati ligjet.
Se kamp pune ky kurr nuk qe vertet
por kamp cfarimi ku ndryshojne vec shtigjet.

Sa e madhe kjo poezi e Pipes! I zgjodha vec do vargje, per ilustrim e per t'i marre me vete per diku tjeter, se do shkencetare i jane vene punes tani te shuajne kujtesen, duket nen moton vepruese te te famshmes Ministry of Truth te Orwell-it.

A eshte perkthyer kjo poezi ne anglisht apo gjermanisht?

Te lumte dora Diabolis qe e solle ketu!

[whisper]

Me pelqeu kjo poezi shume, shume,... por cka eshte me interesante se une e lexova kete poezi edhe nga rreshti i fundit, edhe ashtu doli nje perle e vertete


Ah, zemra ime, eja vër dorë mbi stinët!
Në emër të kujt do të vijnë shirat, mjegullat, ylberët?
Atëherë në emër të kujt do të bien gjethet?
A ndofta nuk do të ketë kurrë më vjeshtë?
Po qysh bën pylli pa ty? Si del vjeshta?
Ani, mua më zuri ky mallkim,
Si një sovran që abdikon,
Lisi plak lëshoi përdhe kurorën e vjeshtës.
Pashë sytë e tu ruajtur në kujtesën e ujrave,
duke mbajtur në duar vazon delikate të agimit.
Zbrita tek kroi
dhe kështu ka për të qenë deri në ditën e fundit të netëve,
Pastaj erdhi prap nata,
Pastaj erdhi nata mbushur me mungesën tënde...
në xhamin e muzgut që krisi dhe u thye me trishtim?
Ku ishe ti kur vizitova profilin tënd?
Në ç’hënë barisnje vallë?
Ku ishe ti kur dola i vetëm nën hënë?


p.s a ju pelqen keshtu?

kjo ishte ide e imja

ide shume e bukur...(me vjen "inat" qe nuk me shkoi mua ndermend...lol)

me pelqeu shume....

[EXODUS]

Kur në sulm hodhën turqit
Hordhitë e pambaruara,
Kështjellat e sintaksës
S’i muar, që s’i muar.

Kur panë se gjuhës
S’i hodhën dot prangat
Lëshuan drejt saj
Gjithfarë merimangash.

Parashtesa e pjesëza
E lidhëza së prapthi,
Të bukurën gjuhë
Ta bënin leshharapi.

Të të bënin ty, donin,
Shqipëri, memece.
Po ja, erdhi Naimi,
Si yll mbi ty ecte.

Dorën e zbehtë
Mbi ballë ta vuri
Të të hiqte zjarrllëkun
Prej të sëmuri.

Dhe vdisnin pjesëzat,
Thaheshin merimangat,
Ndriste si perlat
Poezia e madhe.

Gjuha Shqipe - Kadare

[dp17ego]

Me pelqeu kjo poezi shume, shume,... por cka eshte me interesante se une e lexova kete poezi edhe nga rreshti i fundit, edhe ashtu doli nje perle e vertete


Ah, zemra ime, eja vër dorë mbi stinët!
Në emër të kujt do të vijnë shirat, mjegullat, ylberët?
Atëherë në emër të kujt do të bien gjethet?
A ndofta nuk do të ketë kurrë më vjeshtë?
Po qysh bën pylli pa ty? Si del vjeshta?
Ani, mua më zuri ky mallkim,
Si një sovran që abdikon,
Lisi plak lëshoi përdhe kurorën e vjeshtës.
Pashë sytë e tu ruajtur në kujtesën e ujrave,
duke mbajtur në duar vazon delikate të agimit.
Zbrita tek kroi
dhe kështu ka për të qenë deri në ditën e fundit të netëve,
Pastaj erdhi prap nata,
Pastaj erdhi nata mbushur me mungesën tënde...
në xhamin e muzgut që krisi dhe u thye me trishtim?
Ku ishe ti kur vizitova profilin tënd?
Në ç’hënë barisnje vallë?
Ku ishe ti kur dola i vetëm nën hënë?


p.s a ju pelqen keshtu?

kjo ishte ide e imja

Kjo eshte si ta veshesh xhaketen mbrapsht...
Qe te duket bukur duhet qe astari te jete i bukur
DP

[dp17ego]

ps. po Kadareja valle si te jete ndjere kur e ka lexuar kete poeme per here te pare ??? Poeti dhe "disidenti" Kadare doja te thoja...[/QUOTE]

Kadareja eshte mekatar por nje gjeni mekatar
A. Pipa eshte thjesht mekatar.
DP

[dp17ego]

Kush mund te sjelle Vallen e yjeve?
DP