A love blossom
Në 1916 kinemaja botërore morri një film kryevepër “Intolerance“ nga D.W. Griffith, mbase më i madhi i filmave pa zë. Në një pjesë kur ngjarjet e filmit zhvillohen në Babiloni, shërbëtori i princit i sjell princeshës një zambak “a love blossom from Belshazzar”, dhe ajo e mban mbas faqes.
Nëse këngëtarja në skenë mban një zambak të bardhë që me rreshtin e parë ju jepet dëgjuesve zëri i filmit të largët, e nëse autorët ruajnë idenë e një veshjeje ornamentale dhe imazhet që ai mbart.
Bota e sotme ka moto të sajën “be yourself” poeti ynë duket sikur i del në të kundërt me fjalinë “I wanna be your image”, pra nga ji vetvetja në ji dikush tjetër. Sipas meje me togfjalëshin “a love blossom” vargjet ecin paralel në dy drejtime. Në të parin që e lexon kushdo, dhe në të dytin që vazhdon përpjekjen e dashurisë me gjithë trillet e saj, për të cilën jeta bëhet e dashur, gjumi i shkatëruar si Babilonia, e për të shkuar në strofën e fundit ku asaj i duket sikur është ajo tjetra (jo ai tjetri i drejtimit të parë) dhe atyre që e dëgjojnë sikur janë ai tjetri princi.
Për këtë, gjithnjë sipas meje, vargjeve ju duhet princesha dhe jo mbretëresha. Sipas Intolerancës Vajza e Malit (Zanë mali) është Princess Beloved e më tej sipas të gjitha përrallave të botës Borëbardha, (që më së pari e kemi parë si film Turk) Sindarella, Bukuroshja kemi vetëm princesha.
Sipas meje, përfundimisht kjo, dëgjuesit në sallë a televizion ulen të argëtohen e jo të futen në mendime, duartrokitjet ti japin për kënaqsinë, për mendimet ju mbetet të venë gishtin në kokë. Edhe Nolin të ngjallnim ai mund të godasë përkthimin si vjershë por mund të mos piqet kund me muzikën e ritmin e saj. Kësisoj i mbetet autorëve të ruajnë si skelet cilindo nga ato vargje të përkthyera që janë të goditur, e të kërkojnë ndihmën e ndonjë mësuesi a profesori anglishteje për gabimet (që i bëjmë me shumicë dhe kur shkruajmë shqip). Një emër përkthyesi me përvojë: Uk Buçpapaj.
Krijoni Kontakt