Ciklon vdekja.

[Dreri]

Mace e dashur..
Po e akordoj kete mbremje me telat e vargjeve te tua, po i prek lehte me gishtat e bute te asaj hene, te ketij qiell........tingujt do i ngarkoj ne kuajt e bardhe ( edhe pse qorra) te vijne me trak truk zemre . Do zbarkojne tek pragu yt i heshtur nje grumbull gjethe shiu te merzitura
( te te them qe shkruan bukur, do ishte si nje note e mire ne hartim..kjo do me dukej gabim..une them qe ju jeni "macia" qe jeni ngjitur ne deget e pemes se evolucionit te poezise, pse jo afer korifenjeve, pra po arrini majat...Dikush ishte prar teje ketu, dhe iku,,ne flasim per te ..ti je sot mes nesh.Kur neser te vije nje tjeter do flasim per ty. atij do i takoje e pasnesemja..une nuk kam kohe ta pres....)
respekt Dreri

[nitROSHI]

Prit.
Prit.
Prit.

[macia_blu]

te duket ty ashtu.

[Pentesilea]

Postuar më parë nga macia_blu
[B

Pa ty....


Ky pazar...
pa pamje,
pa figura,
pa prani,
pa paraqitje.
Cfare dreqin dua ne kete pazar?
po ti,
pse ike,
me vete, pa me marre?

Kthehu ,
jo per te blere
as per te shitur
jam bere...
per te ikur
KUDO...

rri, se me mban
mundesia ime e te kundertave.
KUNDERSHTO.

ky pazar dje
pa pamje
pa figura
pa prani
pa paraqitje
edhe sot ky pazar
pa pazar.
edhe neser...

nuk iki edhe pse nuk kam c'shes
nuk vjen edhe pse nuk ke c'blen.
gjithe ky pazar bosh i madh
midis nesh.
ne dialle vafsha
vafsh' ne dreq.!

[/B]

Mace! Shume intriguese kjo poezia, e kuptoj qe je shume e lidhur pas kesaj dritareje....Por jeta eshte jashte, mos harro....Dhe kur del jashte vuajtjet lehtesohen.... Dil nje xhiro se forumi ketu eshte , nuk iken...

P.s Macia-buna-dreri: Cfare kontinuiteti i cuditshem...urime...

[macia_blu]

pentesilea....
flm per sugjerimin
ndonse nuk e kuptova ate "ps, macia_blu, bruna dreri"
(ve emrin ne forum e iki jashte kur kthehem nervat jane ne ngerc. kur iki nuk di te kthehem kur vij nuk di te iki, ves macesh)
gjithesesi do te iki. ja ke per te pare.
muah.... se me kishte marre malli .

[macia_blu]

per kete ciklin e ciklimeve jam penduar pse i kam fshire.
sikur te mund ti ktheja prap.
macia e perlotur pendueshem.

[Seminarist]

Nga yjet e nates, qe ciklojne vdekjen perjetesisht, mora nje mesazh! E klikova dhe per cudi pashe se fryma e te perjeteshmit e paska ceke dhe kasollen e varfen te frymezimit tim, dhe u cudita se si mundet nata e mistershme te buzeqeshe lehtesisht, kur ajo ka qene gjithnje thithese dhe jo dhenese shikimiesh.

Ndersa syt' e saj japin fshehtesisht lajmin hyjnor te pakapshmerise......

..........,porse kesaj rradhe, mesa duket, ato ishin ule ndryshe vetem per mu' hatersisht, qe une te mos u tremsha prej tyre...!

I preka dhe i falenderoj, qe me lejun te shoh driten qe ato aq large e mbajne.....

Ishte nate...por jo enderr!

Pershendetje! xxx

[Agim Doçi]

Vërtet më ka marrë malli për ty mirditoria ime!
Lexoje këtë strofë, që Ty të takon më shumë se kurkujt! Se ti do bëhesh personazh që do të sfidosh me artin tënd të vërtetë poetik, ata të vdekshmit!.
Ti do bëhesh se s'bën e pavdekshme!


Në udhëkryq të jetës rri ulur jeta dhe vdekja,
luajnë kumar të dyja.
Më tej u bën tifozllëk herë njërës e herë tjetrës
vehtja yte... Vetmija!
Të gjithave u bën sfidë Pavdeksija.

Të kacarroj fort!
Agim Doçi

[macia_blu]

Ora e engjellit ka mbetur
ndersa kureshtja vari veten
ne nje degez harrimi

Ti i shtrydh rete , mbi nje tjeter kopesht
bore bie ne dritaren time, bore qe percelllon .

[Agim Doçi]

Kisha vdekur…nuk e dija!?

Kisha shumë vite që kisha vdekur
Erdhën plot njerëz dhe në varrim
Sa fjalë të bukura që kishin gjetur
I kishin shkruar mbi varrin tim…

Sa turp më vinte, sa më peshonte
Rrasa e varrit me ato fjalë.
Ndonse parajsa nuk më pranonte
Ndoshta dhe shpirti s’më kishte dalë…

Sa isha gjallë më ndenjën ftohtë
Nuk e kuptoja çfarë kisha bërë
Doja nga njerzit një fjalë të ngrohtë
Vetëm më iku, jeta e tërë…

Tani që s’jam, mos u friksoni!
Se larg prej jush vendin e gjeta.
Rri kuvendoj me Perëndinë
Ai s’paska frikë nga e vërteta!