Nevoja e rrefimit ne caste te veshtira.

[kolombi]

A e dini se shpesh njeriu ka nevoje te rrefehet ,ti hapi zemren dikujt.Ndoshta kjo eshte nje nevoje e brendshme e njeriut per tu cliruar nga ,brengat ,nga dhimbjet.
Thone qe edhe Cehovi i madh e kishte nje brenge te madhe,dhe deshte ti fliste dikujt.Por asnjeri nuk kishte kohe ta degjonte.Edhe ata qe i hiqeshin si miq,u treguan indiferente dhe egoiste.Dhe Cehovi,nuk e zgjati po shkoi dhe ju rrefye kalit ne katua.Thone se kali e degjoi ,u renqeth dhe qau.Goditi pastaj token me kembe tre here dhe peshperiti "DESTUR"O Zot shtoi njerzit e mire si ky ne kete bote.U perqafuan me pas kali dhe Cehovi turbekuloz 40 kile burre.

Po ju a keni ndjere shpesh nevojen e rrefimit ,dhe nese po ,kujt i hapni zemren ne castet e veshtira?

[*DJ-ALDO*]

Ne çastet me te veshtira i hap zemren ........vetem vehtes sime dhe bisedoj me ndergjgjen time.
Nuk ka shok me te mire se vetja jote.
Asnje fjale nuk te nxjerr dhe sekretet ti ruan sekrete.

[strawberrygirl_]

Njeriu gjithmone ka nevoje te hapet tek dikush, tek nje njeri qe ka besim te plote, tek nje njeri qe nuk do e gjykoje per veprimet qe ka bere, dhe ky njeri eshte shume veshtire te gjehet. Te gjith kane nevoje per nje njeri te tille, dhe ata qe nuk e pranojne, por une kam dale shume e zhgenjyer keshtu qe dhe une bije dakord me DJ-Aldo, nuk ka shok me te mire se vetja.
Ciao

[dionea]

E kam te veshtire tu hapem te tjereve.
Nqs do ti hapesha dikujt do te thote qe une e dua shume kete njeri dhe se kam nje besim te "tmershem" tek ai,por nuk e kam gjet akoma nje njeri te tille.

[Reina]

Postuar më parë nga *DJ-ALDO*
Ne çastet me te veshtira i hap zemren ........vetem vehtes sime dhe bisedoj me ndergjgjen time.
Nuk ka shok me te mire se vetja jote.
Asnje fjale nuk te nxjerr dhe sekretet ti ruan sekrete.

Jam i te njejtit mendim dhe keshtu veproj dhe une.

[(AHMEDI)]

Une sjam dakort me asnje parafolesit ose tek ato egziston ndjenja e dyshimit ndaj miqve ose nuk kane miq te vertete megjithese kjo e dyta eshte shume reale per boten e sotme.Por une do theksoja se njeriu ka probleme qe i diskuton me miqte e tij dhe per mua ato jane te shumte dhe nuk kam keto paragjykime qe keni ju.Per mua shqeria ka obligime dhe njera nga keto obligime eshte ta ndihmojme njeri tjetri qofte edhe me keshilla.Prandaj duke qene qe ne shoqerine time egzistojne njerez te mire atehere mundesia per te diskutuar me to eshte shume e madhe shpesh here diskutoj dhe me veten(mendoj) sepse per kete pune eshte arsyeja ti dalloj gjerat e mira nga te keqiat ne mynyre qe te marri nje vendim sa me te mire shpesh diskutoj me prinderit ndonjehere ndoshta shpesh kete gje e bej duke e lutur Zotin qe ne problemet e mia te me japi dobi dhe keshtu ndosh mbas cdo kosultimi me krijesat ne fund i drejtohem Zotit per ndihme sepse krijesat jane shkaqe dhe Zoti eshte ai qe udhezon zemrat e njerzve dhe i rregullon ceshtjet qe te ndihmojne njerzit ty dhe me te vertete nuk ka boshllek ne shpirtin tim mbas kesaj kerkese qe i bej Zotit.Pra edhe une ju keshilloj qe ti zgjidhni miqte te konsultoheni me to .Tia hapni zemren per shume gjera po keshtu edhe me prinderit dhe pastaj ta lusni Zotin qe tua largoje ate te keqe ose tua jape ate te mire.Por shpesh ka gjera qe duhet te konsultohemi vetem me Zotin ose talusim ate per ate cka zemra ndien pikellim ose per ate qe zemra e do dhe skemi fuqi ta arrijme ose per te na larguar nje te keqe etj.

I falenderoj shume ato miq qe kam ne forum dhe shpesh here ma kane hapur zemren per problemet e tyre dhe besoj se i kam ndihmuar sadopak me keshilla.

Tek mua jeni te mirepritur per cdo konsultim dhe cdo gje qe doni te mbetet midis jush dhe meje vertet egzistojne njerez te mire ne kete bote mjafton ti kerkosh qofte edhe pa lupe .
Jeni te mirepritur perzemersisht.

[leci]

Personi i pare eshte nena ime.
Edhe pse nuk e njeh jeten jashte Shqiperise,arrin perhere te me percjelli nje qetesi me keshillat e saj,qe nuk e gjej ne vend tjeter.
Ne mungese te saj personi i pare eshte vetja ime.
Ore te kaluara ne mendime dhe monologe.
Dhe pse jo..kam njohur mire personin tim.

[Ledina]

Per mua njeriu qe mind ti flas pa ndrojtje e ti hap zemren, eshte nje mikja ime, qe nuk me keqkupton , me pret me zemer te hapur dhe me keshillon kur eshte e mundur.E besoj si veten time, sepse koha e ka provuar kete. Dhe pas nje ankthi te tmershem , thjesht nje bisede te lehteson e te ben te ndihesh ndryshe.

[KaLTerSi]

Pershendetje,
Well, ne nje fare menyre, pergjigjen time e kam dhene tek nje diskutim tjeter Rendesia e Ruajtjes se Sekretit, ndaj dhe nuk po flas ne hollesi ketu.
Ne caste te veshtira une i hapem mikeshes time me te mire. Kam nevoje te shprehem diku dhe tek ajo gjej prehje ashtu sic gjen ajo tek mua.
Po ndryshe nga Cehovi, dua nje replike, kam nevoje per nje fjale te mire, nje mendim te dyte, nje perspektive tjeter, nje pikepamje objektive, nje dore mbi sup, nje perqafim ose thjeshte nje buzeqeshje.....
Per cdo problem, shqetesim, hall, dyshim, qofte dhe merzitje momentale tek ajo gjej kthjelltesine e mendimit, pastertine e keshilles dhe miresine e shpirtit ashtu sic i gjen ajo tek une.

Kaltersi

[christina54]

jam e mendimit qe njeriu kur ka nje hall dhe kur merzitet ka nevoj te flas me dike,qe mund ti thote gjithcka qe i rendon ne zemer. dhe ai njeri qe ta degjoj ne ato momente duhet te vendosi veten e tij ne tjetrit qe ta kuptoj dhe ti japi nje keshill te mir. lum si ai qe e gjen nje mik te vertet.un kam nje shoqe qe i tregoj te gjitha por me mungon shum familja dhe e ndjej veten nganjeher shum te vrar shpirterisht.