Ishte korrik nje vit i nxehte
populli pa shresa kishte mbet
nga ajo qeveri diktatore
qe me djajt ishte kap per dore
40 vjet te harrur
ne kafaz te rrethur
dhe kur i jepnin per te ngren
cdo gje ishte me racjon
zogjt e rinj nuk po duronin
me ze te ulet ciceronin
fjalen njeri tjetrit ja degjonin
per shtegtimin diskutonin
ne diaspor donin te shkonin
per te jetur te lire
nga ajo qeveri e pameshire
dhe nje dit kafazin e shperthyen
te gjithe grumbull ne mergim shkuan
neper det e neper tok
kush me vrap e kush me not
vujtjet e tyre skan te pershkrume
edhe sot nuk kan t' harrume
ne mars te vitit97
ne Otranto neper det
mbi 80 shqiptar kan mbet
me dal nga deti paten shpresa
qante nena me bijt e saj
por njeri nuk i degjoj
mergimi mallkum i mashtroj
sa e zorshme erdhi jeta
mos me i gezu trojet e veta
kjo rug qenka shume e rende
nuk thret dot as nene as babe
tu marr rruget e Greqis
uje gjaku ju be rinis
frik prej ushtris e policis
neper te ftohte e tu plas te nxehtit
buke pa ngren e tu plas etit
nate e dite te pa gjume
slan shtet ne bote tu kerku pune
shume djem mbeten ne mergim
shume femij po rriten jetim
shume nena jan vesh ne zi
shume motra kan ngel pa vlla
zemer plasura e syt pa ju tha
a moj nan moj nane Shqiperi
a je gjall moj burrnesh
a e ke ndermend me qesh
se gjith jeten vetem lot
si dje ne lufte ashtu dhe sot
nuk esht gjithshka vllezer kurbet
esht vendlindja ku te ka rite djepi
ne shqiperi me u bashku
dhe per vete me punu
dhe me i then kurbetit zi
mos te pafshim me me sy
Krijoni Kontakt