Mësimet e nxjerra nga jeta e emigrantit

[Calvero]

Tung,

Mua për vete mërgimi nuk m’a ka ndryshuar as karakterin as personalitetin. Më ka ndryshuar vetëm gjëndjen ekonomike. Nuk kam pësuar aspak ndryshime thellbësore vetëm mund të them se fakti që jeton në një shtet tjetër dhe ballafaqohesh më një kulturë apo mentalitetit tjetër të jep më tepër informacion dhe mundësi që çdo problem t’a shikosh në aspektin e tij më të plotë dhe më të gjërë. Idetë e mia nuk kanë ndryshuar ato janë plotësuar me më shumë informacion dhe janë përforcuar.
Ndryshimet e mëdha për të cilat bën fjalë Beni për mua nuk kanë qënë aspak ndryshime sepse unë kam patur të njejtën mënyrë jetese dhe në Shqipëri (midis të tjerave vija dhe parfum dhe francez bile e jo Hugo Bos si Beni dhe thosha gjithmonë faleminderit). Nuk e kuptoj se kush e ka ndaluar Benin të lexoj libra në Shqipëri që ka filluar të lexoj tani në kurbet. Libra atje ka pas së të duash.
Ndryshimet në shumicën e rasteve janë të lidhura dhe me moshën dhe jo vetëm me faktin që ne kemi ndërruar vend por shumica e njerëzve shpesh e harojnë këtë gjë.
Pastaj nuk më vjen keq aspak për ato budallallëqe dhe aventura që kam bërë në Shqipëri. Ajo është gjithë bukuria e jetës dhe origjinaliteti i shqiptareve. Nuk do të doja të kisha fëmijërinë e zbrazët që kanë patur kolegët e mi këtu dhe që nuk kanë asgjë për të treguar. Nuk e duroj fare fallcitetin dhe shtirjen e të huajve që bëjnë sikur interesohen për ty dhe përdorin gjithato formula politese kur flasin dhe kënaqem me gjithë shpirt kur takoj shokë të vjetër shqiptar dhe tregojmë gallata dhe qyfyre burgu.

Përshëndetje Calvero

[njeriu2006]

baba im,
kur rrall ndonjeher e pyet ndokush per djalin qe s´e ka prane,
ter krenari nxjerr foton time e u thote:
Ky eshte djali im, ky eshte Beni, me eshte bere i hajrit!

Nena i mban hiso: Lum ajo goce qe do e marre e do ja shijoj lezetin!

Ne fakt kur me kishin afer vetem derdellitje kisha.....

dhe jo pa te drejte...
kam qene se prapthi,

xhamat e shkolles dhe pocat e rruges nuk gjeten qetesi...
xhamat e pallateve nga ana tjeter e Lanes ishin nishani i neteve te femijrise...
te enjteve ne takim me prinderit emri i Benit me co. lakohej para mbrapa,
kur na merziteshin xhamat se cdo gje qe bere verore,
e pesonin zhapiket, qente e macet e lagjes...
thyenim pemet per me bo ndonje kerrabe kupce me gjujt zogj...
shkulnim stolat dhe deformonim kazanet neper parqe,
se e kishim kunj me kryetarin e frontit...apo me ndonje pensionist qe kujdesej per to
ne autobus kishim qejf te shtyheshim, per ne plazh si majmuna siper trenit...
kam qene hajdut.....
dita nuk kishte kuptim po te mos sillja ndonje gje ne shpi,
mbureshim me sho-shoqin vetem per praplliqe dhe pislliqe...

djemve te mire ne u thoshim palluqe!

kisha endrra te keqija...
doja ta beja me tre shifra numrin e gocave qe fusnim ke bodrumet e shallvareve...
ateher nuk dija se c´beja, por e beja nga mengjeis deri ne darke...(dhe nuk kisha te ngopur)

kam qene si vampir,
jam bere si engjell....

emigracioni mor lal qenka terapi e kalu terapis....
Me llafe nuk e kupton dot, (kot mundohesh) duhet ta provosh!

Nuk ngacmoj me gocat...nuk i shof ato me syrin per ti "shtypur"...e per tu mburr tek shoqnia
dhe nuk kam nevoje me te fejohem per te kaluar nje nate me tjetren....
dikur me dukej kurve ajo qe kish pat 2 shoke para meje,
tani s´me ben pershtypje sikur te kete pat edhe 20...
nuk i kam me inat pasaniket....por shikoj si ta bej edhe une konton me 7 shifra...
ne Tirone gjithmone i kryeja nevojat ne natyre, ke cepi i pallatit, i shkolles etj...
ne emigracion frekuentoj WC-ne...dhe jam pro letres higjenike, nuk perdor me gazetat...
dikur urreja librat, tani nuk shkoj dot ne banjo pa to...

nuk i jap gaz makines kot msi koti dhe nuk e ngrej muziken ne kupe te qiellit..
nuk perdor asnjeher borin dhe dritat e gjata me friksu tjetrin...
s´e kam problem te ndaloj para semaforit te kuq dhe vizave te bardha...

Nuk dua te jem me herkul dhe kam heq dore me e bo trupin si Kiri....
ka kohe qe nuk e kam bere me doren grusht...dhe me ka marre malli per sherr...
kam harruar shprehjen ma futi ja futa...dhe as i bie as me bie njeri me qafe...
nuk shaj me njeri (nga robt e shpis)
faleminderit, te lutem, me fal....i kam ne maje te gjuhes...
ndihmoj te tjeret per qef dhe jo per interes....

dikur nuk shkoja as ke furri i bukes pa ndonje shok,
tani mund te shkoj edhe ne pol te veriut apo ne ate te arushes dhe nuk merzitem...

nuk shikoj me moden, por rehatllekun,(blej pantallona te gjera tek shtrati)
ne sauna futem lakuriq dhe nuk e mcef me peshqir,
nuk peshtyj me pertoke (nuk shof as parrulla te tilla),
nuk i hedh me plehrat nga ballkoni, apo shishet nga autobusi...

kur ma vjedhin bicikleten
(ka shume allbana knej) nuk bej te njejten gje si ne Tirone, por shkoj dhe blej nje tjeter...
nuk ha me fara luledielli, dhe nuk sorollatem me rrugeve si kali ne leme...
nuk tallem me pederastat (si dikur me Toren, Bacin dhe Thimin)

shkoj pa frike tek dentisti dhe laj dhembet dy here ne dite...
nuk e kam me zet dushin dhe ndrroj carapet e te mbathurat me shpesh....
lyhem edhe me kolonj (kam dy vjete qe kam blere nje Hugo Boss dhe s´po mbaron qe s´po mbaron shishja.)

genjej dhe e vras mendjen me pak (me pak rudha e thinja se shoqnia ne Tirone)
nuk lyp me cigare si me pare tek te tjeret....

kam mesuar si funksionon rrobalarsja, pjatalarsja, hekurosja, makina fshirse etj...
nuk i kam me inot nonen e baben,

aheraj kerkoja per nje pune ku te fitoja mire,
tani perpiqem te fitojne te tjeret me punen time...

e kujtoja Tironen qendren e botes dhe se dielli lindte e perendonte vetem atje....
tani e di se c´fare ne lindje eshte virtyt ne perendim eshte e pamoralshme dhe anasjelltas...
.................................................. ....
para disa ditesh
u perballa ne metro me nje cift qe po fliste shqip per shtate pale qejfe (dialekt tirone)
ju fola dhe hyra ne muhabet...

nuk e besuan qe isha Tirons... o po nuk e besonin qe isha shqiptar...
u gjeta ngushte...
kendej kam ditur ta fsheh me kujdes nacionalitetin (si dikur biografine)
por kesaj radhe me duhej ta vertetoja ate...

me floke te shkurtra dhe pa yndyre, pa barseta, i rruar dhe i fresket Beni,
pa ngerdheshje dhe i cilter, me nje buzeqeshje miqesore dhe me sy dashamir,
i hapur dhe i interesuar per bashkbiseduesit, me syze si shkencar dhe librin ne dore,
me ze te ulet dhe pa shume gjeste ne te folur (me duar dhe me kembe).......
......................
epo duhet te kesh shume vite ti ketu - thane te dy njezeri....

s´kishin faj ata...
Beni ka ndryshuar vertet...
....eshte bere palluqe!

Beni shume gjera i ke shkruar drejt. Shume gjera i ke kuptuar gabim. Nje pjese e mire e asaj qe the ti eshte pjese e te rriturrit e te berit burre, nuk ka te beje me Emigrimin. Shume gjera jane te eksagjeruara dhe per mendimin tim ka nje pjese e mire te beje me pyetjen: Kriminel apo jo?

Une per veten time s'kam ber ndonjehere sherr.
s'kam futur noihere goca neper bodrume
s'kam beshtyre ndonjehere ne rruge
s'kam thyer ndonjehere xhama me gure ( vetem njehere padashje)
s'kam bo sherr as me qen e me mace te lagjes, maksimum u jepja noigje per te ngrene se me vinin keq.
pra kam qene gjithmone palluqe sic the ti vetem se kte nuk ma ka thene njeri. Kam pasur e kam shoke plot qe ishin pak si puna jote ama kishin respekt per njerzit si une e te tjere plot se e dinin qe nuk jane njerez kot.
Me libra une vija gjithe diten verdalle njesoj si tani. biles atehere kam lexuar me shume se tani se shoqeria qe kisha ne tirane diskutonte c'do jave ndonje liber te ri. Dhe shqiptare te tille ka shume. Habiten keta kur i thua qe je nga shqiperia se na dine te gjithe per kriminela njesoj sic e pergjithsove ti.
Sa per punen e corapeve e brekeve o beni .... une nuk mendoj se e kane shqiptaret ne gjak ti rrijne larg dushit apo mos nderrojne corapet e mos lajne dhembet. Mos ja hidh fajin shqiperise beni, fajin dhe gabimet i kishe ti.

shprehja ketej ne perendim eshte virtut cfare te ne eshte turp dhe anasjelltas eshte gabim komplet. Sepse dhe ne shqiperi s'ka qene noihere virtyt ti biesh njeriu ne qafe ose te vjedhesh biciklete se ta vodhen. As te peshtysh ne toke s'ka qene virtyt e as te shash ose te tallesh pederastet.
Pra beni te lutem mos i pergjithso gjerat ne menyre te tille se e ke gabim.

Une asnjehere s' kam pasur frike te them se jam shqiptar. Se jam krenar per prejardhjen time. Nuk e kam njolle ne biografi. Ajo qe ke qene ti o beni s'ka te beje me vendin nga vjen se kshu njerezish ka gjithandej.
Por mua me behet qejfi qe ne kete aspekt ti ke ndryshuar, por je ti beni dhe jo shteti i huaj qe e ka bere kete.


Ajo qe kam mesuar une nga Emigrimi:
"Guri i rende ne vendin e vet."

[Arcimedes]

Mirmbrema te gjithe,

Kam edhe un deshire te shkruaj mendimin tim ketu. Me pelqeu kjo fjala e urte popullore "Guri i rende ne vendin e tij".
Un kam gjysmen (14 vjet) e jetes qe jetoj larg vendit ku linda dhe kalova femijrine (Shqiperia). Jam krenar qe jam shqipetar dhe nuk kam pse ta fsheh identitetin apo prejardhjen time. Shum Hollandezve ju kam treguar qytetin ku linda dhe kalova femijrine (Durresin). I shohin fotografite dhe habiten per bukurin natyrore qe ka jo vetem Durresi por e gjithe Shqiperia.

Te mohosh vendin tend esht per mua njesoj sikur te mohoj dhe te varros identitetin dhe origjinen time. Un s'kam pse ta varros ose te genjej per identitein apo prejardhjen time, sepse un nuk kam ber ndonje faj dhe as nuk i kam ber gje njeriut; keshtu qe pse mos te tregohem i sinqert kur nje njeri tjeter me pyet se nga vij une. Un jetova ne ate vend dhe kalove gjithashtu edhe nje jete te bukur, interesante dhe me aventura.

Ketu njerezit paguajn dhe mezi presin qe te shohin pak diell te ngrohte me sy dhe te lahen ne det, kurse un e kisha diellin dhe detin falas atje.

Un mendoj qe esht natura e njeriut qe te dali e te shkoj ngamos, por erdhi nje moment qe un arrita ta kuptoj se ky 'kurozitet' mua me ka kushtuar shum, shum energji, ndoshta me shum energji se sa mendonja ose se sa deshiroja un.

Mesova qe kurioziti per te pare, per te ditur e per te mbijetuar nuk esht gjithmon i mir apo i domosdoshem.

Vjen nje kohe dhe njeriu kenaqet edhe me ate buke vaj e me krip dhe me ate diell apo rere te ngroht dhe me ate dete te kalter dhe me ngjyre blu.


Konkluzioni im esht :
- Kuroziteti kushton, sa me shum kurioz aq me shum perpjeke dhe sakrifca;
- Lumturia dhe dashuria nuk kerkohen, por vin vete. Ato vetem rrin e presim kur
te jet gati njeriu vet dhe atehere vin dhe atehere njeriu thot: faleminderit.
sa e bukur qe qenka kjo jete.

[MICHI]

SKa si vendi yt mer amon. Emigrimi te edukon edhe te messon si ti perballosh shum gjera ne jete qe ne vendin tone ndoshta zdo i kishe hasur kurre. Ktu njeriu njef vetveten edhe formohet tamam.Te edukon me punen shkollen edhe ligjin edhe robt ktu jane me te edukuar edhe me paqesor. Dhe i her ska si vendi jone. Por kane faj ato politikanet tone qe na e bene jeten malore andej e na bene te marrim rruget e botes, jena bo pike e pes.

[Arcimedes]

Une nuk mendoj qe njeriu meson me shume, apo me pak kur eshte larg vendit te vet; edhe neqoftese ai vend quhet Shqiperia. Prandaj un mendoj qe keto qe kam mesuar ketu jashte shtetit mund ti i kisha mesuar edhe ne Shqiperi.

Nje nga ndryshimet (sepse po lej ndryshimet dhe dallimet e tjera) me Hollanden e me Shqiperine eshte qe un atje ne Shqiperi e kam diellin dhe detin blu dhe qe ne vere po te isha akoma ne Shqiperi do tu laja ne det e do tu kenaqa nga ngrohtesia e diellit. Ktu ne Hollande duhet me paguajtur per me shkuar me ndonje vend tjeter me u lare ne det, sepse ketu te shumten e rasteve bjen shi: si ne dimer e ashtu edhe ne vere. Ne Shqiperi e kisha falas detin dhe diellin.

Njeriu piqet nga mend gjithandej, pa patur rendesi se ku jeton ai njeri. I vetmi ndryshim eshte: qe njeri u poq dje, tjetri piqet sot dhe ai tjetri do te piqet neser.

Un nuk mendoj qe Hollanda me beri mua me me mend per te perbelluar veshtiresi, apo ca te them un tjeter, se sa do te me bente mua Shqiperia.

Kalofshi mire.

[babybell]

do me pelqente qe secili te hedhe deshmine e vet e mos gjykoje e komentoje shkrimet e te tjereve. kushdo ka te drejte ti thote gjerat ashtu siç i ka ndjere dhe nuk e mar vesh pse duhet debatuar kjo. tema eshte sh e bukur. ju uroj kurajo te gjitheve...une kam vite pa e pare mamin tim dhe i puth fort ata qe jane ne te njejten situate. familja eshte dashuria me e madhe qe ndjej une si emigrante. prinderit e mi jane per mua me te mrekullueshmit ne bote dhe vlera e tyre nuk ka te barazuar per mua dhe te gjitha veshtiresirat e jetes jam gati ti perballoj qe ata te jene te lumtur. nje gje eshte e çuditshme: gjeja qe me mungon me shume nga shqiperia jane vitet e femijerise kur isha e perkedhelura e babit. kam shtate vjet pa e kaluar vitin e ri me familjen time dhe do paguaja shtrenjte per kete gj ndaj ju lutem mos humbni asnje çast qe mund ndani me te afermit tuaj dhe mos harroni kurre se kush jeni dhe nga vini se kjo eshte pasuri e madhe qe do tju ndihmoje kur kto vende te huaja te jene te ftohta per ju.

[Julie]

Teme shume e bukur, dhe te gjithe perjetojme te njejta gjera, kush me shume e kush me pak.
S'do them ato c'ka fitova nga emigracioni, sepse ju i keni thene me siper shuem bukur.
Por do flas per ate c'ka emgracioni ma ka hequr pergjithmone. E shoh tek vetja dhe tek shume te tjere: Aq sa na ka forcuar dhe na ka dobesuar. Nqs me pare vetem nje histori dashurie mund te me prekte, tani jam bere sensibel ndaj c'do gjeje pozitive apo negative qofte.
Nje dite nje plak po ecte ne nje park duke u mbeshterur paksa dhe ne shkopin qe e ndihmonte per te ecur. Dikush po luante aty afer me top, qe i rreshkiti nga kemba dhe i kaloi ketij plakut shume afer kembeve te tij. I shkreti e zgjati pak kemben per ta kapur dhe smundi dhe qeshi (ndoshta i erdhi keq per veten) dhe rrudhat ju shperndane me shume ne ftyre. Mu mbushen syte me lot, me erdhi keq. Mu kujtuan gjysherit
Dikush tjeter po me tregonte sa kohe i ishte dashur te realizonte endrren e saj si bashkeshorte, te lindte femije. Vetem menyra si po fliste e buza qe po i dridhej nga qejfi qe me se fundi e realizoi ate qe donte, me bene te me mbushen syte me lot.
Pra emgracioni, me ka forcuar sigurisht, por dhe me ka bere me sensibel ndaj cdo gjeje.
Malli nuk shuhet me 2 jave pushime, e une ndjehem ne mall gjithmone.
Se di ne disa prej jush gjejne veten ne keto fjale apo jo???

[FierAkja143]

Sflas dot per ndryshim ne jeten time qe kur ika nga Shqipria meqe isha shume e vogel kur ika dhe se kam njofur Shqiperine.
Por mundem te flas ne pergjithesi pa krahasuar.
-Jeta ne emigrim me ka bere njeriun qe jam sot.
-Me ka mesuar 2 gjuhe te huaja (greqisht, Anglisht)
-Kam studiuar historin e 3 shteteve te ndryshem dhe kam mesuar gjera nga kultura dhe traditat e tyre. (u rrita duke mesuar historin greke dhe kur fillova te mesoja dhe fakte nga historia shqiptare gjith ato ngjarje binin ne kontradite)...kshu qe me ka mesuar qe cdo shtet e shkruan historin simbas interesave te tyre!
-Me ka mesuar si mos te me bej pershtypje kur jam ne mes te zezakve dhe kinezve...kur isha ne greqi me dukeshin si njerez nga planet tjeter!
-Familjen time e ka bere me te bashkuar sepse kemi vetem njeri tjetrin dhe nuk presim mire nga as kush tjeter (nga shqiptaret jo e jo nje here)


E.

[PaToSaRaK]

Mesimet e mia qe kam mare nga Emigrimi jane keto.
1 Me beri qe te vuaj qe femi (15 Vjec)
2 Me ka larguar nga familja e te dashurit
3 Edhe tani me ka futur ne rrugen qe shume nga ju e quani (Ky ka dale nga rruga e Zotit)
Nejse te pakten nga Emigrimi mesova se ca ishte jeta mesova te jetoja dhe vetem, edhe shoqerine qe kam zgjedhur e kam zgjedhur ashtu sic dua une njerez qe kan mesuar nga jeta e jo djem sic jane disa me rregulla e norma qe i bertet mamaja hajde se do hash buke (Ne moshen 23 vjec)
Kaq nga ana ime, Kjo eshte rruga ne te cilen me nxori Emigracioni.

[FierAkja143]

Edhe tani me ka futur ne rrugen qe shume nga ju e quani "Ky ka dale nga rruga e Zotit"

Krimineli ktu kushedi sa njerez ka vrar dhe sa banka ka vjedhur!..lere pastaj trafik droge qe eshte ber rutine e perdhicme