Mimoza Ahmeti

[kalemi]

Nuk e di pse s'po me pelqejne vargjet e fundit.
Mbase nga qe koha i ben te gjitha kujtimet te duken si margaritare.

[angeldust]

Postuar më parë nga kalemi
Nuk e di pse s'po me pelqejne vargjet e fundit.
Mbase nga qe koha i ben te gjitha kujtimet te duken si margaritare.

Ohhh

Ndersa mua me duket se ajo nuk po flet per kujtime, perkundrazi.... eshte gjithshka ne te tashme.

Vetem nje gje nuk kuptoj... "qenia e tij gomar" nuk ka sesi te jete shkaku qe ajo e do tmerresisht.

Besoj sipas imagjinates sime se ajo e ka vene kete fraze vetem per estetike te vargut ose dicka e tille... Por ne te vertete ajo eshte e dashuruar me nje ane tjeter me pozitive te ketij njeriu (per te cilen ajo nuk flet ketu)... dhe ishte fati i saj i keq qe cilesite e tjera binin ndesh me keto cilesi per te cilat ajo flet ketu.

Te perziera te gjitha... e mira dhe e keqja, e bardha dhe e zeza, jing-jang... ne nje miks eksploziv me pasoja fatale.

Sigurisht, autorja nuk flet per "te miren" ketu ne kete poezi, por duhet te ekzistoje..... pasi nuk e imagjinoj dot si mund ta doje kaq tmerresisht... Sigurisht jo per faktin e vetem "qe ai eshte gomar"... apo jo?

Nejse se u zgjata e u bera terkuze... secili e interpreton poezine sipas oreksit te tij

Mua kjo poezi me pelqen shume ... e gjitha!!!

[shigjeta]

Nocione te shkreta

Nocione te shkreta,
Ne vetmi hapesire prej jush te perbere
Kaloj inerci bashke me ju
Ne hapesiren time te perbere prej meje
Si ne nje qytet ku sapo kane ikur te gjithe
………………………pergjithmone
me nje ndjenje absolute moskthimi
(gje e cila, e di, nuk mund te ngjase.)

Nocione te shkreta,
…te mbetura hava, jashte cdo lidhjeje
…nga shkaku i mjere dhe madheshtor
…qe une nuk ndjej me.

Shqise shqise
Shqise, o viktima ime e pare,
Prape u hape, prape po thith, e pastruar
Rikthehesh ne jete
Truri si nje djall te perdor
I yshtur per krim te pakapshem nga ligji
Shqise, o viktima ime e shenjte
Keshtu dhe sonte
E kthjellet
(o zot, sa e bukur je, kur e kthjellet je)
terheq e thith por s’permbushesh
asgje s’te pergjigjet, asgje s’te perket
dhe ty e dashur, prape te duhet te japesh
por sonte, as per t’I dhene kush s’te prêt
askush s’te do, o shqisa ime
dhe truri, ky djall magjik
tani po qan.
Dhe sa gjynah qe eshte
Kur qan nje djall!

[Sokoli]

Ishte një vogëlush si drita
me sytë si nata
i gjithi yll.

Qëndroi përpara humnerave të mia,
i befasuar klithi:
Zonjë, ju po rrëzoheni!

E di, i pëshpëriti vështrimi im,
dhe me krahët e mi e pështolla
puthjen e tij të qumësht si seksi i tij-
aq mund të më dhuronte të më shpëtonte.


Gjithë ditën fekondonte lule
dhe në mbrëmje, kur e pickonin yjet
vraponte, thërriste:
Zonjë! Ju po vdisni, ju po gremiseni!
dhe prapë një puthje qumësht.


Ishim të dërmuar të dy:
puthjet me gjarpërinj që patëm premtuar
dhe përqafimet me ujqër
nuk mundëm t‚i bëjmë.


Dhamë ca puthje me bolla lënguese
që pas një dite bëheshin shëruese.
Shpejtësinë e plumbit ndjeja përballë humnerës
dhe shvoshkjen e pakapshme nga gëzhoja...


Shko vogëlushi im, mos ma shto vetminë
me përpëlitjen tënde për të më shpëtuar,
Shiko si i lëpijnë buzët e kulloshtra, të dobëtit,
duke na lakmuar...


Unë e di: do të qash me lotë zemre për mua
dhe do ta përdorësh seksin tënd si kamë
për t‚ua ngulur në bark
atyre që përqeshin përpëlitjen.


Dhe në gremisjen time do të shoh si në ëndërr
pjalmimin e luleve.
Dhe do të jem per ty më e Bukura e Parajsës
sikurse isha dhe më e bukura e ferrit.

[Sokoli]

Sa te bukur keto dy vargjet:

Ishim të dërmuar të dy:
puthjet me gjarpërinj që patëm premtuar
dhe përqafimet me ujqër
nuk mundëm t'i bëjmë.

[angeldust]

Gjithckaja ime

Vaje te kaltra per ty me leshojne floket
dhe goja s'eshte vec nje pasqyre e krisur
prej dhimbjesh te dala nga mishi me shkulje
prej asaj qe te kam pushtuar kurre per mos te te leshuar.

O dendesi bari e gjelber e kraherorit tend
o drure te eger aromeleshues te kembeve te tua,
o krahe qe vetem krahe dhe vetem krahe leshoni,
o ti,qafe e bute dhe e forte njeheresh
O ti gjithcka,gjithckaja ime,
gjithckaja e nates sime,e dites sime,
ti,gjithcka
O rruzull i erret ,o rruzull i verber,o rruzull shkaterrues
i sedres sate te kafshuar.
Te gjitha ju,gjithcka te ti.
Vete ti:
Qendro,me veshtro,
mos me vdis ne duar
Nje toke nje here e gjetur
kurre me s'eshte harruar!

[angeldust]

Uau, sa bukur qe ka dale ne kjo foto... Mimoza kjo!

[angeldust]

DELIRIUM

I thyer,

i errët,

i vrertë,

qëndroj, dritëlëshoj,
mjaltë rrjedh nga vrujet e mia.
I thyer në pikën më të dobët,
të të mbeturit vetëm,
që askujt s'i sjell dëm,
por mua më mbaron
prej dhimbjesh
që kullojnë ëmbëlsi
gjaku të shtypur
në vetmi.

Oh, gjeniale është kjo gjendje,
kur ndërsa kuptoj që gjithshka kam humbur,
lumturinë e pafundme ndjej,
të qenies sime
që e kam në dorë,
atë s'mund të ma dhurojë
asnjë lavdi, kurorë.

Lavdi...ç'është kjo fialë?
Nga mbërriti tek unë,
si ka dalë?
Shpikje!
(Me siguri
ndonië ambicion i dobët.
i panatyrë)

[Ora]

A mund ti sjelle njeri fjalet e kenges "Balade per Halil Gashin" kenduar nga Mimoza?

Faleminderit,
Ora

[Brari]

Po Sadri Ahmeti, axha i Mozes cfar ben? Me se merret?

Ka qen thone njeri me talente ne letersi dhe arte.
E kan kta si fis nga nji drras mangut me duket..