Si qenie me llogjike, njerzit fillojne ti zberthejne gjerat duke i bere me te thjeshta per ti kuptuar. Pak a shume e njejta gje ndodh dhe me Trinitetin. Nese i qendrojme ketij argumenti, realiteti hyjnor duke mos qene eksperience e jona, dhe ne, duke mos patur aftesine ta pershkruajne, apo krahasojme ate me dicka tjeter, mbetet qe ai te jete ajo qe nuk eshte--dmth asgjeja.
Sa per ceshtjen Arius-Athanasius qe eshte shpjeguar me se miri me pare, mua me duket se brenda krishterimit, edhe sot e kesaj dite ekzistojne te dyja perspektivat:
Ortodoksia lindore karakterizohet nga misticizmi. Sipas saj, realiteti hyjnor eshte i pandashem, dhe ne esence "inaccessible" Dmth, ati, biri dhe shpirti i shenjte jane manifestime te te njejtit realitet hyjnor--i pare ky nga jashte (njerzit)...prandaj dhe eshte permendur qe trinitria duhet te mbetet mister. Krishterimi perendimor nga ana tjeter e interpreton ndryshe. Sipas tij, misherimi i perendise ne krishtin eshte mjaft domethenes pasi nepermjet tij njeriu eshte ne gjendje te behet i shenjte--athanasius.
C'ka ketu per te rremuar deri nga Dhjata e Vjeter?
Krijoni Kontakt