Dritëro Agolli

[Luna01]

Malli per heronjte


S'ka heronj, heronjte i perzume
me lavdi perdite i nanuritem
dhe me lajka dalngadal i vume
nje nga nje ne prehje dhe ne gjume.

S'ka heronj, heronjte u merziten,
prisnin endrat, endrat u vonuan
duke pritur heshten e dremiten
dhe ne nina-nana u kenduam.

C'digjeni nga malli per heronjte?
kushedi kur kthehen nga kjo ane
C'i kerkoni? Pritja eshte e kote
S'ka heronj, tani ka pelivane!

[Luna01]

Asgjë përveç fjalës

Nuk kam asgjë përveç fjalës
Dhe ndofta s'më duhet asgjë.
Asgjë nuk i duhet dhe valës
I duhet pak shkumë e pak zë.

Me shkumën nga bregu të duket
Me zërin të ndjehet në breg,
Ndaj mua veç fjala më duhet
Të tjerat në dreq!

[Luna01]

Momenti


Aspak nuk i besoj momentit,
Kushdo ta lavderojë atë.
Ai i duhet mendjelehtit
Për mua s'vlen e s'thotë asgjë.

I dua mpleksur varg momentet
Të bëhen tok një horizont.
Një horizont që hapur mbetet,
Që shkoj ta kap e s'kapet dot.

[Luna01]

Në varrin e Migjenit


Me mosbesimin tënd të drojtur
I fute dhëmbë e thonj në shekull...
I kishe vitet për të rrojtur,
S'e kishe kohën për të vdekur...

Lekurë e shekullit, që prekje
Me dhëmbë e thonj, ish plot sëmundje,
Megjithatë s'kish vend një vdekje
As jetës vend t'i gjeje s'mundje..

[Preng Sherri]

MUNDJA E LEKË DUKAGJINIT

1.
Grua, për Ty u zura me lekë Dukagjinin
E fjalë këmbeva në malet me fletë,
Po Lekë Dukagjini ishte trim e bir trimi
Dhe s'mundej dot lehtë,
Po Lekë Dukagjini nuk ishte Leka i Lecit
Që bën njëqind lëshime në punë;
lekë Dukagjini i rrepti i të rreptit
ma tndte para syve kanunë
Dhe gjëmën lëshonte si shkëmbi kur bie në përrua:
" O mbaje gruan kështu si them unë,
O lëre gruan, se s'je për grua!"

Është vetëm një pjesë nga poemthi tij
" Mundja e Lekë Dukagjinit"!

( dashtë zoti që Dritëroi të ketë shendet dhe ta jetojë të 100 ( njëqindten ditlindje të tij)!

[riza2008]

MUNDJA E LEKË DUKAGJINIT

1.
Grua, për Ty u zura me lekë Dukagjinin
E fjalë këmbeva në malet me fletë,
Po Lekë Dukagjini ishte trim e bir trimi
Dhe s'mundej dot lehtë,
Po Lekë Dukagjini nuk ishte Leka i Lecit
Që bën njëqind lëshime në punë;
lekë Dukagjini i rrepti i të rreptit
ma tndte para syve kanunë
Dhe gjëmën lëshonte si shkëmbi kur bie në përrua:
" O mbaje gruan kështu si them unë,
O lëre gruan, se s'je për grua!"

Është vetëm një pjesë nga poemthi tij
" Mundja e Lekë Dukagjinit"!

( dashtë zoti që Dritëroi të ketë shendet dhe ta jetojë të 100 ( njëqindten ditlindje të tij)!

Shumë e bukur,shume domethense.Dhe une e kam lexuar ke te poezi te Driteroit te Madh.Faleminderit Preng qe na e solle kete kenaqesi.Respekte

[projekti21_dk]

Dritëro Agolli

MUNDJA E LEKË DUKAGJINIT

1.
Grua, për ty u zura me Lekë Dukagjinin
E fjalë këmbeva në malet me fletë,
Po Lekë Dukagjini ishte trim e bir trimi
Dhe s’mundej dot lehtë...
Po Lekë Dukagjini nuk ishte Leka i Lecit,
Që bën njëqind lëshime në punë;
Lekë Dukagjini i rrepti i të rreptit
Ma tundte para syve kanunë
Dhe gjëmën lëshonte si shkëmbi kur bie në përrua:
“O mbaje gruan kështë si them unë,
O lëre gruan, se s’je për grua!”

2.
Grua, për ty u zura me Lekë Dukagjinin
Me gjyshin tim të nderuar;
Dhe pritë njëri-tjetrit i zinim
Në malet me shkrepa mbuluar…
Dhe unë here-herë i bëja lëshime
Dhe ty të mundoja dhe brënda të mbaja
Dhe jetën ta mbushja plot hidhërime
Sus!
Me zërin e egër të shaja
Se Lekë Dukagjini ma tundte kanunë
Dhe gjëmën lëshonte si shkëmbi kur bie në përrua:
“O mbaje gruan kështë si them unë,
O lëre gruan, se s’je për grua!”

3.
Grua, për ty u zura me Lekë Dukagjinin,
Se donte lëshime nga unë.
Pritë në male njëri-tjetrit i zinim,
Ai mburrte kanunë, unë shaja kanunë.
“Eh, gjysh, ti je hedhur për gratë në flakë,
Po pse në kanun i ke sharë?
Eh, gjysh, ti gruan tënde s’e ke dasht pakë,
Pse mua që e dua më quan të marrë?”



4.
Një ditë kanunin ja mora nga dora
Dhe copë ja bëra mes malesh të lartë.
Iu drodh ajo mjekër e bardhë dëborë
Pas çetinës së lashtë…
Dhe unë thirra:
E munda Lekë Dakagjinë!
(Natyrisht e munda kanunë;
I heq kapelën për trimërnë;
Ka qenë trim si furtunë…)
Ti, grua, më pyete e sytë të ndrinin,
Më pyete ngadalë mënjanë:
“Vërtetë e munde Lekë Dukagjinin?“
Dhe unë të thash: e munda, po sytë ç’më panë!

(Shkruar me 1967)

Preng Sherri, riza2008, ja unë po jua sjell poezinë të tërë.
Dritëroit 100 vjet, juve kënaqësi në leximin e kësaj poezie mjaft domethënëse.

[Preng Sherri]

Ademgashi faleminderit që e solle të tërën ngaqë unë si " dembel " që jam përtova ta shkruaj të tërën! Përndryshe Poezia gjendet tek Përmbledhja e Dritëroit me titull:
" Shtigje dhe Trotuare"!
Dritëroi është i vetmi poet që flet me Epoka!
S'paku nëse për ndonjë gjë do ta ndjejë vetën krenarë një ditë është pasja e të gjitha poezive të Dritëroit ngaqë për nderim të tij dhe Poezis që ai bënte, një dëshmor i Kombit, që në vitet e 80-ta, nipin e tij ( djalin e të vëllait) e pagëzoi me emrin: Dritëro!

[projekti21_dk]

Besoj së shpejti do t'i postoj edhe 4 poezi. Problemi është se i kam nëpër CD dhe kjo merr kohë derisa t'i gjej.

Përshëndetje,
Adem Gashi, Danimarkë

[riza2008]

Besoj së shpejti do t'i postoj edhe 4 poezi. Problemi është se i kam nëpër CD dhe kjo merr kohë derisa t'i gjej.

Përshëndetje,
Adem Gashi, Danimarkë

Pershendetje Adem Gashi! Faleminderit per poezine qe postove duke na sjelle nje kenaqesi te veçante.Respekte