Dritëro Agolli

[lum lumi]

Kohë më vonë


Kohë më vonë e ndofta më shumë,
Kur të këtë bleruar një dardhë
Dhe kur lumi në prill të zbresë me shkumë,
Unë e di, do vij me kalin e bardhë,

Para jush do shfaqem,-që s'patët fat të më njihni,
Se disa nga ju vërtet u lindën më vonë
Dhe të tjerët mbase s'e dinin
Që mes tyre jetoja diku në një dhomë

Dhe shkruaja librin e fundit
Të vështirin, korrigjuar radhë më radhë.-
Unë e di, do vij kur ju të notoni mes gjumit,
Mos harroni, do vij me kalin e bardhë.
----------------------------(12 shtator 1998-Dritëro Agolli)

[lum lumi]

Mos dil në ballkon


Përse po këndon i nëmuri gjon
Në plepat e gjatë?
mos dil në ballkon,
Nuk dihet se c'vjen nga kjo natë.

Ky gjon i vetmuar dicka të hidhur po ndjell,
Dicka të fshehtë e të turbullt.
E sheh atë plak që po vjell
Nën shtyllën e dritës së purpurt?

S'e dimë nga erdhi ky plak fillikat,
pështetur në shtyllë si konkë.
Po mbase përhumbur në një restorant
ka ngrënë një vezë a cironkë.

Cironka ka qenë ndofta me helm,
Me helm nga fermenti.
mos dil në ballkon po të them,
Sjell erën e prishur qyteti.

-----------------------(10 korrik 1998-Dritëro Agolli)

[lum lumi]

ZOTRIT


Triumf i madhërishëm mëngjesi...
Nga minareja si gisht perëndie
Hoxha zotin e tij e thërret pas Kuranit,
Këndon për zotin e vet symbyllur këndezi
Nga maja e gardhit.

Për zotin e tij hingëllin dhe kali në portë,
Laraska kraket për zotin e vet në lajthishtë.
Sa zotër ka nxjerrë
Për kafshë e për njerëz kjo botë!-
Këndojnë për zotrit e tyre të gjithë,

Vec unë s'këndoj, është e kotë!
--------------------------( 30 tetor 1998- Dritëro Agolli)

[dikeafajtore]

Ankime nga miqte, ankime nga rruga
Ankime nga gruaja ime
Veriu fshikullon, ngre pluhurin rruga
Ankime, ankime, ankime

Ankime ne leter, ankime ne gjelle
Ankime ne lopet ne fushe.
U cmenda! Do te iki te fshihem ne shpelle
Te fle pa ankime me nje ujk a arushe...


Do te me kujtosh

Une do shkruaj nje liber me vjersha
Dhe ti do ta lexosh si relike
Dhe duke qeruar patate te ardhura nga vjeshta
Gishtin do presesh me thike

Duke e vene gishtin ne goje
Mua do me kujtosh ne kuzhine
Dhe do te thuash para dollapit te lyer me boje
"Per pak e harrova ditezine!"

[lum lumi]

Po ti nuk je



Nuk je kurrkund. Kjo ditë e nxehtë e gjatë
Mbuloi me pluhur rrugën gjer në fund.
Vështroj në zheg në pluhurin e thatë,
Po ti nuk je kurrkund.

Dhe me gishtrinj mbuloj fytyrën time,
pastaj këmishën e rënduar shkund,
Nga pluhuri përdhè rrëzohen thërrime,
po ti nuk je kurrkund.

Jam gati të kërkoj cdo kokëer pluhuri
Dhe në kërkim si arkeolog të humb,
Vec të të gjej, e humbura qëkuri,
Po ti nuk je kurrkund.
______________Dritëro Agolli

[ChuChu]

KUJDES ME FJALEN....!

Kujdes me fjalen zonjes me cante,
kudes me fjalen dhe ti zoteri
pushteti i fjales eshte i vecante
gatuan male dhe kakerdhi

Me fjalen rrjedhin perrenj me mjalte
pikojne cezma me helm te zi
Kujdes me fjalen ,zonjez me cante
kujdes me fjalen edhe ti zoteri

Kur fjala nxirret nga buzet jashte
si dallendyshja s'vjen ne shtepi .
Kujdes me fjalen , zonjez me cante,
kujdes me fjalen edhe ti zoteri.
-----------------------------------------------------------------------

QEPA!

Une qepen e dua kur kam te ftohte
dhe pa e prere e ve ne pjate .
E prek me dore e kthej nga nje gote
Ia xhvesh xhaketen e kemishen e bardhe .

Dhe qepa lakuriqe si balerine
ne tryeze e vetmuar me mua mbetet ;
atehere lotet nga syte ne faqe me vijne
dhe larg veshtrimi me tretet

Degjoj si qepa nudo me thote :
" Ti qan per mua qe petkat m'i zhveshe
dhe krejt lakuriqe me le neper bote ,
krejt lakuriqe sic deshe "!
---------------------------------------------------------------------------

MOS MA KUJTO!

E shkuara ka caste dhe ore te hidhura, mos ma kujto
per shembull, me pe me duar te lidhura, mos ma kujto!

Per shembull me pe ne rruge te pire, mos ma kujto,
Te pire e te humbur, te share e te grire, mos ma kujto!

Per shembull me rrahen dy-tre vagabonde, mos ma kujto,
Tek shihja nje grerez tek rrinte mbi gonxhe, mos ma kujto!

Per shembull pesova diku nje disfate, mos ma kujto,
Dhe gjumi s'me zinte me dite e me nate, mos ma kujto!

Per shembull me pe duke ecur e qare, mos ma kujto,
Mbeshtetur pas murit me zemer te vrare, mos ma kujto!

Per shembull me pe duke ngrene e genjyer, mos ma kujto,
Te prishur, te shturur, te rene e te thyer, mos ma kujto!

Per shembull ne shtrat s'u bera per burre, mos ma kujto,
I turpshem i drodha si qengj nen lekure, mos ma kujto!

E shkuara ka ore dhe caste te hidhura, mos ma kujto,
Ka drojtje dhe heshtje kur lipsen te thirrura, mos ma kujto
-------------------------------------------------------------------------

KUR NJE MENGJES!

Do te jete mengjes e une do te vi patjeter.
Mbi xhaketen time do te kene rene petale
Nga lulet e kumbulles se vjeter,
Nga lulet e thanes se tharet.

Ahere ti s'do te jesh zgjuar akoma.
Une do te them emrin tend ne xhame
Dhe do te vershellej te dashuren kengen tone:
"Ti cele heret, moj bajame!"

Do vershellej ngadale-ngadale
E s'do prish gjumin tend te bukur.
Do bien mbi mua petale
E do ulet ne sup nje flutur...

E, kur syte te hapesh, do te shohesh
Romantikun e perjetshem ne xhame
Dhe kengen e dashur do njohesh:
"Ti cele heret, moj bajame!"
----------------------------------------------------------------------------------

NJE MENDIM VETETIMTHI!

I humba te gjitha, po lypes s'u ktheva,
S'ia zgjata doren askujt dhe veten e mbajta.
C'u bene vajzat me te bukura Drita, Maria dhe Eva?
Atyre doren me gaz mund t'ua mbaja.

Po te gjitha ato u plaken si une
Dhe bukurine e dikurshme s'e kane,
Megjithate drejt tyre synoj nganjehere me shume
Sesa drejt guhakerve me qyrk e fame.

I humba te gjitha, me mbeten vetem kujtimet dhe kockat,
Me mbeti lekura dhe bebja e syrit tok me shkendijat.
Tani perballe shtepise sime kendojne bretkosat,
Gezohem se jane te gjitha te mijat
-------------------------------------------------------------------------------

[lum lumi]

Dritëro Agolli: PÊRTACI I MÊNGJESIT


Kur ngrihem nuk di se c'të bëj në mëngjes,
Nga ëndrrat ende s'jam shkundur aq mirë.
Në lagje e kam zili një këndes,
Ai është i zoti dhe merret me punën e pagdhirë:
Ia thotë një kënge dhe pulat i ndez.

Po unë i shkreti vërtitem andej e këtej
Dhe ngathët së koti vështroj në pasqyrë,
Në ballë më tepër të dendura rrudha zë gjej
Dhe rrjepje lëkure zbuloj në fytyrë,
në kokë shoh qime të rëna, më shumë se dje.

Po fjalën e kam, se s'bëj dot asgjë në mëngjes
dhe sillem,-përtac i pandreqshëm, i kotë,-
Prandaj unë e kam aq zili një këndes,
Se merret me punë e një kënge ia thotë,
Të paktën e zgjon një lagje dhe pulat i ndez.

[lum lumi]

Dritëro Agolli: LETRAT


Kur dashuroheshim në kohën tonë,
Kur tretesha dhe digjesha për ty,
Nga njëri-tjetri letrat vinin vonë,
Kalonte dhe një muaj apo dy.

Po ndofta dashuria mbahej gjallë,
Se zjarrin mbanin letrat në udhëtim
Me bicikletë a mushkë apo me kalë
Në vapë e shi, dëborë dhe thëllim.

Kur dashuroheshim në kohën tonë
Me zor na vinin letrat fshat-qytet
Nuk kishim nëpër dhomë telefonë
Dhe në ëndërr s'kishte faks dhe internet.

Megjithatë më mirë që nuk kishte
As telefon, as internet, as faks,
Se fjalë e nisur shpejt dhe mund ta vriste
Një dashuri të vjetër për një cast.

[lum lumi]

Dritëro Agolli: NJERIU NÊ GARÊ ME GOMARÊ



Një ditëz të diel
Njeriu me gomarë
U futën në garë:

Gomari në diell
Filloi të pëllasë,
Njeriu të bërtasë.

Gjykonte juria:
Kush bënte më shumë
potere dhe zhurmë.

Dhe tha Perëndia:
"Njeriu nga kjo garë
Fiton mbi gomarë."

[lum lumi]

Dritëro Agolli: NATÊN DUKE U MENDUAR


O njerëz të lajthitur nëpër natë,
U vratë nën ballkonin tim për dokrra!
S'ka rëndësi nga ishit ju të ngratë,
nga Mati, nga Tropoja, a nga Mokrra.

Tek pi duhan mes tymit flas menduar:
Sikur me shekuj rron një fis i marrë:
Përjetësisht në urrejtje i bashkuar,
Cuditërisht në dashuri i ndarë!


BOTA E SHKRUAR


Më fëshfërijnë fjalët që kam shkruar,
Po c'thonë ato, vërtet s'e di as unë.
Një botë e madhe kaq e ndërlikuar,
Sa duhet për ta cndërlikuar shumë.

Të tjerët ndofta mund ta cndërlikojnë,
Megjithse pak besoj e s'jam i bindur.
Tani pullazit turtujt po këndojnë,
Asgjë s'kuptoj dhe mbase kam lajthitur.


NUK KA CUDIRA


Vërtet nuk cuditem këtu nga kjo jetë,
Ku s'mburren aspak Muhameti me Krishtin,
S'habitem sikur dhe me sy ta shoh vetë
Të shoqen e hoxhës të puthet me priftin.

Një gjë e zakonshme kjo puthje më duket
Tani kur cudirat po ndodhën të gjitha,
Kur shiten dhe bëhen ****** dhe nuset
Pa hequr kurorën nga kisha.