Dritëro Agolli

[projekti21_dk]

Këtë poezi po e sjall ashtu sic a kam mbajtur në mend. E pata mësuar në rininë time dhe tash e shoh se Dritëroi paska pasur të drejtë ( hahahahah, bëj shaka, ama vërtet ka të drejtë ). Lexojeni edhe ju dhe kënaquni.

LISI BLERON VONË

Blerojnë gjithë pemët tjera në fusha e kreshta
dhe në fund bleron lisi dhe vesh malë,
pastaj ikën pranvera, vera, vjeshta
pemët zhvishen, po lisi zhvishet ngadalë.

Ai i shëmbëllen atij që dashuron vonë
po zjarrin e dahsurisë e mban të ndezur furrë
dhe njerëzit tundin kokën e thonë:
- I çuditshëm, s'u mplak kurrë!

Përshëndetje,
Adem Gashi, Danimarkë

[Preng Sherri]

Dritëro Agolli

Breshka në bulevard
( fabul)

E gjetën Breshkën lart në mal të Dajtit
Ta shpinin të jetonte bulevardit.

Braktisi Breshka ferrat e greminës
Dhe tha në Bulevard mes psheretimës:

" Po ç'mendem nga mërzia unë e mjera,
I bukur bulevardi, po s'ka ferra"-!...

[projekti21_dk]

Ja edhe një që sapo e gjeta.

Dritëro Agolli

Vasha e ëndërruar
(Nga fletorka e rinisë)

Shtëpia jote thellë kopshtit futur
Si tempull ëndrrash hesht e mjegulluar
Dhe unë i dashuruar murit strukur
Vështroj ballkonin tënd me dritë shuar.

Pastaj me ankth nga kopshti të hedh gjethe
Si një kusar kaçubave i fshehur
Dhe pres një çast përhumbur si ndër ethe
Të nxjerrësh kryet mundësisht pa krehur.

Mbi tempull kaltëron kjo natë e vakët
Dhe yjet shushurijnë si burime…
Ah, shpresën sigurisht e kam të pakët
Të zbresësh e të bëhesh gruaja ime…

1961

Respekt pë ju,
Adem Gashi, Danimarkë

P.S. Për mua s'ka si Dritëroi!

[artisti.]

Kur kthehesha nga deti

Katërmbëdhjetëvjeçar
Detin për herën e parë e pashë.
Riheshin valët në shesh me topuz,
Hëna varej me spango mes ujit të trashë
Dhe peshqit nxitonin si krushq.
Në kthim im atë të heshtur më gjeti
Dhe pyeti:
-Si t`u duk deti?
Vështrova nga malet e zinj me samarë
Dhe plot trishtim i thashë tim eti:
-Atje dhe kripa dhe peshku janë pa pare,
Është i të varfërve deti,
S`lërojnë mbi të si ndër ugarë...

[kanny]

nese ka mundsi dikush ta gjen edhe "kalorsi lakuriq" ? ... falimnderit

[Bel ami]

nese ka mundsi dikush ta gjen edhe "kalorsi lakuriq" ? ... falimnderit

"Kaloresi lakuriq" eshte roman dhe jo poezi

[BlerinaL]

Momenti


Aspak nuk i besoj momentit,
Kushdo ta lavderojë atë.
Ai i duhet mendjelehtit
Për mua s'vlen e s'thotë asgjë.

I dua mpleksur varg momentet
Të bëhen tok një horizont.
Një horizont që hapur mbetet,
Që shkoj ta kap e s'kapet dot.

bukur........

[shigjeta]

***

Erdhi pranvera e lagur e ftohtë;
Mua asgjë nuk më tha nëpër erë.
Mbase asgjë nuk ka patur ç'të thotë,
Mbase dërgon një mesazh tjetër herë.

Ndofta pas derës me hekur ka pritur,
Hekur që mbrohem nga djaj e kusarë,
Heshtur pranvera ka thënë e mërzitur:
"Eshtë arratisur diku ky i marrë"!

2000

[Preng Sherri]

shkruan Poeti i Kombit: Dritëro Agolli

Kujtesa e Atdheut

Më shumë se një gjysmë e rëndë shekulli
Më shkoi në rrugët duke udhëtuar,
Sikur t'i kisha kockat krejt prej hekuri
Vërtet do më ishin tretur e harruar
Në gjysmën aq të rëndë të një shekulli

Por ja që rroj dhe trupi im lë gjurmë
Në trupin e Atdheut tim të lashtë
Më mbeti formë e shpinës kapot-murmë
Në shpellën fjetur qoftë vetëm një natë,
Por ja që rroj dhe tripi im lë gjurmë.

Ka mbetur dhe ulliri im i mbjellë
Me trung murrash përdredhur gunga-gunga
Lëkurë-hidhur futur rrënjët thellë
Në tokën e sfilitur rudha-rudha
Ka mbetur dhe ulliri im i mbjellë.

Dhe gjurmë e këmbës sime të madhe
Më mbeti baltës tharë bri një rruge,
Që pikëlluar dridhet në livadhe
E pjekur si një kore e misërt buke
Dhe gjurmë e këmbës sime aq të madhe.

Më mbeti gjurmë e mallit të përvëluar
Mes brengave të mia që s'u sosen:
Po shkoj në botën tjetër i trishtuar,
Në gjoks të nënës s'pashë dot KOSOVën
Ndaj mbeti gjurmë e mallit të përvëluar.

[Preng Sherri]

Dritëri Agolli


Ra një pushkë natën vonë



ra një pushkë natën vonë
Pranë lisit me zgërbonjë,
kali i kuq po qanë të zonë.

S'ra një pushkë, po tri pushkë
Qan një kalë e qan një mushkë
Qan përroi që zbret në fushë.

Qentë e stanit ulërijnë,
Dhentë e shtungës blegerijnë,
Nënave shamitë u nxijnë...

ra një pushkë natën vonë
Pranë lisit me zgërbonjë,
Veshur Ali beu si zonjë,

Fshehur pushti pas fustanit
Vrau të birin e çobanit
Prapave lisave të stanit.

Ali be, moj dhelpër zuskë,
Fshehur nën fustan si krushkë
Me kobure dhe me pushkë!...