President Rugova, kthehu kah Qabja

[fundamentalisti]

po e dime more dodon ne dime forte mire kone e kena mik e kone armik se kemi pare po iq me shume se 5viteve ti nuk ke nevoje neve te na tregosh se ti je ne sh.b.a ri qaty mos u perzi ne punene e shqiptarve se ne nuk kena nevoje per ty se njerze si ju veq kembet na perzin e per zore neve kerkush nuk na ka imponu fen as arabet as turqite per sa rugoven e ty juve ju vjene ajroplani ne flakte te luftes ju mere si zotnia preje prishtines ne vatikan....e ju masaneje thuni qe na kena luftu...
pavarsi,liri,demokraci,ku je o zotni spo te shoh prej nga e lype ti pamvarsin.....aha un kujtova se ne kosove je ti koke ne beograde .....kalofsh mire ne sh.b.a...

[Llapi]

KUJT I SHËRBEN FUSHATA KUNDËR ISLAMIT NË KOSOVË

Deklaratë e Bashkësisë Islame të Kosovës



Prishtinë, 20 shkurt 2004



Jemi dëshmitarë të një fushate që po zhvillohet për shumë ditë me radhë nga disa individë dhe institucione tona ndaj gjith asaj që është islame, në të cilën në mënyrën më të vrazhdë po cenohen të drejtat individuale dhe kolektive të besimtarëve tanë, të drejta këto të garantuara nga ligje dhe konventa ndërkombëtare. Nga ana tjetër, disa gazeta tona sikur presin me padurim të paraqitet ndonjë rast e t’i mbushin faqet e tyre, pavarësisht se me të tilla shkrime mund të ofendojnë ndokënd (në rastin tonë besimatët islamë).

Të tjerët e konsiderojnë si një ushqim shpirtëror kur ia dalin të nënçmojnë Islamin dhe muslimanët. Ndonjëri shkon edhe më larg, sa t’u shesë lexuesve “ders e nasihat”, ani pse mund të jetë i pa kompetencë për çështjen në diskutim. E tërë kjo, për fat të keq, bëhet në mënyrë sistematike, të koordinuar, natyrisht, për ta shprehur mllefin e tyre kundër Islamit dhe myslimanëve.

Bashkësia Islame e Kosovës nuk është e interesuar që spektrin tonë politik, edhe ashtu të preokupuar nga probleme prej më të ndryshmeve, ta rëndojë edhe më shumë me të tilla çështje, të cilat me një angazhim dhe mirëkuptim, mund të zgjidheshin pa u bërë barrë e saj. Mirëpo, për hir të së vërtetës, si dhe për hir të mbrojtjes së dinjitetit të besimtarëve tanë (antarësisë së gjerë) ne si institucion jemi të detyruar të shprehim shqetësimin dhe brengosjen tonë të thellë rreth disa sulmeve që janë drejtuar kundër asaj që është islame në Kosovë.

Të gjithë i kemi të freskëta ofendimet e katër zëdhenësve të institucioneve tona qeveritare, që i bënë kohë më parë kundër përkthyeses së OSBE-së, dhe nënçmimi që u bë në llogari të saj publikisht, gati në të gjitha mediet tona publike, pa dhënë askush llogari për atë rast. Por, ajo që e habit njeriun edhe më shumë, është se ministri për çështje publike, në një deklaratë të tij, arsyetoi veprimin e tyre. Kjo çështje, në një vend si Kosova, që synon të shkojë drejt demokratizimit të shoqrisë, besojmë se nuk i bën nder askujt.

Çështja e dytë është ndalimi që i bëhet një numri të studentëve të UP-së që të falen në një kthinë të Bibliotekës Kombëtare dhe Universitare të Kosovës dhe kthimi i saj në një sallë për të pirë duhan sa kohë që hapësira e Bibliotekës shfrytëzohet nga disa asociacione të tjera, të cilat nuk kanë të bëjnë aspak me librin.

Ditët e fundit është aktual debati rreth një nxënëseje të gjimnazit “Sami Frashëri” të Prishtinës, e cila kërcnohet nga drejtoresha me përjashtim nga shkolla për shkak të bartjes së shamisë në kokë.

Të gjitha këto veprime, nga ana e disa institucioneve të Kosovës, nuk mund t’i vlerësojmë ndryshe veçse si cenim flagrant i dy lirive themelore të të drejtave të njeriut: lirisë personale dhe asaj të besimit, të drejta këto të garantuara edhe me Kornizën Kushtetuese si dhe nga çdo ligj e konventë e të drejtave të njeriut.

Nga ana tjetër, thirrjet për ruajtjen e laicizmit të shoqërisë kosovare, në asnjë mënyrë nuk duhet të kuptojnë cenimin e të drejtave fetare të akëcilit besim. Një shtet laik, nuk është armik i besimit. Laicizëm në shoqëritë demokratike do të thotë: Që shteti të mbajë qëndrim asnjanës ndaj fesë, të mos e pranojë dhe as ta refuzojë atë, të mos e mbështesë dhe as ta pengojë, dhe shoqërisë t’i sigurojë lirinë e besimit apo të kundërtën e saj, ndryshe nga laicizmi marksist, i cili e luftoi fenë dhe e konsideroi atë- cilëndo fe, “opium për popujt”.

Pretendimi se shamia është një simbol fetar islam, është pretendim i papranuar, pasi shamia nuk është në asnjë mënyrë simbol, sepse simboli është ai që s’ka detyrë tjetër përveçse shprehjen e përkatësisë fetare të bartësit të tij, si fjala vjen, kryqi në qafën e një të krishteri ose “jarmulka” hebraike në kokën e çifutit; këto të dyja s’kanë detyrë tjetër veçse shfaqjen e identitetit.

Ndërkaq, shamia është diçka krejt tjetër, pasi ajo ka një detyrë tjetër të mirëfilltë, që është mbulesa dhe serioziteti, ndërkohë që nuk i shkon ndërmend asnjërës prej bartëseve të shamisë që bartja e saj ka për qëllim të tregojë për vetën dhe fenë e tyre, por ato me këtë veshje u binden urdhrave të Zotit të tyre dhe i zbatojnë rregullat e fesë islame.

Për këtë arsye, ndalimi i bartjes së shamisë, siç bie ndesh me parimin e lirisë, bie në kundërshim edhe me parimin e barazisë gjinore dhe me konventat ndërkombtare për të drejtat e njeriut, sepse cenimi i kësaj të drejte do të thot persekutim i fetares, ngushtim i lirisë së saj, mohim i të drejtave të saj, qoftë për arsimin, punësimin ...

Civilizimi i vërtetë është ai që karakterizohet nga toleranca, ai ku ka vend për diversitetin fetar dhe kulturor, që lejon diversitetin etnik dhe mendor e nuk mundohet t’i bëjë të gjithë njerëzit kopje të përsëritura të një lloji.

Njerëzit duhet t’i edukojmë për të respektuar njëri-tjetërin, për të pranuar njëri-tjetrin, edhe nëse ndahen në besime e fe, ashtu siç na mëson Kurani: “Ju keni fenë tuaj e unë kam fenë time”.

Ne jemi të indinjuar nga disa deklarata dhe shkrime, ku shamia paraqitet si simbol që e prish imazhin e Kosovës. Si mund ta prishë imazhin e Kosovës një vajzë e edukuar, intelektuale, që është e lidhur pas mësimeve të fesë së saj, në veshjen dhe sjelljet e saj. Imazhin e Kosovës nuk mund ta prishë një njeri që e njeh Zotin dhe i frikësohet Atij, qoftë burrë apo grua.

Duke u mbështetur mbi parimet islame si dhe dëshirën tonë për të dhënë kontributin modest për stabilizimin e gjendjes në Kosovë dhe avancimin e saj të mëtutjeshëm, ne kërkojmë nga institucionet tona që të kenë sjellje korrekte dhe konform ligjeve pozitive ndaj kërkesave të besimtarëve tanë, sepse këtë e kemi obligim ndaj qytetarëve tanë.

Nënçmimi dhe përpjekjet për të diskriminuar këtë pjesë të rinisë sonë, nuk përbën një gjest intelektual e përparimtar dhe s’ka të bëjë aspak me traditat tona dhe cililizimin e shekullit tonë. Prandaj, le t’i lëmë njerëzit të qetë të jetojnë jetën e tyre ashtu si duan ata. Fundja, zgjedhja e mënyrës së jetesës është e drejtë themelore e secilit.

Nuk duhet të harrojmë se aktet e këtilla represive dhe nënçmuese, mund të jenë shkak i radikalizimit të të rinjve tanë, për se shoqëria jonë ka më së paku nevojë në kohën e kthesave të mëdha.

[Llapi]

PPRESIDENTI RUGOVA EDHE MISIONAR KATOLIK NË KOSOVË



Intervista që lideri i Kosovës i dha gazetës “Koha Jonë” nuk është gjë tjetër veçse një kompletim i mëtejshëm antimusliman i gazetës dhe i vetë të intervistuarit kur kemi parasysh se kjo sajesë mediatike nuk punon së sjelluri lajme denigruese për muslimanët shqiptarë dhe më gjere duke i mëshuar idesë se feja islame është një atavizëm për shqiptarët dhe si e tillë ajo duhet eliminuar.

Në këtë intervistë Rugova i theu lëvozhgën ku ishte fshehur dhe u gjet kështu i zbuluar për tu bërë thirrje kosovarëve që të vrapojnë pas tij që të kapin sa më shpejt trenin e Europës sa nuk është vonë.

Por, treni i Europës u ka vënë një kusht kosovarëve të shkretë të cilët duhet të bëjnë një rrokadë të vogël nën shëmbullin e Rugovës që u konvertua në katolik duke shpëtuar nga “lugati islam” të cilin sipas tij e solli turku me tehun e shpatës. Fjalët që tha ai në këtë intervistë nuk na befasuan aq shumë sepse që në vitin 1998 në faqet e revistës “Klan” Rugova deklaronte se feja islame është një fe që nuk praktikohet tek shqiptarët por ka mbetur si një relike që i takon të së kaluarës duke i dhënë të drejtë vehtes që me një të rënë lapsi të bëjë të paqënë gjithë ato vepra kulti në mbarë Kosovën ku muslimanët zbatojnë ritet e fesë islame.

Duhet pranuar se kjo intervistë na u duk e çuditshme kur kemi parasysh se kjo figurë u zgjodh president i Kosovës nga popullsia muslimane që në ato treva shqiptare është shumica absolute. Tu biesh me shuplakë fytyrës atyre që të besuan aq shumë na bëjnë të mendojmë për një moral të dyshimtë të Rugovës.

Në intervistën e dhënë tek revista “KLAN” të binte në sy një urrejtje patologjike kundër turqve duke i penalizuar ato nga pozita e tyre fetare dhe njëkohësisht duke u veshur atyre dhe të pavërtetën historike. Rugova ngul këmbë se turqit na konvertuan në muslimanë me dhunë dhe ishin aq mizorë sa eshtrat e Pjetër Bogdanit i nxorrën nga varri dhe u hodhën qejve. Punën e Bogdanit zotëri Rugova duhet ta studiojë jo vetëm me pasionin e tij fetar, por dhe me paanshmëri shkencore e objektivitet. Nëse e studion kështu ndoshta do ta gjejë një shpjegim tjetër më të saktë se kush e pse u sull në atë mënyrë ngaj eshtave të Bogdanit, pikërisht në fillim të muslimanizmit masiv të shqiptarëve në Kosovë.I kujtojmë Rugovës se perandoria turke ishte tepër liberale në konvertimet e qytetarëve të saj në fenë islame. Po të përdorej dhuna të gjithë do të ishin bërë muslimanë.

Në natyrën e njeriut është vënë re se ai kërkon të marrë vetëm vlera. Prandaj për shqiptarët islami është vlerë. Prandaj dhe e morën atë, kurse për eshtrat e Pjetrit, Rugova duhet të dijë se qejtë nuk i kanë eshtrat e të vdekurve kur ato nxirren nga varri. Qëllimi i tij është që tu thotë shqiptarëve se lufta e tyre u bë kundër turqve se ato ishin muslimanë, luftë që u bë papushim për 500 vjet në një kohë që drejtori i Arkivit të Shtetit në Tiranë në një deklaratë dhënë në televizionin shqiptar thotë se ka pasë periudha të gjata qetësie dhe harmonie në mes të Turqisë dhe shqiptarëve për të cilat historia e shkruar ka heshtur dhe është detyrë që të thuhet e vërteta për t’i prerë rrugën mashtrimit që u është bërë shqiptarëve për këtë periudhë historike.

Kështu ia bënte portretin vehtes Ibrahim Rugova kur rëfehej para gazetarëve të “Klanit”. Por këmbët i mbante të fshehura për ti nxjerrë në një kohë që do të vinte më pas, kur ai do ta merrte hapur flamurin në dorë në rolin e një misionari për të realizuar sipas porosisë kthesën e fortë drejt besimit të krishterë. Në intervistën e dhënë në gazetën “Koha Jonë”, Rugova hoqi vellon duke menduar se po u konvertua gjeli pulat do të kakarrisin rreth tij. Askush nuk e pengon Rugovën të pagëzohet në kishë me priftin mbi kokë dhe as të simpatizojë Nënë Terezën dhe Skënderbeun të hypur majë kalit sepse ato janë bindjet e tij personale të pranueshme në kuadrin e lirive dhe të drejtave të njeriut.

Po të shfrytëzosh pozitën e udhëheqësit për të veshur mantelin e misionarit dhe të bësh të pamundurën që të zbatosh porositë nga “lart” në kuadrin e një strategjie që synon të sjellë mbi qiellin e Kosovës re të rrezikshme do të thotë se nuk je rastësisht në atë ved ku je sot. Britmat e Rugovës për konvertimin me dhunë të shqiptarëve dhe rrënimin sipas tij të fesë së të parëve janë sajesa të gatuara në ato guzhina ku po ushqehet sot dhe duket nga mot lideri i Kosovës guzhina këto ku përgaditet helmi për Shqipërinë dhe për shqiptarët.

I kujtojmë se edhe feja e krishterë është fe e pushtuesve romakë të cilët nuk e sollën krishterimin me qese celefoni por e sollën me repartet e tyre ushtarake që rrafshuan dhe shkatërruan çfarë gjetën përpara. Pra, nëse me shpatë erdhi islamizmi po me shpatë erdhi krishterizmi. Le të pranojmë këtë llogjikë si të vërtetë. Por ka edhe një logjikë tjetër që na kujton se ka pasë edhe të parë para 2 ‘TË PARËVE” sepse ne ishim paganë para se të ishim të krishterë për rjedhojë kërkesa për tu kthyer tek të parët duhet marrë si thirrje tek paganizmi.

Për fatin e keq të Rugovës dhe rugovistëve të tjerë në këto dy shtresimesh religjone në Shqipëri i dyti e ka mbuluar të parin dhe ne po e ndjejmë vehten mirë me këtë të dytin pa pasur nevojë të na bëjë rokadën Ibrahimi i Rugovës të cilin kemi të drejtën të pyesim se ku ai e sheh ai inferioritetin e një muslimani në krahasim me një të krishterë dhe nëse një i krishterë i vendosur në njerën pjatë të peshores së vleravet ka me shumë peshë atëhere mund të pranojmë të bëjmë rrokadë që Rugova të merrte shpërblimin dhe të rrijë edhe më shumë në kolltukun e presidentit i veshur me mantelin e misionarit.

Duke u njohur me ato që lexuam në intervistën e fundit pamë se Rugova nuk kishte vendosur të dilte në shesh të betejës për të bërë luftë që popullata kosovare të bëhej e krishterë. Janë sfera më të larta ato që u angazhuan për një mision të tillë duke i vënë pranë një prift në Vatikan që ta kompletonte me dijeni që ta kryejë më sukses detyrën e ngarkuar nga “LART” ka shumë mundësi që tek ky ATË, lideri kosovar të paraqitet me bllok në dorë që pastaj tua lexojë bashkëkombasve të vet për ti lumturuar me fenë e “TË PARVE”.

Në Prishtinë është projektuar të ngrihet një katedrale katolike për të cilën në vizitat e vazhdueshme te Papa, lideri i Kosovës ka dhënë garanci se ajo do të jetë madhështore sepse ne kemi shumë nevojë për simbole të tilla, ani pse do të rrënohet shkolla e mesme që të lartësohet katedralja. Në një intervistë të dhënë në revistën “Vepra” që botohet në Maqedoni, Milazim Krasniqi një nga themeluesit e LDK-së sqaron se ndërtimin e katedrales katolike në Prishtinë nuk e kanë kërkuar banorët e Prishtinës sepse katolikët në këtë qytet janë aq të pakët sa nuk arrijnë të mbushin faltoret që ato kanë sot. Milazim Krasniqi thotë se është Rugova dhe partia e tij që kanë vendosur të ketë në Prishtinë një katedrale katolike. Pra, nuk qenka vetëm gjeli me mision por edhe qymezi i gjelit.

Duket se gjërat paskan avancuar shumë dhe shumë piketa qënkan vënë për tu treguar muslimanëve në Kosovë se cila është korsia që ata duhet të ndjekin sepse Katedralja për ata po ndërtohet për shkak se siç pohohet katolikëve u dalin dhe u teprojnë kishat që kanë. Të ndërtosh një vepër kulti për një religjion i cili nuk ka nevojë për atë do të thotë që ke provokuar religjionin tjetër në rastin tonë atë islam.

Edhe pasioni i Rugovës për Bogdanin nuk është thjesht pasion i një studjuesi letrar, sepse ai i ngre në qiell vlerat e Pjetrit në luftën që ai bëri përkrah serbëve kundër turqve. Po të na thuhet se peshkopi luftoi për atdhe atëhere çdo shqiptar do ta pranonte dhe do ta nderonte sepse është në natyrën e shqiptarit që të respektojë trimat e lirisë. Rugova i bën Bogdanit mbilëvdata duke na thënë se vepra e tij është sot një model për shqiptarët dhe meqë sot në Shqipëri nuk ka turq për ti luftuar atëhere viktima të kësaj lufte do të jenë muslimanët shqiptarë. Me këto ide lideri kosovar ka avancuar edhe më tej në misionin e tij duke vënë piketat për një luftë vëllavrasjeje në trevat shqiptare.

Ëndra e Bogdanit të Rugovës për t’i kthyer xhamiat në kisha në emër të kthimit tek rrënjët është vetëm një utopi sepse koha duket i ka kalbur ato rrënjë. Këtë e themi kur vëmë re se konvertimi i muslimanëve në të krishterë katolikë sot në Shqipëri është afër shkallës zero. Është e kuptueshme se një fakt të tillë ua vështirëson së tepërmi misionin Rugovës dhe atyre që e bëjnë ti rrijë gatitu me bllok në dorë.

Lideri i Kosovës duhet ta dijë se urrejtja e serbëve ndaj kosovarëve është së pari fetare dhe pastaj kombëtare. Thika u vihej në grykë kosovarëve së pari se ishin muslimanë dhe së dyti se ishin shqiptarë duke qënë dëshmitarë për xhamitë dhe minaretë e rrëzuara për tokë, veprime që kompletoheshin me kryqat e zhgaravitura nëpër muret e xhamis të muslimanëve kosovare.

Bëhet pyetja e drejtë se për çfarë arësye serbët e urrenin fenë muslimanë tek kosovarët? Ata ishin të qartë se kjo përkatësi fetare ishte një mbështetje e pazëvëndësueshme në luftën e tyre për liri dhe për pavarësi. Po Ibrahimi i Rugovës se di një gjë të tillë? Askush nuk guxon të thotë te ne se nuk e di sepse poqe se nuk luftoi vetë të paktën luftën e pa sepse ajo po bëhej nën hundët e tij.

Një mik më ka treguar se ka parë me sytë e vet një kryq të damkosur me hekur të skuqur në shpinën e një kosovari të cilin ia kishin bërë serbët. Kosovari i mjerë tregonte se pasi na grumbulluan në një xhami një serb i vendosur tek dera e xhamisë me një hekur të skuqur na i vinte kryqat në shpinë. Kështu tregon ai kosovari që na bëri të mendojmë se liderin kosovar e bëshkon me serbët një urrejtje patologjike ndaj fesë islame gjë e cila e bëjnë të rrinë së bashku në lozhën ku kërkohet rrënimi i fesë islame në Kosovë.

Në vitet e luftës u fol shumë për dorëzimin e Rugovës tek Milosheviçi, veprim ky që mbeti mister për shumë kohë por që duket se vitet që kaluan dhe po kalojnë po e zbardhin fare qartë. Kemi shumë të drejtë të themi se ai u muar në dorëzim nga serbët që të ruhej nga ushtarët e UÇK-së të cilët edhe mund ta vrisnin këtë pacifist që po ngrohej në zjarrin e luftës për liri që kishte përfshirë Kosovën ato vite.

Por gjerat janë edhe më të ndërlikuara kur e shohim Rugovën në duart e serbëve. Dikush urdhëroi që të ruhej Gandi i Kosovës dhe ky dikush ishte më i madh se Slloboja që po digjte Kosovën në flakë.

Më pas e pamë të fluturonte në Vatikan që duket se ishte rezidenca e tij e vërtetë dhe e sigurt, ngjarjet që u zhvilluan më tej treguan se arsyetimet e mësipërme janë të drejta..Po të shikohet për fat të keq se faktor të rëndësishëm ndërkombëtar janë pjesë e një konspiracioni të fuqishëm të cilët nuk po ua heqin lakun nga fyti shqiptarëve për arsye të cilat janë të njohura dhe mund të trajtohen gjerë dhe pa frikë në një shkrim tjetër po në gazetën “Rimëkëmbja” e cila u lë vend temave që gazetat e tjera i emërtojnë tabu. Strehimi i Rugovës në Vatikan kur në Kosovë kriminelët serbë hidhnin në kazanin e supës fëmijë të gjallë tregon se ai ishte më tepër se një dezertor i larguar me turp nga fusha e betejës. Lideri kosovar është një kartë që e kishte të përcaktuar kohën kur duhej të hidhej mbi tavolinë që pastaj t’i ngarkonte kosovarët në trenin e Europës me Bibla në duar.

Një ide të tillë shtron Milazin Krasniqi tek revista “Vepra” e muajit Dhjetor 2003 kur thotë se jemi dëshmitarë të një tentative të fshehtë, por edhe të hapur për të realizuar krishtërimin e popullatës myslimane në Kosovë. Dhe njeriu më i kompletuar për ta prerë në rrënjë Islamin në Kosovë sot është Ibrahim Rugova, i cili pa doreza ka marrë në dorë të kryej këtë vepër antishqiptare sepse vetëm një antishqiptar mund të marrë përsipër të jetë misionar i huaj në vend të vet për t’i shërbyer atyre që i dhanë një kolltuk të mbushur me turpe që nesër pa tjetër do ta zërë poshtë, fund ky i njohur për ata që hapin varre për bashkëkombasit e vet.

Por misioni i Rugovës për të realizuar atë që thoshte Bogdani para 300 vjetësh që xhamitë të ktheheshin në kisha nuk është lehtësisht i realizueshëm sepse në një trevë ku popullsia është 90 % myslimane dhe vetëm 10 % po të jenë myslimanë safi u dalin dhe u teprojnë Rugovës dhe atyre që ia paguajnë rrogën Rugovës. Këtë duket se e di edhe ai vetë sepse ka frikë të pranojë haptas pagëzimin e tij në kishë duke thënë të shohim një herë.

Një kujtesë e mirë për ata që po përgatisin këtë çorbë zjarri në Kosovë është Bosnja ku myslimanët jetonin në një harmoni që ishte për t’u patur zili me serbët e kroatët. Por kur krisi lufta dhe boshnjakët i panë ata e kuptuan se me kë kishin të bënin dhe sikur të mos ishte paqja në Dejton në territorin e Bosnjes serbët dhe kroatët do të ishin numëruar me gishta. Në ato vite analistët i krahasonin trupat boshnjake me luftëtarët e Vietkongut në Vietnam që nxorrën amerikanët jashtë nga territori i tyre. Ka një devizë që tashmë është vërtetuar: më respekto që të të respektoj. Ndryshe do të jemi ballë për ballë.

I parë në këtë kënd misioni i liderit të Kosovës është i rrezikshëm dhe tepër antishqiptar. I rrezikshëm sepse të çon në një përplasje, e cila po të krahasohet me luftën kundër serbëve ka përmasa të frikshme. Antishqiptar sepse i ndërsen ata kundër njëri-tjetrit duke i çuar drejt një vëllavrasjeje të sigurt. Ibrahim Rugova nuk duhet të harrojë se në shpirtin e muslimanëve të Kosovës fle një vitalitet i tillë që i ka shpërtalluar të gjitha planet dhe veprimat e atyre që kanë tentuar t’i çojnë tek fetë e të dytëve sepse e të parëve ka qënë paganizmi. Këto përpjekje që u bënë nga misionarë dhe shtete misionare patën një kosto të rëndë për shqiptarët sepse në këto përpjekje u shfarrosën familje dhe qytete të tëra të cilat u kaluan pa mëshirë në TEHUN E SHPATËS.

Duke depërtuar më thellë e më gjerë në rrjedhën e ngjarjeve që nga lufta e fundit në Kosovë e këtej mund të shtrohet një hipotezë e frikshme që mund të sjellë një destabilizim në të ardhmen për Kosovën dhe mbarë rajonin. Duket se Kosova i është hequr Serbisë me lejen e Rusisë që popullata e kësaj treve dhe më gjerë t’i kthehet krishtërimit. Ky në fakt është mendimi i forcës që përgatitet për të goditur. Po forca që mbrohet çfarë do të thotë vallë? Të shpresojmë që mos ta dëgjojmë dhe mos ta shohim se çfarë thotë që forca që mbrohet, sepse ato që do të jenë dëshmitarë të asaj dite do ta mallëkojnë Ibrahim Rugovën që e “zgjoi luanin nga gjumi”. Prandaj siç thotë gazetari kosovar Rexhep Elezaj, Rugova urrehet fetarisht në Kosovë, një urrejtje kjo që nuk ka kthim prapa. Këtë urrejtje Rugova me urdhëruesit dhe pasuesit e tyre kanë vendosur të mbajnë mbi supe sepse Islamin e shohin pengesë në trevat shqiptare për të realizuar strategjitë e tyre të errëta.

Por ata harojnë se feja islame nuk është një dru që mund ta presësh me një goditje të sëpatës dhe t’i lashë hesapet me të. Dijetari me origjinë egjyptiane Seid Kutub në librin e tij “ISLAMI, FE E SË ARDHMES” shkruan: “Islami gjatë historisë së tij të gjatë ka përballuar goditje të ashpra dhe të pamëshirshme. Por megjithatë besimtarët muslimanë kurrë nuk e kanë humbur besimin në këtë fe si fe e ardhshmërisë”. Dhe autori vazhdon më tej “Lufta në mbrojtje të islamit do të jetë e gjatë e rreptë e vështirë, por e vërtetë dhe e shënjtë”. Megjithë këto përpjekje që bëhen për ta çuar besimin islam drejt varrit sot konvertimet në fenë islame janë në pikun e tyre në botë. Sepse siç shkruan studiuesi i njohur gjerman Murat Hofman, feja islame është një alternativë për vetë njerëzimin.

Prandaj jemi të sigurtë se presidenti i Kosovës së bashku me ata që i paguajnë rrogën nuk do ti shohin kurrë kosovarët duke rrënuar xhamitë për të ndërtuar në vend të tyre kisha. Xhamiat dhe kishat duhet të jetojnë pranë njëra tjetrës sepse janë zgjedhja që kanë bërë vetë kosovarët. Çdo diversion nga jashtë do të jetë fatale për ata që përpiqen për të ndryshuar këtë realitet në emër të një realiteti të ri. Një Kosovë e bashkuar dhe e fortë është gur themeli për një Shqipëri të bashkuar dhe të fortë. Historikisht është vërtetuar se religjioni islam ka qënë dhe është pjesa më e fortë dhe më e pathyeshme e këtij themeli.

Patjetër Zoti do ti udhëzojë muslimanët në Kosovë që të mos bien në kurthet që po thurrin gjahtarët e vdekjes një prej të cilëve është edhe presidenti aktual i Kosovës Ibrahim Rugova.

Shkodër më 06 shkurt 2004 SELIM GOGAJ

[Llapi]

KOMENT

DR. IBRAHIM RUGOVA: PREJ IDOLI POLITIK, DREJT NJERIUT TË URRYER FETARISHT..!?
Rimëkëmbja, 27/01/2004

Shkruan: Rexhep Elezaj
Asnjë shtet në botë nuk është ndërtuar mbi lutjet dhe simpatitë fetare ose nga mëshira e Zotit që t’ia pranojë dëshirën ndonjë populli për ta bërë shtetin e tij. Pra, as në rastin e Kosovës e cila gjendet në fazën e ndërtimit të shtetit dhe pavarësisë së saj, një model i tillë nuk mund të jetë politikë reale, sado që lutjet për realizimin e një dëshire të tillë të shqiptarëve mund të vijnë edhe nga kreu më i lartë i Kishës katolike në botë. Futja e një metode të tillë, gjegjësisht involvimi i elementit fetar (katolik) për arritjen e pavarësisë dhe ndërtimin e shtetit të Kosovës, në aspektin politik është absurd i llojit më banal mbi të cilën praktikë nuk mund të qëndrojë asnjë bashkësi e organizuar brenda kufijve të caktuar, e që ndryshe quhet shtet. Pra, edhe në rastin e Kosovës(,) kur është fjala për pranimin ndërkombëtarisht të pavarësisë së! saj nuk mund të bëhët fjalë për kur(r)farë privilegjesh të çfarëdo natyre qofshin, sepse bazat dhe parimet mbi të cilat ngritet ose mbi të cilat njihet ndërkombëtarisht shteti i një populli, janë rregulla universale juridike dhe diplomatike dhe nga këto principe nuk ka pse të përjashtohet Kosova, por as kur është fjala për përmbushjen e “standardeve”, siç po quhen tani kushtet të cilat duhet t’i plotësojë ajo para se të njihet ndërkombëtarisht si shtet i pavarur.

Meqë kjo nuk është tema e këtij shkrimi, e bëmë këtë hyrje të shkurtër për ta shtruar një çështje tjetër mjaftë diskutabile, por edhe të ndjeshme politikisht e kombëtarisht, siç është qëndrimi dhe sjellja e qartë prokatolike e kreut të LDK-së kundrejt rolit të faktorit fetar katolik(,) të cilin po e imponojnë në procesin e pavarësisë së Kosovës. Është kjo padyshim një dukuri e rrallë në politikën kombëtarë të faktorit politikë shqiptarë, e cila që nga hyrja e Dr. Rugovës në politikë ka rënë në sy shumë qartë se afrimi dhe simpatia ndaj faktorit fetar katolik zënë një vend kyç në filosofinë politike të kësaj partie, sidomos bashkëpunimi me krerët e Kishës katolike, gjegjësisht afrimi ndaj Vatikanit dhe Papa Gjon Palit të Dytë (sllav përnga prejardhja e tij etnike). Këtë anim ai e ka dëshmuar qysh me vendosjen e fotografisë së tij me Papën e Shën! jët në muret e zyrave në shtepinë e tij në Velani, e që në qarqet intelektuale të Prishtinës ka shkaktuar polemika dhe komente prej më të ndryshmeve(,) të cilat vazhdojnë edhe sot.

Dhe kjo, jo pa të drejtë, sepse që nga viti 1990 e deri më sot ka dëshmuar në praktikë se filosofinë politike, përveç mbi parime kombëtare, e kishte mbeshtetur në masë të madhe mbi simpatinë e faktorit fetar katolik në Europë ndaj Kosovës, ekskluzivisht në oborrin kishtar të Vatikanit. Kur jemi tek kjo çëshjtje e themi se nuk jemi kundër rolit ose ndihmesës që mund ta ketë ushtruar në të mirë të çështjes së Kosovës kreu më i lartë i Kishës katolike ose edhe vetë Papa Gj. Pali, mbase ndoshta edhe do ta ketë bërë ndonjë lutje për pavarësinë e Kosovës (siç pretendon Dr. Rugova), e që nuk do të ishte fare ndonjë gjë kontestuese për natyrën dhe misionin fetar që ka, por mbështetja e plotë e një filosofie politike, ose e politikës kombëtare të liderit politik të shqiptarëve të Kosovës, siç është realizimi i pava! rësisë së Kosovës, gati në mënyrë ekskluzive mbi simpatinë ose lutjet që mund t’i bëjë Selia e Shenjët për të mirën e një populli, nuk është dhe as nuk mund të jetë mënyra, por as parimi themelor mbi të cilat do duhej të mbeshtetej arritja dhe realizimi i pavarësisë së Kosovës.

Sepse, sukseset në planin politik, diplomatik dhe juridik për ndërtimin e shtetit të Kosovës(,) nuk mund të qëndrojnë politikisht, por as nuk mund të jenë në varshmëri aq të madhe nga qëndrimi „politik“ i faktorit fetar katolik në botë sa vazhdon të mendojë Dr. Rugova. Sepse, sado që të jetë miradashës dhe i madh roli i kreut më të lartë fetar katolik në botë, nuk është dhe as nuk mund të jet(ë) faktori me ndikim të drejtpërdrjtë pranë qendrave të vendosjeve ndërkombëtare që t’i detyrojë ato që eventualisht ta ndërrojnë mendimin ose qëndrimet e tyre në favor të kërkesave të dy milion shqiptarëve të Kosovës për pavarësi. Kjo për shkakun sepse po të shtroheshin proceset politike në botë vetëm mbi baza fetare, atëherë ! principet dhe rregullat e të drejtës ndërkombëtare si dhe angazhimet diplomatike në nivel të OKB-së për pranimin e shteteve të reja në botë, do të ngelnin sekundare dhe pa ndonjë peshë.

Në rastet kur faktori fetar ka qenë promotori kryesor në ndërtimin e shtetit, atëherë ato shoqëri që kanë vepruar dhe që janë ndërtuar mbi këto baza(,) kanë pësuar fijasko politike, e që shumë vështirë e kanë bërë më vonë riparimin e gabimeve të tilla, siç ishte rasti i Izraelit, Irlandës Veriore, etj, meqë sado që të jetë e drejtë dhe e arsyeshme doktrina fetare(,) mbi të cilën mund të ndërtohet shteti, vetë fakti se natyra e elementit fetar përjashton faktorin politik(,) është i destinuar që si i tillë të dështojë. Prandaj, kur elementi fetar ngatërrohet me politikën dhe anasjelltas, ose më mirë me thënë kur feja merrë rolin e politikës në ndërtimin e shtetit dhe përcaktimin e fateve të një kombi, s’ka dyshim se bëhët fjalë për koncept shumë të gabuar politik, siç e ka treguar këtë më së miri rasti i involvimit të kishës ortodokse serbe në politikën nacionale të popullit serb, që nga mesjeta dhe deri para pakë viteve, kur turpërisht para gjithë botës u detyrua të tërhiqet nga projekti për krijimin e Serbisë së Madhe.

Është kështu, sepse vetë roli dhe natyra e fesë janë gjithëherë në disharmoni me parimet e politikës mbi të cilat funksionoin dhe ngritet shteti si njësi juridike, kulturore dhe politike. Këtu nuk kemi kohë dhe as vend që kësaj teme t’i kushtojmë analizë më të gjërë, por ajo që është më se e sigurtë, është fakti i pamohuar se qëkur ka ardhur në krye të LDK-së Dr. Rugova me 1990(,) ndër shtyllat kryesore të politikës së tij ishte futja në lojë e opsionit; se si ta fitojë sa më shumë mbështetjen dhe simpatinë sa më të madhe të kreut katolik në Vatikan, e me këtë edhe gjithë simpatinë e botës së krishterë perëndimore, që shikuar parimisht nuk ishte hap i gabuar politik, posikur të mos i kishte bërë disa veprime individuale të tepruara pro fesë katolike, sidomos gjatë viteve të pas luftës në Kosovë, duke dhënë di! sa iniciativa të cilat shkonin drejtpërdrejtë në ndërrimin e imazhit fetar të Kosovës, pra forcimin e faktorit fetarë katolikë, gjegjësisht që shkonin në dobësimin dhe eliminimin arbitrarisht të imazhit fetarë islamë të Kosovës, siç ishte prerja e shiritit për ngritjen e memorialit të paqës për Nënë Terezën duke i ndarë afër 40 hektarë tokë në periferi të Prishtinës, ngritja e bustit të Nënë Terezës në qendër të Prishtinës, disa herë takimi i tij me Atin e Shënjët, përfshirë edhe audiencën e fundit para disa javësh, pjesëmarrja e tij në Romë me rastin e shënjtërimit të N. Terezës, dalja me iniciativën për ndërtimin e katedralës katolike në qendër të Prishtinës shumë afër kompleksit univerzitar, ndezja e bredhit të Krishtlinjeve me 24 dhjetor 2003 si kryetar shteti në qëndër të Prishtinës, etj, etj, që të gjitha japin të kuptohet qartë se është dhënë për së tepërmi pas faktorit fetar katolik (e ndoshta edhe shpirtërisht), për të cilën dukuri kohëve të fundit po spekulohet me të ! madhe se ai veç është konvertuar në Fenë katolike.

E gjithë kjo që tham(ë) më sipër, po të mos ishte kryetar i Kosovës, sigurisht se do të mbetej thjeshtë si një çështje e tij personale, mbase edhe e parëndësishme. Thënjet e tipit se Dr. Rugova me mbeshtetjen e tij mbi faktorin politik dhe fetar katolik(,) nuk bën tjetër veçëse një diplomaci të mençur për Kosovën, ngase pa e fituar shqiptarët simpatinë e kreut katolik në botë(,) nuk mund t’i realizojnë ëndrrat e tyre për pavarësinë e Kosovës, ose në stilin se shqiptarët duhet ta veshin petkun e katolicizmit, d.m.th. se duhet ta ndërrojnë fenë islame dhe të konvertohen në fenë katolike, si kusht për të hyrë në Europë, sepse si muslimanë nuk i dëshiron bota perëndimore, si dhe pretekste të ngjajshme, s’janë tjetër veçëse broçkulla politike të cilat nuk mund të merren fare seriozisht, ngase të qenurit e shqiptarëve si komb me mbi 80 përqind të përkatësisë fetare islame(,) nuk ka qenë dhe as nuk është pengesë që të hyjnë në familjen e popujve evrop! ianë.

Për këtë që themi mund të sjellim me dhjetra argumente(,) të cilat dëshmojnë të kundërtën e asaj që trillojnë disa kuaziintelektualë shqiptarë, të cilët të ngarkuar me islamofobinë e tyre të egër( nuk bëjnë tjetër veçëse propagandë bajate, dhe ate, jemi të sigurtë, jo me qëllim për ta çuar kombin shqiptar drejtë familjes evropiane, por thjeshtë këtë e bëjnë në rolin e misionarëve katolikë. Pra, të bërit politikë kombëtare duke e futur në përdorim faktorin fetar, të mbeshteturit e filosofisë politike dhe shtetrore në ndërtimin e shtetit(,) ashtu siç ka vepruar dhe vazhdon të veprojë Dr. Rugova, në njërën, duke e injoruar keq rolin e faktorit politik islam shqiptar, në anën tjetër, pra duke mos ekuilibruar si duhet midis faktorit kryesorë fetarë në Kosovë, atij islam (80%) dhe atij katolik (7%), gjegjësisht duke favorizuar Katolicizmin dhe duke minimizuar Islamizmin, është padyshim gabimi i rëndë politik i cili pashmangshëm se do të ketë reperkusione të dëmshme në ruajtjen dhe kultivimi! n e mëtjem të tolerancës fetare ndër shqiptarët e Kosovës. Gjëja më e dëmshme në politikë është kur iluzionet shndërrohen në koncepte sjelljesh dhe veprimesh të pakoordinuara mirë politikisht, sikur të ishte fjala për procese të kryera politike, ose për ndonjë mision profetësh të imagjinuar.

Ndaj, kur është fjala për filosofinë e Dr. Rugovës të përzirjes së elementit fetar në politikë(,) nuk mund të mos e themi mendimin tonë haptazi(,) se ky ekskluzivizëm mund të jet shumë i dëmshëm për harmoninë fetare në Kosovë, sidomos parimi; se sa më shumë afër botës katolike, aq më e pranueshme do të jetë pavarësia e Kosovës, duke harruar faktin se politika dhe diplomacia evropiane, sado që të jetë e frymëzuar nga mësimet fetare kristiane, ajo nuk është mbeshtetur asnjëherë në formë të prerë vetëm mbi doktrinën fetare të ndërtimit të shtetve nacionale, qoftë kjo as për një minutë, ngase ishte e qartë për popujt evropianë se feja dhe shteti nuk mund të koekzistojnë, ndaj edhe e bënë ndarjen e tyre me kohë, si kusht themelor për hapa të suksesshëm në planin e ndërtimit të shoqërive thjesht mbi baza juridike dhe rregullave demokratike, që për thelb! të krijimit dhe funksionimit të tyre u kishin vënë shkencën e jo ideologjitë, doktrinat ose lutjet fetare, sepse ishin të sigurtë se këto dy koncepte (ai fetar dhe shkencor) nuk përkojnë njëri me tjetrin kur është fjala për shtetin dhe normat që përcaktojnë mënyrën dhe rregullat e ekzistimit të tij në mënyrë të organizuar shoqëroro-juridike.

Mjerisht, vërejmë se në kreun politik shqiptar në Kosovë ka shumë mungesa, mospërfillje dhe mosrespektim të ndjenjave ndaj përcaktmit fetar të shumicës së popullatës me përkatësi fetare islame, dhe një dukuri e tillë të bën të konkludosh pahamendje se vertetë kemi të bëjmë me standarde të dyfishta politike ndaj të njejtit popull që ua ka dhënë votat (vështirë se do t’ua japin në të ardhmën), sjellje që bien ndesh dhe janë në kundërshtim të plotë me deklarimet verbale për ndërtimin e shtetit demokratik dhe juridik, ku të gjithë njerëzit padallim dhe në mënyrë të lirë mund t’i shprehin bindjet e tyre fetare dhe politike ashtu siç dëshirojnë ata vetë pa pengesa dhe imponime. Ngase të ushqesh simpati ndaj njërit religjion dhe ndaj tjetrit të mbash qëndrim mohues-nënçmues, është hipokrizi politike(,) e cila në thelb çon në përçarje dhe prishë harmon! inë fetare brenda popullit shqiptar, i njohur në botë për këto vlera civilizuese.

[Llapi]

Postuar më parë nga dodoni
Kjo është një nga veprat më të mira të Rugovës në politikë.
Largimi nga islamizmi i shqiptarëve është një nga çështjet më të rëndësishme kombëtare tonat, dhe tani jo vetëm populli i thjeshtë por edhe lider kryesor që kanë një histori sado të vogël të islamizuar dhunshëm janë duke u rikthyer në rrënjë.
Tani edhe në Kosovë, nuk janë shumicë muslimanët duke pasur parasysh konvertimet e këtyre 20 viteve të fundit.
Do të ishte mirë të bëhej një statistikë.
Shumë mirë që shqiptarët janë ka vetdijësohen dhe më askush nuk mund ti fus jo kombin por as edhe asnjë shqiptar (shumë shpejt) me pis mileta si arabët e turqit.

Forca Rugova për punën e fesë.

dodoni nji pyetje per ty zotri
ato vota qe i mori rugova ne kosove nga populli a i muer per te que popullin e kosoves drejt liris e pamvarsis apo ta qoi popullin ne kisha per te ndrrue fen qe kur dihet qe ne kosove jan te besimit islame rreth 95%te popullit.

Nese ste kam kuptue mier te kerkoi falje a nese me te vertet mendon se qfar ke shkrue ateher ti duhet ti kerkosh falje popullit te kosoves qe eshte shmica e besimit islam kaq pata njiherit tung.

[dodoni]

Llapi
Ne këtu jemi duke diskutuar vetëm për punën e fesë e jo për statusin e ardhshëm e Kosovës.
Sa për statistikat në lidhje me këtë punë, unë nuk mendoj se tani ato që keni sjellur juve qëndrojnë, duke pasur parasysh edhe ndryshimet e mëdha që kanë ndodhur këto 20 vitet e fundit.
Përkrahja ime në punën e fesë Rugovës, domosdoshmërisht nuk do të thotë përkrahje e gjithë programit të tij politik.
Pra, unë e ceka se përkrah rikthimin në rrënjë të Rugovës dhe gjithë shqiptarëve që kanë bërë një gjë të tillë, dhe si një çështje që ndihmon shumë edhe në gjithë aspektet tjera kombin e ceka se është një çështje me interes madhor kombëtar, dhe përshpejtimi i saj është shumë me interes për gjithë neve.
Për punën e mendimeve të mia në lidhje me statusin e ardhshëm të Kosovës dhe çështjen kombëtare në përgjithësi mund të futesh tek forumi çështja kombëtare dhe njihesh me to, si dhe mund të lexosh edhe këto rreshta poshtë këtij shkrimi dhe që paraqitet në çdo shkrim timin.
Tung

[Llapi]

dodon e di qendrimin tand sa i perket qeshtjes kombetare dhe te perkkrahu edhe une por ketu tek feja me duket se nuk eshte bash si po mendon ti por nejse se ashtu keshtu ne shqiptaret jemi te perqar prej partive politike e feja bile mos te na perqan dhe nuk po due te thellohem me shume e sidomos me ty edhe pse nuk pajtohem rreth fes.
ndersa shkrimet me lart qe i solla kan te bejn kryesisht per fen qe e ndrroi rugova e jo per pamvarsi por pytjen qe une ta shtrova ndoshta nuk e ke kuptue
dhe nja ta them se tek ne ne Llap feja eshte diq e shenjt per familjet tona dhe njeri ti ndrron fet si lavierja brekt nuk eshte bash mier siq veproi brahimi qe tash se di si do tia len emrin veti se ibrahim e krishter nuk i shkon.

[Dreri]

Nese besimi fetar eshte dicka personale si fillim pastaj kolektive, pse u dashka te kthehet Rugova nga "Qabe'ja"
Per mendimin tim Rugova duhej te uronte popullin e vet per BAJRAM te pakten hipokrizisht sic bejne politikanet.
Edhe pse gazetaret do e gjenin nje pretekst ti shkruanin ato qe shkruan anti-Rugove.
Fakti i rikthimit (nese eshte i tille) i Rugoves drejt krishterimit ne nje shoqeri demokratike nuk permben nje "njolle" mbi personalitetin e tij
Jam i sigurte qe mendja e tij sheh shume me larg se fanatizmi jone.
Mos fshehja e simpatise se tij pro- krishtere eshte xhest burreror. Ai ka aq diplomaci sa te fshehe bindjet e tij fetare para emrit , karriges, pushtetit, karrieres por ja qe nuk preferon ta beje.
Rikthimi ne rrenjet e vjetra fetare te popullit tone eshte shume e veshtire, shume kujt i duket e pamundur, por kurre nuk duhet thene kurre. (thone amerikanet)
Rikthimi i tij ne themelet shpirterore te kombit te vet eshte nje nder xhestet me fisnike qe eshte vene re tek ndonje politikan.
AJo qe kombi shqiptar ka me shume nevoje sot eshte bashkimi shpirteror. Nuk ishin dhe nuk jane piramidat, telat , klonet ato qe ndajne nje komb. Eshte shpirti i copetuar kombetar ai qe mban nje komb te percare.
(Bashkimi i Gjermanise sipas Kohl nuk eshte bere akoma, le te kete vite qe eshte shembur muri.)
A jeni ju aq patriota sa per atdheun te sakrifikoni fene?
Per nje bashkim shpirteror shqiptaro-shqiptar.
Asnje besim tek zoti nuk eshte gabim, asnje rryme fetare nuk eshte e keqe, cdo kishe , xhami , teqe apo manastir te paren fjale kane PAQEN.
Do zoti dhe ne do kemi nje dite PAQEN midis nesh.
faleminderit

[dodoni]

Llapi
Njoh shumë llapianë jomusliman e veçanërisht ateista.

Tung

[fundamentalisti]

un jame qaqe i gezuare qe presidenti i juje z.dodon eshte rikthyer ne fen e vertet saqe kame bere daresem sepse bile kure te shkone najkah me perfaqesu ju perfaqeson juve sepse eshte ne renje aq e forte saqe toka bile se leshone.....
kisha dashte edhe te tjeret qe kane mbete pa u kthyere net kthehen sa me shpejet se masanej ska me met vende se biletat po shiten iq pa pare........