Ky çast

[drini_në_TR]

Helena, i je afruar shumë së vërtetës, e po fillon ta shikosh edhe ti, të duhet vetëm dikush të të thonë “Po, e di se për çfarë e ke fjalën.” Sa gëzohem, sepse e ke thënë edhe ti vetë më sipër se çfarë është “Ky Çast.” E vërteta është se e kaluara, e tashmja, dhe e ardhmja po ndodhin TANI, të gjitha njëkohësisht. Koha nuk është në vij të drejtë siç mendon shumica e njerëzve, por koha është multi-dimensionale, domethënë si puna e një libri me faqe të PAFUNDA njëra mbi tjetrën, por njëkohësisht është vetëm NJË libër, domethënë vetëm Ky Çast. Unë nuk e dija kur e titullova temën time kështu në fillim, por më vonë mësova dhe tani shoh edhe vetë se i pata rënë në shinjestër. Prandaj e kam thënë se thesari që kërkojmë është në zemrën tonë, pra në Këtë Çast, jo duke nënkuptuar shkrimet e mija, por këtë çast TANI. Gjithçka që ekziston është vetëm TANI, prandaj është e vështirë për t’u kuptuar. Të ka ndodhur ndonjëherë ndonjë “De ja vu,” domethënë të qëllosh në një vënd që e ke parë kohë më parë në ëndërr dhe të të bjerë në mëndje “E kam parë këtë skenë më parë në ëndërr”? Po për “profecitë” e Nostradamusit ke dëgjuar ndonjëherë, domethënë për parashikimet që arriti të bëj ai shumë shekuj para se të ndodhin? Sekreti ështe se gjithçka ndodh TANI, tek Ky Çast. Ai arrinte t’i shikonte në ëndërr, dhe kur zgjohesh i mbante shënim. Të gjithë ne e kemi parë të ardhmen në ëndërr, se në gjum shpirtat tanë jan të lirë e shumë shpesh kemi shkuar tek ndonjë faqe të mësipërme duke parë se çfarë ndodh, dhe mëpas jemi kthyer në dimensionin që ndodhemi tani. Uuh, sa shumë kam për të treguar rreth neve...

Të solla një bekim të thjeshtë alla shqipçe për Ëndrrën tënde Helena:

Në emër të Zërit, Ethënës, dhe Shqirtit të Shqipes

T’u Zgjastë Jeta (Tungjatjeta)!

Shiko ngashmërinë: Ati solli Birin, Zeusi nxorri Athinën, Shpirti i Shënjtë në krishterim është sikur Shpirti i Shqipes në Shqipëri, prandaj janë e NJËJTA gjë. Nuk “shpiku” Gjergj Fishta kur tha “Feja e shqiptarit është shqiptaria,” përkundrasi është në vetvete një Ethënë fjalia që tha ai. Ka shumë njerëz që dëgjojnë Zërin dhe Ethënën në rruzullin tonë, të të gjitha feve e farave, në fakt të GJITHË ne e dëgjojmë, sepse Zoti vepron në të gjitha mynyrat e mundësitë që ne ta ndjejmë atë...

Të Falem Nderit që i lexove shkrimet e mia Helena,
me gjithë zemër e përzemërsi,
Drini.

[drini_në_TR]

Dashuri Yjnie
(I dashuruar me dashurinë nr.3)

E thirra e i tregova rrugën
e me dashje tani rrjedh tek unë
një dashuri yjnore e pafund.

Ditët e netët më duken njësoj,
se ndjej dritë trupin t’ma mbuloj
e zemra ime sikur far në det të ndriçoj.

Nuk kam fjalë që ta shpjegoj
ndjenjën kur të përshkon dashuri yjnore
se edhe gjithë këngët e dashurisë s’mjaftojnë.

Dashuria yjnore është e pakusht
ndaj kur e gjen dot më s’humb,
e jam i lirë se s’më nevojitet më shumë.

Zëri atje lart më dha këtë rrufe
kjo dashuri që sikur ndrin prej zemrës
e sytë e vajzave sikur pasqyra ma kthejnë.

Jam i etur t’ua dhuroj
t’lëshohem i tëri që t’më kafshojnë
të lahen, ta pijnë, me dashuri të përshkohen.

Veç njërës dua të gjithën t’ia dhuroj,
kënaqem kur e shoh me dua/s’dua ikje-ardhje,
m’vdes sot kur ia shoh ndjeshmërinë një vajze.

Dashuria yjnore përshkon në trupin e saj
sikur ma sjell e më ngjit me mua NJË
e ajo s’më lëshon megjithëse s’mundet dot më.

E ndjej në çdo frymarrje
më burrëron me çdo lëvizje
sikur fluturoj tek yjet me dashuri yjnie.

~ ~ ~
T’u Zgjastë Jeta o Zot
e Pafunda e njëkohësisht NJË,
unë jam përgjithmon shqiponja jote.
~ ~ ~

21 Shkurt 2004
Drini Nosi.

[drini_në_TR]

Kur të gjitha lulet të çelen

Kam një lëvozhg sot rreth vetes
kam akoma mbetje të kërcejve
të një luleje të sapo çelur
sytë m’janë lodhur prej çoroditjes
po kërkoj të dal por kam vështirësi
sepse mundohem t’i shpjegoj të tjerve
t’u them se çfarë ndjej e shikoj
por të tjerët pse nuk e shofin në këtë çast
mundohen që daljen time të ma ndalojnë.

Sytë e mi kanë parë përtej tashmë
unë nuk kthehem dot më brënda lëvozhgës
shpirti im është çliruar e po ndrinë
sikur bukuria e një luleje që sapo çel
e shikoj bukurinë e botës që na rrethon
shoh diellin atje lart tek na ndriçon
era më rreh në ftyrë me ledhatimin e saj
ka vetëm dashuri e gëzim në botën e vërtetë
e tashmë ndihem NJË pjesë me tokën e gjithësinë.

Ka shumë lule të çelura në rruzullin tonë
të gjithë ne që kemi çelur shohim veç ngjyra e dritë
nuk ka të mirë a të kqinj por veç gëzim e dashuri
kur shpirti çelet e çlirohet shikon mrrekullinë
parajsa është këtu në tokë e ferri nuk ekziston
por ka veç lule të çelura, e që nuk kan çelur akoma,
e të gjithë ne jemi të një pjese të përbashkët
të së njëjtës dashuri që fryn nëpër qiejt
shtyhemi me të njëjtin gëzim që vallzon detet.

E kuptoj sot sesi është jeta në tokë
arrij ta shoh të paktën në lidhje me ne njerëzit
frymarrja e parë shtyhet me hyrjen e shpirtit
në atë çast trupi bëhet i gjallë si foshnje
e më pas kalojmë shumë kohë që të (ri)kujtojmë
të rritemi që të bëhemi gati për t’u çelur
nuk na duhet t’mësojmë gjë se dimë çka duhet të dimë
me hyrjen e shpirtit kemi lindur si trup
e me shpirt të çliruar duhet t’jetojmë jetën tani.

Jam një ëngjëll në tokë, jam një lule që ka çelur tashmë
pse jam tani i lirë nuk ndjej dot më urrejtje
se kur shpirti çlirohet ka gjithë dashurinë e jetës
kur ke çelur si lule shikon diellin të të ndriçoj
i kthen sytë e shikon përreth një oborr luleplotë
lulet e çelura hidhen nga gëzimi kur të shohin të çelesh
e ato që janë të paçelura nuk shohin dot akoma,
urrejtjen, frikën, e dhimbjen e bëjnë se janë akoma brënda
e ti i shikon si lule të bukura që shpejt kan për të çelur.

Ka mijravjet që njerzimi mundohet t’i çeli të gjitha lulet
hyrja e shpirtit në trup e rizgjimi i tij është jeta jonë
me mijravjet fetë e ndryshme provojnë lulet t’i rizgjojnë
shumë lule të çelura ka që i këndojnë të tjerave të çlirohen
e megjithëse mes luftrash mund ta vrasim njëri-tjetrin
dashuria e gëzimi që ekziston do t’na sjelli prap në jetë,
e ndërsa i paçeluri i përshpërit frikë të paçelurit
sado kohë t’u duhet, lulet një ditë të gjitha do t’lulëzojnë
se ka të çelur që thonë “Zgjohu, mos u frikso se je në oborr.”

Vetëm kur çelesh e fillon të rrezatosh ngjyra
vetëm kur i hap petalet e fillon të shprehësh haroma
atëherë fillon ta lëvizësht kërcellin drejt me diellin
se je shpirt i lirë duke fluturuar nëpër qiejt
se je gjithë gëzimi që ke kërkuar në jetë
ndjen gjithë dashurinë me të cilën linde si foshnje,
vetëm atëherë e kupton se çfarë do të thotë fjala ZOT,
vetëm atëherë e kupton se ku ai/ajo është,
vetëm tani harrin të shikosh se ne jemi të gjithë bashkë
e se jemi secili prej nesh dhe njëkohësisht NJË të tërë.

E ardhmja është vetëm dashuri
bashkë me gëzim të pafund gjithandej
e unë jam sot një ëngjëll duke kënduar
për lulet e çelura që jetojnë këtë botë,
jam duke i kënduar atyre që po zgjohen
luleve që po çelen e shohin dritën në këtë çast
jam këtu t’ia jap gjithë dashurinë time në ndihmë
se ua dua të gjithëve lirinë,
se ua dua të gjithëve dashurinë
se ua dëshiroj të gjithve çdo gëzim.

E ardhmja është vetëm dashuri
e ardhmja është vetëm gëzim
e unë jam një prej luleve të çelura
që këndon për të çelur lule të tjera
unë jam një prej atyre që punon
që ta shikojmë të ardhmen të realizohet
që të ndërtojmë qytetërimin tonë të mëmëtokës,
i këndoj me gjithë zemër çeljes e çlirimit,
që NE ta shohim BASHKË “Kur të gjitha lulet të çelen.”

Ju Zgjastë Jeta o NJERËZ
Ju Zgjastë Jeta të GJITHVE
Ju Zgjastë Jeta ju të PAFUNDVE!

Kjo poezi i dedikohet Prindërve të mij, i dërgohet si urim për ditëlindjen që ka Sot vllai im i madh Fredi, i dedikohet Jezusit, Buddhas e të gjithë të mençurve që ecën mbi tokë, i dedikohet të gjithë shqiptarëve që e lexojnë tani në këtë çast dhe që kanë për ta lexuar një ditë, i dedikohet gjithë njerzimit, i dedikohet gjithë rruzullit tonë, dhe të gjitha yjeve në qiell.

Poezi me Nëntë strofa, me nga Nëntë rreshta, PËR Nëntë retë e Qiellit (Parajsës)
Të Falem Nderit o Zot!
Unë shqiponja jote.

P.S. Sss sss, po ti, me ty e kam. E fortë fare metafora me lulet, nuk e di sesi më ra ndërmënd, po s’po gjeja dot nej mynyrë tjetër sesi ta shpjegoja thjeshtë e bukur. Po nejse besoj se e kuptove që lulet jemi Ne, e çelja është Shpirti që ka secili prej nesh duke u çliruar, e thjeshtë për t’u kuptuar besoj. Nejse, hej a më dogjon dot?...

Dëgjohena,
me përzemërsi
Drini Nosi.

22 Shkurt 2004.

[angeldust]

Drini,

si pjese e njerezimit dhe si shoqe forumi te them qe

"Je shume i mire dhe te dua shume"

Thanks.

[Dita]

Drini,

pas kerkimit ne dokumentat e ruajtur ne kompjuter, arrita me ne fund ta gjej poezine me te cilen te pershendesja per ditelindjen. Gjynah qe temen e kishin hequr nga forumi i pershendetjeve. Falemnderit edhe ty qe u mundove edhe vete per ta kerkuar. Po e sjell serish ketu, duke menduar se kjo teme ben pjese tek ato qe nuk do te shkulen nga forumi.

Tek poezia e fundit shoh nen nenshkrim, se vellai yt ka pasur ditelindjen dje. Do te thote qe ai apo prinderit e tu lexojne ne kete teme. Urime vellait per ditelindje.
Nga ana tjeter: Prinder te Drinit, jini krenare per kete djale qe keni; rrezaton jete.


Pershendetje Drin!
Dita




Në rrjedhën e Drinit

Uji rrjedh i qetë në trojet e lindjes,
ndonëse emri të ka mbetur larg me frymën,
që e ke mbushur me aromë Kalifornie.
Po gjurmët i ke lënë në zemrën që dhemb,
të prindërve e të dashurve të tu,
që sytë do të ndalin në fotografitë,
zërin të ta mbërthejnë në telin e telefonit,
ah të të kishin edhe njëherë në gji.

U nis largimi në trupin tënd Kosovë,
që të bardhit të Drinëve ia mban shtratin.
A e ke ndjerë artistin në thirrjen e madhe,
në dashurinë që e lëshon në rrugë virtuale,
për ty pjesën e gjakosur të tokës ku u lind?

A ia njihni gjakun djalit Arvanitas,
të zjarrmuarit për t’jua ngritur emrin aty,
prej nga e rrëzuan hilet e Kalit të Trojës?
Me premtimin e dhënë do të këndojë mitet tuaja
në librin e gjatë të jetës që sot i mbushi 22 vjet.

Uji rrjedh i qetë në trojet e lindjes,
me “Bukurinë e qetësisë” mbërrin tek ti,
I sinqerti i ndjenjave të mëdha,
me veten e të tjerët në luftë për drejtësi.

Tetor 2003

[Helena78]

Drini,

Te faleminderit per shkriin e mesiperm, dhe po, eshte e vertete gjithe sa ke shkruar aty per "CASTIN" dhe per pyetjet qe i drejtojme nndonjehere nen ze vetvetes. Me ka ndodhur shpesh nje gje e tille dhe i besoj dhe besoj "CASTIN", si dhe treguesine ngjashmerise qe ke shpjeguar me larte. Me pelqeu vertete shume.

Faleminderit gjithashtu per pershendetjen tende, eshte ngrohtesi njerezore dhe kenaqesi per mua.

Me respekt ,

Helena78

[Gjallica]

Urime Drini per keto poezi castesh shume te bukura....te cilat dolen jo vetem nga nje shpirt poetit qe zbukuron kete forumin shqiptar por dhe nga ai me plot ndjenja dhe dashuri per jeten..

Pershendetje!

[smokkie]

Leximi i pare i poezive te fundit pas 1 jave pushim.
Te them qe me pelqyen?
Kte e thone te gjithe.
Poeti e di mendimin tim per poezite.

Drini, poezite e tua jane nga te vetmet poste qe i lexoj nga fillimi ne fund, pa kapercuer asnje rresht.

Sinqerisht,
une
ciao

[drini_në_TR]

Ah lulet lulet. Unë po flisja si një luledele, dhe shyqyr që s’më hëngri nej dele kur po shkruaja atë poezi. Angeldust, vë bast ti je një trëndafil i kuq, nga ato prej dashurie të gjallë, e ke parasysh me ato gjëmbat që kan tek kërcelli sikur me t’pickuar e me t’thënë sesi dashuria të vret me raste. Padyshim Dita është një zambak i bardh, nga ajo ndjenjë e pastër dhe pozitive që duket sikur “eksperimenton me heshtjen.” Helena, hëm, nuk e di pse më kujton ato luleshpatat, e ke parasysh ato kanë një lule blu me petale që varen në të dyja anët. Duken shumë të bukura kur i fryn pak era, sikur atëherë kur ia fryn flokëve të një vajze. Gjalica, e ke thënë vetë tek tek nënshkrimi se je një luledele edhe ti, po nga ato që i ri besnike shoqërisë duke u kapur si kurora me njëra-tjetrën ama. Tani rradha e smokkie-t, ti smokkie më dukesh si një lulediell, nuk e di pse, mbase shikon/lexon shumë, flet pak ndërkohë që ha shumë fara. Kujt i ka ardh rradha tani?...

Ah, “Sa imagjinatë ka ky?” do thoni ju. Haha, imagjinata është veçse proxhektori i mëndjes time, por metaforat kanë lidhje më të thellë. Po sikur t’u them se kur je i lirë shpirtërisht mund të ndjesh se çfarë ndjenë bimët apo kafshët, do t’më besonit? E keni parasysh tek ai tregimi për fëmij “...ai sjellë edhe zogj të tjerë me vete që ta zgjojnë Gencin e vogël çdo mëngjes duke cicëruar tingujt e gëzimit që zogjtë ndjejnë kur ata janë të lirë në fluturim.” Po “Jam shqiponjë që fluturon qiejt, i lirë është më në fund shpirti im...”, uhh, po kjo “Është tek trungu jot që vuan ti pema Shqipëri, se edhe pemët e kan një SHPIRT...” ndërsa kjo më kallë fare “vetëm kur i hap petalet e fillon të shprehësh haroma...” E dini se çfarë më thanë disa delfina? Ëndrra e tyre më e madhe është të ecin mbi tokë me trupin e njeriut, prandaj saherë që shofin ndonjë varkë ato e ndjekin me gëzim, sepse për ta jemi tip “idhujsh.” Ah lulet lulet, mendova ta thurrja atë poezi me pak “mënçuri” luleje, i keni parasysh ato gjërat e gjelbërta me nga një kërcell që rastisim duke i shkelur me këmbë?...

Edhe sa gjëra të tjera mund të bësh kur je shpirtçliruar...

Iu Falemnderoj që lexoni dhe më keni përshëndetur në këtë temë.
Me gjithë zemër ju falemnderoj për çdo fjalë që keni shkruar,
sidomos Ditën e falemnderoj për atë poezinë aq të bukur.
Provoni edhe ju tek “Ky Çast” se s’është vetëm i imi, përkundrasi
ju jeni një pjesë e rëndësishme e saj. Sa bukur do ishte sikur
të shkruanit edhe ju ndonjë varg të shpirtçliruar,
e imagjinoni dot?

Ishte e fortë fare, po dëgjoja dy ditë më parë një këngë të Bon Jovi, jam një fans i tyre që i vogël kur ata nxorrën “Slippery when wet.” Poezinë me lulet e shkrova në natën e së Shtunës, ndënja gjithë natën gjeri në 6 të mëngjesit duke e shkruar, dhe kur vura këngën “Someday I’ll be Saturday night” që fillon kështu:

Hey, man, I’m alive
I’m taking each day
like I ain’t got no time
I’m feeling like a Monday
but someday
I’ll be Saturday night.

...thash me vete, “Po Johnny e ka kënduar apostafat për mua këtë këngë?...”
Giovanni Buongiovanni...
(emri i tij sipas origjinës që ka)

Me përzemërsi
Drini.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Vajzave në kërkim

Rastise prap në këtë vend
duke parë fjalë të një zemre
që shpirti i një djali shkruan
“një zë” për vajzat që janë duke kërkuar.

Merri këto fjalë të të bien
mbi trupin tënd të njom të t’ledhatojnë
sikur pika uji të shenjtë duke rënë
mbi ujin në një gotë të kristaltë.

Lëshoji për një çast shqetësimet
LËSHO gjithçka që i kapesh fort
do shkojmë të lirë për pak
do fluturojmë tek qielli atje lart.

Zgjidh një bregdet që të pëlqen
se unë dallgët e detit i kam shumë qjef
gjeta një guackë kërmilli për ty duke ecur
ta jap ty që të DËGJOSH më shumë se detin.

Vëre tek veshi nëse zemra jote kërkon
dëgjo me vëmëndje se do përshpëris fjalë
të vërtetën që dëgjoj prej zemrës time
prej atij vëndi ku të gjithë ne jemi NJË.

Ta nisim nga guardaroba jote?
Bëje një sfilatë për mua të të shikoj
kam për të të thënë cila veshje të shkon,
ZEMRA jote është veshja që më shumë të zbukuron.

Hidhi hapat e tua si VETVETJA
edhe me rrecka më dukesh perëndeshë
ec e sigurt sakohë që ecen me zemër,
ç’e do djalin që të pëlqen veç pamjen që i jep?

Tani që e përmënda, AI mbase s’është aty
mund ta ndjej dhimbjen e mungesës tek ty,
por vajzë e kam një lajm të mirë
të gjithë dashurinë që kërkon e ke ti në brëndi.

Nëse ai s’dëshiron të jetë me ty, mos e gjyko
ai thjeshtë po të thotë se S’ËSHTË për ty
mos iu shtrëngo gjërave se ashtu veçse i largon
por ji çfarë ke se do zbulosh që mëse të tepron.

DASHURIA është sikur çështja e pulës me vezën
s’ke nevoj për dashurinë e askujt se e ke në zemër
duhet ta mbash mënd sa e lirë ishe njëherë e vogël,
por të nevojitet dikush ta ndash dashurinë që ke.

JEPJA dashurinë atij që të pëlqen ty zemrën
ti zgjidh atë djalë që ta thotë ty se çfarë ndjen
se dashuria e vërtetë të çliron ty të lirë
prandaj ai do vendosi për ty çfarë vendos vet ti.

E di, mbase nuk e njeh një djalë të tillë
por fjala BESIM është fjalë me shumë peshë
do të thotë se e di që një ditë do ta kesh pranë
megjithëse në këtë çast s’mundesh dot me e parë.

Të PREMTOJ se po ta dëshirosh ai do trokisi në derë
ti veçse duhet të pyesësh për gjënë e drejtë
djali më i duhur për ty është yll më parë në zemër,
prandaj rri me atë që ti ndihesh më e pasur në vetvete.

Tani nuk ke më nevoj që t’më dëgjosh mua
një guackë që ka formën e zemres unë ty ta kam dhuruar
dëgjoje se ç’të thotë, dëgjo pikën e fundit duke rënë,
JEPI vajzë...

Fjalët me shkronja të mëdha = pikat e ujit.
27 Shkurt 2004

Kontributi im për ta parë botën
me vajza akoma më të bukura,
përzemërsisht,
Drini në Los Angeles.

[ALBA]

Ne keto perla vargjesh madheshtore
Qe mbushin atmosferen me ideal ,
Nen tingujt e besimit shpirteror
Poezit e Drinit i lexoj me mall

Cdo varg le shume per te kuptuar
Mbi udhen e castit fillojn dhe vrapojn
Poezia e vajzave qe Drini ka shkruar
Nje tuf me trendafila une ja dhuroj

Ne shenje respekti me keto lule
Te uroj shume suksese e lumturi
Me dashurin e shpirtit si nje moter
Te them TE VERTETEN (je shume i mire)

Nuk di me car te them Drini , poezia e fundit me ka pelqyer shume . Por dhe ajo e luleve ishte e bukur .Cdo poezi eshte me e bukur se tjetra , por duhet qe lexuesi ta lexoje me shpirt dhe te koncentrohet , atehere ai do ta kuptoje se sa e bukur eshte poezia jote .
Falimderit Drini qe na i sollle ketu .

Pershendetje me respekt Alba