Ky çast

[drini_në_TR]

Rebele, të falemnderoj përzemërsisht për mesazhin tënd

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

I paemërt.

E di, ashtu janë kryqëzimet tiranase
ecën, ndeshesh, e s’di ku t’kalosh mëparë.
Më vjen të frymerrem njëherë thellë
në shpresë t’harrohen fjalët që tham e them...

Kur në brëndi ndjeson ende lulja e pavdekur,
jam më mirë i panjohuri i lagjes time,
ky i huaj i çuditshëm që flet shqipen.
I çiltër prap në shpresë të një shikimi...

E papritura pas një kthese,
ah sikur mos t’ishin këto fjalë
do jetoja përgjithmonë në çastin,
veç t’ia shoh sytë e bukur blu saj...

21 Korrik, 2004.

~ ~ ~

Dhërmi.

Perlë e bukur ngjyrkaltër
gjire të fshehura,
me ty humba në qëtësinë e natës.
M’u gërvisht zemra
kur t’zhgarravitura pash guackat,
parrullat greke
zhurmonin më shumë se gjinkallat...

Dy gurë
dhe një më tepër
për të hollat e grekut
shitën emrin...

M’u pushtua bota o Perlë e bukur
me Jalë, Palasë, e Gjipe të futur
t’erdha gjer te shpella Piratëve
s’ka më për të vjedhur,
male, shkëmbinj, e ullishte të vjetër
me ato retë që të lagën shpatet
guackat do t’i shplahen Perlës shqiptare...

10 Gusht, 2004.

[drini_në_TR]

Gjysëmunë

I regjur
për të gjetur
ku gjysma ime
vendon e endur.

I butë
sikur i pamund
përshpëritën fjalët
t’i egërsohem me fund.

Në pjesë mot
nën timen botë
me dashuri prehur
së brëndi ndjehur plotë.

16 Gusht, 2004

[drini_në_TR]

Pastërt

Pastër,
mund nuk kam më
pastromë
zbardhmëni o flokë
shkrehtëtirën me borë,
mëndja ime
do të qorohet me Hënë
mjaft po mbahem,
frymë Erë liri
nis pak pastërti.

Rrugë që s’ndalen
Tirana plotë me njerëz,
pastromë
brënda meje o qetësi
thashethemet që vijnë e ikin
bota ime
ledhatohet nga vajza në kalim
s’më josh Ar apo Argjent
mirë jam i pastërt...

Gëzimin që ndjej
nga mendimi
se gëzimeve s’u gjej fundin.
Dhe zëri i ëmbël
i një vajze që këndon
e që s’di se po e dëgjoj...

I pastërt.

31 Gusht 2004.

[drini_në_TR]

Prehje në kohë

Në ngjyrat e lyer përsipër
të mureve të dhomës
ka rënë preh mbi të
i vezëlluar sheh
kujtime
shfaqen në vënd sikur tani ndodhin
të mbartura me vete në mure
afresket e kohës.

Një shishe aty poshtë
gjeri në grykë me ujë
e mbushur me fllucka ajri
mëndja që mbledh kohë të shkuara
çaste në dhomë
shoqni që hynte me cigaren në goj
dhe veglat që muzikonim t’endura nëpër këmbë.

Kërkon të flas
të shikoj pak jasht në ballkon
mos ta dëgjoj njeri që flet
vetëm ai t’i shikoj
aty ku bie pak më shumë hije
ku pret degët e pemës dhe i hedh posht
çfarë desha, ajo që më gëzon,
ja lë në qetësi, i dhënë
koha vetë do tregoj...

10 Tetor 2004

[macia_blu]

perqaaaaf!
kur do behesh prap , drini ne LA?

[Acid_Burn]

edhe une kerkoj per ate me LA urime urime Drini shkruan vertet bukur

[Klajdi03]

Drino thuhet se gjerat me te mira dhe me te bukura ne kete bote nuk mund te shikohen ose te preken---ato duhet te ndihen me zemren dhe tani mund te them me plot goj se me keto poezi ja ke arritur qellimit. Te falenderoj edhe me ndonje nobel prize se shpejti ne literature.

ps. Une e dergova ate foton edhe linkun por siduket nuk ke pasur kohe ose ke harruar fare, megjithate une te dergova nje e-mail po deshe hidhi nje sy

[selina_21]

Urime drini_në_TR ! Jane me te vertet shume poezi te bukura.

[drini_në_TR]

Mace Elinda, të përqaf edhe unë Nuk do vij më në US, të paktën tani për tani nuk kam ndonjë plan. Tirana e sotme po më pëlqen, dhe mendoj se mjafton që unë jam dhe ndihem mirë këtu.

Acid Burn, ke bërë një nënshkrim të bukur. Të falemnderit shumë për urimin tënd. Edhe unë uroj që të kompozosh sa më bukur ashtu si të pëlqen ty në muzik (apo jo?)

Klajdi, të falemnderit shumë vlla për mesazhin tënd kaq të këndshëm. Nobel Prize-i më domethënës për mua është përshtypjet që u ngelen lexuesve në zemra. Në pak mund të gjesh edhe shumë. Dhe megjithatë s'e konsideroj veten shkrimtar.

Selina, të falemnderit

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Botë Tjetër


Buzëqesh me ndrojtje
kur i duket sikur ndjenjat
po i bien në dukje,
vezullojnë nga shkëlqimi
i syve
që shohin vërdallë qytetin
ndalngadal në ngrysje.
Sa larg bote ky tip,
ah, sa plotë me kalimtar e lokale
trotuaret
bisedat e materialistëve pas pares
vulosur me dyllin e miqësive,
brez i një moshe nëpër pub-e
tap nganjëherë,
i harrojnë fare...
Në rrugët që ecen sot,
thonë se në Tiranë
e dinë se ç’tjetri apo njëri bën,
të ardhur nga rrethet
përditë në një ritual...

I magjepsur ndërkohë
nga thyerjet e tingujve
të një melodie
prej bote tjetër
mes njerzimit e perëndive,
dritës
eci në trotuar mes të tjerëve
ndihem sikur
kam qënë në ktë vend përherë.
Sa larg turmës
sa i futur mes tyre,
i sinkronizuar...
Në gjurmët e një bote
që veçse duhet shijuar,
e lindur nga Vjeshta që po agon,
brëndia ime,
e fshehtë që s’kuptohesh dot
ekrane ëndrash,
dashurie
i një të çudituri
mes fjalve të pafunda të një bote...

25 Tetor 2004

[ALLY]

ciao Drini,jam duke degjuar Kronos Quartet ,dhe ajo qe degjoj eshte i te njejte intonazioni si poesia jote ,sot dhe une jam ...keshtu...ally