E thjeshte:NJERIU VDES KUR I VDES SHPRESA DHE QELLIMI PER TE CILIN JETON!
PO
JO
NDOSHTA
NUK EDI
E thjeshte:NJERIU VDES KUR I VDES SHPRESA DHE QELLIMI PER TE CILIN JETON!
Mė falni tė gjithė por VDEKJA nuk ekziston!
Kur Djalli pėrfundimisht u pėrzu nga Krijuesi dhe Streha e Zotėrve, e dini besoj qė Djalli mblodhi nrreth vehtes Forcat e Errėta ose siē quhen ndryshe Tė Keqen!
Nė kėto Forca tė Errėta -vend Kryesor zė VDEKJA pra ajo qė merr shpirtin pėr nė Ferr (kur tėrėsia e qėnies sė njeriut mbi tokė peshon nga e Keqja!)
Pėrfundimisht VDEKJA ėshtė ajo vjen tėmarrė shpirtin!
Njeriu nuk vdes - AI NDRRON JETĖ!
Ai aqė kundėrshton kėtėnuk beson nė Perėndinė! Pra kush nuk beson, ėshtė mė pranė kafshėve sesa njerėzve!
Nuk vdesim! Ndrrojmė jetė! Duke shkruar sejcili atje KU E MERITOJMĖ! Nė Parajsė, nė Purgator, ose nė Ferr!
Agimi
Vdekja eshte perfundimi i nje njeriu ne cdo kuptim.
Fryma e jetes i rikthehet perseri Krijuesit, per arsyen e vetme se Atij i perket.
Pershendetje,
Ne fakt, ne gojen e njerezve vdekja behet me e prekshme, nuk eshte me ai kuptimi klasik i fjales : Vdiq filani!!! per te thene me kete se fizikisht ky person nuk do te ndodhet me mes njerezve. si per tu ambientuar me realitetin e pas-jetes, ne e kemi ftuar nje imazh te vdekjes te beje pjese ne perditshmerine tone si per ti treguar asaj se nuk kemi frike psh, kur themi :
Vdiqa per uje: Vdekja eshte nje lloj kerkese per dicka qe eventualisht se kemi, dhe nje lloj mungese.
Po vdes: Deshire per te ndryshuar nje realitet qe te ka mberthyer pas mos-zgjidhjes se tij.
Po vdes per ta marre vesh! Deshire ekstreme per te bere dicka.
Nejse,
Ndoshta ne kuptimin e vertete te fjales vdekja nuk ekziston, kjo fjala qe perdor poeti i nderuar, me pelqeka me shume, "Nderroj jete" Sepse vete vdekja duhet te jete fillimi i nje jete te re, te cilen truri i njeriut deri tani nuk ka qene ne gjendje qe ta perceptoje( perjashto ketu mesazhet qe kane ardhur nga te derguarit e Zotit).
Une nuk i besoj vdekjes, jam kaq e dashuruar me jeten saqe te besoj ne ekzistencen e saj do te thote te mohoj vete jeten qe me eshte ofruar tani. Por, une nuk mund ti shpetoj fatalitetit te te qenit njeri dhe i vdekshem ne kuptimin fizik, por gjithsesi, asgje nuk me pengon te mendoj se dhe tani qe po shkruaj une mund te kem vdekur, por eshte thjesht iluzioni i te qenit gjalle, Cdo te ndodhte sikur cdo gje te ishte nje iluzion? - Nuk e di.
Nejse,
Tingujt e heshtjes sė mendimeve te pathėna
perplasen nė detin e renkimit pamor,
Lotet e kuq gjurmėt keqaz mbulojnė
U mpiksėn tingujt, ngrirja filloi
Heshtja ime u trishtua...
Ideja e pavdekesise se shpirtit eshte vertete terheqese dhe qe ne njefare menyre te ngushellon para faktit te pamohueshem se nje dite te gjithe do te perfundojme ne pluhur.
Per fat te keq kjo eshte thjeshte nje hipoteze qe e kane shpikur njerezit dhe vazhdon te besohet vetem sepse ashtu na vjen per mbare neve.
Atehere , cila eshte e verteta?.
A ekziston nje e vertete ne lidhje me kete?
Ekziston dhe eshte me e thelle se vete shpirti njerezor, vetem se duhet kerkuar me kujdes, jo ne librat e njerezve , aq me pak ne Komedine Hyjnore te Dante Aligierit.
I nderuar mėsues,
(po flas nga vendi...) Pra nuk po ngrihem nė dėrrasėn e zezė por po flas nga vendi!
"Nė dorėn e gjumit, ka gisht vdekja!" - (I.KADARČ bisedė intime nė vjeshtėn e viti 1976)
"Edhe nėse nuk ekziston Zoti, njerzimi ka bėrė shumė mirė qė e ka "shpikur" besimin fetar, besimin tek Krijuesi Zot!Sepse njeriu ka nevojė tė shkarkojė diku, tė amshohet diku!" - Dr. Prof,Sali Berisha nėntor 1989 intervistė televizive e drejtuar nga Agim Ahmetaj, nė Pallatin e kongreseve nė prezencė tė njė elita intelektuale ku ishin ftuar nga RTSH pėr tė trajtuar temėn "Njeriut ti gjejmė zyrėn, apo Zyrės ti gjejmė njeriun" (merrnin pjesė Docent Taxhedin Bahollit, Prof. Skėnder Gjinushit, Dr. Ylli Popa, nja dy ministra teveqelė tė Ramiz Alisė dhe Agim Doēi)!
Jam dakord me mendimet e tua zotri mėsues, por nesėr unė "nuk vij nė mėsim!" Kjo sepse e ndjej qė ju jeni sadopak ATEIST.
Unė njoh njė njeri qė ėshtė tkhyer nga "jeta e pėrtejme!". Po, po! Mbas njė vdekje tė gjatė prej mėse 92 ditėsh (nėn mrekullinė e Zotit ėshtė rikthyer nė jetė, dhe atė moment ka lėshuar lutjen mė tronditėse: O ZOT TĖ QOFSHA FALĖ! PĖRSE MA BĖRE KĖTĖ!? SIHA MIRĖ, SHUMĖ MIRĖ NĖ AT' JETĖ! ISHA PRANĖ NJERZVE TĖ MIJ MĖ TĖ DASHUR QĖ PREJ VITESH KANĖ VDEKUR! O ZOT PĖRSEEEE!!!.....
Mė beso i nderuar mėsues qė kam dokumenta pėr kėtė, dhe kam intervistuar mjekun mė tė famshėm kroat - qė e tregon vetė rastin e jashtėzakontė!
Ndaj ngul kėmbė qė NUKA KA VDEKJE!
Ne ndrrojmė vetėm jetė!
Agimi
Te jetosh eshte njesoj si te dashurosh; cdo llogjike eshte kunder dhe cdo instinkt eshte pro.
Ej nxenesi yne,
Dua te te them vetem se te kuptoj, madje i kuptoj tallazet e shpirtit tend dhe jane mese te justifikueshme.
Vecse une e di qe ti e sheh ate fijen e drites qe te shoqeron deri ne skaj te nates. Ndiqe ate drite!
Me respekt,
puhiza
Tingujt e heshtjes sė mendimeve te pathėna
perplasen nė detin e renkimit pamor,
Lotet e kuq gjurmėt keqaz mbulojnė
U mpiksėn tingujt, ngrirja filloi
Heshtja ime u trishtua...
Puhiza,
Je vėrtetė i saktė, nuk e di pėr ēka por mė kujtove 4 vargje qė i shkrova enkas pėr parashqevi Simakun (njė kėngė pėr detin) dhe ato 4 vargje nuk i lejoi cenzyra e KQPPSH-sė tė kėndohen! Pra vdiqėn 4 vargje !
Pėrse ti det je i trazuar
A mos ke rėnė nė dashuri?
Ti asnjė lidhje s'ke me mua!
Sepse ti det nuk je njeri!......
Agim Doēi me respekt pėr Puhizėn qė mė kujton tė shkuarėn.....
Faleminderit qe me drejtohesh ''personalisht''.
Dy gjera qe nuk di rreth meje jane , e para nuk jam mesues , e dyta nuk jam ateist.
Ajo historia e mesiperme ishte vertete e vecante dhe prekese , megjithese te them te drejten kjo nuk perben ndonje prove bindese per ate qe po diskutojme.
Nuk dua te ve ne dyshim vertetesine e asaj qe thate, sepse ka patur shume raste qe njerezit jane kthyer ne jete nga nje kome e gjate duke qene ne nje gjendje gjysem te vdekur .
Ne nuk dime se ku ka ''udhetuar'' mendja e tyre gjate vdekjes , dime vetem cfare ata na tregojne pasi zgjohen.
Sic u kuptua nga shembulli juaj, ai njeri paska qene i merzitur qe eshte kthyer ne jete, sepse ka qene i detyruar te ike nga parajsa qiellore , ku ka takuar te afermit e tij.
A ekziston qofte dhe mundesia me e vogel qe kjo te jete me reale se endrrat tona te mesnates qe na zgjojne te bere qull ne djerse?!.
A nuk kemi te drejte te dyshojme qe ''faktet'' e atij personi nuk kane qene deshmi okulare , por vegime dhe imazhe te prodhuara nga ''udhetimi'' imagjinar qe ka pershkuar?.
Per te ilustruar dicka ne lidhje me te vdekurit dhe rikthimin e tyre ne jete , le te tregojme nje rast nga bibla.
Behet fjale per ringjalljen e Llazarit i cili ishte mik i ngushte i Jezu Krishtit .
''Dhe si kishte thene keto, ai therriti me ze te larte:
<>.
Ai qe kishte qene i vdekur doli me kembet dhe duart te lidhura me rripa pelhure dhe fytyren e kishte te mbeshtjelle me nje cope pelhure.
Jezui i tha :<>.
Duhet thene se Llazari nuk protestoi aspak per faktin qe erdhi perseri ne jete. Ai nuk u ankua ndaj mikut te tij qe e ringjalli duke i kthyer perseri jeten.
A mos do te thote kjo qe gjate periudhes 4-ditore ne gjendje te vdekur ai nuk ka pasur kohe te vihet ne kontakt me te afermit e tij ne parajse qe te deshironte te kthehej perseri ne jeten tokesore?!
Po Jezui , si Biri i Perendise , a nuk e dinte valle qe miku i tij ishte ne parajse , i lumtur prane te afermeve te tij te dashur?.
Pse duhej ta ndeshkonte duke e risjelle ne toke?.
Per gjithe keto pyetje ka pergjigje, por sic e thashe dhe me lart ato nuk mund ti gjesh ne romane apo novela , as duke pyetur profesoret apo doktorret e cfaredo lloj niveli.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga mesues : 13-07-2002 mė 15:34
Krijoni Kontakt