elisabet:
Faktikisht, kjo varet. Per mendimin tim, probabiliteti me i lart per tu ndare eshte kur dy njerez lidhen sepse "mendojn" se kane ren ne dashuri. Pse? Sepse k'ta njerez po mendojn kryesisht per ndienjat. Tani, cfare eshte me teper e llogjikshme? Te qendrojn bashke ata qe jane menduar mire (si per te ardhmen, si per ndenjat, e shume gjera te tjera...) apo ata qe mendojn se kane gjetur fatin per momentin?Ndodh shume rralle qe nje femer apo mashkull te martohet me te parin person qe njeh, dhe per mendimin tim probabiliteti per tu ndare eshte me i madh se tek nje martese qe kane pasur njohje te tjera me pare...
Dhe te them te drejten, kur e hapa k'te teme, nuk e kisha mendjen te martesa, por me teper te "dating". Megjithate meqense diskutimi morri ate drejtim, ne lidhje me ate shembullin qe permende ne lidhje me martesen, une them se ne disa aspekte (jo te tera) njeriu eshte po i njejt (dmth edhe po te martohet edhe po te bej date). Pra dua te them se, ne qoftese ndahesh shpesh nga nje girlfriend, ka shume mundesi qe te ndahesh shpesh dhe nga gruaja qe marton...etj
Por pyetjet e mia, jane kryesisht te lidhura me karakterin e nje njeriu qe ben "date" perpara se te martohet. Arseyja perse nuk permenda martesen eshte sepse (ne konceptin tradicional te pakten), kur martohet nje njeri, shpresoj te jete me i dedikuar ndaj familjes. (dhe me dedikim nenkuptohen shume gjera)
Krijoni Kontakt