Mikhail Lermontov

[Ke-ler]

Enderr

Nen diellin pervelues dagestanas
Po dergjem me nje plage mu ne gji;
Kullon ajo,kullon e po me çan,
As ngrihem,as leviz dot,s'kam fuqi.

I vetem mes lugines krejt te shkrete,
Rrethuar rreth nga shpate kercenues,
Me djeg e po me ndjell diellli i nxehte
Nje gjume vdekje,gjume enderrues.

Dhe shoh ne enderr larg shtepine time
Te mbushur plot me njerez te gezuar,
Me vajza dhe me nuse gjeraqina,
Biseda vlon e zjen vetem per mua.

Por vetem nje mes tyre rri menduar,
As flet,as bisedon,po vetem hesht
Dhe shpirt' i saj ne enderr i harruar,
Nje zot e di se çfare ajo sheh;

Lugin' e Dagestanit larg i shfaqet
Nje trup i njohur shtrire ne mes saj;
Ne gjoks te tij tymon dhe nxin plaga
Dhe gjaku rrjedh e pikset ca nga ca.

1841

Shqiperoi Vangjush Ziko

[Rusnod]

VELI

Po zbardhet veli i vetmuar
Diku në detin plotësisht larg!..
Ç'kërkon këtu, në dhe të huaj?
Çfarë humbi në atdheun, vëlla ?..

Ja luajnë valët - fryn thëllimi,
Përkulet një direk i hollë
I mjerë! s'kërkon as lumturinë
edhe jo nga ajo vrapon!

Mbi të ka rreze e diellit,
Currili i bardhë ka pranë atij…
po ai stuhinë e lutet, gjoja
qetësia ka në çdo stuhi!

nga Lermontovi, 1832

ПАРУС

Белеет парус одинокой
В тумане моря голубом!..
Что ищет он в стране далекой?
Что кинул он в краю родном?..

Играют волны — ветер свищет,
И мачта гнется и скрипит...
Увы! он счастия не ищет,
И не от счастия бежит!

Под ним струя светлей лазури,
Над ним луч солнца золотой...
А он, мятежный, просит бури,
Как будто в бурях есть покой!

[Ke-ler]

Poeti

Kjo kama ime ndrit, e lare me flori;
Dhe tehu i sigurt s'ka te share;
Bullati 1) si e kalit, ka mbetur fshehtesi-
Nje trashegim nga koha e pare.

Kaloresit ne mal kaq vite ajo i sherbeu,
Pagim sherbese as qe kerkoi;
Jo veç nje kraharor tmerrisht ajo shpertheu,
Jo veç nje varr te zi gerrmoi.

Me e bindur se nje skllav qe shoqe ne defrim,
Dhe e fyer, keq pat vrengellitur;
Nje sjellje njerezisht, per te qe pa dyshim
Stolisje e turpshme dhe e pa-ditur.

U muarr ne Terek prej nje Kozaku trim
Nga trup' i ftoht' i zoterise
Dhe gjate ne dyqan e mbajti ne shtegtim
Nje mergimtar i Armenise.

Sot pa kellefin e vet, te rrahur ne luftim,
E mjera shoqe e heroit ka mbetur,
Ajo shkelqeu ne mur plot ar e vetetim,
Sa keq, pa zulm edhe e papyetur!

Askush s'e perkedhel, e nuk i ben spastrim,
S'e prek me dore kujdesimi,
Askush nuk ia lexon me zell ate mbishkrim
Kur ze te falet para agimi.-

Ne qofe se ti sot je delikat, poet,
Misjonin tend e ke mohuar,
Ke ndruar ne flori te lartin tend pushtet,
Qe bot' e tere e ka adhuruar.

Kuvendi yt ritmik i zerit plot fuqi
E ndes per lufe lufetarin,
I duhej turmes fort, si kupa per gosti,
Dhe si temjani per altarin.

Mes turmes vargu yt si frym' e Zotit qe,
I zgjoj mendime bujarije,
Dhe ne te vjetrin pirg posi kembane u ndje
Nder dite lavdie e zie.

Po gjuha jote e thjeshte, e mburrur, me merzit,
Na shet genjeshtra dhe shkelqime;
Si ngjyre e vjeter, bot' e vjetr' u zvetetit,
Fsheh rrudhat nen kuqerime.

Do zgjohesh, o profet i tallur, serish per ne!
Apo, hakmarrja duke ushtuar,
Prej t'artit tend kellef s'do t'heqish ate teh,
Me ndryshk perbuzjeje mbuluar?...

1) Nje popull i Rusise

[Rusnod]

1) Nje popull i Rusise

bullati seshte emrin e popullit. ky eshte lloja e celikut