Mowlana Jalaluddin Rumi

[Diabolis]

Rubai 25

O mik, ne miqesi ne ecim tok te dy,
Kudo ku ti hedh kemben dheu jam aty.
Te jete ligj besimi ne dashuri - te pyes ty-
Boten ta shikosh e mos te t’shoh ne sy.

[Diabolis]

Rubai 45

Brenda shpirtit ke një shpirt, e kërko,
Brenda malit ke një thesar, e zbulo.
Si dervishi të vërtetën në mundesh kërko
Jashtë mos shih, në vetvete e zbulo.

[Diabolis]

Rubai 51

Pashë në gjumë sakiun me besë,
Kupën me verë në dorë të qesë.
Shëmbëlltyrës i ofrova shërbesë,
Në mund mjeshtri ynë të mbesë.

[Diabolis]

Rubai 57

Dashuria është udha që lajmëtari sjell
Dashuria behet nënë, dashuria na pjell.
O nëna jonë e mbuluar nën vel,
Fshehur edhe më kur bëhemi të pasjellë.

[Diabolis]

Rubai 128

O c’eshte kjo qe fytyres i jep lezet?
Kjo pa te cilen fytyra na sterroset?
Nje cast ne fytyre behet e padukshme,
Tjetrin nga pafundesia mbi fytyre godet.

Rubai 128

O c’eshte kjo qe fytyres i jep lezet?
Kjo pa te cilen fytyra na sterroset?
Nje cast nga fytyra ne padukje shket,
Tjetrin nga pafundesia mbi fytyre godet.

[Diabolis]

Rubai 60

Në kësaj rruge aroma s’të ka mbritur,
Në anë këtij lumi rrobat s‘i ke hequr.
Këtej fillon ajo rrugë andej bitisur,
Rrugë nga më s’kthehesh ku je nisur.

[Diabolis]

Rubai 63

Në jeta soset, Zoti ka dhënë tjetër jetë
Në jetën vdekja merr, tjetrën ke përjetë.
Dashuria është burimi i jetës, eja me të,
Çdo pikë uji në det, mbart dashurinë e vet.

[Diabolis]

Rubai 64

Në unë vdes, më ço, mos prit,
Ti prehem të vluarës në shpirt.
Në buzët mi puth kur jam mehit,
Në u ringjallsha mos u çudit.

[Diabolis]

Rubai 66

Pyes se kush lart më ngriti mua
Ai që në fillesë mu shpirtëzua.
Herë-herë mbyll sytë si fajkua,
Herë-herë lëshohem si ai të gjuaj.

[Diabolis]

Rubai 71

Grimcë jam, dielli im rrezear,
Më je shërim kur jam pikëllimtar.
Me krahë flatrash drejt teje firar,
Unë bëhem kashtë, ti je qelibar.