Lashtesia e gjuhes shqipe

[bela70]

Gjuha me të cilën janë shkruajtur veprat origjinale Iliada dhe Odisea të Homerit ka qenë ShqipJA. Disa të dhëna për këtë janë tek libri me autor Aristidh P. Kola, Arvanitasit dhe prejardhja e grekërve, Sh. B. 55, Tiranë, 2002; faqe 171-173.




Nr.
Shqip
Homerike
Bizantine


(Greqishtja e sotme)


1
Ai që nëm, nëm (folje)
Neme-sis, neme-sao
Katara

2
Anda, ënda
Andha-no
Efkharistisi

3
Arë, ara
Arura
Horáfi

4
Bashkë ec
Vask ithi
Porevume

5
Dera
Thira
Porta

6
Deti
Theti-s
Thalasa

7
Dhe, dheu (tokë)
Jea, dhor, dha
Ji

8
Dor-ë, dor-a
Ekedeka-dor-o
Qheri

9
Dru
Dris, drimos, driti
Ksilo

10
Edhe, dhe
Idhe, te
Qe

11
Elbë, elbi
Alfiton
Krithari

12
Enë (veshje)
Enimi
Ruho

13
Errët, errësirë
Ere-vos
Skotos

14
Ethe (kam ethe)
Ethir, ethae
Piretos

15
Flas
Flio, fliarae
Milao, omilae

16
Fryma, frima (dialekt jugor)
Frimao
Fisima

17
Hedh
Heo
Rhino, tinazo, sio

18
Heq (helkj = tërheq)
Elko
Travae

19
Iki, ike
Iko
Fevgo

20
Kale, kali
Kelis-tos
álogo

21
Kall (djeg)
Kileo
Qeo

22
Korr
Kiro
Thiro

23
Krua, kroi
Krunos
Vrisi

24
Krye, krie
Krithen, ****
Qefali

25
Lehem (lind)
Leho, lohia
Jenieme

26
Lepur
Leporis
Lagaes

27
Lesh
Lasios
Malå

28
Lig (i lig)
Lig-ios, lig-aes
Adhinatos

29
Loz, ljoz (arbërisht)
Lizo
Pezo

30
Lutem
Litome
Parakalae

31
Marr, mar
Mar-pto
Perno

32
Marrë (i marrë)
Margos
Trelaes

33
Më duket
Dhokei mi
Nomizo

34
Mend, mendoj
Mendohem
Medhome Sqeftome, nus

35
Mëri, mëni (dialekt verior)
Minis
Thimos

36
Mi, miu
Mis
Pondåqi

37
Mjeshtër
Mistor
Tehnitis

38
Mjet
Mitos
Nima hondrae

39
Ndaj, daj (dialekt verior)
Dheo, deo
Horizon

40
Ne (neve)
Noi
Emis

41
Nisem
Nisome
Ksqinae

42
Nuk
Ni uk
Dhen

43
Nuse
Nisos, nios
Nifi

44
Para (përpara)
Paros
Mbrostá

45
Për ty
Par ti
Ja sena

46
Për-hapa, për-hapsh
Apsh, aps
Piso

47
Punë, puna
Ponos
Dhuliá

48
Qas, kias
Qio, kio
Simono

49
Qen, qeni
Qion
Sqilos

50
Re, retë
Rea (perëndia e reve)
Sinefo

51
Rrah
Rahso, raso
Dherno, htipae

52
Rri (qëndroj)
e-ri-dhome
Kathome

53
Rronjë (rroj, jetoj)
Rronio, rronimi
Zo, akmazo

54
Ruaj, rojtar
Rrio, rritor
Filáso

55
Shkel
Skel-os
Patio, patae

56
Shkop
Skipon, skiptro
Ravdhi

57
Sy
O-se
Máti

58
Tata, ati, i jati
Tata, ata, jetas
Pateras

59
Ter (thaj)
Ter-so
Stegnaeno

60
Thërres, thrres, thrras
Threo, throos
Fonazo

61
Torrë
Tornoo
Jiro

62
Udhë, udha
Udhos
Dhromos

63
Vanë (shkuan)
Van
Pigan

64
Vend, ved
Ved-os, vedh-os
Edhafos, topos

65
Verë (stina e Verës)
Vear
Kaloqeri

66
Vesa, versa
Versi
Dhrosos

67
Vesh, vishem
Ves-this, vesnimi
Forae, foráo

68
Zien
Zei
Vrazi

[bela70]

Ja pra shiqoni dhe vet se cila nga keto dy gjuh,shqipja dhe greqishtja jan pasuese e gjuhes helene(te kohes se homerit)ku nga vet shembujt e mesiper po shifet se shqipja esht vet ajo gjuh(pra homerike)ndesa greqishtja nuk ka as afersi te pakten,lenema qe te jet ajo gjuh.

Pra cila gjuh esht me e lasht,dhe ne qfar gjuhe flitnin helenet qe sode e quajn veten "grek".

Pres komente tuaja,me te mira nga bela.

[gladiator]

Bela .
Shko te British Museum,ne London dhe do gjesh nje Papyri nga dora e Homerit,e shek 7 pk.
Une per vete e kam pare dhe mund te them qe ishte ne gjuhen Greke,e dialekti Ionik,pothuajse me pak ndryshim nga Greqishtja sot.

[Niçe]

Postuar më parë nga gladiator
Bela .
Shko te British Museum,ne London dhe do gjesh nje Papyri nga dora e Homerit,e shek 7 pk.
Une per vete e kam pare dhe mund te them qe ishte ne gjuhen Greke,e dialekti Ionik,pothuajse me pak ndryshim nga Greqishtja sot.

faleminderit Beles

ne radhe te pare per Homerin asgja s' asht e sigure
1. Homeri ishte i verber qysh se lindi dhe nuk ka shkru' "shume" si pasoje e kesaj... NUK KA SHKRUE!
2. Homeri nuk e krijoi Iliaden dhe Odisene por i mori nga populli pellazg i pellgut egjeano- jonik
3. Ka shume argumenta qi vertetojne se grekt dhe iliret ishin popuj pellazg, pra i njajti popull; greket nuk flitnin ne shpija gjuhen zyrtare helene, por nji gjuhe ma te thjeshte qi me shume mundesi asht shqipja
4. Ti ke ba mire qi ke shkue te muzeumi ne Londer, por mos harro se te shohesh nji mumje per te cilen thon e se asht Ramsesi i 7, nuk do me thane te shohesh te verteten... muzeumet jane me pagese dhe nganjiher bajne gabimin fatal: KRIJOJNE HISTORINE QI THJESHT DUHEJ TE DESHMONIN
5. Ne nuk jena studiuesa gjuhet, por nji kontribut mund ta japim asht me e studiue e me ja percjelle femijeve te qarte, te paster e te pashmangun...
6. A. Kola nuk thote ndonji gja te re, por jep ndonji hollesi ma teper per nji teze qi bota e ka pranue prej disa dekadash e na vazdhojme ta kqyrim me shume dyshim, kjo edhe per faj te edukimit tone marksisto- leninist...

kaq!

[Kryeplaku]

Bela a e ke lexuar ndonje here "Homerin", une e lexova dhe nuk gjeta ndonje fjale shqipe (pervec huazimeve te bera nga Shqipja dhe fjalet e perbashketa).

Shpresoje mos besosh se Iliada dhe Odisia kane vetem 68 fjale, se do ishte poshterim per "Homerin"!

[bela70]

Po me duket e kot ti komentoj mendimet e juaja,vetem se po ju kshilloj lexoni per historin e kombit tuaj me shum se esht shum dem qe kaq pak po dini,do te bini ne stuata te veshtira nese ju bjen ne ndonje bised me te huaj,kur bisedoni per kombin tuaj e ata do din me shum se ju.

Dobesia me e madhe esht te injoroni vetveten.

OOO kryeplaku e kam lexuar Homerin,po nuk e di se ne qe gjuh e paske lexuar ti.

Po e mbylli me fjalen tende Zgjohuni o Shqiptar,se ju ka zen gjum i gjat,e kur do zgjoheni nuk do e kuptoni as ket gjuh qe keni mesuar ne shkoll?!!

[bela70]

Ja dhe disa shembuj nga deshifrime me an te gjuhes ton.

Disa te dhena nga libri i Falaskit.

Ketu ajo thot se gjuha Pellazge,etrure dhe ilire ishin nje gjuh pasi keta ishin nje popull veq i quanin me emra te ndryshem.
Si pasardhes drejtperdrejt te tyre jan shqiptaret dhe gjuha e tyre eshte evetmja me te cilen mund te deshifrohen shkrimet e tyre.

Aty thot se etruret e kan quajt veten RESE dmth reze pasi me menqurin e tyre ne at koh kan rezuar ne popujt tjer,dmth ju kan jap dijeni.

Etrur ju kan then te tjeret per shkak se kan qen me te diturit dmth vendi i trurit etruria,dmth koka,kryet e vendit ose kryeparet.

Tit livi thot:se edhe ne sh.IV aristokratet e rinje romak kan mesuar letersin etrure dhe e kan perdorur per te perfunduar studimet e tyre ne Caere(Cerveteri)ne etruri.

Herodotitruret e flisnin gjuhen e nje populli te lasht,qe jetonte ne krahinat e mesdheut ,para ardhjes te grekve.


Disa shembuj:Ne hyrje te universitetitr te perugjias-itali.

Avle skeli madnoia leye da.

Etrurisht Shqip Italisht


AVLE Avlli Nell avello

SCELI Shkeli Scese

MADNOIA Madhnia Il grandisimo

LEYE Leje Permesso

DA Dha Diede


Ne njerin nga sarkafoget te Chius-it,lexojm:

LA ROJ PA VUJ

Kte me duket skem qfar ta komentoj pasi qdo shqiptar e kupton,La rojtjen (JETEN) pa vuajtje.


Vijon.















Mesazhe: 401
Regjistruar: 30-1-2003
Lokalizimi: Kosov Peje
Anëtari është JoNëlinjë

Humori:
Postuar më 31-1-2003 në 19:46

Ne nje var ne tarquinia-itali,i cili ishte i ndar ne pjes si dhoma,muret ishin te pikturuara me mesazhe te ndryshme,ne njerin prej mureve paraqitet nji sken lufte,persiper se ciles esht shkrojtur kjo shprehje:

U THUSHTE

d.m.th u thasht,ose te flitet gjitjhmon per kete faqe historike te lavdrueshme.

Po aty ne nje var tjeter ishte e shkruar:

NE ITHNIA

Ne sod do te thonim NE IDHRIM,por baza e fjales eshte IDHNIA,edhe sot.


Ne Feltre,midis Triestes e Venedikut, lexojm ket shprehje zie:

ZI PA NALE

Ky eshte nje mbishkrim i trishtueshem,qe na e transmeton trishtimin e madh te kesaj familje,d.m.th. na ka kaplu zija pa ndalur (nga vdekja e antareve).


Nje mbishkrim ne Val Camonika,qe skemi pse e diskutojm pas eshte origjinal shqip:

VINI RE


Po aty ne Val Camonika ne nje ene,vazo,ku shkruante:

Eno hine

Qe dmth ena ka sherbyer per ruajtjen e hirit te vdekurve,pasi ne at zon kishin zakon ti digjnin te vdekurit,pra ena ishte nje hinore apo urne per te ruajtur hirin e te vdekurit.

Po aty tek Universiteti i Peruxhes lexojm:

LA FISI FARI LA

Qe d.m.th.aj qe vajti la farefisin.

Po aty:

ARNO SE SE YJ NA YE KUME RESA


Qe mund ta eshpjegojm si: Krijues,meq ne yje na je,ti e meriton kumtimin e rezeve(etrurve)

Dua tju sqaeoj se etruret ARNO e quanin zotin,krijuesin e krejt te mirave jetsore,sod kjo fjali ne gjuhen shqipe e ka humb kuptimin e athershem si kriues,sod arno d.mtj te arnosh diqka ,ta sjellish ne gjendje qe prap ta e perdorim.












Mesazhe: 401
Regjistruar: 30-1-2003
Lokalizimi: Kosov Peje
Anëtari është JoNëlinjë

Humori:
Postuar më 31-1-2003 në 20:34

Ne muzeun e zagrebit eshte nje mumie,te cilen e kan sjell nga egjipti.Mumja eshte mbeshtjell me nje qarqaf(liber linteus) dhe permban nje mbishkrim te gjat me alfabetin dhe gjuhen etrure,por fatkeqsisht ata qe e kan ven mumien brenda qarqafit nuk i kan dhen rendesi shkrimit,por kan pasur kujdes qe mos te prishej mumia.Keshtu e kan prer qarqafin nga lart poshte,rypa rypa,me te cilet e kan lidhur mir e mir mumien.Ku e ben te veshtir te lexohet permbajtja e ter shkrimit ne qarqaf perveq disa fjalve.
Psh un munda ta lexoj ket mbishkrim te cunget:

MU LOC
HILARE
...
LA ETIM

D.m.th. Mua locin(djalin e vogel) me hile ...Me la jetim.

Ne nje urne lexuam shkrimin:

LOC TREPI,TUT NAI PAN
L...REMZ NA RESE THE RINIA


qe d.m.th. Loci u tret(u humb).Tut(friken)na e pane te tjeret

L...Ram na rezet(etruret),po ashtu edhe Rinia.

Ne ket dokument fare qart vrehen fjalit LOC,TUT,PAN,RINIA qe edhe sod perdoren ne gjuhen ton shqipe pa fije ndryshimi.


Ne Artimino,afer Firenzes,mbi nje var etrur kmi ket mbishkrim:

KU LE NISEMI


D.m.th nga kemi lind po ikim,andej jemi nis.

Prap nje nga universiteti i Peruxhias ku shkruan:

LAN VETI LAN URIA


Qe d.m.th.lan veten,pra trupin,vdiqen,lan urin,pra nuk kan me uri pasi ndruan jet,vdiqen.


Ne qdo varez te etrurve gati qdohet ndeshemi me dy hyjni te tyre te vizatuarta apo te gdhendura ne hyrje te varit e qe jan,ne anen e majt KHARUN,me krih dhe nje si lloj sopate,dhe me fetyr mashkulli.
Ndersa ne anen e djathte eshte hyjnesha VANTH,poashtu me krih dhe shpesh me nje si flakadan ne dor.
Keta jan rojet apo udhrefyesit e te vdekurit per ne at bot pra KHARUN-Kahrun ne shqip duke ruajt varezat,ndersa VANTH-vend ne shqip pra vend(atdhe)kjo me flakadanin e saj ju tregon vendesve se nga duhet te shkojn per ne at bot,pra jan roja dhe percjellsi i vendesve RESAVE(etrurve).





eDSH








Mesazhe: 718
Regjistruar: 24-6-2002
Anëtari është JoNëlinjë

Humori:
Postuar më 14-2-2003 në 09:23

disa fjale me tej

Problemi i gjuhes së mistershme të etruskeve të lashtë në Italinë Qëndrore.


Per një kohë të gjatë mendohej se ajo nuk ka patur asnjë lidhje me gjuhë të tjera të njohura. Megjithatë, vitet e fundit, një studiues italian, Filipo Koareli, në shkrimet e tij rreth Qyteteve Etruske të Italisë, deklaroi se gjuha misterioze e etruskeve ishte ngushtësisht "e lidhur me gjuhën parahelene të Lemnosit". Lemnosi është një ishull pellazg në perëndim te Trojës pellazge. Studiuesja bashkëkohëse me origjinë shqiptare, Nermin Vlora Falaski, është autore e një studimi të dytë rreth qytetërimit evro-mesdhetar, të titulluar Gjuha Etruske, një gjuhë e gialle. Duke shfrytëzuar veprat e studiuesve të tjerë, që nga lashtësia deri në ditët e sotme, dhe duke analizuar epigrafet e shumta etruske, ajo arriti në përfundimin se etruskët ishin pasardhës të drejtpërdrejtë të pellazgëve, që populluan pjesën me të rnadhe të trevave mesdhetare. Teksti prej 176 faqesh, në italisht dhe anglisht, është ilustruar me 49 fotografi me ngjyra dhe 53 riprodhime origjinale të mbishkrimeve etruske. Gjithashtu, jepet edhe një transkriptim me shkronja latine i cdo fjale etruske, përgjegjëset e saj në italisht, anglisht e shqip, si edhe një pasqyrë e alfabeteve përkatëse. Teza e saj mjaft bindëse pretendon se këto mbishkrime etruske mund të interpretohen vetëm nëpërmjet idiomës pellazgo-ilire, të ruajtur në gjuhën shqipe.
Studiuesit shqiptare mund të mos jenë shumë objektivë, por fakti është se, pas studimit të epitafeve mbi varret, kolonat dhe qeramikën etruske, të gjetura në Peruxhia e gjetkë në Toskanë, ata mund ta krahasonin këtë gjuhë vetëm me dialektin toskë të shqipes. Edhe vetë emërtimi italian per këtë trevë etruske është Toskana, vendi i Toskëve, emër ky identik me atë të shqiptarëve të jugut. Megjithatë, kjo cështje u takon specialistëve. Sidoqoftë, mund të thuhet se, padyshim, këtu nuk bëhet fjalë per një koincidencë të rastit.
Hulumtimi i fjalorit karakteristik të këtij populli parahelen bëri që studiuesi francez Luis Benlov të arrinte të njëjtin përfundim në librin e tij "La Grèce avant les Grecs (Greqia para grekëve), të botuar në Paris me 1877. Ai vërejti se "shumë emra vendesh, malesh, lumenjsh e figurash legjendare, te cilat nuk mund te shpjegohen nga etimologjia e fjalëve greke, mund të shpjegohen fare mire nëpërmjet një gjuhe jogreke. Deri me sot vetëm një gjuhë eshtë e afte te hedhë dritë mbi këto emra: kjo është gjuha shqipe. Prandaj autori i këtij punimi ështe i detyruar të mbështesë tezën se shqiptarët e sotëm janë pasardhës të popullsisë, e cila jetonte para ardhjes së grekëve në trevat përgjatë Adriatikut e deri në Halis" (x,xi). Halis ishte një lume në lindje të Azisë së Vogël.

marre nga libriShqiptaret" i Edwin Jacques

Keto ju solla nga nje forum tjeter ku jam antare(KUVENDI eDSH)aty do gjeni mjaft ne lidhje me ket tem.

[bela70]

Ja dhe disa shembuj(fakte).


Thot tat parlava albanese.

THOTI FLISTE SHQIP



Shkruan: Prof. Skender RIZAJ
Shtype këtë faqe


Thoti ishte edhe krijues i shkencës antike. Ai dhe dijetarët tjerë, flitnin shqip qysh para 12000 vjetëve, meqë ajo periudhë historike (parahistorike) konsiderohej si erë ilire, apo kuturë pellazgjiko - ilire e shqiptarëve të lashtë.


Filologu i shquar nga Roma Giuseppe Catapano, botoi si rezuitat të punës së tij kërkimore - shkencore 40 vjeçare, një vepër kapitale nga fusha, e shkencave i filologjike, të cilës i vuri një titull mjaft interesant: THOT - TAT PARLAVA ALBANESE (Thoti - Tati fliste shqip).



Është hartuar në italishte në formë proze dhe poezie, madje në italishte dhe arbërishte. Siç shihet nga vepra, autori, për studimin e vet delikat dhe të vështirë, është mbështetur kryesisht në veprat e shkrimtarëve antikë dhe në përmendoret e egjiptianëve, hititëve, grekëve dhe romakëve të vjetër, respektivisht edhe në shkrimet e ilirëve - shqiptarëve të lashtë. Duhet theksuar që në fillim se pohimet e Giuseppe Catapanos janë në harmoni me pohimet e shumë filologëve, historianëve dhe arkeologëve anglezë, francezë, turq, arabë dhe shqiptarë. Qëllimi im themelor është që me këtë shkrim t'ua prezentoj lexuesve tanë një vepër vërtet me rëndësi kolosale, e cila i dedikohet kulturës së lashtë të ilirëve shqiptarëve. Nga ana tjetër, shpresojmë se kjo do ta nxisë kritikën shkencore në këto fusha të dijes, e cila për fat të keq, deri në ditët tona nuk ka arritur të jetë në nivel të duhur. Sipas mendimit të Catapanos, shqipja, më drejtë, ilirishtja, po u flitka më se 12000 vjet, ndërsa sipas Horald Whitehall-it, profesor i linguistikës anglo gjermane në universitetin Indiana (SHBA), shqipja është dega më e vjetër e trungut të familjes së gjuhëve indoevropiane. Si e tillë, ajo nuk është degëzuar më tutje, por ka mbetur si gjuhë e parë dhe e vetmuar. Kemi lexuar dhe dëgjuar për hieroglifet e egjiptianëve të lashtë, të cilët si skalitje të shenjta, janë krijuar para 4000 vjetëve para e.s., por deri në ditët tona, nuk kemi ditur se hieroglifet egjiptiane kanë domethënie shqipe. Këtë dukuri na e zbuloi filologu Giuseppe Catapano në veprën e vet "Thoti - Tati fliste shqip". Po kush ishte THOT - i ? THOT-i (ose TOT-i) (lat., gr. Thoth; egjip. Tehuti) ishte perëndia e mësimit, e shkathtësisë së të shkruarit, e shkencës dhe e magjisë së egjiptianëve të lashtë; pastaj ishte matës i kohës dhe zbulues i numrave dhe përpilues i hieroglifeve. Ai përshkruhej si qenie me trup të njeriut e me kokë të ibisit, përkatësisht të shqipes (shqiponjës). Ndërkaq, sipas Giuseppe Catapanos, Thot-i, i cili e "fliste shqipen", i përpiloi hieroglifet, alfabetin fonetik të egjiptianëve të lashtë, duke u mbështetur në gjuhën e vet amtare" - në gjuhën shqipe.
Jo vetëm kaq, konstaton Catapanoja - nga hieroglifet egjiptiane u formuan edhe alfabetet, shkronjat tjera, ato të shqipes (të cilat njihen si shkronja latine, shih tabelën, të hebraishtes, samaritano - palestinishtes, sirianishtes, arabishtes dhe të greqishtes. Thoti ishte edhe krijues i shkencës antike. Ai dhe dijetarët tjerë, flitnin shqip qysh para 12000 vjetëve, meqë ajo periudhë historike (parahistorike) konsiderohej si erë ilire, apo kuturë pellazgjiko - ilire e shqiptarëve të lashtë. Sipas Giuseppe Catapanos, emërtimi Thot, padyshim, rrjedh nga folja e shqipes: thom, thua, thotë = me thënë, besim, lajm, etj. me kuptim "lajmëtar i zotave" (messagero degli dei). Për më tepër, emri Thot, në gjuhën shqipe ka edhe domethënien: me i thënë, të gjitha dituritë (urtësitë e Atlantidës Atlasit - Atlashit, e cila, poashtu, shpjegohet, nga autori në fjalë, me shqipen: AT = at - baba, dhe LASH(TË = i vjetër, që do të thotë: stërgjysh. Por, çfarë paraqiste Atlantida? Ajo sipas Platonit (427 - 347 p.e.s.) ishte vend i madh dhe i fuqishëm, i cili, 9000 vjet para tij, ishte mbytur në Oqeanin Atlantik. Sipas G.Catapanos, Atlasi - Atlantida ishte një nga vendet më të zhvilluara të stërgjyshëve të shqiptarëve të sotëm, të cilët, pas zhdukjes së saj (Atlantidës) para 12000 vjetëve, atlantidasit e mbetur gjallë kaluan në luginën e Nilit, ku e krijuan një kulturë të re, kulturën e egjiptianëve të lashtë, e cila, si duket, qe vazhdim i kulturës së Atlantidës. Në të mirë të këtij mendimi flasin edhe rezultatet shkencore të punës shumëvjeçare të G.Catapanos, i cili, përkitazi me këtë çështje, thotë: Atlantida quhej edhe Borei, d.m.th. e bardhë, nga fjala iliro shqipe: borë. Kjo fjalë përdorej te egjiptianët e lashtë në formë borea; në frëngjishte të vjetër si bore, kurse në italishte si borea. Nga ana tjetër borea në Egjiptin e lashtë identifikohej me sfingën. Sfinga në Egjipt ishte një amblemë guri, adhurues i DRITËS, që e personifikonte Zotin. Prandaj Thoti, sipas gjykimit të Catapanos, nuk i takonte erës egjiptiane, por asaj të boreo-s, d.m.th., të erës së Atlantidës. Sepse Thoti konsiderohej krijues i doktrinës VERBALO - DRITËS, që u manifestua në Tokë. E DIELLI, ishte simbol i NJË PERËNDIE, ATUM ose TEM, terma këto që kanë shpjegim iliro - shqip:

AIN
A,a
BROF
B
DORË
D

GATH
G
FJERË
F
HJETË
H

KUFË
K
MIRË
M
GJI
GJ

NU
N
U
U
PLIS
P

QULL
Q
BUZË
R
STOL-i
S

SIXHIR
S
TËRË
T
TËRË
T

ISË
I
ASHIM
A, O
ZVARANIK
Z,ZH

SHI
SH





• AT = at = at (babë • U = unë • M = më = mëmë • T = tatë = babë • E = e • M = më = mëmë

Edhe G.Catapano është i mendimit se emri ilir rrjedh nga i lirë, dhe shqiptar nga shqiponja, d.m.th. ashtu siç e shpjegon tradita shqiptare, sepse shqipja (shqiponja) e simbolizon DRITËN, THOTIN, ZOTIN. Kështu edhe hierogiifi i parë >>>>, të cilin Thoti e quajti shqip AIN = IBIS = SHQIPE, e simbolizon vet THOTIN, d.m.th. ZOTIN, dhe ka këtë shpjegim në shqipen:

• A = ATË, fillimi premierës; Zot! At i përjetshëm
• I = fjalë (folje) krijuese (themeluese) e fillimit: Zot krijues
• N = (N = NU = në ujë materie e parë (uji) për të gjitha krijesat; Zot i përhapjes së dashurisë.

AIN-i, pra, ishte simbol që tregonte edhe lindjen, vitalitetin e burrërisë, i cili frymëzonte krijesën Në të vertetë Thoti, me këtë hieroglif, i cili qe i pari dhe më i rëndesishmi në sistemin e hieroglifeve, e simbolizoi vetveten, sepse ishte krijues i tij, pra ishte perëndi - Zot. Ky hieroglif në alfabetin e shqipes paraqitet me A.
• Hieroglifi , të cilin Thoti e quajti me fjalën shqipe BROF, me kuptim në kembë, paraqiste tingullin e germës shqipe B. Tregon qëndrimin karakteristik të njeriut inteligjent krijuar nga periudha në pozite drejtë, me kokë lart, i cili është duke e ruajtur fuqinë lart në qiell e në mënyrë të përhershme. Tregon se ky qëndrim është njelëzor e vet njeriu, si qenie, është i përsosur. Fjala brof në shqipen e sotme ka këto kuptims: Ngrihem menjëherë në këmbë. Brofi ne këmbë. U ngrit (u çua) brof.
• Hieroglifi ; të cilin Thoti e quajti DORË, si simbolikë paraqiste punën e dorës së njeriut, apo të gjitha intervenimet e njeriut për pronësi, me qelli që puna të jetë e begatshme e dobishme për njeriun. Ky hieroglif në shqipen mori formën D.
• Hieroglifi , të cilin Thoti e quajti GATH (GARDH), e si simbolikë paraqiste ndalesën - pengimin - gardhin në afërsi të faltores, në alfabetin shqip e mori formën G.
• Hieroglifi të cilin Thoti e quajti FJERË, paraqiste shlingën ose neperkën, gjarpërin helmues, me kokë të shtypur në trajtë trekëndëshi, me dy dhëmbë në gojë dhe bisht të shkurtër. Edhe sot e kësaj dite nepërka quhet FjERË, në Malësi, në dialektin gegë. Në shqipen mori formën F.
Hieroglifi , të cilin Thoti e quajti HJETË, d.m.th. ashtu siç e quajnë edhe sot arbereshët bishtalecin e flokëve, thurrjen, nyjën, lidhjen. Në shqipen mori formën H.
• Simbolin , Thoti, në sistemin e hieroglifeve, e quajti KUFË, d.m.th. nga shqipja KOFË (KOVË, e cila si simbolikë paraqiste enën ku bëhej përzierja e fuqisë per krijimin e materies. Në shqipen mori formën K.
Është në interes të vihet në pah edhe një dukuri. Shkronja KAF e arabishtes, jo vetëm që ka ruajtur formën dhe shqiptimin e hieroglifit KUFË, por çdo pjesë (sure) e Kur'anit fillon me germën KAF ( ), çfarë supozohet se KAF - at paraqesin vet Kur'anin, d.m.th fjalët e perëndisë - Allahut.
• Hieroglifin , Thoti e quajti GJI, emërtim shqip i gjinjve të femrës, nga i cili u lind shhronja GJ në shqipen.
Ndërkaq, hieroglifin Thoti e quajti NU, fjalë kjo e përbërë nga: NË UJE. Nga ky hieroglif doli shkronja N. Shqiptari kosovar fjalën NË UJE e shqipton N'UJË ndersa këtë shkronjë hebreji e shqipton NUM, e arabi NUN, d.m.th. nga shqipja: N'UJË. Poashtu në Biblen e shenjtë thuhet: "Në fillim perëndia mori frymë n'ujë". Do te thotë krijesat u krijuan në fillim n'uje, në dete. Kjo filozofi e stërgjyshëve të shqiptarëve aprovohet nga shkencat bashkëkohore. Në të vërtetë, hieroglifi NU simbolizonte materien e parë, Zotin dhe përhapjen e dashurisë.
• Hieroglifin Thoti e quajti U. nga shqipja unë, kështu që edhe në shqipen mori formën U.
• Thoti hieroglifin quaiti PLIS, që në shqipen do të thotë: tullë copë e madhe dheu që ngre pllugu kur çan tokën; copë e tillë dheu me bar, e prerë me bel a me ndonjë mjet tjetër; plisat e arës; plis me bar. Në shqipen mori formën P.
• Sipas Thotit hieroglifi quhej QULL, nga shqipja: materie pa formë, brumë, baltë, lloq, materie kjo që mund të transformohet me përzierje nga puna e njeriut. Ky hieroglif në shqipen mori formën Q.

• Thoti hieroglifin e quajti BUZË, për tingullin R. sepse buzët, me këtë rast, përfaqësonin gojën, respektivisht, buzët që bënin rojë, ruanin "fjalën, gjuhën, dhëmbët.
• Ndërkaq, për tingullin S. Thoti përdori dy hieroglife: , të cilin e quajti STOL, STOLI, dhe , të cilin e quajti SlXHIR term ky që përdoret edhe sot e kësaj dite te shqiptarët gegë në formë singjir, apo zingjir.
• Edhe për tingullin T, Thoti përdori dy hieroglife; dhe nga fjala shqipe TERË, me kuptim fitim.
• Për tingullin I dhe J Thoti përdori hieroglifin , të cilin e quajti ISË, që do të thotë DRITË, e me kuptim: FILLIMI I JETËS. Simbolizon DIELLIN, i cili rrezaton forcë kreative. Shkronja I qe emër i parë që iu dha perëndisë së njeriut; PERËNDIA E DRITËS SË PËRHERSHME. Nga fjala ISË doli emri; IDISË - simbol i dritës. Kështu, pra, shkronja i te shqiptarët hyn në tingullin e fjalëve që shpreh dritën, bukurinë, stolinë. Pra kjo urtësi ISIAKE (isiakë = nga isë = DRITË, në arbërishte do të thotë DRITË.
• Hieroglifin ,Thoti e quajti ASHIM nse ASHËR, me kuptim degë, filiz dru i çarit (i plasaritur, i ndarë. Hieroglifi në fjalë paraqet veprimin ose aktivitetirl e njeriut në natyrë. Zaten edhe në gjuhën e sotme të shqipes flala ASHËR do të thotë ashkëll dru i vogël, i çarë për zjarr. Copë druri i çarë si dërrasa e hollë, që përdoret si petavër ose për të mbuluar çatinë, pullazin. Çati me ashra. Çaj (bëj) ashra. Me fjalë të tiera hieroglifi "ashër" i paraqiste tingujt â,tinguj këta që janë guturalë, por të zhdukur te toskët. Në shqip mori formën à.
• Për hieroglifin , Thoti e përdori shprehjen shqipe ZVARANIK ose ZHVARANIK = zvarranik i tokës. Simbolizonte vuajtjen e shfrenuar, por zvarraniku konsiderohej frymezim i tërbuar e sentimentai. Hieroglifi në fjalë në shqipen dha tingullin Z dhe Zh.
• Kurse hieroglifin e fundit , Thoti e quajti me fjalën shqipe SHI. Si hieroglif paraqiste një liqe me ujë të shiut origjinal. Për më tepër, jeta, vdekja, rilindja, gjithmonë janë të lidhura me ujin "NU" ose "SHI", sepse në "NU" krijohet jeta. Nga ky hieroglif u krijua shkronja shqipe SH.

Është shumë interesant edhe dukuria e kësaj shkronje, meqë në hebraishte dhe arabishte quhet SHIN dhe forma e tyre është e njëjtë me hieroglifin SHI; "bazeni me pika të shiut", që do të thotë se gjuha, kultura dhe prejardhja e shqiptarëve, hebrejve dhe e arabëve është identike, si duket, është nga ilirët e lashtë, apo nga stërgjyshët e shqiptarëve të sotëm.

Mendimi mbi prejardhjen e njëjtë të shqiptarëve, hebrejve dhe arabëve është vallë fakt historik, apo fantazi? Në vështrim të pare duket si endërr, por nëse merren parasysh burimet historike, kërkimet arkeologjike, të dhënat gjuhesore dhe Bibla e Kur'ani, atëhere mund të bindemi mjaft edhe për këtë pohim jo aq të zakonshëm.



Këto lidhje të shqiptarëve me popujt më të lashtë të Afrikës dhe të Azisë së Afërme janë shumë të hershmë, më të hershmë se sa është menduar deri tash, çka tregon fakti se perëndia THOT (stërgjysh i shqiptarëve), e barti, pas katastrofës së Atlantidës, që ndodhi para 12000 vjetëve, kuLturën ilire - shpiptare në Afrikë, sigurisht edhe në Azi. Kurse, para 6000 vietëve Thoti e krijoi edhe sistemin e hieroglifeve në bazë të ilirishtes - shgipes, sistem ky që shërbeu si mostër për përpilimin e sistemeve të tjera të alfabeteve, si ai i shqipes, që gabimisht e njohim si alfabet latin, i hebraishtes, samaritaro - palestinishtes, sirianishtes, arabishtes dhe i greqishtes! Ky fakt tregon se ilirët, si stërgjyshër të shqiptarëve, nga gjuha e zakonet shtriheshin që moti, jo vetëm në gjithë Siujdhesën Balikanike, por edhe në Siujdhesën Apenine, në ishujt e Detit Mesdhe, Egje, ne Azinë e vogël, në Siujdhesën Arabike, në Gadishullin e Pirinejeve. Shkurt, kultura iliro - shqiotare, Si kulturë e qytetërimit të parë të këtij ambienti, shtrihej nga Irani në lindje, deri në Atlantik në perëndim dhe nga Alpet në veri, deri në Afrikën Veriore në jug.

Në këtë pjesë të vështrimit tim - nënvizon Catapanoja - u demonstrua vetëm THOTI, i cili e krijoi alfabetin hieroglifik fonetik, me çelës të shqipes (të ilirishtes - S.R.), që u muar për çdo hieroglif te tingulFit të parë, vokali ose konsonanti, të qenies së emrit shqip kuptim ky që zbulon shpjegimin e sigurt, i cili nuk mund të mohohet:

1. Që origjina ilire na shpie në kohe më të vjetra, histori kjo e cila na mahnit, apo histori që na shpie në neolit (koha e re e gurit). Ndoshta origjina e civilizimit neolitik fillon me zhdukjen e Atlantidës (para 12000 vjetëve), epokë kjo qe solli nevojën e krijimit të THOT-it në Egjipt, si mënyrë e shpjegimit të fillirnit të punës.

2. Ky studim, si pohim i së vërtetës, korrigjon datën e historisë, korrologjisë (disciplinë që studion ndarjen gjeografike), etnologjisë dhe filologjisë.

3. Rishikimi i Thotit zgjeron kufijt e shkencave që deshëm s'deshëm ndikon në metafizikën e cila është me rendësi për njeriun dhe njerëzimin sepse arrihet rishtazi në kuptimin e mendimit së ndjenjës së të vërtetës për jetën që është vërtet natyre shpirtërore, është erë e vërtetë e shkëlqimit të lavdishem të DRITËS SË PARË, përfundon G. Catapano.

Rezultatet shkencore të arkeologëve anglezë, amerikanë, gjermanë dhe turq (J.E. Gauter më 1894, R. Campbell - Thompson më 1910, E. Pitard më 1927, Kurt Bittel më 1831, Shevket Aziz Konsu, Kiliç Kokten, Enver Bostanci, Muzaffer Shanyurek, Fikret Ozansoy, që nga viti 1936 e tutje, Halet Çambel John Brandwood më 1968, etj.) pasqyrojnë në mënyrë plastike në veprat e tyre ketë çështje. Sipas mendimit të këtyre dijetarëve kuptojmë:

-se vala e parë e furishme e dyndjes së hititëve të cilët përfaqësonin, një fis të veçantë të ilirëve, ose i takonin njërit nga fiset e shumta të dardanëve, u shpërngulën, kuptohet në disa faza nga Ballkani i Epërm, apo nga Dardania, kah brigjet perëndimore dhe veriore të Detit të zi, kah Kaukazi për në Anadollin Qendrore;

- se kjo shpërngulje u bë në kohën e paleolitikut, mezelitikut, neolitikut dhe halkolitikut;

- se hititët e sollën teknologjinë e xehetarisë dhe të metalurgjisë nga Ballkani në Anadoll;

- se kah 2000 - vjetshi para e.s. filloi periudha historike në Anadoll, e cila nga shkencëtarët u quajt "periudhë e hititëve" (2000 - 700 parae.s.);

- se në shekullin XII para e.s. përmenden tre perandorë me emrin Arnuvanda l,II,III, prej të cilit emër si duket, u krijua, sipas ligjit të metastezës, njëri nga siononimet për shqiptarët - arnavudë;

- se në vitin 3000 para e.s. shkaktohet; vala e dytë e furishme e dyndjes së ilirëve dardanë, prej të cilëve u krijua Troja, dhe me emrin e dardanëve u emërtuan: njëra derë e Trojës Dardanos. ngushtica detare mes Anadollit dhe të Ballkanit - Dardanelet, dhe një qytet Dardania apo Dardanos në veri të Trojës.

- se m; 1200 para e.s. ndodh vala e tretë e dyndjes së ilirëve frigas nga Dardania e Ballkanit, prej të cilëve u krijua Mbretëria Frigase (750 - 546 para e.s.) në Anadollin Perëndimor;

- dhe se, me sa duket, nga koha e dyndjes së hititëve daton historia e një krahine në Kaukaz, e cila quhej në kohën antike ALBANIA, kurse banorët e saj albanë, sigurisht nga emri i një fisi të ilirëve të Ballkanit, të cilët quheshin albanë.

Tani për tani do t'i vë në pah edhe disa fjalë hitite që kanë lidhje me shqipen e sotme, fjalë këto që janë zbuluar në plisat (tullat) e pjekura, të cilat kanë shërbyer si mjet për të shkruar, me shkronjat e veta karakteristike kunjore dhe hieroglifike.




Ní = tani Asht = asht-i
Ata = ati, baba Maje = ngritje, rritje
Mat = mas, matje Njoj = njoh
Wit = vit-i Ane = anë,-a
Gjun = gju-ri Qend = qind
ili = yll-i, zoti Bait = oborr,-i
Et = etj:e,-a; etjeje Lule = lul:e,ja
Est = është Dor = dorë
Gurta = kala, fortifikatë Mial = mjaltë
Wesha = veshj:e,-a Miel = miell,-i
Shur = ranë, ranishtë Urirn = urim,-i
Turija = turi,-ri Nakt = natë
Ara = të lashtat Sojoti = sit:ë,-a
Shkal = shpoj, shërthej Hur = uri.-a
Leiht = lehtë (i,e) Lissi = lis,-i,sh.-a



Sipas G. Catapanos edhe vet Moisiu e ka folur shqipen e Thotit dhe se emri hebrej- jevrej, për izraelitët rrjedh nga shqipja iliro hitite: JHVE = Tl JE VET: JE VE(T). H e cekur, në hebraishten e vjetër është shqiptuar edhe si E.

Disa historianë arabë mendojnë se shqiptarët dhe arabët kanë prejardhje të përbashkët qysh nga kohët më të hershme. Kurse Elvia Çelebiu (1611 - 82) vë në pah se nga fisi Kurejsh, nga i cili rrjedh Muhamedi, profeti i islamizmit, rrjedhin edhe shqiptarët. Mirëpo, origjinën e përbashkët të shqiptarëve dhe të arabëve, nëse këto pohime kanë bazë shkencore, duhet kërkuar qysh nga koha e lashtë ilire, së paku para 4000 vjetëve, d.m.th. qysh nga koha e profetit Ibrahim, prej të cilit, thuhet në botën arabe e hebreite, rrjedhin arabët dhe hebrejt. Ndërsa Willy Borgeaud-i thotë se palestinezët (filistinët) kanë emër ilir, dhe se Argolida dhe Elida në Greqi janë vatra të rëndësishme ilire në pjesën e Mesdheut. E sipas mendimit të Faik Reshit Unatit, palestinezët (filistinët) u tërhoqën nga Kreta për në Palestinë rreth vitit 1200 para e.s. Palestinezët ishin banorët e ish qytetit ilir Paleste - Palasa e sotme në Himarë.

Në fund do t'i vë në pah edhe disa konstatime të Giuseppe Catapanos lidhur me lashtësinë e gjuhes shqipe. Sipas tij, kërkimet e ndërgjegjshme apo studimi komparativ i gjuhëve të vjetra të llojilojshme, na shpien te "ESKUERA" baskisht (E - SHKUERA, që në shqipen do të thotë gjuhë e shkuar - e kaluar), d.m.th. na bien te shqipja, hititishtja, hebraishtja, arabisht- ja, arameikishtja (gjuhë semite perëndimore e folur në kohën e lashtë në Siri, Mesopotami, Palestinë dhe koptishtja - gjuhë liturgjike e të krishterëve të Egjiptit, që do të thotë gjuhë e THOTIT.

Këtë e dëshmojnë edhe faktet që vijojnë:

- Shprehja PAN - AMEN, përbëhet nga Zoti Amon, emër i përbërë nga fjalët shqipe:
A = AT = babë
M = MË = mëmë
ON = Onë = Yn = Yni (joni)
-mos të harrohet se është NJË ZOT

Kjo shprehje përdoret te të gjithë popujt dhe në të gjitha gjuhët në dy forma: AMEN ose AMIN.
- THOTI, që është atribut i të gjitha shkencave antike, nga Nili e shtriu dritën në gjithë botën, sepse në Egjipt u krijua civilizimi i përparuar.
- Prania e ilirëve në Egjipt mund të datohet para 12000 vjetëve, peridhë kjo që përputhet me zhdukjen e Atlantidës, e cila u përshkrua nga Platoni në dialogun e "TIMEO"-s dhe të "CRIZIA"-s.
-Shqipja flitej para 12000 vjetëve, jo vetëm në tokën e Nilit, por edhe gjetiu, duke qenë se:
1. Ilirishtja ishte shumë më e vjetër se sa që mendohej deri më sot.

2. Kultura e lashtë e POPULLIT TË LIRË (ilir) në Egjipt ishte e vjetër, së paku 12000 vjet.

- Emri POSEIDON, emërtim i zotit të deteve dhe të tërmeteve i cili qe vëllau i Zeusit (ZOTIT), shpjegohet me shqipen: PO Sl - E - DON = me kuptim: shumë e dëshiron.

- Emri FARAON, me kuptim I NJERËZISHËM, poashtu rrjedh nga shqipia: FARA - JONË.

- THOTI është lajmëtar i perëndive.

- THOTi konsiderohet gjithashtu si personalitet më i ditur, "më i urti prej të urtëve" i të gjitha kohëve më të vjetra, nga doktrina e të cilit dolën fillet e mëdha të humanizmit, sikurse RAMA, KRISHMA, MOISIU, ORFEU, PITAGORA, PLATONI, të gjithë: lajmëtarë, sub velo, të DRITËS SË ARDHSHME, ekzistues të përhershëm, DIVIN LOGOS FIGLIO di DIO (ARSYEJA HYJNORE BIRIT TË ZOTIT), që do të mishërohej për çlirimin e njeriut dhe shpëtimin e botës.

THOTI është themelues i religjionit të DRITËS dhe i shkencave sekrete (okulte) të mistereve dhe është gfithashtu në përgjithësi shpikës i shkrimit.

Prandaj, bazuar në shënimet e sipërshënuara mund të konkludohet:

- se pellazgët - ilirët ishin stërgjyshët e shqiptarëve;

- se pellazgët - ilirët, me emra të ndryshme, d.m.th. me emra të fiseve pellazgo - ilire (gegë, toskë, albanë, arbër, arnautë, dardanë, maqedonë, hetitë a hititë, trojanë, ejiptianë, etruskë, etj. etj.) jetonin në një sipërfaqe shumë më të gjerë në tri kontinente: në Evropë, Afrikën Veriore dhe në Azi, deri në Iran dhe Indi;

- se ilirishtja - shqipja, si degë më e vjetër e familjes së gjuhëve indoevropiane, është çelës i qytetërimit njerëzor;
- se nga gjiri i ilirëve dolën shumë perëndi, profetë, perandore e dijetarë;

- se stërgjyshët e shqiptarëve, pellazget-ilirët, me kulturën e tyre të lartë kontribuan jo vetëm në civilizimin e popujve tjerë, të cilët i sundonin, por, me anë të vetë asimilimit, kontribuan në krijimin e shumë kombeve dhe kulturave (feve, gjuhëve, shkrimeve) të veçanta në tri kontinente;

- se shkatërrimi i pellazgëve - ilirëve të shumtë dhe të kulturuar u shkaktua jo vetëm nga katastrofat natyrore, por edhe nga luftat e brendshme që u zhvilluan mes fiseve të tyre, luftë kjo që vazhdoi, tradicionalisht, deri në ditët tona;

-se nga bërthama e pellazgëve -Ilirëve shumë të lashtë - vetëm shqiptarët mbetën pa u shkrirë në popuj apo kombe të tjera - në grekë, hebrej, arabë, italianë, austriakë, sllavë të jugut, turq, etj.;

- se vetën gegët, në një masë të konsiderueshme, e kanë ruajtur shqiptimin e ilirishtes - shqipes së lashtë;

- dhe se fjalën vendimtare, përkitæi me çështjet e shtruara, duhet ta japin, në radhe të parë, filologët, arkeologët dhe etnologët.

[gladiator]

Bela.
Mos ngaterro patriotizmin me racionalizmin,dhe mos u merr me
( ky ka thene ashtu,dhe ky keshtu),por studio vete dhe nxirr konkluzione.
Une kam para syve 20 mbishkrime Etruske,dhe asnje nuk ka ngjashmeri me Shqipen sot.
Sa per Ilirishten nuk them dot se nuk kemi asnje fjlae te shkruar prej tyre.
Dhe dicka tjeter.
Nqs Ilirishtja ngjason me Etrusken,atehere del qe ajo te kete qene Jo-Indo-Eu,po ashtu si Etruskja.
Pra teoria jote del abstrakte.
Gj t m .

[bela70]

O zotni nuk esht se un zbulova ket teori,po ket e thon shum emra te shquar si puna e Katapanos ,D'Anzhelit ,Falaskit ,Koles etj,pra qe ishin shum me te njohur e me te aft se un e ti e qe mendimet e tyre ikan pranuar edhe shum studiues tjer,e kush jemi ne(pSh um dhe ti)ti hudhim posht pa fije argumenti a studimi te plot.

Per mua studimet e tyre jan shum,shum te vlefshme per gjuhen shqipe dhe jan mjaft te bindshme(pse nuk u deshifruan gjer sod keto shkrime me gjuh tjera)dhe nga leximi dhe studimi i tyre shifet se jan qart shqipe.

Zotni edhe nje gje nuk ngatroj patriotizmin un ketu fare,po shum po me qudit ti,ku vrej qe ne qdo tem ne lidhje me gjuhen dhe historin ton,ti punen e par qe ben ,kundershton,dhe pastaj fillon me "fakte "tua qe ti bindesh njerzit se e kan gabim,pse nuk kontrollon veten se mos ti je gabimi ketu dhe jo tjeret,me te vertet shum po me qudit me kundershtit tua,me fal te pyes, ke ndonje zanat tjeter ti apo vetem ket.

Dhe ato mbishkrimet qe thua se i ke parasyve,dhe asnje nuk ka ngjashmeri me shqipen sod,si duket nuk te lejon "zanati"i te kundershtuarit qe ti shofish mir se jan te ngjajshme me shqipen,shiqoj nga nje prizme tjeter jo ajo e kundershtis,e besoj do e gjesh fillin,se kan te bejn me shqipen.

Me te mira nga Bela.(nuk jam patriot po e dua gjuhen time).