Letra nga Mali i Shenjte

[Seminarist]

Mesa di une, ky liber eshte botuar nga nxenesi shpirteror i At Josifit, At Efremi, qe eshte i shume njohur sot ne Malin e Shenjte e jashte tij, sidomos ne Amerike, per nje vale te re perhapje te jetes murgjerore.


At Efremi i Simonopetres, qe sherben ne Shqiperi eshte bere murg me bekimin e Efremit, nxenesit te At Josifit, emrin e te cilit edhe morri.

Madje po tu tregoj fotografi te te dy personave, do te mendoni se jane binjake, edhe nga pamja fizike, pikerisht ashtu sic kisha degjuar edhe me pare nga te tjere.

Mbaj mend qe At Efremi i Simonopetres, qe e kam patur mesues te Liturgjikes ne Seminarin e Shen Vlashit, na tregonte nje here, na bisedat shpirterore mbi lutjen me komboskin se si ai ishte bere murg.

Ne fillimet e tij, kur ai ishte ne bote, ishte duke pare per nje qe ta keshilonte drejt, nese duhej te ndermerte jete murgjerore apo jo, edhe ne kerkim e siper kish degjuar per At Efremin.
Thuhej qe At Efremi zakonisht nuk pranonte te keshillonte ndonje, i perzinte, e kjo sherebnte si shenje jo miratimi. Por Efrem simonopetriti me kembengulje e lutje te vazhdueshme, ia arriti qe kerkoje At Efremit te ndermjetonte nese ai duhej apo jo bere murg, edhe i thote: "e mire mire, ec neser"

Me te mberritur te nesermen, At Efremi gjithe gezim i therriti: "Eja ketu im bir se fitove", gje qe ish edhe miratimi per veshjen e tij murg. Me vone, Efrem Simonopetriti i kerkonte At Efremit qe ti tregonte se cfare kishte pare qe e kish bere te kuptonte se ishte dhene miratimi hyjnor! E At Efremi i pergjigjet se tek lutej me Komboskin per kete ceshtje, dhoma iu mbush gjithe drite e arome, si te ish mesdite, e nje gezim miratues e kish pershkuar.


Pikerisht, pra, ky At Efrem eshte edhe autori i hyrjes te librit ne fjale:

[Seminarist]

Kam qene nentembedhjete vjec, mbaj mend, kur ndoqa udhen qe me coi ne kopeshtin e Hyjelindeses, ne Malin e Shenjte. Rruga qe me shpuri ne jeten murgjerore mu tregua nga nje nene filomurgjerore, tashti murgeshe Theofania e kujtimit te bekuar.

Gjate viteve te para te veshtiresive te pushtimit gjerman, kur per shkak te punes mu desh qe te nderprisja shkollen e mesme, nje hieromonak (murg-prift) prej Malit te Shenjte erdhi si prift i zones sone ne nje nga dy Kishat e kalendarit te vjeter te Vollosit, Greqi. Ai ishte nje dishepull i Jerondes Josif Izikastit, edhe po ai u be ati im shpirteror. Ky hieromonak i Malit te Shenjte ishte per mua gjate asaj kohe nje keshilltar i cmueshem edhe ndihes ne rrugen time shpirterore. Me ato histori te shumta qe ai me tregonte per Malin e Shenjte edhe me keshillat e tija shpirterore, se shpejti fillova ta ndihej zemren time te me terheqe nga bota, edhe te me vendose ne Malin e Shenjte. Vecanerisht, kur ai do te fliste per Jeronda Josifin, une do te digjesha me deshiren e flakte per ate dite qe une do ta shihja ate.
Kur me ne fund dita erdhi - 26 Shtator 1947 - nje varke e vogel na shpuri ate mengjes prej botes ne Malin e Shenjte, si prej bregut te se perkoheshmes ne anen tjeter te perjetesise.
Ne limanin e Shen Anes, nje plak i nderuar, Jeronda Arseni, po priste per mua.


"A mos je Joani nga Vollosi?" - me pyeti.

"Po", iu pergjegja, "por nga me njeh?"

"Eh", ma kthen, "Parerendesi i nderuar (shenim: behet fjale per Shen Joan Pagezorin) iu shfaq Jeronda Josifit mbreme naten edhe i thote: "Po te sjell nje qengj te vogel. Vere ne grigjen tende."

Mendja mu fiksua ne Parerendesin e nderuar, shenjtin tim mbrojtes, ne ditelindjen e te cilit kisha lindur edhe une. Isha shume mirenjohes ndaj tij qe kujdesej per mua ne kete menyre.

"Keshtu pra, Joan, eja te ikim", tha Arseni, "sepse Jeronda po pret".


Nisem ti ngjitemi shtegut me gurralece. Cfare ndjenjash! Sado fort qe te perpiqet dikush, ato nuk mund te shprehen dot.

Ate nate ne nje Kishez kushtuar Parerendesit, qe ishte ndertuar ne nje shpelle, une bera metanine e bindjes ndaj Jerondes tim (shenim: kur nje person zgjedh dikend per At shpirteror edhe pranohet prej tij, ai ben metani, dmth perkulet, per te simbolizuar nenshtrimin e tij).


vazhdon...

[Seminarist]

- kjo eshte edhe fotoja e At Josif Izikastit