"Pas sherrit në PS, do therr delet"

[ALBA]

FLET PLAKU I URTE SHAQIR PREZA

"Por duhet të bëjmë kujdes të ruajmë robtë"


--------------------------------------------------------------------------------

Ilir Bushi

Kam nigju shumë muhabete për pajtimin e Nanos me Metën, por e kam kuptu qi do ketë sherr, se atje ku flitet shumë për paqe, ka luftë dhe aty ku flitet shumë për miqësi, ka hile". Kështu është shprehur dje, Shaqir Preza, fshatari 64 vjeçar nga Damjani, i cili gjatë këtyre pesë muajve ka shpresuar shumë tek ndonjë marrëveshje e mundshme brenda mazhorancës, por pas promemories së djeshme, i ka humbur të gjitha shpresat për paqe. "Zgjidhja e vetme për 11 delet e mia asht qi, t'i presë kokën, para se t'mi vjedhin hajdutnat, por kjo nuk osht me ronci, sepse e roncishme osht çere do bohet me shqiptarët", vijon ai.

Përse je munduar deri në Kombinat?
Kam zbritë me pi nji kafe. Kështuna zbresë çdo javë ditën e honë.
Takoj pleqtë me bo muhabet ene pys mos do nonjoni me ble raki mareje. M'kanë metë na dy kuitalë, për me i shitë lirë.

Si të janë dukur ngjarjet e fundit brenda Partisë Socialiste?
As mos m'pyt hiç. Ju e shifni vetë si po shkojnë punët. Ka shumë llafe për pajtim, ene kjo tregon se do ketë sherr. Ku ka llafe për paqe ta dish qi do ketë luftë dhe ku ka llafe për miqësi, ka hile. Masanej ajo letra e djeshme e deputetëve për qeveri të re i ka vu vulën. Tani jam bindë se sa t'jem gjallë una, s'ka për t'pasë qetsi e bollëk. Ky paska qenë fati.

Çdo të bësh tani me delet e tua?
Nuk ka ronci çere do bohet me delet, por ka ronci çere do bohet me shqiptarët. Shumë njerëz kon halle ene s'kon pare për bukë.

Sa dele të kanë mbetur në vathë për dimrin?
Gjithsej m'kanë metë vetëm 11 copë. Aq ka qenë kismeti.

Çdo të bësh me to?
Ajo dihet. Nga inoti që punët po na shkojnë mrapsht, kom për t'i pre kokën qi mos t'i mbetet as nami as nishani. Vetë s'kom për hongër asnji çap, po do t'ju ndaj çunave ene miqve. Masanej, në dimër do rri rehat, se hajdutnat nuk kon ç'a t'morin.

Ti parashikon që mund të ketë probleme?
E kom thon ene nji herë tjetër: Kur bie qeveria, ngrihet hajdutnia. Mu, s'më dhimsen delet, po robtë. Ja ku ju them burrnisht nji herë e mirë: le t'i shuhet fara deleve të mia ene pulave, e qofsha burrë i poshtër po kërkova nji here nonji kokërr vezë. Por vetëm kujdes me robtë. Nuk du t'shof mo sherre, ene grindje se kur ata nolt shahen, atëherë ata poshtë çahen me thika.

Si i gjykon shkaqet e grindjeve midis mbështetësve të Nanos e atyre të Metës?
Do thom nji gjo nashtina. Ditën e mortë qi kaloi jom var poshtë n'Vaqarr. Aty nodhi nji sherr i modh midis dy vëllezërve. Ishin të dy vërsnikë, me 3-4 vjet diferencë. Dojshin me u da se jetojshin me nji shpi, por të dy ishin t'martum. Ene fillun me da plaçkat e shpisë me drejtësi, njoni mori divanin, tjetri mori kolltukët, njoni mori televizorin e dhomës e tjetri mori atë të kuzhinës, njoni mori dollapin e tjetri tavolinën. Por kur dulën te dera e avllisë panë se kish metë nji karrige e bukur prej kashte qi ia kish lonë tata. Çdo gjo kish shku mirë e bukur mirëpo nashtina filloi sherri për karrigen prej kashte. Njoni thoshte e du un, tjetri thoshte m'takon mu. Kështuna plasi grushti ene shkelmi. Masi u gjakosën të dy fillun duke i ra njoni tjetrit me karrige kokës. Kështuna qi karrigia u prish ene as njoni as tjetri se mur. Pra, nashtina kur dy vllezën të nji gjaku zihen për nji karrige kashte, meno masanej vetë tina për karrigen e kryeministrisë, apo të ministrave.

Si e parashikon fundin e këtij sherri brenda PS-së?
Un do them vetëm kaq: mos u gzo o i gzuar, mos u idhno o i idhnuar. Fundi i sherrit dihet, asnjeri nuk fiton, karrigia mbetet n'dorë e prishme dhe shoqnia e njerzit humbin kohë t'u bo sehir, n'vend qi t'hecshin para. Por unë jom mosh e vjetër e dru i kalbur ene jom lodh t'uj pa sherre t'shqiptarëve e varfërina të mëdhoja qi nuk durohen. Natën kur bi me fjetë them me vete: mos pafsha mo sherre, grabitje apo lot. Se ne pleqtë ene me hongër nji herë bukë në ditë, durojmë, po nuk durojmë dot mo me u përsërit ato q'i na kanë pa sytë.


"Ne shqiptarëve na kanë bërë magji, ngaqë jemi racë e bukur"

Nashtina m'osht mush menja top se ne shqiptarve na kan bo magji ene na kon morr m'sysh tjerët, ngaqi jemi racë e bukur". Kështu e shpjegon fshatari 64 vjeçar, arsyen e varfërisë kombëtare dhe shtimin e vuajtjeve të shqiptarëve nga viti në vit. Dhe Shaqiri shton se lidhur me këtë problem ai vetë ka biseduar me një fallxhore të vjetër 98 vjeçare, e cila sipas tij quhet Nerënxa. "Osht nji kushurina ime nga nona, qi i gjen t'gjitha dhe ajo e pranoi qi ne na kon morr m'sysh, por u munu dhe nuk e gjete dot se kush na i ka bo magjinë", vijon ai. Dhe Shaqiri beson se ndoshta në vijim të kësaj, që Nërenxa të shohë të ardhmen e Shqipërisë, ajo duhet të pijë kafe me Presidentin, kryeministrin, ose shefin e opozitës, për të parë në filxhanin e tyre, fatin e vendit.


Shaqiri: Si lindi frika ime prej krizave qeveritare

Frika e 64 vjeçarit Shaqir Preza, prej krizave qeveritare filloi në vitin 1997, kur pas trazirave të marsit, në të gjithë zonën filluan vjedhjet dhe grabitjet. Atëherë në pushtet ishte Partia Demokratike dhe gjatë muajit mars-prill familjes Preza i vodhën 6 dele, ndërkohë që i nxorrën jashtë përdorimit edhe dy fuçi me djathë e gjizë. Kjo frikë e tij së bashku me grabitjet u ripërsërit në shtatorin e vitit 1998, kur qeveria socialiste u shpërbë dhe më pas u rikompozua. Por duket se Shaqiri nuk shqetësohet shumë për humbjen e gjësë së gjallë, sepse më shumë ndjehet i fyer nga poshtërimi që i kanë bërë vjedhësit gjatë atyre ditëve. "Kur hyna me mledhë djathin qi ma hudhën në rrugë, njoni prej hajdutnave m'ka gjujtë me shpullë, e kjo s'harrohet", shton ai.