Treni i fundit!

[Foleja_]

Sa e trishte ishte mbremja jone e fundit.Te prita me aq mall, sa me dukej se minutat vjedhen rolin e ores per te ma zgjatur mua vuajtjen e pritjes,por sme mashtronte zemra qe rrihte me zhurmshem se kembanat e kishes se vjeter .Ti erdhe ,por nuk ishe aj qe prisja une!Kishte akull ne syt e tu, buzeqeshja te ish ngrire dhe hapat nuk ishin ata qe njohja une me pare.Me kot perpiqesha te shkrij akullin nga buzet ,ngohtesia ime nuk depertonte dot deri ne zemren tende .Ishte thare e ishin ngrire te gjitha ato qe me aq mund i mbolla ne zemren tende.Kush dha urdher te fryente murlan ne zemeren tende?Nuk e kuptova ate nate, nuk e di as sot,dhe nuk dua te di kurre, sepse gjithemone do te perpiqem ta largoj nga mendja naten tone te fundit qe sihte aq e trishte me heshtje te akullt.

[Poeti]

Foleja_,
Ti flet për vuajtjen, ndarjen, trishtimin...vallë gjithë kjo faqe do të jetë e mbushur me lot?
Të lutem, sjell pak dritë në këtë faqe të murme.....ndriqoje pak këtë skutë të errët të Forumit...

[Poeti]

Në orbitën time të mendjes, pjesa më e madhe është errësirë!
Si duket largësia e madhe nga rrezet e diellit të dashurisë, këtë errësirë e bëjnë edhe më të thellë, më të trishtë!
Por ... unë nuk e dua trishtimin, e kam frikë errësirën dhe assesi nuk e dua vetminë...

[Poeti]

Hyra brenda vehtes në kërkim të unit tim, në kërkim të rrugës së jetës sime.
Ajo që provova të gjej, kishte tretur para shumë kohësh, ende pa lindur unë.
Në errësirën e pafund nuk gjeta as edhe një shkëndijë që të më paralajmëronte dritën!
Jeta është një kompilacion helmi, errësire, furtune, gënjeshtre...nje kompilacion hiqi!

[Poeti]

Kur tërë bota feston Shën Valentinin, festën e atyre që janë në dashuri, unë pyes, po vallë çfar bëhet me ata që nuk janë në dashuri?
As kanë dashuri,e as kanë festë... përse jeta është e këtillë, e padrejtë, e poshtër...përse?

[studente22]

ne kete diten e shen valentinit te ndije akoma me prane.gjithmone i urreja festat dhe si pranoje dhuratat qe te beja.nuk eid pse po akullin midis ne te dyve e fute ti i pari.sotveshtroj te tere qe dalin,mne njerezit qe duan me shume kurse une sndiej asgje.mos valle dhe uen fillova ti urrej festat si ti?po jo une sjam si ti.njeri me akull ne zemer.me zjarrin e zemres sime u emundova shpeshhere te te shkrija ngrica e tua po sja dola mbane.e vetmja gje q earrita ishte plagosja e shpirtit tim.uen sjam si ti.kam ende force te jetoj.kam ende zjarr ne zemer.kam ende deshire te shpresoj dhe te dashuroj dike sot ne ditene te dashuruarve.

[Poeti]

Jeta do të ik çdo ditë e nga pak, me apo pa ne, me apo pa festa, me apo pa dashuri...do të ik.
Dhe ne bashk me jetën do të shkojmë drejt fundit të pashmangshëm, drejt vdekjes.
Sot është festë për ata që festa ka kuptim, për ata që dashuria e plotëson çdo skutë të qenjes së tyre, për ata që ndarja është kuptim i pa njohur, për ata që mezi e presin mëngjesin me të cilin vie edhe rrezja e dashurisë. Por...për ata që festa, dashuria, jeta... nuk kanë kuptim, janë terme të pa njohura, vallë çfarë ndodhë me ta?!

arrita dhe studente22, shkrimet e mia janë të trishta, sikur është e trishtë edhe vet jeta, por duhet megjithate të jetohet, na pëlqeu apo jo, e deshëm apo jo, ia vlenë të jetohet...
Nesër do të jetë më mirë??!!

[Poeti]

Tatëpjeta e jetës nuk ka të përfunduar, çdo ditë e re bart me vehte sfida të reja, bart me vehte kupën e helmit…
Në trenin e jetës nuk kam më as edhe një udhëtarë, vetëm unë dhe binarët që këtë tren e qojnë drejt fundit!

[Poeti]

Stacioni i fundit çdo ditë e më shumë po afrohet dhe çdo hap më sjell drejt greminës së pafund të jetës.
Pas vehtes po e lë kujtimin e dashuris së perënduar, ëndërrat e pa realizuara dhe premtimet e pa mbajtura.
Askush të mos vijë me mua, askend nuk e dua afër vehtes, më leni në këto momente të vetëm më leni, ju lutem shumë…

[Foleja_]

Nuk me vrau ajo qe humba, por ajo qe dikur e gjeta.