Treni i fundit!

[Poeti]

Miqësia si ndjenjë apo si interes?
Në shumë raste miqësitë janë vetëm shprehje, sepse nuk hyhen në thellësinë e asaj që në të vërtetë është miqësi!
Miqësia, sipas meje është më shumë dhënje se sa marrje, prandaj të gjithë ata që mendojnë të kundërtën nuk mund ta mbajnë gjatë një miqësi, sepse ajo do të shëndrrohej në interes, dhe aty ku ka interes, nuk ka miqësi!
Mirëpo ndodhë që në disa raste, jo shumë të ralla ndodhë që një miqësi e vërtetë shëndrrohet në dashuri (megjithëse kjo ndodhë shumë rrallë)!

[Poeti]

Kam lexuar para ca ditësh një porosi elektronike rreth kuptimit të kohës.
Unë do ta bart vetëm një pjesë të shkurtër të asaj që do të doja ta lexoni edhe ju:
• Kush nuk e din kuptimin e një minute, le ta pyes të dashuruaren/dashuruarin që e pret partnerin/partneren!
• Kush nuk e din kuptimin e një sekonde, le ta pyes atë që në stacionin e trenit e humb lidhjen.
• Kush nuk e din kuptimin e një të qindëtës së sekondës, le ta pyes vrapuesin në 100m që e ka humbur medaljen e artë…..
E pra ç’kuptim ka koha?
Dikujt i tepron, e dikujt nuk i mjafton
Dikush e ka minutën ar e dikush as tërë jetën!
Dikush e ka jetën pasuri, e dikush vuajtje….
Sa relative është koha???!!

[Poeti]

E dini, sot kam menduar shumë gjatë për kotësinë e jetës!
Mendoj se vërtetë gjithçka është e kotë, të gjithat që i bëjmë apo i themi janë vetëm një kotësi e kotë, një zbraztësi e zbrazët, një prekje e hiqit, një ndjenjë pa ndjenja, një dashuri pa dashuri, një glënjkë gjaku e pirë bashk me verën, një vdekje e gjallë apo një jetë e vdekur, si të doni…

[Poeti]

Jeta,
Nje minutë apo një pafundësi, që është e mbushur me gjithëçka, me të mira a me të këqia, me mjaltë e me helm, me terr dhe me drite, me shumë kontadikta.
Por nga jeta duhet të marrim vetëm pjesën pozitive, vetëm pjesën e lumtur, vetëm dritën dhe të ia lëmë terrin forcave të errëta, demonëve të jetës, kurse ne të jemi në shoqëri me engjujt (po ku është ENGJULLI IM?).

[Poeti]

Nganjëherë më duket sikur nuk flas, nuk mendoj dhe nuk shkruaj shqip!
Sepse si duket askush nuk e kupton se çka kam në zemër dhe cilat janë hallet që e ngarkojnë jetën time?
Ndodhë që atë që e them të merret me kuptim krejt tjetër dhe porosit e mia të përgjithësuara të marrin kahje individuale. Unë shkruaj atë që kujtoj se duhet ta shkruaj, pa i pasur në shkrimet e mia në këtë temë të theksuara anët e mia personale!
Kërkoj falje pëe keqkuptimet e mundëshme.

[Poeti]

Ja diçka për jetën dhe kotësinë e sajë në gjuhën e poezisë:

E SHKATËRRUAM

1.
Rrezet e diellit nuk e arrijnë tokën
As flladi i erës së ngrohtë jugore,
Në botën e poshtër, shkatërruese
Ku të gjithat kanë ngjyrë mizore!

2.
Stuhi e vullkan bashkë me tërmetin
Shkatërrojë gjithëçka që nuk është shkatërrua
Në botën që ne disi po jetojmë
Gjeneratat që vijnë s’kan për të jetua!

3.
Ne shkelim mbi varret e të parëve tanë
Që na e lanë trashëgim këtë tokë,
Ndërsa ne me mendje të krisur
Fëmijëve, të shkatërruar po ua lëmë këtë botë!

[Poeti]

Dhe jeta ik drejt pafundësisë
Rrokulliset tatëpjetës me shpejtësi,
Me vehte i merre të tërat
Por e len vetëm vetminë!

[Poeti]

Eh Jeta,
Sa të panjohura në te!?
Dikush këndon, dikush tjetër qan, një lind e tjetri vdes, një qift martohet, tjetri ndahet....
Dikush ëndërron i zgjuar, tjetri as në gjumë, dikush thurr plane për të ardhmen, tjetri bën rezimen e jetës së tij të kaluar!!!

[Veshtrusja]

Eh Jeta,
Sa të panjohura në te!?
Dikush këndon, dikush tjetër qan, një lind e tjetri vdes, një qift martohet, tjetri ndahet....
Dikush ëndërron i zgjuar, tjetri as në gjumë, dikush thurr plane për të ardhmen, tjetri bën rezimen e jetës së tij të kaluar!!!

shume e cutidshme eshte por edhe e bukur ama!

[hajla]

....... te gjith e dim qe kete dynja, e ka krijuar Zoti!?
thon qe Zoti te shkruan dhe per fatin ne jet!...e konsidoroj, se askush nuk kishte deshte ti ndodhin gjera jashte deshires, ( kur ato ndodhin si te tilla...)!kurajo...