Poezi nga zemra!

[Poeti]

Ky do të jetë postimi im i 200-t me radhë në Forum, për çka edhe juve që i lexoni postimet e mia iu falënderoj nga zemra, sepse ju jeni ata që më kanë dhënë vullnet dhe shtytje të shkruaj.

DASHURIA E PËRJETSHME

1.
Aty ku bota më nuk ishte
Ku vetëm ti dhe unë jetonim,
Kur dashurinë me kthjelltësi loti
Bashkë me plot zemër e shijonim.

2.
Në bregun e detit të kaltërt
Kur pulëbardhat mbretëronin,
Unë i zhytur në ty e ti në mua
Dhuratën e amshuar e përjetonim!

3.
Dhe kur vala puthte valën
Ndërsa unë të puthja ty,
Universi që na rrethonte
Lumturinë tonë kishte lakmi!

4.
Çdo minutë ishte amshim
Dhe çdo puthje një histori,
Besa jonë që e dhamë aty
Dhe dashuria në përjetësi

[ShkodraniGr]

Pa titull!



Unë dhe Ti
Një jetë me dashuri!!


Ti dhe Unë
Një dashuri e pafund!!


Ti me Mua
Më don sepse të dua!!


Unë me Ty
Perjetë bashkë ne të dy!!


Ne dy bashkë
Te dashuruar deri ne asht!!


Pseeee???


Heshtttt!!!
Dhe mos më thuaj asnjë fjalë,
më lerë me dhëmbjen time,
se fjala dhembjen s`ma ndalë!


Ikkk!!
Largohu dhe lermë të qajë,
Të qajë dhe shfryej zemren time,
Se lotët më s`mundë ti mbajë!


Po pseeee??!!
Po pse me mashtrove, me thuaj??,
Përse me genjeve, përse???
Pse po me bënë te vuaj???


Largohuu!!
Largohu e lermë të vetmuar,
Si munde te jeshë e tillë??,
Unë këtë se kam merituar!!!


Mos folë!!
Se kurrë më s`te besoj,
se me vrave ne shpirt, me mbyte,
ti e din se pa Ty s`mund t`jetoj!!


Shkooooo!!!
Ikk dhe harrom per jetë,
se ti s`me meriton,
ikkk, mjaft më, lermë të qetë!!!

oh

kur toka te qahet ne mes
kur qielli te shkaperdihet
neper te vetmin nje labyrinthe
kur ti te mbetesh pezull e asnjeres

kur sdo kesh fat
te qendrosh
ball per ball
me mua

kam mbetur udhetar
i paepure rrugeve te mija
kerkoj ate qe se gjeta kurre
atje ne mes tokes e qiellit
varurr kishte mbetur per jete

jeta do vazhdone
episode
qaste
momente
sa te duash le te kete

vetem se neper vragjet e mija
ti kurr sdo te jesh
do mbeteshe e humbure per jete
aspak nuk me trishtohem aspake
lajmi se ti ke ikur per jete

oohhh ju qe lexoni
o ju qe syri ju bene drite
i falni pak paqe tokes
se nje dite do qahet vertet

qiellin ma leni
te qete e te mrrolur
me shi perplote
sdua trishtime as lote
dua paqe per jete e mote

mos harroni te merrne me vete
gjithmon
leksikonin e jetes
thjeshtesin dashurin dhe veten tuaj

ohhh ju qe lexoni edhe me tej
dua tju them
shikon thelle ne shpirtin tim
se ai ju fale dashurie
dashuri per jete

eh une
mbetem te perplasem
me stuhit e te nesmeres
e asaj qe po vije

Lulekuqen time
te mos ma gjakosni me
le te rrite
ajo e lire
neper harten e shpirtit time
neper token time pika gjaku

une shkrova pakorniza e rregulla
neper rregullat e mija
jane jetrat e thjeshta
lulekuqet qe gjithmojn mbijne
e nuk mbarojne

lulekuqe
qofshin te mbushura
keto jetrat
tona

oh ti
mos me rri me pezull
e asnjeres
mos ke frik as nga toka
e as nge qielli
eja ketu bash si nje
lulekuqe

[ShkodraniGr]

Te shkruaj nga larg...


Tre jave u bene dje,
tre jave pa te shkruar,
pa fole e pa u pare,
pa u preke me duar!

Te jave shume te gjata,
tre jave sa tre vite,
te gjata te vrazhdta,
erresire pa ndjenje drite...

Tre jave ndjenje vetmie,
ne kujtim per Ty,
pa ndjere zemren tende,
pa te pare me sy...

Kaluan tre jave,
mbeten dhe dy tjera,
dhe dy jave te gjata,
dhe dy jave te mjera...

Dhe dy jave si shekuj,
me pritje plote malle,
do t`kalojne e ikin,
e prap kam me ardhe... (!)

[ShkodraniGr]

Ate dite...


Ate dite ne rruge e takova,
dhe ecte kokeulur, e merzitur,
mendonde e fliste me vete,
e heshtur, e tretur, e braktisur...

Prane meje kaloi mikja ime,
ashtu pa me pare e pa fjale,
ne shpirt nje dhembje ma ndezi,
une s'fola por eca pa u ndale...

Dhe ktheva koken serish mbrapa,
dhe ne emer e thirra plote malle,
e ajo me shikoi e hutuar,
dy lote i rreshqiten mbi qepalle...

A je ti moj Mike i thashe,
se njihja, shume vite se kisha pare,
e ajo hapi krahet,m'perqafoi,
o zott, s'munde te ndalej tu qare...

Dy ore u ulem biseduam,
rrefente mikja ime pa ndale,
tregonte historine plote dhimbje,
dhe vitet qe s'jemi pare...

E une ndegjoja me vemendje,
dhe ne syte e saja plote shkelqim,
lexoja historine e saj te dhimbshme,
rinine qe vyshkej pa mbarim..

Rrefente mikja ime e vjeter,
dikur krenare dhe e bukur,
e sote e tretur e braktisur,
me shpresa te thyera dhe e vuajtur... !

[Foleja_]

Poet te uroj per te 200, duke shpresuar se te 2000 do ta lexojme se shpejti.

[Poeti]

Poet te uroj per te 200, duke shpresuar se te 2000 do ta lexojme se shpejti.

Foleja_,
Të faleminderit për urimin, por më duket se kërkesa jote që ta lexosh të 2000 sa më parë kam frikë se do të pres mjaft gjatë të bëhet realitet, për çka të kërkoj falje...
Por më datën 18.03.2005 i bëj 2 vitë që jam anëtarë i Forumit, pra kam një festë të vogël dhe shpresoj të postoj diçka të veçantë, ndoshta njohtimin për publikimin e përmbledhjes së parë me poezi, të shpresojmë...

[Poeti]

SHËN VALENTIN
1.
Ishe si një rreze drite
Që garë bënte me diellin,
Si një vetëtimë reflektuese
Që në çast e ndriqon qiellin.

2.
Me shpejtësi zemrën ma morre
Më pushtove me ngrohtësi,
Që atë ditë fillova të jetoj
Ngase jetoja edhe për ty!

3.
Ditët nuk kishin të ndalur
Në zemrën time kishte gëzim,
Nuk na duhej 14 shkurti
Çdo ditë ishte Shën Valentin!

[Poeti]

TI ERDHE

1.
Erdhe me shkëlqimin e diellit
Në zemrën time hyre me furi,
Ëndrrat mi bëre zhgjëndërr
Mua më bëre të ndjehem njeri!

2.
Vullkanin në mua ti e zgjove
Si ujëvarë ndjenjat më rodhën,
Ditët e lumtura që ti më solle
Gjer në vdekje më përcollën!

[Poeti]

ATA SY

1.
Sytë që mi ke ti
Si liqej të kthjellët mali,
Si magnet mua më tërheqin
Së shiquari s’mund të ndali!

2.
Sikur uji që t’flladitë
Shpirtin që ta freskon,
Ashtu dhe shiqimi yt
Dhembjet mua m’i lehtëson!

3.
Më tërhoqën, më mashtruan
Zemrën ma ngritën peshë,
Asnjëherë dhe askund n’botë
Sy të tillë nuk kam ndeshë!

4.
Janë të bukur, janë prrallor
Syt të tillë s’ka n’kët vend,
Janë mahnitës, janë t’veçantë
Sy që duan me më çmendë!

[Poeti]

NUK MUNDEM PA TY

1.
Lotët më rrodhën sikur shiu
Mendja bashkë me erën më iku,
Në rërën e gjallë u fundosa
Armik mu bë edhe miku!

2.
Kurse ti si një hije e keqe,
Nëpër jetën time kalon,
Sikur shpatë më shpon trupin
Si tërmeti më shkatërron!

3.
E unë si i lagur në shi
Qëndroj i strukur në një qoshe,
Dhe ditët e jetës më kalojnë
Pa ty pranë, tërësisht boshe!

4.
Më vret të tërin, më çmend
Apo ndoshta unë po gaboj,
Por ja që edhe të tillë të dua
Dhe pa ty dot s’jetoj!