Poezi nga zemra!

[molleendaluar]

Zemër e lënduar…

Më tha se më do,
se jam e çmueshme për të.
Por e dija se diçka fshihte
nga mënyra se si fliste.

Sikur zemra deshi ti fliste
më shikoi me dhembshuri.
Më tha ,,Unë të dua”,
por duhet të largohem nga ti.

E dija se s’ishte e lehtë për të
të mi thoshte ato fjalë,
më tha: ,,Shpresoj se s’do të lëndojë
dikur prap do të jemi bashkë”

Desha të qëndroja e fortë,
të mos dobësohesha para tij,
Por lotët me vërshuan faqet
dhe ranë mbi gjoksin tim.

Vazhdoi të më ngushëllonte,
më tregonte se sa më donte,
Por tani ajo s’kishte rëndësi
ai nga unë po shkonte.

Kur më dha puthjen e fundit,
dhe lamtumirë më tha.
Atëherë zemra ime
Përgjysmë u nda.

Në atë moment dëshirova,
që ta urreja pa fund
Por e dija se ende e dua,
dhe do ta dua përgjithmonë.

[Poeti]

LABIRINTHI I JETËS

1.
Labirinthet e jetës më janë bërë lëmsh
Rrugën drejt teje nuk e gjej më dot,
I humbur vështroj rrezet e hënës
Dhe shetis pa cak si hije nëpër botë!

2.
Sikur “Titaniku” në akullnajat po thehem
Që të mëshehura kërcnojnë në thellësi,
Rrugën e dashurisë ma bëjnë të vështirë
Me ngulm më pengojnë të vie tek Ti!

3.
Krah nuk kam lart për të fluturuar
Dhe akullin t’bëj ballë nuk kam më fuqi,
Bota po fiton luftën kundër meje
Sikur për inat po më ndanë nga Ti!

[Poeti]

SIKUR NJË RREZE

1.
Erdhe në krahët e erës
Sikur flutura krahëlehtë,
Erdhe sikur një rreze drite
Shpirtit tim i dhe jetë!

2.
Erdhe dhe mbete përgjithmonë
Pjesë e imja dhe me mua,
Erdhe dhe jeton edhe tani këtu
Yll i qiellit që aq shumë e dua!

3.
Erdhe, mbete dhe nuk do ikësh kurrë
Sikur në mua ke ndërtuar shtëpi,
Erdhe dhe u bëre pjesë e imja
E vetme, e shtrenjtë, e çmuar je Ti!

[molleendaluar]

Lules së këputur


Atë ditë,
një yll u shkëput,
nga qielli kaltërosh
dhe një lule më pak
në kopshtin tim bukurosh.

U shkëput lulja e bukur,
që e kisha ngushëllim,
E ujisja me lotë
me ofshamën e shpirtit tim

Po,
kush të këputi vallë?
Shpirtin kush ma lëndojë
e në ditë të zeza
më la që të jetoj.

[Poeti]

molleendaluar,

Te falemnderit qe ke zgjedhur temen e hapur nga une per te bere postimet e tua poetike. Je gjithjenje e mireseardhur.

[Poeti]

IDILË NË BORË

Provoj të ngroh trupin
Afër kaminit të ndezur
Kur gjithkah përreth është dëborë.
Aty ku askush më nuk vjen
Ku era vetëm zëra të humbur bjen.

Një shtëpi e vetmuar
Diku në mes të malit
S’ka rrugë, s’ka njeri
Jemi vetëm unë dhe Ti!

Më shikon drejtë e në sy
Qetas më flet, më ledhaton
Mbështetë kokën në gjoksin tim
Dhe lehtas lëshon një pëshpërim!

Unë i lumtur të vështroj
Ngrohtësia më vërshon trupin
Nga sytë shkëndijat vërshojnë
Takohen dy palë sy, që dashurojnë!

Gjersa errësi e natës
Borën e bardhë e mbulon
Kurse unë me puthje të mbuloj ty
Dy zemra të bashkuara këndojnë
Vetëm për dashuri!

[hajla]

q'me goditi ni thik ne zemer
me la pa jete, me la pa emer!
ndoshta, emrin ajo ka
po njeriun jo kurr ma.
**
cili ishe, ti shum mir po din
mu ne zemer, me le ni vrrim!
kurr pranvera s'ka me ardh,
merr lendime e len mall...!
**
u lendova me fjalet e tua
kur ti ike, pa u treguar
diqka tinez mban per mua,
pesimist nga qe po vuan?
**
njemij ndryshime ne ty i gjeta!
e kuptova nga e verteta.
ti nuk ishe qysh mendova
tjera fjal, nga ti mesova,,!!


une hajla, nga Rugova!

[molleendaluar]

Mendo për mua

Dëgjo se çfarë të them
Zemra ime të flet çdo ditë
Në erë zërat a po i dëgjon
që unë po ti dërgoj

Pemët shushurisin
nga hija ime jo nga puhia
Duke kënduar nuk janë zogjët
por janë fjalët e mia

Kur shikon qiellin natën
në dritën e yjeve jam
Gjersa era të prek lehtë
në përqafim të kam

Sikur dallgët që sulen për në breg
Unë sulem kah ti se të adhuroj
Mendo vetëm për mua
ti je I vetmi që dashuroj

Dhe gjithmonë kur bie shi
ti shiko përreth
çdo pikë është lotë
kur dita pa ty më shkon kot.

[Poeti]

PJESË E JOTJA
1.
Sa herë që hap sytë, në sytë e tu takoj
Me një shkëlqim që fort reflekton
Athua sytë e tu aq ëmbël flasin
Kur kështu më thonë sa më dashuron?!

2.
Ëndërrat e mia ëmbël mi përkund
Pamja e jote engjëllush nga qielli
Athua agimet e lagura me vesë
Ti i mbush shkëlqim, se ti je vet dielli!

3.
Dhe kur rrezja e parë bie në dritare
Dhe në sytë e mi e përplas shkëlqimin
Vallë më bartë porosinë nga ti
Apo kështu ma provin durimin!?

4.
Unë ngritem ngadal që mos të të zgjoj
Vetëm të puth lehtë aty në sytë e tua,
Nga shtrati i ngrohtë dal n'barin me vesë
Dhe i tregoj botës sa shumë që të dua!

5.
Ti n'shtart përpëlitesh dhe ëndrrën vazhdon
Me dorë më kerkon aty në afërsi,
Edhepse jam pjesë vetëm në ëndërrën tënde
Unë jam pjesë e jotja, jam aty me ty!

[Poeti]

DRITA E JETËS SIME
1.
Me miliona rreze sot ndriqojnë qiellin
Por vetëm një kam zgjedhur për vehte
Është më e bukura në qiellin e kaltërt
Rrezja që më ndriqon rrugët e kësaj jete!

2.
Kudo më përcjell, kudo në çdo hap
Në ditët e ftohtat trupin më ngroh mua,
Shikimin më kthjellon, zemrën poashtu
Kur nga lart në qiell, leht, më thotë të dua!

3.
Unë i tëri shkrihem nga shikimi i saj
Në qetësi mbyll sytë dhe flej në gjumë,
Ajo kujdestare rrin mbi kokën time
E shoh se më don gjithënjë e më shumë!